Είναι αυτό που λένε "μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται". Ίσως όχι κι άδικα.

Περαστικά του ανθρώπου, να του πάνε όλα καλά. Αλλά, κάποια σημεία του κειμένου του μου ακούγονται κάπως παράξενα. Δεν μου έχει συμβεί ποτέ (ευτυχώς), αλλά υποθέτω πως αν κάποιος υποστεί δύο συντριπτικά κατάγματα, για την αποκατάσταση των οποίων χρειάζεται χειρουργική επέμβαση, λάμες και βίδες και περίοδο ανάρρωσης τριών μηνών, δεν "καταλαβαίνει απλά ότι χτύπησε και φεύγει για το νοσοκομείο", αλλά σφαδάζει από τους πόνους, δεν μπορεί να περπατήσει, δεν μπορεί καν να σταθεί όρθιος. Επαναλαμβάνω όμως, υποθέτω, μιας και δεν έχω παρόμοια άσχημη εμπειρία.