Τρίγλια (2) [Triglia, Osmaniye]

[Nicholas Peppas]

Στο βιβλίο "Τα Ναυάγια" αναφέρει πως πουλήθηκε στους Ο.Πολυχρονίδου και Κ.Μακασίνη το 1937, ένα χρόνο πριν πωληθή στους Θασιώτες. Όσο για την απόδοση του ονόματος του δεύτερου πλοιοκτήτη προφανώς πρόκειται για διαφορετική απόδωση των καλλιγραφικών χειρόγραφων κιταπιών...

Δρομολογια του Τριγλια απο την Θεσσαλια του Βολου στην 1η Σεπτεμβριου 1937.
19370901 Θεσσαλια Βολου.jpg

[Ellinis]

Το ΤΡΙΓΛΙΑ στα στενά του Πόρου σε λεπτομέρεια μιας καρτ ποστάλ.
-triglia at poros 1925.jpg

και μια ανακοίνωση όταν έκανε εκδρομικά δρομολόγια από το Φάληρο μέχρι τη Βουλιαγμένη για μπάνια και... κυνήγι!
triglia.jpg

[Nicholas Peppas]

Τοπικα δρομολογια του Τριγλια στην Θεσσαλονικη. 1 Ιουλιου 1933, Απογευματινη Θεσσαλονικης.

19330701 Triglia Apogeum Thessaonikhs.jpg

[Ellinis]

Σε μια καρτ ποστάλ της Τήνου βλέπουμε και το ΤΡΙΓΛΙΑ είτε σε κάποια εκδρομή είτε σε ένα από τα φημολογούμενα δρομολόγια του από τη Ραφήνα.

triglia at tenos.jpg

[Ellinis]

Εχουμε τωρα λιγη παρα πανω ιστορια για το θρυλικο Τριγλια.

Ναυπηγηθηκε το 1912 στην Σμυρνη. Δεν αναφερεται ναυπηγειο. Το ονομα του ηταν Osmanieh, οχι Osmanien, που ειναι το ονομα ενος μεγαλου Οθωμανικου ταγματος παρασημων.
----
Τα στοιχεια μου λενε οτι ηταν στα χερια του Φιλιππου Καβουνιδη απο το 1918 μεχρι το 1930.
----
Παντως το πλοιο βυθιστηκε το 1941 απο τους Γερμανους

To Tρίγλια που μετέφερε τους πρόσφυγες σε πιο ασφαλή μέρη, ήταν ένα ξύλινο σκαρί που είχε ναυπηγηθεί σε κάποιον ταρσανά της Σμύρνης με αρχικό όνομα OSMANIEN.
Κατά μια πληροφορία στα χέρια του Καβουνίδη πέρασε το 1919 οπότε και μετονομάστηκε ΤΡΙΓΛΙΑ.
---
Τον Απρίλη του 1941 το κατασχέσανε οι Γερμανοί και το χρησιμοποιήσανε για σκοπούς τους μέχρι που βυθίστηκε σε αδιευκρίνιστο μέρος και χρόνο.

Το τι απέγινε το ΤΡΙΓΛΙΑ στο Β' Παγκόσμιο ήταν σχετικά ασαφές. Μια συνέντευξη που έδωσε το 1999 ο τότε πλοίαρχος του σκάφους Νίκος Καρυώτης, δίνει απαντήσεις αναφέροντας: "Η ΤΡΙΓΛΙΑ ήταν προπολεμική και εγώ ο ίδιος τη βούλιαξα. Ήμουν στη Θάσο [...] Φέραμα το ΤΡΙΓΛΙΑ για να κάνει το δρομολόγιο Θάσο-Καβάλα και αυτοί που δουλεύανε εκεί [...] όταν είδαν οτι ήρθε το ΤΡΙΓΛΙΑ να τους 'χτυπήσει', αναγκαστήκαν να το αγοράσουν. Το '40 το αγόρασαν. Εγώ δούλευα εκεί. Ήταν ξύλινο και έβαζε λίγα νερά. Όταν έγινε ο πόλεμος με το αλβανικό, το δέσαμε, για να μην το επιτάξει το ελληνικό κράτος. Με πήγαν μέσα σ' αυτό και έβγαζα τα νερά με μια αντλία. Όταν έρχονταν οι Γερμανοί μου έλεγαν 'άστο να βουλιάξει γιατί θα το πάρουν οι Γερμανοί'. Και έκανα πως χάλασε η αντλία και δεν προλάβαινα να βγάλω τα νερά και έτσι βούλιαξε μέσα στο λιμάνι. Αλλά εκ των υστέρων όταν ήρθα στη Θάσο, έμαθα οτι το έβγαλαν οι Βούλγαροι και πήραν τη μηχανή για να κάνουν ενα ξύλινο ατμοκίνητο και να το έχουν σαν πολεμικό."

Με την ευκαιρία να αναφέρω οτι από την έρευνα που έκανε ο J.Kruesmann, ερευνητής της τουρκικής ναυτικής ιστορίας, το πλοίο είχε ναυπηγηθεί το 1904 στην Σμύρνη με το όνομα OSMANIYE στο ναυπηγείο του Ε.Guiffray τον οποίο έχουμε αναφέρει εδώ. Aγοράστηκε από τον Καβουνίδη το 1919 και η ύψωση της Ελληνικής Σημαίας έγινε το 1923, μετά τα δραματικά γεγονότα που οδήγησαν τον πλοιοκτήτη και το πλοίο στον Πειραιά.