Θ/Κ Γ.ΑΒΕΡΩΦ [armoured cruiser Georgios Averof]

[Παναγιώτης]

Ωραία και περιποιημένη η παρουσίαση του θρυλικού θωρηκτού. Να καταθέσω κι εγώ τον οβολό μου από την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων. Οι γκουρού μπορούν ν' αναλάβουν τα ινία για να μας πουν τι βλέπουμε.

Βλέπουμε τον Αβέρωφ στην τελευταία του αποστολή την παρουσια στην ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων (τελικά δεν έγινε ενσωμάτωση νησιών στο 20ο αιώνα χωρίς την παρουσία του Αβέρωφ) πριν παροπλιστεί, προσωρινά μια και σήμερα θεωρείται "εν υπηρεσία" και όχι παροπλισμένο.

Στα πλάνα βλέπουμε και τα πρώην βρετανικά αντιτορπιλικά Μιαούλης (L91) και Ναβαρίνο (Η23) (μάλλον Ναυαρίνον θα το έλεγαν τότε με την παλιά ορθογραφία).
Στον κύριο ιστό του Αβέρωφ διακρίνεται να κυματίζει το διακριτικό σήμα κάποιου ανωτάτου αξιωματικού ή πολειτεικής αρχής, αν όπως υποθέτω υπάρχουν διαγώνιες γραμμές στα δύοπρος τον ιστότε ταρτημόρια του σταυτού τότε επιβαίνει ο Πρωθυπουργός.

[Ellinis]

Παναγιώτη σε ευχαριστώ πολύ για τις διορθώσεις και τα σημαντικά στοιχεία που πρόσθεσες.
Μιας και το ανέφερες ας δούμε και τη συνέχεια στην κούρσα των εξοπλισμών που "πυροδότησε" η απόκτηση του ΑΒΕΡΩΦ.

Η κίνηση των Τούρκων ανάγκασε την Ελλάδα να προχωρήσει τον Ιούλιο του 1912 στην παραγγελία ενός μικρού διαστάσεων θωρηκτού, του ΣΑΛΑΜΙΣ, στα Γερμανικά ναυπηγεία AG Vulcan. Ωστόσο, μετά από σκέψεις το ναυτικό αποφάσισε να αναπροσαρμόσει στο τέλος του 1912 τα σχέδια του ΣΑΛΑΜΙΣ σε ένα μεγαλύτερο σκάφος τύπου dreadnought, με δύναμη πυρός 8 πυροβόλα των 14 ιντσών και 12 των 6 ιντσών.

Μιας και μετά τις ήττες των Βαλκανικών πολέμων οι ανάγκες του Τουρκικού ναυαρχείου ήταν άμεσες, η Τουρκία προχώρησε το Γενάρη του 1914 και στην αγορά ενός ημιτελούς θωρηκτού που θα μπορούσε να παραδοθεί πιο γρήγορα. Έτσι το Βραζιλιάνικο θωρηκτό RIO DE JANEIRO άλλαξε χέρια και μετονομάστηκε SULTAN OSMAN Ι. To πλοίο αυτό ήταν ένα πραγματικά γιγαντιαίο πλοίο με δύναμη πυρός χωρίς προηγούμενο.

Από το 1914 που θα παραδίδονταν τα SULTAN OSMAN I και RESHADIEH μέχρι το Μάρτιο του 1915 που θα κατέφτανε το ΣΑΛΑΜΙΣ, ο ΑΒΕΡΩΦ θα ήταν μόνος. Για αυτό και η Ελλάδα αγόρασε τον Ιούνιο του 1914 δύο διαθέσιμα θωρηκτά τύπου pre-dreadnought, τα αμερικανικά IDAHO και MISSISSIPPI που μετονομάστηκαν σε ΚΙΛΚΙΣ και ΛΗΜΝΟΣ. Αν και σαφώς υποδεέστερα των τουρκικών νεότευκτων θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα προσωρινό ανάχωμα μέχρι την έλευση του Ελληνικού dreadnought. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα ΚΙΛΚΙΣ και ΛΗΜΝΟΣ θα «εξουδετέρωναν» τα συνομήλικα TORGUD REIS και ΗΑΥREDDIN BARBAROSSA, αλλά αυτό θα άφηνε τον ΑΒΕΡΩΦ μόνο απέναντι στα δύο Τουρκικά dreadnought.

