Fragline (Κάποτε στην Αδριατική)

[Django]

Το πρώτο "Ouranos" της Fragline. H επίσημη καρτ-ποσταλ της εταιρίας. Αξιοπρόσεκτο για τα ελληνικά δεδομένα μετασκευών, οτι δεν έχει χτιστεί η πρύμη. Στο αρχείο μου υπάρχουν τρεις ακόμη τέτοιες καρτ ποστάλ, οπότε μπορώ να τις στειλω ταχυδρομικώς σε όποιον ενδιαφέρεται. Αυτά τα πράγματα είναι για να μοιράζονται. Μια ο καθένας όμως ε;

[Haddock]

Η carte postalle σου django είναι σπάνια και η αεροφωτογραφία δίνει άλλη χάρη στο βαπόρι. Το σινιάλο της Fragline ήταν λιτό και απέριττο, με την όμορφη απόχρωση του μπλε.

Νομίζω ότι θα ήταν καλύτερο να έχουμε ξεχωριστό θέμα για την εταιρεία της οικογένειας Φραγκουδάκη και άλλο για τα πλοία της.

[Roi Baudoin]

¶ν δεν είναι πολύ αγενές και εγωϊστικό θα έλεγα ότι θα ήθελα τη μία από τις τρεις (όχι, πάντως, αν κάποιοι άλλοι τρεις φίλοι τις θέλουν περισσότερο).
Είχα τη χαρά να ταξιδέψω με το πανέμορφο "Ουρανός" και θα ανεβάσουμε κάποιες φωτογραφίες από το ταξίδι αυτό σε ειδικό θέμα για το "Ουρανός".
Και τα δύο πλοία με το όνομα "Ουρανός" ήταν πλοία ονείρων.

Η εταιρεία του Φραγουδάκη ήταν από τις καλύτερες στην Αδριατική. Νοικοκυρεμένη και σοβαρή.
Μεγαλούργησε στην Αδριατική ("Γεώργιος", "Αίολος", "Ουρανός", "Ουρανός"), αλλά ξεκίνησε από το Αιγαίο με το θρυλικό "'Ελλη".
Σύντομα η συνέχεια.

[sea_serenade]

Μεσουρανούσε κάποτε στην Αδριατική τόσο η εταιρία όσο και τα προσεγμένα βαπόρια της. Τα τελευταία χρόνια, πάντα με πρωϊνές αναχωρήσεις απο την Ηγουμενίτσα, ήταν η πρώτη εταιρία στην προτίμηση των Ιταλών τουριστών.

[Haddock]

Η fragline, λόγω οικογενειακής φιλίας, ήταν πάντα στην καρδιά μας και γνωρίσαμε από πρώτο χέρι την ανθρωπιά της αείμνηστης Αγγελικής Φραγκουδάκη. Ταξιδεύοντας με το Έλλη αποκόμισα αρκετές αναμνήσεις και την τρέλα για την θάλασσα και τα βαπόρια. Για τους λάτρεις της εταιρείας και των πλοίων της, ειδικά για τον django, ανοίγω ένα μικρό παράθυρο στο παρελθόν.

[despo]

Μια διορθωση επειδή η Ελλη ειναι εν ζωή, προκειται για την Αγγελικη που
εφυγε απο τη ζωη το 2002 τα Χριστουγεννα.

[sea_serenade]

Ή αλλιώς την καπετάνισσα "Φραγκουδάκαινα", καλή της ώρα. Η ελληνική ακτοπλοΐα της οφείλει πολλά.

[Django]

Το "Ouranos" και πάλι. Φρεσκάρισμα. Δραπετσώνα 1988. Η φωτογραφία αν δεν είναι του 1988 και είναι του 1986, τότε που αγοράστηκε το πλοιο από τη Fragline τότε θα έχουμε να κάνουμε με μια πραγματικά ιστορική εικόνα. Μια λεπτομέρια συνηγορεί στο να το πιστέψω. Στην αριστερή πλευρά, κρέμεται σκαλωσιά και έκείνη την στιγμή αναγράφεται το όνομα του πλοίου. Αν εστιάσετε λίγο θα δείτε οτι έχει αναγραφεί μόνο το NOS. Ακόμη κι αν δεν ισχύει πάντως ας απολάυσουμε σε μια πιο ιδιωτική στιγμή το πλοίο που όπως μας ενημερώνει το γνωστό Σουηδικό site πωλήθηκε για scrap πέρισυ. Περισσότερες πληροσφορίες http://www.faktaomfartyg.se/vikingfjord_1969.htm

ΥΓ: Η φωτογραφία είναι από το αρχείο του πατερα μου, μολις ξεμπαρκάρει θα μάθουμε περισσότερα.
ΥΓ2: Οι καρτ ποσταλ κατοχυρώθηκαν. Οι δυο φίλοι που δεν μου έχουν γράψει τις διευθύνσεις τους ας το κάνουν παρακαλώ.
ΥΓ3: "Νομίζω ότι θα ήταν καλύτερο να έχουμε ξεχωριστό θέμα για την εταιρεία της οικογένειας Φραγκουδάκη και άλλο για τα πλοία της." ParosKayak, αν το θεωρείς απαραίτητο να γίνει κάτι τέτοιο προχώρα, no pro. Ευχαριστώ και για το poster που ανέβασες.

[Haddock]

Despo, σωστή η διόρθωση σου! Να σημειώσω ότι πριν την Fragline, η «Ακτοπλοΐα Γεωργίου Φραγκουδάκη» έθεσε τις βάσεις για την μετέπειτα εξέλιξη της επιτυχίας στο Αιγαίο και στην Αδριατική, με τις ναυπηγήσεις των «Έλλη» και «Γεώργιος». Για το ιστορικό της υπόθεσης, ο Φραγκουδάκης νομίζω ότι ξεκίνησε στη Ραφήνα, με το «Μοσχάνθη» αγορασμένο από την εταιρεία του Τόγια.

Django, οι φωτογραφίες σου δεν είναι μόνο σπάνιες αλλά έχουν συναισθηματική αξία λόγω της οικογενειακής σύνδεσης. Νομίζω ότι έχεις δίκιο και πρόκειται για την αναγραφή του ονόματος για πρώτη φορά στο ιστορικό βαπόρι. Συνεχίζοντας την ιστορική αναδρομή στη Fragline, ας πάρουμε μια γεύση από το εσωτερικό του πλοίου (σκαναρισμένο από την μπροσούρα του 1990).

[sea_serenade]

Συλλεκτική η φωτό, μπράβο. Δίπλα στο OURANOS είναι το ΑΙΟΛΟΣ, έτσι δεν είναι? Μπράβο στον πατέρα σου φίλε Django, να 'ναι καλά.