Σελίδα 2 από 13 ΠρώτηΠρώτη 123412 ... ΤελευταίαΤελευταία
Εμφάνιση αποτελεσμάτων σε εξέλιξη 11 έως 20 από 130

Θέμα: Οία [Λητώ - Oia, Leto, Queen of the Channel]

  1. #11
    Εγγραφή
    Nov 2007
    Μηνύματα
    1.263

    Προεπιλογή

    Παράθεση Αρχική Δημοσίευση από rocinante Εμφάνιση μηνυμάτων
    Θα μπορουσατε να με πληροφορισετε αν γνωριζετε ποια περιοδο περνουσε απο Τηνο ως Λητω γιατι νομιζω οτι κατι θυμαμε και το εχω ξαναναφερει εδω. Και κατι ακομα. Μηπως ηταν μονοπροπελο;
    Δύο μηχανές Sulzer δύο έλικες!

  2. #12
    Εγγραφή
    Mar 2008
    Περιοχή
    Athens , Tinos
    Μηνύματα
    3.276

    Προεπιλογή

    Παράθεση Αρχική Δημοσίευση από esperos Εμφάνιση μηνυμάτων
    Δύο μηχανές Sulzer δύο έλικες!
    Σε ευχαριστω Εσπερε. Παντως το μονο σιγουρο ειναι οτι το θυμαμε μια φορα στην Τηνο αλλα δεμενο στο εξω μωλο αναποδα δηλαδη με την πλωρη μεσα

  3. #13
    Εγγραφή
    Dec 2007
    Περιοχή
    Αθήνα
    Μηνύματα
    10.509

    Προεπιλογή

    Θερμά ευχαριστώ στους φίλους rjjjh2004 και Queen Anna Maria για τις γλαφυρές εικόνες που μας μεταφέραν από τα ταξίδια του Οία-Λητώ. Το καράβι το γνώρισα μόνο μέσα από φωτογραφίες αλλά πραγματικά μου φαινόταν μικρό ακόμα και για εκείνη την εποχή. Ίσως όχι τόσο σε μήκος όσο σε αναλογία μήκους-πλάτους. Με λίγα λόγια "στενό".

    αγαπητέ rocinante, ως ΛΗΤΩ ταξίδεψε για τον Καρρά το 1976-77 και κατόπιν για τον Κουσουνιάδη ως τον Οκτώβρη του 1980. Μετά έμεινε δεμένο ωσπού πήγε για σκραπ το 1984.

    Και μια δεύτερη πόζα της "βασίλισσας του στενού", με την ίδια "παρέα" και πάλι από έντυπο του ΟΛΠ. Η ποιότητα δεν είναι καλή αλλά πρόκειται για φωτογράφηση του έντυπου και όχι για σκανάρισμα μιας και αυτό δεν ηταν δυνατό.

    oia-myrtidiotissa2.JPG

  4. #14
    Εγγραφή
    Jan 2009
    Περιοχή
    Πειραιάς
    Μηνύματα
    322

    Προεπιλογή Οία-Λητώ

    Σίγουρα τα καλοκαίρια του '79 και του '80 έκανε (ως Λητώ) απογευματινό δρομολόγιο για Τήνο - Μύκονο (κοινώς "αρπαχτή"). Το ίδιο περίπου διάστημα έκανε και δυτικές κυκλάδες. Στο θέμα "ιστορικά πλοία δυτικών κυκλάδων" υπάρχει μια πολύ ενδιαφέρουσα φωτογραφία του στο λιμάνι της Σίφνου.

  5. #15
    Εγγραφή
    Dec 2007
    Περιοχή
    Αθήνα
    Μηνύματα
    10.509

    Προεπιλογή

    Να θυμήσω πως εδώ ο φίλος Αντώνης έχει ανεβάσει 2 πολύ ωραίες φωτο του ΟΙΑ ως ΛΗΤΩ στη Σίφνο.

    Σε κάποιες σημειώσεις μου είδα πως το 1974 το ΟΙΑ προσάραξε στη Σέριφο και οι ζημιές πρέπει να ήταν σημαντικές καθώς βγήκε total loss. Ίσως κάποιος φίλος να μας κατατοπίσει αν επισκευάστηκε πρωτού το πάρει ο Καρράς και το δρομολογήσει ως ΛΗΤΩ.