Η επερχόμενη έλευση του SULTAN OSMAN I θορύβησε την Ελληνική πλευρά. Είναι χαρακτηριστική η αγωνία του ναύαρχου Παύλου Κουντουριώτη όταν σε συζήτηση με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, πρότεινε να αναλάβει μια «πειρατική» αποστολή. Να πάρει το υποβρύχιο ΔΕΛΦΙΝ και να τορπιλίσει το SULTAN OSMAN I καθώς αυτό θα περνούσε από τα ελληνικά ύδατα, χωρίς να έχει κηρυχτεί πόλεμος μεταξύ των δύο χωρών. Ύστερα θα αναλάμβανε ο ίδιος τις συνέπειες μιας πράξης που θα είχε κάνει χωρίς την έγκριση της Ελληνικής κυβέρνησης.

Η απόγνωση του Κουντουριώτη είναι κατανοητή αν συγκρίνει το Γ.ΑΒΕΡΩΦ με το SULTAN OSMAN I…

averof specs.jpgOsman specs.jpg
averof.jpg
OSMAN I.jpg

πηγή σχεδίου Sultan Osman I: Conway's All the World's Battleships (με παρεμβάσεις μου)

[Παναγιώτης]

Και το SULTAN OSMAN Ι κατασχέθηκε από τους Βρετανούς μάλιστα ενώ έκανε τις δοκιμές πριν την παράδοση (άραγε πως θα έγινε μπουκάρισαν οι Εγγλέζοι και τους πέταξαν έξω μάλιστα ακόμα και για την εποχή (που η Βρετανία ήταν υπερδύναμη και δε την πολυένοιαζε το διεθνές δίκαιο όπως όλες τις υπερδυνάμεις) ήταν εντυπωσιακή μια και όταν έγιναν οι κατασχέσεις η Βρετανία δεν είχε μπει ακόμα στον πόλεμο και δεν μπορούσε να επικαλεστεί ότι τα επιτάσει λόγω ανωτέρας βίας.

Τα δύο αμερικάνικα θωρηκτά Κιλκίς και Λήμνος τα ονόμαζαν παράκτια θωρηκά μια και είχαν πολύ χαμηλό κύριο κατάστρωμα για να μπορέσουν να επιχειρήσουν σε ωκεανό.

Τελικά αποδέιχτηκε ότι παρόλο που ήταν αποτέλεσμα των πειραματισμών των αρχών του 20ου αιώνα (με φοβερά αποτελέσματα μέχρι θωρηκτά που δεν ήταν ευσταθή είχα φτιαχτεί) ήταν ένα αξιόμαχο πλοίο.

Σε συνδυασμό βέβαια με την ευφυή τακτική του Ναυάρχου Κουντουριώτη που εφάρμοσε τέλεια την τακτική του ναυτικού αποκλεισμού.

Ήταν τόση η υπεροχή που έδινε στο στόλο που το τουρκικό ναυτικό έστειλε το καταδρομικό Χαμιντιέ να διασπάσει τον αποκλεισμό και να βομβαρδίσει τη Σύρο με σκοπό να παρασύρει τον Αβέρωφ στην καταδίωξή του και να μπορέσει να βγει ο υπόλοιπος τουρκικός στόλος από τα Δαρδανέλια. Ευτυχώς δεν έπεσε στην παγίδα ο Κουντουριώτης (παρά τις πιέσεις) και με τον Αβέρωφ επικεφαλής έστειλε τον τουρκικό στόλο πίσω στα Στενά με πολλές ζημιές μετά την ναυμαχία της Λήμνου.

[Ellinis]

Και το SULTAN OSMAN Ι κατασχέθηκε από τους Βρετανούς μάλιστα ενώ έκανε τις δοκιμές πριν την παράδοση (άραγε πως θα έγινε μπουκάρισαν οι Εγγλέζοι και τους πέταξαν έξω

Πραγματικά Παναγιώτη η κατάσχεση έγινε στο παρα πέντε! Αυτό που έχω διαβάσει είναι οτι τα Τουρκικά πληρώματα είχαν φτάσει στην Αγγλία και οτι η κατάσχεση έγινε μια μέρα πριν παραδωθούν στο Τουρκικό Π.Ν. Υποθέτω οτι τα πληρώματα δεν είχαν ακόμη μπει στα πλοία και οτι τα δοκιμαστικά θα έγιναν με πλήρωμα του ναυπηγείου.

