Η σκεψη σου φιλε Roi Baudoin ειναι εξαιρετικη ελπιζω να υλοποιηθη.
Η σκεψη σου φιλε Roi Baudoin ειναι εξαιρετικη ελπιζω να υλοποιηθη.
Καταπληκτική φωτογραφία.
Την πρώτη φορά που το αντίκρυσα και δειπνήσαμε εκεί, ήταν όταν είχαμε πάει... "κρουαζιέρα" γειτονιάς εγώ οι γονείς μου και λίγες ακόμα οικογένειες, μαζί και οι παιδικοί μου φίλοι, με ένα μισθωμένο λεωφορείο... Ηταν 1955 ίσως και νωρίτερα... Ισως η πιο αξέχαστη "κρουαζιέρα" της ζωής μου... Τρέξιμο πάνω κάτω στο "καράβι".
Τι άλλο χρειαζόταν τότε ένα παιδί για να είναι ευτυχισμένο!
Αξέχαστο και αυτό το "πλοίο"! Αξέχαστα και εκείνα τα χρόνια...
Ευχαριστούμε Αντώνη.
Φίλοι καλοί, σας ευχαριστώ από καρδιάς.
Ανδρέας Εμπειρίκος και Ιούλιος Δερμίκης.
Δύο άνθρωποι που φωτογράφησαν την Ραφήνα την ίδια εποχή.
Δύο προσωπικότητες ολότελα διαφορετικές μεταξύ τους.
Ο ένας διάσημος και πλούσιος, ο άλλος πένητας, πλάνητας και ολότελα άγνωστος (έξω από τα όρια της Ραφήνας).
Οι φωτογραφίες τους ειναι συμπληρωματικές
Εκεί που σταματά ο ένας, συνεχίζει ο άλλος.
Ο ένας φωτογραφίζει τον Ελύτη και τον Καραγάτση, ο άλλος φωτογραφίζει τους λιγνιτορύχους της Ραφήνας, το ζευγάρι με το μικρό παιδί, τους μαθητές του σχολείου στην εκδρομή τους στον ¶γιο Ανδρέα.
Ακόμα και όταν ο Εμπειρίκος φωτογραφίζει τους απλούς ανθρώπους της ¶νδρου, το κάνει κυττάζοντας τους από πάνω προς τα κάτω.
Ο Ιούλιος, αντίθετα, στεκόταν πάντα στο ίδιο ύψος με τους ψαράδες, τους μεροκαματιάρηδες, τα παιδιά, τους βοσκούς, τους λιγνιτωρύχους.
Μέχρι στιγμής έχουμε βρει καμιά τρανταριά φωτογραφίες του Ιούλιου σε ταβέρνες, σε ψαράδικα, σε σπίτια, σε παλιά λευκώματα.
Σίγουρα είναι πολύ λίγες.
Δεν αποκλείεται, όμως, να βρεθούν και άλλες.
Ας δούμε μια εκπληκτική φωτογραφία του 1946.
Ο βοσκός με το κοπάδι του, στην παραλία της Ραφήνας.
Το τσιμεντόπλοιο δεν έχει έρθει ακόμα.
Ο βοσκός είναι άνθρωπος που ζει σήμερα στη Ραφήνα.
Σαρακατσάνος, όπως και άλλοι αρκετοί ακόμα στη Ραφήνα.
Λίγους μήνες μετά θα ξαναβρεθεί με το κοπάδι του στην ίδια παραλία.
Εκείνη την ημέρα, όμως, του Ιανουαρίου του 1947 όλα θα είναι διαφορετικά από ότι συνήθως.
Πέντε πτώματα έχουν ξεβραστεί από το κύμα.
Θύματα του Α/Π "Χειμάρρα".
Ανάμεσά τους και μια κοπέλα 20 χρονών.
Ραφήνα 1946.jpg
[I][FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][COLOR=black][B]"Η μόνη περιουσία είναι η μνήμη"[/B][/COLOR][/SIZE][/FONT][/I]
[CENTER][FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][B]Εν πλω
toujours
[/B][/SIZE][/FONT][/CENTER]
[CENTER][FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][I][B]"[/B][/I][B]Γεώργιος Εξπρές"[/B][/SIZE][/FONT]
[/CENTER]
Σκηνες απο τα Θεοφανεια στην Ραφηνα γυρω στο 1976. Φαινεται το κεντρικο λιμανι τοτε. Απο το ιστορικο αρχειο ΕΡΤ
http://www.ert-archives.gr/V3/public...&act=mMainView
Αφιερωμενο στον Roi Baudoin
Σημαντικό ντουκουμέντο, καλέ μας φίλς Νικόλα.
Όμορφες εικόνες από το μέσα λιμάνι της Ραφήνας.
Ευχαριστούμε πολύ
[I][FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][COLOR=black][B]"Η μόνη περιουσία είναι η μνήμη"[/B][/COLOR][/SIZE][/FONT][/I]
[CENTER][FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][B]Εν πλω
toujours
[/B][/SIZE][/FONT][/CENTER]
[CENTER][FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][I][B]"[/B][/I][B]Γεώργιος Εξπρές"[/B][/SIZE][/FONT]
[/CENTER]
Σε συνεχεια των οσων συζητουσαμε προ διμηνου, θα ηθελα να προσθεσω πως ηταν η οδος Μεσογειων και τα μικρα χωρια απο τον Σταυρο μεχρι την Ραφηνα στην δεκαετια του 1950. Ετσι, για να μαθαινουν και οι νεωτεροι!
Εδω προσθετω δυο φωτογραφιες απο τον Γερακα στην δεκαετια αυτη. Παρ' οτι δεν ειναι ακραιφνως ναυτιλιακες, οι φωτογραφιες μας δινουν μια ιδεα του δημοσιου δρομου τοτε, καθως και της κεντρικης πλατειας του Γερακα.
Φωτογραφιες απο το ιστορικο φωτογραφικο υλικο της ΕΡΤ και ειδικα απο την συλλογη του φωτογραφου Πετρου Πουλιδου (1905−1967).
Odos Mesogeiwn Gerakas 1950.jpgGerakas plateia.jpg
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Nicholas Peppas : 15-11-2009 στις 23:33
Απο την ιδια πηγη, το ιστορικο φωτογραφικο υλικο Πετρου Πουλιδου (1905−1967) στο αρχειο της ΕΡΤ, βλεπουμε την Ραφηνα γυρω στο 1922. Εγω δεν την αναγνωριζω, εσυ Αντωνη;
Rafina.jpg
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Nicholas Peppas : 15-11-2009 στις 23:33
Η κλιματική αλλαγή χτύπησε!
Αφορμή να γίνω μέλος η φωτό που ανεβάζω σήμερα από το λιμάνι της Ραφήνας.
Ευχαριστώ όλους για τις υπέροχες φωτογραφίες αυτού του λιμανιού που είναι κομμάτι της ζωής μου και που τώρα το βλέπω με άλλο μάτι, μέσα από τον "μπουχό" του χρόνου...