Φιλε Roger ενας καπετανιος η ενας μηχανικος 50 η 55 χρονων απο που ξεκινησε?
απο αυτους εχεις να μαθεις γιατι και αυτοι απο εκει περασανε!δεν ξεφυτρωσανε στο ανωτερο αξιωμα...
αυτοι ειναι κοντα στο τελος της καριερας τους και αυτοι μπορουν να δωσουν τις καταλληλες συμβουλες.
βεβαιως και ειδες καποια πραγματα σε 6 μηνες αλλα ειναι ελαχιστα μπρος σε αυτα που θα δεις στα επομενα χρονια της καριερας σου.
Αν και οι δυο φιλοι μου απαντησαν αψογα, θα πω μονο ενα...
Με ρωτησες ποιο ειναι το τελος..
Θα σου απαντησω ως εξης, το τελος ειναι προσωπικο στον καθενα, για αλλον ειναι να βγαλει δυο δεκαρες παραπάνω, για άλλον να γινει αυτο που απο μικρος ονειρευοταν.
Για μενα λοιπον τελος ειναι..να φτασεις και να αγγιξεις το ονειρο σου και να φτασεις σε ενα σημειο μετα απο χρονια και να γυρισεις και να πεις, "Εκανα στη ζωη μου αυτο που παντα ονειρευομουν..." Και αν αυτο θεωρειται ποιητικο τοτε να το φερω πιο χειροπιαστο..να ξερεις και να βιωνεις πως αυτο που κανεις την καθε στιγμη σε φερνει πιο κοντα στο ονειρο σου.
Και αν καποτε γινει και αγγιξεις το ονειρο σου..τοτε οπως ειπε και ο Κιπλινγκ..Εγινες Αντρας παιδι μου"
Και αυτη λοιπον ειναι η ευχη μου για ολους τους νεους...!!
Εμένα φίλοι μου άρεσε η απάντηση του RogerRabbit!Αυτή είναι μια απάντηση ενός δοκίμου ,που μέσα από τα δικά του μάτια ,είδε και γνώρισε την δουλειά και την βάρδια στο βαπόρι .Μέσα από τις δικές του ανησυχίες και απορίες που πιθανόν είχε πριν μπει σε βαπόρι ,προσπαθεί να απαντήσει σε άλλα παιδιά που θα ακολουθήσουν .
¶λλωστε η ερώτηση ήταν αυτή :
pos einai i sinthikes gia enan pou kanei to proto ekpaideutiko taxidi kai einai ploiarxos??
Είναι όμορφο, όπως σωστά παρατήρησε και ο ChiefMate ο ενθουσιασμός που έχει ο φίλος μας .
Και κάτι ακόμη ! την πρώτη φορά σε οτιδήποτε, ο κάθε ένας την βιώνει διαφορετικά !
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη mastrokostas : 08-10-2009 στις 18:50
Θα συμφωνήσω και εγώ με το Μαστροκώστα και ας στεναχωρήσω τα φιλαράκια μου. Οι εμπειρίες αποκτούνται απο τα βιώματα του καθενώς και ειναι φυσικό οι εμπειρίες των πιο παλιών να είναι και πιο πλούσιες απο αυτές του νέου. Σκαλοπάτι σκαλοπάτι θα ανέβει και ο νέος αφού γνωρίσει στη πορεία του επιτυχίες, αποτυχίες, αναγνωρισιμότητα, σφαλιάρες κτλ κτλ Είναι επίσης φυσιολογικό να αντιμετοπίζονται διαφορετικά οι εκάστοτε καταστάσεις απο τον καθένα αφού διαφορετικά φαίνονται αυτές στα μάτια του καθενώς. Για ενα νέο όλα φαίνονται εντυπωσιακά, μεγαλειώδη. Για τον παλιό έχουν γίνει ψιλορουτίνα.
Ολα αυτά βέβαια εξαρτώνται και απο το χαρακτήρα του καθενώς. Για τον ενθουσιώδη νεο Roger ακόμη και τα σκουπίσματα και οι αγγαρίες στο πλοιο περιγράφτηκαν με περιφάνεια. Για άλλους θα περιγράφονταν με μπινελίκια.