  6. #16

    Προεπιλογή Oia [Queen of the Sea]

    Other nice photos and Web sites of Oia, ex "Queen of the Channel" (1462 tons, transferred to Greece in 1968 from British sites

    From http://freespace.virgin.net/tom.lee/Qof%20Channel2.htm

    Oia at Ramsgate 1966.jpg
    Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Nicholas Peppas : 28-04-2009 στις 21:49

  7. Προεπιλογή

    Παράθεση Αρχική Δημοσίευση από Ellinis Εμφάνιση μηνυμάτων
    Aπό τα περιοδικά που κυκλοφορούσε ο ΟΛΠ μια πανοραμική του λιμανιού. Σε πρώτο πλάνο το ΟΙΑ με τα σινιάλα του Κατσουλάκου. Αργότερα θα ταξίδευε και ως ΛΗΤΩ για τον Καρρά. Ήταν το 3ο πλοίο που ταξίδεψε στην ακτοπλοϊα ως ΛΗΤΩ. Είχαν προηγηθεί το πρώην Arromanches, και το Αθενς Εξπρές.

    Ποιός θέλει να δοκιμάσει την τύχη του και να βρεί ποιό είναι το καραβι δίπλα στο ΟΙΑ;

    oia1.jpg
    EINAI TO MYRTIDIOTISSA TOY BILINI !!!

  8. #18

    Προεπιλογή ΄Ενα δροσερό πρωϊνό με πανοραμική θέα προς την Πάρο!

    Σε ένα ξεχασμένο δρομολόγιο λίγων επιβατών.

    Σε ένα πολυτελές και κομψό πλοίο – νηρηίδα του Αιγαίου.

    Σε μια στιγμή που νόμιζες ότι χρόνος δεν υπάρχει πια.

    Ώρες φλοίσβου και αύρας που πίστευες πως είδες τα μυστήρια της Ίσιδας Πελαγίας εν πλω, πως έπλευσες κοντά στη θαλαμηγό της Κλεοπάτρας.

    Στα μισά του 70, στη διάρκεια της τουριστικήσ σαιζόν, κάποια ιδιαίτερα δρομολόγια συνέδεαν κατ΄ ευθείαν ορισμένα νησιά με αυξημένο τουρισμό.

    Ένα τέτοιο ασύνηθες δρομολόγιο ήταν Πειραιάς – Τήνος – Μύκονος – Ίος – Σαντορίνη. Με το Οία, μετονομασμένο σε Λητώ.

    Ένα πρωϊνό στα τέλη Απριλίου ή αρχές Μαϊου 78, λίγες μέρες μετά το Πάσχα, μαζί με ένα φίλο ταξιδέψαμε από Σαντορίνη για Μύκονο πάνω στο Οία. Ήταν ένα από τα σπάνια ταξίδια όπου η έλλειψη σημαντικών συμβάντων δεν σήμανε νωχέλεια αλλά μια απερίγραπτη ευτυχία!

    Το πλοίο έπιασε Ίο και έπειτα άρχισε το ωραιότερο τμήμα του πλου, προς Μύκονο. Σε πρωϊνές ώρες, κάπου μεταξύ 10 με 11, διασχίσαμε το στενό μεταξύ Νάξου και Πάρου. Υπήρχαν λίγοι επιβάτες, μιας και η τουριστική περίοδος δεν είχε καλά – καλά αρχίσει.

    Προτιμήσαμε να καθίσουμε για λίγο στον αριστερό διάδρομο έξω από το σαλόνι της πρώτης θέσης και εκεί να πάρουμε ένα πρωϊνό, καφέ και κρουασάν, καταστρώνοντας τα σχέδιά μας για ένα εκτραχηλισμένο βράδι στη Μύκονο.

    Παίρνοντας μια τέτοια θέση αποφύγαμε τον ήλιο και την θέα προς την Νάξο, και αφίσαμε τις ηλιαχτίδες να λούσουν κυριολεκτικά τα βουνά της Πάρου μπροστά στα εντυπωσιασμένα μάτια μας.

    Ξαφνικά, σταματήσαμε να μιλάμε και καταλάβαμε ότι τα λόγια δεν χρησίμευαν σε τίποτα πια. Μιας και δεν μπορούσαν με τίποτα να περιγράψουν την μαγεία εκείνης της θέας.

    Ό,τι βλέπαμε μπροστά μας ήταν μια εξωχρονική δροσιά που εξασφάλιζε σε όσους μπορούσαν να την νοιώσουν μια αιώνια νιότη μακριά από κάθε έννοια φθοράς και αλλοίωσης. Είμαστε τυχεροί για την ευλογία εκείνη.

