Από το 1911 είχε αρχίσει η εκπαίδευση των νεοφώτιστων με απογευματινές διαλέξεις του Κ. Μελά και του Αθ. Λευκαδίτη. Λόγω έλλειψης στέγης και χρημάτων για την ενοικίαση δικού τους χώρου, οι πρώτες συγκεντρώσεις γίνονταν κατά τις απογευματινές ώρες στα γραφεία του Σ.Ε.Γ.Α.Σ. στην οδό Πανεπιστημίου, δίπλα από την Αθηναϊκή Λέσχη. Λίγο αργότερα, ο Κ. Μελάς, ο οποίος, μαζί με τον Αθ. Λευκαδίτη, ήταν ο στυλοβάτης και εδραιωτής του Ελληνικού Προσκοπισμού, και στην αρχή και ο χορηγός του, διέθεσε το ημιυπόγειο διαμέρισμα της κατοικίας του, στην οδό Λυκαβηττού 7 (Αμερικής πλέον), για την εγκατάσταση των γραφείων τα οποία και παρέμειναν εκεί για πολλά χρόνια. Από το 1912 η προσκοπική κίνηση άρχισε να εξαπλώνεται και στις μεγαλύτερες επαρχιακές πόλεις και σιγά σιγά σε κάθε ελληνική πόλη.

Εν το μεταξύ, οι Πρόσκοποι άρχισαν να συμμετέχουν ζωηρά σε κοινωφελή και άλλα έργα. Δεν υπήρχε έρανος ή φιλανθρωπική αγορά, λαϊκή γιορτή και αθλητική εκδήλωση στην οποία να μην ζητιόταν η συμμετοχή τους, για την γενική οργάνωση των συγκεντρώσεων και την διασφάλιση της τάξης. Η δεντροφύτευση της Αθήνας και της Αττικής θεμελιώθηκε και συνεχίστηκε για μεγάλο διάστημα από τους Προσκόπους, σύμφωνα με οδηγίες του Υπουργείου Γεωργίας. Στις αρχές του 1913 ιδρύθηκε ο κλάδος των Ναυτοπροσκόπων από τον Μάρκο Μίνδλερ.

Βάση τους στην αρχή ήταν ο «Βασιλικός Ναυτικός 'Oμιλος Νέου Φαλήρου» όπου με τις λέμβους του Ομίλου και τη βοήθεια των αθλητών του, έγινε δυνατή η εκπαίδευση των Προσκόπων της θάλασσας.