Πάμε να ξαναζήσουμε μια μεγάλη στιγμή.
Το "Ποσειδωνία" φθάνει στο λιμάνι της Πάτρας.
Είναι καλοκαίρι του 2001 και το όμορφο σκαρί ξαναταξιδεύει για την εταιρεία του ποιητή.
Πήγαινα τόσα χρόνια στην Ελευσίνα και το έβλεπα να μαραζώνει.
Την προηγούμενη χρονιά ετοιμάστηκε για να ταξιδέψει, αλλά την τελευταία στιγμή το όνειρο ματαιώθηκε.
Εκείνο το καλοκαίρι, όμως, του 2000 ξαναταξίδεψε.
Από το VHF ενός ρυμουλκού ακούστηκε το πολυπόθητο μήνυμα:
"ΚΛ, το Ποεσειδωνία".
"Κεντρικό Λιμεναρχείο, το Ποσειδωνία".
Το καράβι ήρθε, έδεσε, αποβίβασε τον κόσμο, φόρτωσε και ξανάφυγε.
Έμοιαζε παράταιρο με τα υπόλοιπα πλοία στο λιμάνι.
Για κάποιους ήταν το πιο όμορφο, για τους περισσότερους κάτι που χάλαγε την ομοιομορφία.
Αφιερωμένες εξαιρετικά σε όλους τοιυς καλούς φίλους και ιδιαίτερα στον paroskayak, τον Ellinis, τον Έσπερο, τον Α. Μώλο, τον ΑΡΗ, τον Νίκο, τον vinman, τον Appia 1978, τον Sea Serenade, τον despo, τον Finnpartner 1966, τον Sylver 23, τον mastropanago, τον LEO, τον polyka, τον Captain Nionios, τον scoufgian, τον moutsokostas, τον Nautiko II, τον Trackman, τον dimitris, τον Nautiko.
Ιδιαίτερη αναφορά στον καλό φίλο Rocinante, μέγα λάτρη των πλοίων του καναλιού.
Συγχωρήστε με για τα πολλά ονόματα, αλλά το "Ποσειδωνία" ήταν ένα ιδιαίτερο καράβι.