Μπορεί τα SULTAN OSMAN Ι και RESHADIEH να μην έφτασαν ποτέ στην Τουρκία αλλά τον ίδιο μήνα οι Τούρκοι "παρέλαβαν" ένα καταδρομικό μάχης (battlecruiser) το Γερμανικό GOEBEN, το οποίο αφού απέφυγε τον συμμαχικό στόλο κατέπλευσε στα στενά και εντάχθηκε στο τουρκικό ναυτικό ως YAVUZ SULTAN E SELIM (Σουλτάνος Σελίμ ο Τρομερός), παρέα με το καταδρομικό BRESLAU.
Για πολλούς η πλεύση των δύο Γερμανικών πολεμικών ήταν ένας τρόπος για να συμπαρασύρουν την Τουρκία στις δυνάμεις του άξονα.

Ας κάνουμε μια σύγκριση ανάμεσα στο ΥΑVUZ και το ΑΒΕΡΩΦ :
yavuz specs.jpgaverof specs.jpg
averof-yavuz.jpg

Μετά το τέλος του 1ου παγκόσμιου, το YAVUZ SULTEAN E SELIM παρέμεινε στον Τουρκικό στόλο, για να αποτελεί το αντίπαλο δέος στο Γ.ΑΒΕΡΩΦ. Η ύπαρξη του ενός παρέτεινε και τη ζωή του άλλου, κάτι το οποίο ίσως να εξασφάλισε την επιβίωση τους για τις δεκαετίες μετά τον 2ο παγκόσμιο, τότε που τα εναπομείναντα θωρηκτά οδεύσαν σωρηδών στα διαλυτήρια.
Για την ακρίβεια μετά το 1945 είχαν βίους σχεδόν παράλληλους.
Το YAVUZ έχοντας παροπλιστεί από το 1950, διεγραφή από τη δύναμη του στόλου το 1954 και διαλύθηκε τελικά το 1973-76 . Το ΑΒΕΡΩΦ παροπλίστηκε το 1952 και γλύτωσε τη διάλυση στις αρχές της δεκαετίας του '70 (ίσως και λόγω της πτώσης των συνταγματαρχών οι οποίοι είχαν βάλει στο στόχο το Π.Ν. μετά τα γεγονότα του ΒΕΛΟΣ).

Περισσότερα για την ιστορία του YAVUZ εδώ.

[τοξοτης]

Δεν ξέρω αν η περιρρέουσα κρίση θα επιτρέψει στο Π.Ν. να γιορτάσει τα 100 χρόνια από την καθέλκυση του Αβέρωφ. Ελπίζω κάτι να έχει προγραμματιστεί.

Το ΑΒΕΡΩΦ πραγματικά αποτέλεσε ένα φόβητρο το οποίο αποτέλεσε αφορμή για μια κούρσα εξοπλισμού μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας η οποία και πήρε εκρηκτικές διαστάσεις κατά τους Βαλκανικούς πολέμους.
.................................................. .................................................
.................................................. .................................................. .

Αν το 1914 το RESHADIEH συναντούσε το ΑΒΕΡΩΦ... η σύγκριση μιλάει μόνη της:

Συνημμένο Αρχείο 79418

Όντως η διαφορά εμφανής ΑΛΛΑ <μετράει πάντα το μέγεθος> ??? Οι ειδικοί λένε όχι.
ΟΧΙ λέει και η ΄Ιστορία με την περίπτωση ΦΕΤΙΧ-ΜΠΟΥΛΕΝ (θωρηκτού) και ΤΟΡΠΙΛΛΟΒΟΛΟΥ 11 στο λιμάνι της Θεσ/νικης)

[Παναγιώτης]

Δεν είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα μια και το Φετίχ Μπουλέντ (Feth-i Bulend) μια και το Θωρακωτό (iron clad) ήταν ένα κουφάρι, είχαν αφαιρεθεί τα πυροβόλα για να μπουν σε πυροβολεία της Θεσσαλονίκης και ήταν αγκυροβολημένο σαν πλωτό στρατηγείο, χωρίς να μπορεί να πολεμήσει.

