clipper, round of the world
Τρίτη, 18 Νοεμβρίου 2008
Μόλις γύρισα από Αγγλία, μετά από τα courses of training part A και part B που έκανα με την εταιρεία CLIPPER VENTURES PLC.
Σαν επικεφαλίδα, θα έβαζα: Παρόλα αυτά, πέρασα καλά!!!
Ο λόγος που γράφω αυτήν την επιστολή, είναι γιατί στο FEEDBACK FORM που μου έδωσαν να υπογράφω στο τέλος της πρώτης εβδομάδας, αλλά και στο τέλος της δεύτερης, με ρώτησαν: Do you feel the course could be improved upon, if so how? Αλλά και γιατί είδα πολλά στραβά κατά την γνώμη μου, και πρέπει να τα πω, γιατί αλλιώς δεν θα αισθανόμουνα καλά με τον εαυτό μου.
Μπήκαμε στο σκάφος ARIER CLIPPER την Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2008. Το course ξεκινούσε στις 6 το απόγευμα, και θα τελείωνε την επόμενη Κυριακή 9 Νοεμβρίου στις 10 το πρωί.
Ο σκίππερ ήταν ο Pete Robinson, και first mate ο Gordon Reid.
Τακτοποιηθήκαμε στο σκάφος, και γνωρίσαμε το σκάφος και τον εξοπλισμό του.
Μάταια έψαχνα να βρω που είναι το ψυγείο, μου πήρε ώρα να καταλάβω πως για ψυγείο ήταν ένα icebox χωρίς πάγο... Επειδή είμαι ιδιοκτήτης σκαφών περίπου 20 χρόνια τώρα, όταν έβαλαν μπρος την μηχανή, αμέσως κατάλαβα πως το starter (η μίζα) κολλούσε και έκανε αφύσικο θόρυβο. Αμέσως το σχολίασα. Όμως στην δεύτερη προσπάθεια, η μηχανή πήρε μπρος, και υπέθεσα πως ίσως ο θόρυβος αυτός ήταν «φυσιολογικός» για την συγκεκριμένη μηχανή. Ο χώρος του μηχανοστασίου μύριζε έντονα πετρέλαιο, και υπήρχε διαρροή κάτω από το φίλτρο της μηχανής. Η εικόνα που παρουσίαζε η μηχανή έδειχνε από μακριά έλλειψη συντήρησης, αλλά... στο σκάφος υπήρχαν άλλοι που έπρεπε να ανησυχούν γι αυτό, δεν ήταν δικιά μου δουλειά.
Αφού εξοικειωθήκαμε με το σκάφος, αυτό που με ενόχλησε περισσότερο ήταν η υγρασία από τα χνώτα μας, όλο το σκάφος ήταν υγρό και κρύο. Έπρεπε όμως να συνηθίσω, γιατί προφανώς στον αγώνα στο South Ocean που θέλω να συμμετάσχω, θα αντιμετωπίσω τέτοιες συνθήκες. Προσαρμόστηκα πολύ εύκολα και αυτό με ικανοποίησε πολύ.
Την Δευτέρα το πρωί, μάθαμε να ετοιμάζουμε το σκάφος, να βάζουμε τις σκότες (sheets), τα πανιά, ανεβήκαμε στο άλμπουρο κλπ, και γύρω στις 12 το μεσημέρι θα ξεκινούσαμε για την πρώτη εκπαιδευτική βόλτα με το σκάφος. Όμως, η μίζα δεν επρόκειτο να δουλέψει ποτέ ξανά. Μετά από πάρα πολλές αποτυχημένες προσπάθειες, κάτσαμε στο λιμάνι, και όλο το απόγευμα χάθηκε στην αναζήτηση από την πλευρά του πληρώματος στην εύρεση ανταλλακτικού. Τελικά βρέθηκε το ανταλλακτικό, τοποθετήθηκε την Τρίτη το πρωί στο σκάφος, και η πρώτη εκπαιδευτική μας βόλτα ξεκίνησε την Τρίτη το μεσημέρι. Έτσι χάθηκε μια ολόκληρη μέρα!!!
Εν τω μεταξύ, ο χώρος γύρω από την μηχανή μύριζε έντονα, πολύ άσχημα, και υποθέσαμε ότι αυτό προκαλείται από την μικρή διαρροή πετρελαίου.
Αντίθετα με εμάς, ένα άλλο σκάφος που έκανε training mε ένα άλλο γκρουπ (BLACK ADER, με skipper κάποιον Robin), ταξίδεψε κανονικά την Δευτέρα το απόγευμα.
Την Τρίτη τα 2 σκάφη ξεκινήσαμε μαζί και κάναμε πολύ ωραία εκπαίδευση, πολλά tacks, jybes, sail ups and downs, steering, κλπ. Το βράδυ επιστρέψαμε στο Gosport, το λιμάνι της αφετηρίας μας. Η μυρωδιά και η διαρροή του πετρελαίου παρέμειναν.
