Ευχαριστώ πολύ efouskayak!!!!Το "καπετάνισσα" ήταν όντως φοβερός τίτλος....Τίτλος τιμής....Αρχική Δημοσίευση από efouskayak
Ευχαριστώ πολύ efouskayak!!!!Το "καπετάνισσα" ήταν όντως φοβερός τίτλος....Τίτλος τιμής....Αρχική Δημοσίευση από efouskayak
\"Between the five of us there was the strong bond of the sea , and also the fellowship of the craft ,which no amount for enthousiasm for yachting ,cruising and so on can give ,since one is only the amusement of life and the other is life itself\"
ΣΑΦΩΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΕΣ.ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΕΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΝΑ ΘΑΛΑΣΣΟΠΝΙΓΕΤΑΙ Κ ΠΙΣΩ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ Η ΕΥΘΥΝΗ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΗΥ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΕΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΥΖΥΓΟ.ΒΕΒΑΙΑ, ΑΥΤΟ ΤΟ "ΕΙΔΟΣ" ΕΙΝΑΙ ΥΠΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΠΛΕΟΝ.
Το Σάββατο είχα γεννητούρια ένα πανέμορφο κοριτσάκι ήρθε στον κόσμο ο ευτυχής παππούς έμαθε το νέο εν πλω κάπου στην Αμερική ήταν πολύ συγκινητική η σκηνή που του έβαλαν να ακούσει το κλάμα της εγγονής του από το κινητό από μια βιντεοκάμερα που είχαν την μικρή οι φωνές του ακουγόντουσαν σε μας... μου έλεγε η γιαγιά πόσο δύσκολο ήταν να μεγαλώσει 3 παιδιά μόνη της και πόσο στενοχωριόταν που πάλι δεν ήταν εδώ να μοιραστεί αυτή την ευτυχισμένη στιγμή... σε επόμενο τηλεφώνημα τραγούδαγε και κέρναγε τους υπόλοιπους μέσα στο βαπόρι αν μπορούσε να έρθει κολυμπώντας από την Αμερική είμαι σίγουρη ότι θα το έκανε... να ναι καλά εκεί που είναι λοιπόν και να μαθαίνουν μόνο ευχάριστα μαντάτα στα ταξίδια τους.......
να τους ζήσει Εφούλα....
αυτά ειναι τα δύσκολα , η απόσταση σε σημαντικά γεγονότα :cry:
athinairadio.wordpress.com
Σαλπάρισε μια νύχτα με πανσέληνο
και στο στερνό του γράμμα μου 'χε γράψει:
«Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο
και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει»
Το δυσκολότερο αλλα είναι τρόπος ζωής τελικά δύσκολος μέν αλλα τρόπος ζωής... :!:
Εμένα παιδιά η γνώμη μου είναι ότι δεν είναι τρόπος ζωής και δε συνηθίζεται με τίποτα...Είναι τρόπος να μη ζείς ποτέ και τίποτα!!!Και πρέπει να αλλάξει , όπως έχει αλλάξει σε όλες τις στοιχειωδώς πολιτισμένες χώρες του κόσμου .Αρχική Δημοσίευση από efouskayak
\"Between the five of us there was the strong bond of the sea , and also the fellowship of the craft ,which no amount for enthousiasm for yachting ,cruising and so on can give ,since one is only the amusement of life and the other is life itself\"
efouskayak να σου ζησει το μωρακι!
Αυτη η εικόνα που περιγράφεις με τα γλεντια για το μωρακι, μου εφερε στο νου εναν Φιλιππινεζο που η κορη του βραβευτηκε στο πανεπιστημιο της ως αριστουχος απο τον προεδρο της χωρας τους και αυτος ηταν τοσο συγκινημενος που εκλαιγε απο χαρα και περιφανεια και κερναγε ολο το πληρωμα.
Τετοια πραγματα ειναι που κανουν τους ηρωες αυτους να δακρυζουν σαν παιδια. Η επιτυχια της οικογενειας ειναι γι αυτους η καλυτερη ανταμοιβη για οτι χανουν εκει εξω.
Ευχαριστώ για τις ευχές σου Nash να σε καλα.
Μισή χαρα είναι η χαρά όταν δεν μπορείς να την μοιραστείς με τους δικούς σου ανθρώπους ...
ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΥΝΗΘΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ (ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΞΩ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΣΑ)....Αρχική Δημοσίευση από Olive
athinairadio.wordpress.com
Σαλπάρισε μια νύχτα με πανσέληνο
και στο στερνό του γράμμα μου 'χε γράψει:
«Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο
και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει»
Αυτο εννούσα και εγώ για τους μέσα !!!!!!!!!