Πάντως σίγουρα η σωστή διακυβέρνηση μπορέι να ανατρέψει τα δεδομένα. ίσως κλασικό παράδειγμα να είναι η διαφυγή του Αβέρωφ στην Αίγυπτο όταν μπήκαν οι Γερμανοί. Παρόλο ποθ θεωρούσαν αδύνατο να ξεφύγει από τη γερμανική αεροπορία (ήδη το Βρετανικό Ναυτικό είχε χάσει πολλά πλοία). Το πλήρωμα δεν ακολούθησε τις διαταγες να αυτοβυθιστί το πλοίο και απάπλευσε και ο Αβέρωφ κατάφερε να φτάσει στη Μέση Ανατολή

[sv1xv]

Ο τοξότης έχει δίκιο κατά ένα μέρος, δεδομένου ότι τα θωρηκτά, παρόλη την θωράκιση, δεν μπορούσαν να αντέξουν τις επιθέσεις με τορπίλες, είτε από άλλα πλοία είτε από πολεμικά αεροσκάφη (τορπιλοπλάνα), είτε από υποβρύχια. Αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους που αποσύρθηκαν μετά το 1945.

Ο μόνος τρόπος για να επιβιώσει ένα θωρηκτό από επιθέσεις με τορπίλες έως το 1939 ήταν η κάλυψη και προστασία του από αντιτορπιλικά (αγγλ: destroyers), τα οποία κρατούσαν τα τορπιλοβόλα (και λίγο αργότερα και τα υποβρύχια) σε απόσταση.

[τοξοτης]

Η σύγκριση ΤΟΡΠΙΛΟΒΟΛΟΥ 11 με ΦΕΤΙΧ ΜΠΟΥΛΕΝ δεν έχει να κάνει τόσο με τη βύθιση του θωρηκτού ( συμβολική ) όσο με το θάρρος και τους ελιγμούς που πραγματοποιήθηκαν προκειμένου το μικρό πλοίο να εισέλθει στο λιμάνι , να βυθίσει το παροπλισμένο θωρηκτό και να αποφύγει τα παράκτια πυρά τα οποία αποτελούμενα και από τα πυροβόλα του θωρηκτού (στο Καραμπουρνάκι ) είχαν τεράστια δύναμη πυρός.

¶ρα πολλές φορές δε μετρά το μέγεθος αλλά το θάρρος και η τακτική (σχεδιασμός)

[sv1xv]

Όταν μιλάμε για τεχνική σύγκριση θωρηκτών ως προς το μέγεθος, τον οπλισμό και την θωράκιση, είναι αυτονόητη η προϋπόθεση ότι έχουν κυβερνήτες και πληρώματα παραπλήσιων προσόντων (διαφορετικά οι Γαλλοι θα είχαν το πάνω χέρι στο Trafalgar, οι Ισπανοί θα κατακτούσαν την Ελισαβετιανή Αγγλία κλπ).

[Ellinis]

Όπως πολύ σωστά γράψατε η εποχή του θωρηκτού έδυσε όταν ανήτειλε η εποχή των αεροπλανοφόρων. Η βύθιση του παντοδύναμου Yamato είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Η όποια σύγκριση ασφαλώς γίνεται με τους υπόλοιπους παράγοντες (ικανότητες πληρωμάτων, επίπεδο ετοιμότητας, κλπ) κοινούς.

Ο Αβέρωφ ανήκε στην προηγούμενη γενιά από τα θωρηκτά τύπου Ντέντνοτ που αποτέλεσαν την επανάσταση στη ναυπήγηση πολεμικών πλοίων μια και ενσωμάτωναν τα πελονεκτήματα του ατμού και τις εξελίξεις στο πυροβολικό.

Σχετικά με τον τύπου πολεμικού όπου ανήκει το ΑΒΕΡΩΦ, αν έχει καθιερωθεί να το αναφέρουμε ως εύδρομο θωρηκτό, στην πραγματικότητα είναι θωρακισμένο καταδρομικό (armored cruiser). Εξάλλου και τα αδελφά πλοία που είχε εντάξει το Ιταλικό Π.Ν. –τα ΑΜALFI και PISA– ως θωρακισμένα καταδρομικά αναφέρονται στη διεθνή βιβλιογραφία.