    Ήταν σαν να είχαμε βρεθεί σε ένα μυστικό πανηγύρι της Φύσης επιφυλαγμένο για μας σαν ένα απόκρυφο δώρο και απρόσμενο χάρισμα. Δεν ήταν ούτε κρύο ούτε ζέστη. Δεν φυσούσε αέρας, αλλά δεν επικρατούσε και άπνοια: υπήρχε όντως μία αέναη αύρα, ένα ρεύμα αέρα που φαινόταν να κάνει διάφορους στροβιλισμούς πριν ξαναπεράσει από δίπλα μας, από πάνω μας, ή και από μέσα μας. Δεν μπορούσαμε βέβαια να ταυτισούμε την προέλευση και την κατάληξή του. Είμασταν άκοντες ικέτες στα ¶χραντα Μυστήρια Ηλιακής Επιφάνειας στο Αιγαίο, επιλεγμένοι μόνον από την Θεία Πρόνοια.

    Η εικόνα αυτή είχε μια ασύλληπτη δύναμη και μια έντονη αρρενωπότητα που δεν συναντάς συχνά κοντά σε ένα τόσο θηλυκό στοιχείο όσο η θάλασσα. Σ’ εκείνη την απόκοσμη θέα των βυθών και των βουνών της ανατολικής ακτής της Πάρου, θα μπορούσαμε νε δούμε ένα Φαέθωνα να υπερίπταται πάνω στο άρμα του, ή ένα Ποσειδώνα να αναδύεται κρατώντας την τρίαινά του.

    Οι βουνοπλαγιές της Πάρου απέλαυαν επίσης των ηλιακών δώρων και αναπροσάρμοζαν το χρώμα τους ασταμάτητα.

    Ήταν βαθυγάλανες;

    Βαθυπράσινες;

    Φαιογάλανες;

    Φαιοπράσινες;

    Στακτόχροες;

    Είχαν όλα τα χρώματα;

    Κανένα;

    Δεν θα μπορούσαμε να πούμε με βεβαιότητα.

    Και ίσως δεν θάχε και σημασία σ’ εκείνο το μυστηριακό ανοιξιάτκο πρωϊνό στα ανοικτά της Πάρου όπου όλα ήταν ένα, και το καθετί εύρισκε το αντίθετό του.

    Έπειτα;

    ‘Επειτα ήλθε το μεσημέρι, ο ήλιος έφθασε στο αποκορύφωμα, επήλθε μια ισορροπία ανάμεσα στο υπερβατκό και το πραγματικό, το Οία επλησίασε στη Μύκονο, και όταν είδαμε την Δήλο σε ερείπια, καταλάβαμε ότι ό,τι είχε σημασία ήταν ήδη παρελθόν.

    Όταν λίγο αργότερα περπατάγαμε στα βράχια της Μυκόνου, ο απογευματινός μαΐστρος εσφύριζε για να μας θυμίσει ότι η αυλαία είχε τελεσιδίκως πέσει.

    Για πολλά χρόνια θυμόμουνα εκείνο το ανεπανάληπτο πρωϊνό πάνω στο Οία και δεν μπορούσα να καταλάβω τι ακριβώς μας είχε συμβεί όταν το χωρόχρονο είχε ακυρωθεί στον αστερισμό της Πάρου.

    Σήμερα καταλαβαίνω ότι εκείνη η δροσιά ήταν ο αντικατοπτρισμός μιας Αλήθειας τόσο όμορφης που για την αναζήτησή της η αφιέρωση μιας ζωής είναι σωστή επιλογή και ο Θάνατος, μετατρεπόμενος σε Νέα Ζωή, τελική δικαίωση.

    Ξανασκέφθηκα και αναπόλησα εκείνη την ατελείωτη στιγμή πολλές φορές.

    Μερικές φορές αναρωτήθηκα τι μουσική υπόκρουση θα απέδιδα σ’ εκείνο το πρωϊνό πάνω στο Οία. Έψαξα σε όλες τις μουσικές του κόσμου, και αν και βρήκα πολλά κομμάτια, κάθε φορά κατέληγα στο συμπέρασμα ότι το καθένα από όλα αυτά, ελληνικά και ξένα, κλασσικά και μη, έντεχνα και μη, πάντοτε ήταν ελλιπές, και ότι από το καθένα τους έλλειπε κάτι από το όλο φάσμα που έζησα αντικρύζοντας την ερατεινή Πάρο του Απρίλη πάνω στο Οία.

    Κάπου δεν υπήρχε αρκετή θάλασσα, και κάπου δεν υπήρχε απόλυτη αρρενωπότητα, κάπου έλλειπε το επικό στοιχείο, και κάπου απουσίαζε η δραματική διάσταση.

    Πρόσφατα κατάλαβα ότι ό,τι ζητούσα δεν μπορούσε να είναι παρά ένα ορχηστρικό – από όπου τα λόγια, περιττά, θα έλειπαν.