Να πω κατι, αν μου επιτρεπετε?
Ναι σιγουρα ισχυουν αυτα που ειπε ο φιλος μου ο Νατσιος αλλά και ο Μαστροκωστας. Μπορεις να μεινεις σε μια εμπειρια του R.Rabbit που ανηκουν στη μερια των ευχαριστων, ομως θα μπορουσε να ηταν και μια ενος Χ φιλου που να ελεγε πως ηταν χαλια και μαλιστα αν μιλουσατε τωρα με τον Μαστροπαναγο θα σας ελεγε πως ειναι απλα Χαλια. Ετσι μου ειπε επακριβως. Οποτε θεωρω πως το καλυτερο για απαντηση στην ερωτηση
οτι θεωρω (προσωπικα) σωστο να απαντησει καποιος ουτε μεσα απο τη "Καλη" πλευρα ουτε ομως και απο την "κακη". Θα πρεπει να επικεντρωθει στο παθος και στο ονειρο του νεου, στο να εμφυσιξει την ελπιδα (γιατι απλα γνωριζει ποσο μανικι ειναι η..πρωτη φορα) και καθε φορα που του βγουν αισθηματα αγανακτησης ή ακομα και αποτυχιας και αδυναμιας, εκει να του δωσεις τη βοηθεια και δεν ειναι αλλη απο το να πιαστει απο το ιδιο του το Ονειρο και αυτο θα του δωσει την Ελπιδα και την Επιμονη. Μεσα εκει εισαι Εσυ και ο Εαυτος σου και πρεπει να αντλει ο καθενας δυναμη απ τον αλλον.pos einai i sinthikes gia enan pou kanei to proto ekpaideutiko taxidi kai einai ploiarxos??
Ετσι λοιπον, ειναι οι συνθηκες ειναι και Καλες και Ασχημες αλλα σιγουρα θα ειναι Έντονες. Και στα Καλα ολα πανε καλα, αλλα στα χειροτερα?? Σε εκεινες τις βραδιες που διασχιζεις τον Ωκεανο και σε επισκεπτεται η Θλιψη? η Θλιψη για τους δικους σου, το τελευταιο φιλι της κοπελας σου, οι στιγμες που κανατε για τελευταια φορα ερωτα πριν αποχωριστειτε...
Τι κανεις τοτε? Πως θα ξεπερασεις αυτο το σημειο? Πινοντας? Μεθώντας? Εμεις λεγαμε..με μια ωραια ζεμπεκια με τους αλλους Ελληνες στο Καπνιστηριο. Ομως οταν αυτο αποτελειται απο Φιλιππινους και Ρωσους? Τοτε πως το ξεπερνας?
Μονο με τον Εαυτο σου και ο Εαυτο σου θα αντλισει δυναμη απο το Ονειρο σου..
Και κλείνω με τα λόγια ενος Δασκαλου...
"Λυπησου αυτους που δεν Ονειρευονται.."
Ν.Καββαδιας
Ετσι ακριβως!
[I][SIZE=4]05.09.2009..................................[/SIZE][/I]
[SIGPIC][/SIGPIC]
Ok, απλά ήθελα να απαντήσω στο παιδί απο τη καλή πλευρά..
Και μη ξεχνάς οτι πέρυσι ο Πάνος ήταν σε ολοκαίνουργιο βαπόρι και με καλό κόσμο και κάποιος άλλος δόκιμος ήταν στη θέση που βρίσκεται αυτός τώρα.
Έτσι είναι αυτά άλλα ταξίδια καλά και άλλα καλύτερα, έτσι δεν είναι;
¶λλωστε γκαζάδικα ήθελε
Τέλος πάντων, ο φίλος ρώτησε για το εκπαιδευτικό και του είπα τις ''καλές'' καταστάσεις..Αν θέλει να του πω για τα άσχημα εδώ είμαι
Με τον Πανάγο μίλησα χτες βράδυ ,καθώς περνούσαν από Ορμουζ φορτωμένοι για Ιαπωνία .Χαιρετισμούς μου είπε να δώσω σε όλους σας !