Μιας και υπάρχει ενδιαφέρον, ας δούμε μερικές ακόμη ιστορίες, πάντα από το ένθετο Ιστορία (τ.17/Αυγ.'10) της εφημερίδας Έθνος.

Η κα.Αναστασία Χρυσάφη γεννήθηκε πάνω στο καράβι που μετέφερε την οικογένεια της από τη Γιάλτα της Ρωσίας όπου είχαν καταφύγει.

“Το καράβι που έφυγαν ήταν γεμάτο πρόσφυγες, το υπερωκεάνιο "Θεμιστοκλής"... 40 ημέρες κάναμε να φτάσουμε. Μάλιστα αν γινόμουν αγόρι, λέει, θα με βάφτιζε ο καπετάνιος για να με κάνει και εμένα καπετάνιο..”

Η κα. Δέσποινα Τσαουσίδου θυμάται όταν η οικογένεια της ξεριζώθηκε από ένα χωριό της Καππαδοκίας:
“...κατεβήκαμε στο Μερσίν (Μερσίνα). Όταν ανεβήκαμε στο παπούρ κοιμηθήκαμε όλοι πάνω... Πολύ τραβήξαμε. Δεκαπέντε μέρες κλεισμένοι μέσα. Διότι σε ένα παπούρ ολόκληρο με ανθρώπους μέσα, άλλος πέθαινε και τον ρίχνανε στο νερό...”

Ύστερα θυμάται τις εικόνες απ' όταν φτάσανε στον Πειραιά :
“Είχα ένα θείο που έδειχνε δυο πλοία που βούλιαξαν.... Φαίνονταν μόνο τα φουγάρα τους.”