    Ένα μουσικό κομμάτι που να είναι και ιωνικό και αχαϊκό, και αιγυπτιακό και φοινικικό, και περσικό και οθωμανικό, και ρωμαϊκό και ενετικό, γεμάτο από Δαναούς και Αιολείς, εκεί που ο Όμηρος θα συναντούσε τους Δήλιους Ιερείς της Ίσιδας, τους Χριστιανούς Επισκόπους, και τους Μουσουλμάνους Δερβίσηδες, ένα μουσικό χωρόχρονο όπου ο Θαλής θαρχόταν αναπότρεπτα πρόσωπο με πρόσωπο με τον Μιχαήλ Ψελλό.

    Και έτσι έναν Απρίλη, εντελώς τυχαία, άκουσα ένα ορχηστρικό ο ήχος του οποίου άνοιξε στα μάτια μου μία φωτεινή συνεπαγωγή που με έκανε να παρευρεθώ και πάλι σε κείνο το πρωϊνό που σας αφηγήθηκα. Απρόσμενα, αναντίρρητα και ανενδοίαστα....

    Ήταν τα Παλικάρια του Ζαμπέτα, το οποίο μπορείτε να ακούσετε εδώ:
    http://www.youtube.com/watch?v=I6kBfQzRklQ&feature=related

    Για ένα χαμένο πρωϊνό πάνω στο Οία. .....

  9. #19

    Προεπιλογή

    Παράθεση Αρχική Δημοσίευση από Cosmas Εμφάνιση μηνυμάτων
    Σε ένα ξεχασμένο δρομολόγιο λίγων επιβατών.

    Σε ένα πολυτελές και κομψό πλοίο – νηρηίδα του Αιγαίου.

    Σε μια στιγμή που νόμιζες ότι χρόνος δεν υπάρχει πια.
    .........
    Για ένα χαμένο πρωϊνό πάνω στο Οία. .....
    Poet or playright! Bis! Encore!

  10. #20

    Προεπιλογή Σ’ ευχαριστώ για τα υπερβολικά σχόλια!

    Φίλε NicholasPeppas,

    Σ’ ευχαριστώ για τα υπερβολικά σχόλια!

    «Encore!»;

    Θα με κάνεις να νοιώσω ως Τζουζέππε Ντι Στέφανο!

    Ωχ! Πάλι αποκάλυψα την ηλικία μου!

    Επί τη ευκαιρία – ας το αναφέρω «επισήμως».

    Είμαι μόλις του ..... 56!

    Τυπικό χαρακτηριστικό μου: από τις αναφορές μου, θυμίζω μεγαλύτερο σε ηλικία άτομο, επειδή θυμάμαι πολλά γεγονότα από πάρα πολύ μικρή ηλικία. Δεν είναι μόνο τα ταξίδια – μπορώ να σας αφηγηθώ γεγονότα και καταστάσεις από τον πρώτο ανένδοτο του Γεωργίου Παπανδρέου, μέχρι που να σας κάνω να νομίσετε ότι είμαι του ... 40! :twisted:

    Τι έφταιξε γι’ αυτό; Υποθέτω τρεις λόγοι:

    1. Εντυπωσιακή συναναστροφή με παππούδες και γιαγιάδες που είχαν ζήσει συγκλονιστικές εμπειρίες

    2. Τρομερές οικογενειακές αντιπαραθέσεις κοινωνικο-πολιτικού χαρακτήρα ανάμεσα στον πατέρα μου (κεντροδεξιό, ΕΡΕ τάση Παναγιώτη Κανελλόπουλου) και την μητέρα μου (κεντρώα – φιλελεύθερη - ΕΚ) με ατελείωτες ώρες .... αναλύσεων, και

    3. Ο χαρακτήρας μου – εντυπωσιάζομαι από τα διάφορα γεγονότα.

    Είναι όμως ήδη καιρός να σας ταξιδέψω σε ένα άλλο μέρος, ένα φανταστικά ωραίο νησί, με μια Μεγάλη Κυρία της ελληνικής ναυσιπλοΐας – όπως τραγουδούσε ο Μπιθικώτσης, την...... Μεγάλη Επίσημη.

    Θα την βρείτε σε λίγες ώρες στην περίοδο 45 – 70, που αλλού;

Σελίδα 2 από 13 ΠρώτηΠρώτη 123412 ... ΤελευταίαΤελευταία

Δικαιώματα - Επιλογές

  • Δεν μπορείτε να αναρτήσετε νέα θέματα
  • Δεν μπορείτε να αναρτήσετε απαντήσεις
  • Δεν μπορείτε να αναρτήσετε συνημμένα
  • Δεν μπορείτε να επεξεργαστείτε τις αναρτήσεις σας
  •  
  • BB code είναι σε λειτουργία
  • Τα Smilies είναι σε λειτουργία
  • Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
  • [VIDEO] code is σε λειτουργία
  • Ο κώδικας HTML είναι εκτός λειτουργίας