Την Τετάρτη το πρωί, ξεκινήσαμε τα 2 σκάφη, υπό μορφή αγώνα, να πάμε στο Plymouth. To απόγευμα ο άνεμος έπαψε να φυσάει, και περάσαμε όλο το βράδυ ακίνητοι σε κάποιο σημείο σε απόλυτη άπνοια. Όταν ξημέρωσε η Πέμπτη, ο σκίππερ του δικού μας σκάφους, λογικά σκεφτόμενος, είπε να πάμε με την μηχανή μέχρι το Plymouth, και το απόγευμα να ξεκινήσουμε για πίσω, διότι από το απόγευμα αναμενότανε να φυσήξει πάλι... Έτσι και κάναμε, φτάσαμε στο Πλύμουθ πριν το μεσημέρι, και ξεκουραστήκαμε προκειμένου το απόγευμα να ξεκινήσουμε πάλι για πίσω, και συγχρόνως να εκπαιδευτούμε στους χειρισμούς του σκάφους.
Η μυρωδιά στο σκάφος ήταν πάρα πολύ έντονη, και κατά την διάρκεια της παραμονής μας στο Πλύμουθ, με απόλυτη ησυχία γιατί δεν φυσούσε και δεν υπήρχε ο θόρυβος από την κίνηση του σκάφους, ακούσαμε το χαρακτηριστικό θόρυβο από την διαρροή προπανίου, από τις βάνες που ανοίγουν και κλείνουν το αέριο.
Ο σκίππερ προσπάθησε να βρει την αιτία, αλλά παρόλες τις προσπάθειες του, δεν κατάφερε να κάνει κάποια επισκευή, με αποτέλεσμα να μείνουμε χωρίς την δυνατότητα να ζεστάνουμε φαγητό, νερό για τσάι ή καφέ κλπ.
Αερίσαμε το σκάφος, και έφυγε η μυρωδιά, πράγμα που αποδεικνύει ότι εξ αρχής, αυτό που νομίζαμε ότι μύριζε σαν πετρέλαιο εξ αιτίας της διαρροής στο φίλτρο του πετρελαίου, δεν ήταν το πετρέλαιο, αλλά το προπάνιο.
Το άλλο σκάφος, το Black ADER, έφτασε στο λιμάνι του Πλύμουθ γύρω στις 4 το απόγευμα,
γιατί ο σκίππερ του θεώρησε ότι εμείς κακώς εγκαταλείψαμε τον αγώνα βάζοντας την μηχανή, και για να ικανοποιήσει (προφανώς) τον εγωισμό του, κι έτσι το πλήρωμα του σκάφους αυτού ήταν πολύ κουρασμένο, και δεν ήθελαν να φύγουμε για πίσω στις 6 το απόγευμα όπως αρχικά μας είχε πει ο δικός μας σκίππερ, για να ξεκουραστούν και αυτοί. Έτσι εμείς παραμείναμε στο λιμάνι του Πλύμουθ όλη την Πέμπτη, κάνοντας τουρισμό!!!
Το βράδυ της Πέμπτης σήκωσε πολύ δυνατό αέρα, εμείς ήμασταν δεμένοι στο λιμάνι, κι έτσι χάθηκε μια νυχτερινή πλεύση με αέρα, ενώ το προηγούμενο βράδυ, στεκόμασταν ακίνητοι στην άπνοια. Ίσως για τους εκπαιδευτικούς λόγους που μας προετοιμάζουν για τους Ωκεανούς, η άπνοια είναι πιο σημαντική, από την πλεύση με δυνατό άνεμο. Ποιός ξέρει!!!
Την Παρασκευή το πρωί, ξεκινήσαμε μαζί και τα δυο σκάφη για πίσω,
αλλά επειδή εμείς δεν είχαμε την δυνατότητα να ζεστάνουμε φαγητό ούτε νερό (λόγω της διαρροής προπανίου όταν λειτουργούσαμε την κουζίνα του σκάφους), δεν ακολουθήσαμε το πρόγραμμα του άλλου σκάφους που κάνανε διανυκτέρευση με την άγκυρα, ενώ εμείς πήγαμε νωρίς στο λιμάνι του Cowes, όπου μπορούσαμε να ζεστάνουμε νερό με τον ηλεκτρικό βραστήρα, και φάγαμε πίτσες που παραγγείλαμε από έξω.
Το Σάββατο το πρωί, πήγαμε με την μηχανή στο σημείο που το άλλο σκάφος διανυκτέρευσε, και κάναμε έναν αγώνα μεταξύ μας για το ποιός κάνει πιο γρήγορα reefing, up-down τα πανιά, κλπ, και μετά από λιγότερο από μια ώρα, ο αγώνας τελείωσε, και ξεκινήσαμε για το Gosport με την μηχανή, και φτάσαμε στο λιμάνι γύρω στις 12 το μεσημέρι του Σαββάτου. Καθαρίσαμε το σκάφος, και περιμέναμε να περάσει η ώρα, κάναμε μπάνιο, ετοιμάσαμε τα πράγματα μας, ξεκουραστήκαμε κλπ, και το βράδυ πήγαμε όλοι μαζί σε ένα εστιατόριο, σαν αποχαιρετιστήριο πάρτι.
