Ως εργάτης, το πλοίο είναι σχεδόν σπαρτιατικό στις επιλογές του και έτσι οι 8 ½ ώρες του ταξιδιού ίσως να περάσουν δύσκολα αν δεν υπάρχει καλή παρέα ή κανένα περιοδικό. Ευτυχώς υπήρχε και η καμπίνα οπότε μπόρεσα να αναπληρώσω λίγο από το χαμένο πρωινό χρόνο.
Η καμπίνα ομολογώ πως ήταν η μεγάλη απογοήτευση του ταξιδιού. Είχα καιρό να ταξιδέψω μαζί του & σε κάθε περίπτωση οι εντυπώσεις μου ήταν πολύ θετικές. Αυτή τη φορά όμως εκτός κι αν ήταν κάτι μεμονωμένο, πραγματικά ήταν πολύ απογοητευτικές. Σε μέγεθος αν και δεν πλησιάζουν αυτά των παλατιών, ήταν ικανοποιητικές. Όμως όλα τα άλλα ήταν μαύρο χάλι. Σεντόνια ξέστρωτα και λερωμένα, κουβέρτες φαγωμένες, τα πλαίσια των κρεβατιών κι αυτά μαυρισμένα, η τουαλέτα να υπολειτουργεί, ζεστό νερό να μην υπάρχει και οι μπαταρίες μπάνιου και νιπτήρα από ασημένιες, από τα άλατα να έχουν γίνει σχεδόν λευκές. Οι καθρέφτες δε, σχεδόν αχρηστεμένες. Πραγματικά κρίμα. Θέλω να πιστεύω ότι ήταν κάτι μεμονωμένο.
Απάντηση με παράθεση