Πάμε, λοιπόν, πάλι πίσω στις αρχές της δεκαετίας του '60 και στα τέλη της δεκαετίας του '50.
Από τους παλιούς ανθρώπους της Σίφνου αναφέρθηκαν ότι εκείνα τα χρόνια προσέγγιζαν στη Σίφνο τα παρακάτω πλοία :
"Ηλιούπολις", "Ιόνιον" (το παλιό), "Έλενα", "Μεσσαριά", "Καδιώ", "Κωστάκης Τόγιας", "Γλάρος", "Μοσχάνθη".
Δεν είναι γραμμένα με την ακριβή σειρά που ήρθαν, αλλά υποθέτω ότι το πιο παλιό πρέπει να είναι το "Ηλιούπολις" του Τυπάλδου.
Για το "Μεσσαριά" αναφέρθηκε ότι έκανε 16 ώρες για να φθάσει στη Σίφνο και ταξίδευε μέσω Κέας-Σύρου. Η ταχύτητά του ήταν μικρότερη από 8 μίλια ανά ώρα.
Ένα από τα πιο αγαπητά πλοία ήταν το "Γλάρος" του Καβουνίδη.
Πλοίο εξαιρετικά δημοφιλές που ταξίδεψε σε πολλές γραμμές τόσο στο Αιγαίο, όσο και στο Ιόνιο.
Σε ένα εξαιρετικό αφιέρωμα του περιοδικού "ΑΡΓΩ" (τεύχος: 429: Νοέμβριος του 2001) δημοσιεύεται ένα μοναδικό άρθρο με θέμα "Η ακτοπλοΐα πρίν από μισό αιώνα" (αναφέρεται στο 1961).
Οι φωτογραφίες προέρχονται από τη συλλογή του Γ.Μ. Φουστάνου που πρέπει να είναι η πλουσιότερη στην Ελλάδα σε βαπόρια της Ακτοπλοΐας.
Το τεύχος αυτό, καλό είναι, να το προμηθευτούν όσοι ενδιαφέρονται για το θέμα της Ιστορίας της Ακτοπλοΐας.
Δύο καταπληκτικές φωτογραφίες για το "Γλάρο" από το συγκεκριμένο τεύχος του "ΑΡΓΩ".
Η λεζάντα αναφέρει ότι:
"Ο "Γλάρος" κατασκευάστηκε το έτος 1913 στα ναυπηγεία Scott & Co. του Greenock ως θαλαμηγός με το όνομα "Beryl".
Στο ελληνικό νηολόγιο εντάχθηκε με το όνομα "Θεσσαλία". Ως "Γλάρος" ανήκε στην Ατμοπλοΐα Καβουνίδου. "
Σε όλους τους καλούς μας φίλους και στο θείο μου το Γιάννη, από τα Εξάμπελα της Σίφνου, που μου μίλησε με τόσο ενθουσιασμό για το "Γλάρο", σχεδόν 60 χρόνια μετά τα ταξίδια μαζί του.