Οι εντυπώσεις μου λοιπόν από την πρώτη εβδομάδα είναι ότι χάσαμε σχεδόν μια ολόκληρη ημέρα λόγω της μηχανικής βλάβης λόγω της μίζας (Δευτέρα μεσημέρι μέχρι Τρίτη μεσημέρι), και χάσαμε όλο το απόγευμα και το βράδυ της Πέμπτης λόγω του εγωισμού του Ρόμπιν να μην έρθει νωρίτερα στο λιμάνι του Πλύμουθ και χάθηκε η νυχτερινή μας εκπαίδευση της Παρασκευής το βράδυ λόγω της διαρροής του προπανίου που μας οδήγησε στο λιμάνι του Cowes, καθώς επίσης όλο το Σάββατο σχεδόν, γιατί ο σκίππερ μας γύρισε πολύ νωρίτερα στο Gospot, για να μπορούμε να πιούμε κάτι ζεστό και να φάμε.
Εκτός λοιπόν ότι πήραμε πολύ λιγότερα από όσα έπρεπε, η αλήθεια είναι ότι μου έκανε πάρα πολύ κακή εντύπωση η κατάσταση της συντήρησης του σκάφους. Ευτυχώς που η μίζα χάλασε στο λιμάνι κι όχι μεσοπέλαγα, γιατί αυτό θα δημιουργούσε περισσότερα προβλήματα, και η διαρροή του προπανίου εντοπίστηκε στο λιμάνι πριν μετατραπεί όλο το σκάφος σε βόμβα. Μετά από αυτά, δεν ξέρεις τι άλλο πρόβλημα θα προκύψει ανά πάσα στιγμή. Ευτυχώς, δεν είχαμε άλλα...
Αυτό όμως που εγώ θεώρησα χειρότερο απόλα, είναι πως ταξιδεύαμε με φρέσκα τρόφιμα (κοτόπουλο, αλλαντικά, τυριά κλπ) χωρίς ψυγείο!!! Είναι απορίας άξιο, πως επιτρέπεται ευπαθή προϊόντα να δίνονται για την διατροφή μας, ενώ δεν έχουν συντηρηθεί με προϋποθέσεις υγιεινής.
Εάν κρίνω δε από την ελλιπή συντήρηση του σκάφους, έχω μεγάλη αμφιβολία εαν τα water takns είχαν πραγματικά φροντιστεί έτσι, ώστε το νερό που πίναμε ήταν πράγματι ικανοποιητικό από πλευράς υγιεινής, διότι δεν είδα να κάνουν κάποια χλωρίωση όταν γεμίζανε τα τάνκια.
Κατά την διάρκεια της πρώτης εβδομάδας, κάναμε 2-3 Man Over Board, δεν κάναμε καθόλου spinnaker, αλλά γενικά, παρόλο που είμαι έμπειρος ιστιοπλόος, έμαθα πολλά πράγματα και θεωρώ ότι ήταν πολύ χρήσιμες οι γνώσεις που ακέκτησα. Αλλά και μόνο ότι ταξίδευα με ένα σκάφος, το ότι προσαρμόστηκα στο κρύο και στην βροχή (γιατί στην Ελλάδα δεν έχω συνηθίσει να ταξιδεύω με τέτοιες συνθήκες), ότι τόσοι άνθρωποι ξένοι μεταξύ μας, με μικρές ή μηδενικές γνώσεις οι περισσότεροι ταξιδέψαμε με ένα τόσο μεγάλο σκάφος, με δυνατούς ανέμους, και περάσαμε όμορφα, γελάσαμε, βοηθήσαμε ο ένας τον άλλον, γίναμε φίλοι... παρόλα τα αρνητικά, πέρασα όμορφα την πρώτη εβδομάδα!!!
Το τελευταίο απόγευμα, μας έβαλαν να κάνουμε ένα τεστ για τις γνώσεις που αποκτήσαμε κατά την εβδομάδα που πέρασε, και μας εξήγησαν πως το τεστ αυτό γίνεται για λογαριασμό του Falmouth marine School με το οποίο συνεργάζονται... Οι εκπαιδευτές, μας έβαλαν να διαβάζουμε τις ερωτήσεις, και τις περισσότερες απαντήσεις δεν ξέρανε οι εκπαιδευόμενοι να τις απαντήσουν... Όμως, οι ίδιοι οι εκπαιδευτές μας έλεγαν τις απαντήσεις, τις σημειώναμε όλοι, και τελικά... όποιος δει τις απαντήσεις, θα νομίζει ότι όλοι είμαστε πάρα πολύ καταρτισμένοι, πράγμα που δεν είναι αληθές. Δεν ξέρω για ποιό λόγο το κάνουν αυτό, αλλά όλη η ιστορία των γραπτώς αυτών εξετάσεων είναι κοροϊδία!!!
[url=http://www.disabledsailingholidays.com/home.htm][img]http://www.disabledsailingholidays.com/atoll4/atoll43.jpg[/img][/url]
[url]www.sailing4all.com[/url]