Kαμέλια [Kamelia, Κολοσσός]

[Haddock]

Έστω και ετεροχρονισμένα, καπτά Leo, δεν θα με χάλαγε καθόλου το συγκεκριμένο πόστο. Βάρδα μόνο να μη με βάλεις να δουλεύω την πόμπα :lol:

[Roi Baudoin]

Και η περίφημη carte postale που αναφέραμε στο "City of Hydra".
Το "Καμέλια" φθάνει στην Ύδρα και προσέξτε τη σκηνή:
τρία παιδάκια το χαιρετούν.
Και εμείς χαιρετούσαμε τότε τα καράβια και τα κοιτάζαμε με δέος και αγάπη.
Σεβασμός, αγάπη και μαζί και εκείνη η προσμονή να μας πάρει και εμας μαζί του στο ταξίδι.
Φίλε paroskayak τι σου θυμίζουν τα παιδιά που χαιρετούν το καράβι;

Η carte postale είναι και αυτή των εκδόσεων "Αφοι Ασημακόπουλοι" (Λυκούργου 14-16).
Και προσέξτε την ειρωνία. Η carte postale αγοράστηκε στα ΚΤΕΛ Κηφισού, ένα σκοτεινό παγωμένο βράδυ Κυριακής κατά την επιστροφή στο Ναύπλιο. Το όνειρο ήταν να γυρίζω πίσω με πλοίο, αλλά η πραγματικότητα ήθελε ΚΤΕΛ.
Και η κάρτα αυτή είχε ξεχαστεί για χρόνια σε ένα βιβλίο Βιολογίας Γενικής Παιδείας. Μέχρι που ....

Αφιερωμένη εξαιρετικά σε όλους και ιδιαίτερα στον mastrokosta, τον paroskayak, τον aegina, τον Ellinis, τον vinman, τον Leo και τον Έσπερο.

Το Καμέλια στην Ύδρα ΙΙ.jpg

[aegina]

Roi magiki foto,tha prepei na einai dekaetias `70 kai sigoura Pasha.Euxaristw.

[yannisa340]

Φίλε paroskayak τι σου θυμίζουν τα παιδιά που χαιρετούν το καράβι;


Εμένα μου θυμίζουν ότι μαθαίνουν το χαιρετισμό των ναζί.:lol::lol::lol:

[Haddock]

Επειδή ο καθένας βλέπει ότι θέλει, chacun à son goût...δηλαδή περί ορέξεως...

Η υπέροχη carte postalle σου Roi, μου θυμίζει το διήγημα του Ηλία Βενέζη, οι γλάροι. Στους «Γλάρους» ο Βενέζης ξετυλίγει με μαστοριά εικόνες σαν αυτές της παραπάνω φωτογραφίας. Η συλλογή διηγημάτων «Το Αιγαίο» του Βενέζη είναι γεμάτη με θαλασσινές ιστορίες που δεν θα αφήσουν κανέναν ασυγκίνητο.

[Roi Baudoin]

Σίγουρα ο καθένας βλέπει και κάτι διαφορετικό σε μια φωτογραφία.
Βέβαια, αυτό που έγραψε ο giannisA340 είναι εντελώς διαφορετικό με αυτό που ένιωθα κάθε φορά που σήκωνα το χέρι για να χαιρετήσω το "Κάλυμνος", το "Μιαούλης'", το "Κανάρης", το "¶γιος Γεώργιος", το "Αλκυών" στις Καμάρες της Σίφνου.
Όλα αυτά τα πλοία πλαγιοδετούσαν στο μώλο και όταν έλυναν τελευταίο τον πλωριό κάβο για να φύγουν σου ερχόταν ασυναίσθητα να σηκώσεις το χέρι σου για να να χαιρετίσεις.

Και ένα μικρό απόσπασμα από το διήγημα του Ηλία Βενέζη "Οι γλάροι" που θυμήθηκε ο καλός φίλος paroskayak:
"...... Νυχτώνει. Έχει καθίσει στο πεζούλι, οι ώρες περνούν. Όλα περνούν απ' τα θολωμένα μάτια του: τα μικρά του τα χρόνια, τα παιδιά που μεγάλωσε και χάθηκαν, οι άνθρωποι που τον πικράνανε. Όλα περνούν κι όλα σβήνουν. Και τα δυο παιδιά που φιληθήκανε εδώ στον ίδιο τόπο, λίγες ώρες πριν. Κι ένα κοπάδι γλάροι που πετούν ψηλά. Δυο γλάροι έχουν σταχτιές φτερούγες. Κι αυτοί περνούν και χάνουνται. Δεν είναι πια να γυρίσει τίποτα. Έχει χαμηλώσει το κεφάλι, και τα δάκρυα στάζουν στην ξερή γη. Από πάνω του το φως του φάρου ανάβει, σβήνει, πάλι, πάλι, στο ίδιο διάστημα, αυστηρά και αναπόφεχτα, όπως οι σκοτεινές δυνάμεις της ζωής, η μοίρα του ανθρώπου, ο θάνατος."

[vinman]

Το Καμέλια φωτογραφημένο απο τον κ.Μωραίτη Γ.
Μία εξαιρετικά σπάνια φωτογραφία του αφού είναι απο τα πρώτα χρόνια της ζωής του,στις αρχές της δεκαετίας του '60...
Εξαιρετικά αφιερωμένη στον καλό φίλο Roi Baudoin...

Συνημμένο Αρχείο 16234

[aegina]

Telika tha prepei na ginei mia eklogi : Pio einai to pio omorfo karavi pou exei ftiaxtei stin Ellada.

[TOUKAS]

Alli mia fwto tou KAMELIA (i poiotita den einai kai toso kali), telh dekaetias tou 60, prosseggizontas to limani tis Ermionis.

KAMELIA ERMIONI.jpg

[ARMENISTIS]

sthn Rodo dipla sto Panormitis

Πηγή flickr.com