Eπί χρόνια η παρακάτω φωτoγραφία κοσμούσε τα ράφια στο δωμάτιό μου στο Μύτικα Αιτ/νίας, δίπλα σε ένα παλιό ναυτικό ρολόι κι ένα ανεμόμετρο. Είναι από τις πρώτες που έχω τραβήξει, όταν ήμουν περίπου 10 ετών, με μια παλιά Zenith του πατέρα μου, τότε που -καθισμένος όλη τη διάρκεια της ημέρας στην ψηλή καρέκλα ή τις βαρδιόλες της γέφυρας του πλοίου- παρακαλούσα να είναι ποστάλι, όταν έβλεπα μίλια μακριά τον καθρεύτη των πλοίων να λαμπυρίζει, ξεπροβάλλοντας στον ορίζοντα.
Ύστερα από 14, υπολογίζω περίπου, χρόνια, χθες μόλις την... "αποκαθύλωσα", τη μετέφερα με άλλες Πάτρα και τη σκάναρα για να την περάσω εδώ. Στο επόμενο διάστημα κι αφού επιστρέψω από Βαρκελώνη, για την οποία πετάω αύριο βράδυ, θα ακολουθήσουν κι άλλες παλιές φώτος, μα και μπροσούρες