Έλληνες Ναυτικοί - Οικογένεια / Σχέση

[Olive]

Morgan thanks για το καλωσόρισμα . Χαρά μου να συμμετάσχω στο πολύ ζεστό και όμορφο θαλασσινό σας φόρουμ!!
Λοιπόν ...το εν λόγω θέμα περι συνθηκών ζωής των ναυτικών είναι τεράστιο και ελπίζω να μην είναι άσχετο με το topic "γυναίκα και ναυτιλία" ... Εκτός αν εννοείτε μόνο τις γυναίκες που εργάζονται στο χώρο της ναυτιλίας και όχι τις πιστές Πηνελόπες που περιμένουν τους ναυτικούς τους ...
Το 3 μήνες μέσα 3 έξω είναι κάτι σημαντικό...Δεν είναι το τέλειο( δεν υπάρχει τέλειο σε αυτή τη δουλειά) αλλά δεν έχει καμμία σχέση με τους 6 ή και 8 μήνες απομόνωσης που αποτελούν την εναλλακτική λύση...Αυτά βεβαίως αφορούν την ποντοπόρο ναυτιλία όπου τα πράγματα δύσκολα μπορούν να βελτιωθούν και τουλάχιστον υπάρχουν οι 2-3 μήνες διακοπών το χρόνο για να ξεγελάσουν την πίκρα και τη μοναξιά...Αν πάμε όμως στην ακτοπλοϊα....Εκεί χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα . Για όσους νομίζουν ότι είναι καλύτερα να το σκεφτούν διπλά ...Εγώ τα έχω υποστεί και τα δύο και είναι σα να πηγαίνεις απ'τον γκρεμό στο ρέμα !!! 10 ή και 11 μήνες συνεχούς δουλειάς το χρόνο χωρίς καμμία αργία ή ξεκούραση ( απορώ πως ο Ποπαυ είναι όρθιος...) και για οικογενειακή ζωή άστα καλύτερα....Το σπίτι το βλέπουν για 1-2 ώρες στα πεταχτά , αν τυχόν δε συμπέσουν οι ώρες παραμονής στο λιμάνι με τα ωράρια εργασίας της συζύγου...Αλλιώς ....Το μήνα της επισκευής....Θυμώνω τόσο όταν ακούω τι ισχύει στις άλλες χώρες ...Θυμώνω και πικραίνομαι.Για την κατάντια της Ελλάδας .

[Morgan]

καλημέρα!
Όταν λέμε γυναίκα και ναυτιλία εννοούμε τα πάντα!!!!

η ακτοπλοία είναι επίσης δύσκολη, αν και συνοδεύεται από την ψευδαίσθηση του "είμαι κοντά"....Βέβαια και αυτό κάτι είναι ετσι? Δηλαδή το να σου μιλάει ο άνθρωπός σου στο τηλέφωνο χωρίς υπέρογκες χρεώσεις, να ξέρεις ότι τουλάχιστον δεν θαλασσοπνίγεται στον Ειρηνικό κ.ο.κ.

Όσον αφορά τις "πεταχτές" επισκέψεις, άσε και τις ξέρω...!!! Και τι να πρωτοκάνεις. Βέβαι πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι τουλάχιστον κάποιες περιόδους οι ναυτικοί κοιμούνται σπίτια τους σε αντίθεση με τους ποντοπόρους...

Βλέπεις να αλλάζουν τα πράγματα?

[Olive]

Καλημέρα ή μάλλον καλησπέρα !!!
Να αλλάξουν τα πράγματα? 8) Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία .Τα πράγματα σίγουρα θα αλλάξουν κάποια στιγμή , αλλά η γενιά μας δε νομίζω να το προλάβει αυτό...Για να γίνει βεβαίως αυτό χρειάζονται τρία πράγματα α ) ένας υπουργός με...( άσε θα με κόψει η λογοκρισία 8) ) που να πάει κόντρα στα συμφέροντα β) συνδικαλιστές με... παρόμοια προσόντα :lol: και γ ) ναυτικοί ενωμένοι και αποφασισμένοι να παλέψουν μέχρι τέλους ...Πόσο πιθανό είναι να συμπέσουν και τα τρία μαζί???¶στο καλύτερα...Νομίζω πάντως ότι φταίτε και εσείς . Οι διεκδικήσεις σας ( απεργίες κτλ ) περιορίζονται στο οικονομικό κομμάτι ( σύνταξη , μισθός , ασφάλεια ) που δε λέω πολύ σημαντικά είναι , αλλά τι να τα κάνεις όταν η ποιότητα της ζωής σου είναι τόσο μα τόσο χαμηλή....Για την ανάγκη ανάπαυσης αυτών των ανθρώπων δε μιλάει κανείς...Ούτε καν εσείς οι ίδιοι οι ναυτικοί . Το θεωρείτε δεδομένο....Μπροστά στο φόβο της απόλυσης δέχεστε τα πάντα . Και έτσι συντηρείται ένας φαύλος κύκλος , που δεν οδηγεί παρά μόνο στη φυσική και ψυχική σας εξόντωση . Θα χαρώ πολύ να ακούσω τις απόψεις σου Morgan γι'αυτό το θέμα , όπως και των υπολοίπων βεβαίως βεβαίως...

[Morgan]

Αγαπητή μου Olive καλημέρα.

Όπως σου είπα και σε προηγούμενο πόστ μου, θεωρώ ότι ο μόνος τρόπος για να αλλάξουν τα πράγματα και στην Ελλάδα είναι να αλλάξουν τα πράγματα πρώτα διεθνώς , να εδραιωθεί αυτή η κατάσταση και μέτα ...εδώ βλέπουμε.

Δυστυχώς -και αυτό δεν είναι κακομοιριά ή στεγνή γκρίνια- στην ελλάδα οι αλλαγές προς το καλύτερο αργούν χαρακτηριστικά. Οπωσδήποτε συνδικάτα και αλληλέγκυοι εργάτες θαλάσσης θα βοηθούσαν τα πράγματα ώστε να αλλάξουν γρηγορότερα. Πίστεψε με οι ναυτικοί φταίνε το λιγότερο. Μην ξεχνάς πια , πόσο ζήτηση φια δουλειά υπάρχει και αντίστοιχα πόσες θέσεις εργασίας! Το χάσμα είναι τεράστιο και δεν μιλάμε για φόβο απόλυσης αλλά για πιθανότητα να μην ξαναδουλέψεις ποτέ με ότι αυτό συνεπάγεται για τις οικογένειες που στηρίζονται σε αυτά τα χρήματα. Ας μην είμαστε λοιπόν τόσο αυστηροί με τους συναδέλφους. Επίσης κάνεις ένα λάθος. Οι ώρες ξεκούρασης (rest hours) είναι ήδη κεκτημενο δικαίωμα των ναυτικών . Ήδη "ισχύει" συγκεκριμένο πρόγραμμα και απαιτήσεις , άλλο αν στην πραγματικότητα τις περισσότερες φορες δεν τηρουνται μιας και οι αγαπητοί σε όλους πλοιοκτήτες όντως θα χρειαζόντουσαν 3πλα πληρώματα! Το προβλημα για μένα δεν είναι οι ναυτικοί που εξαναγκάζονται μπρος στην φτώχεια (και στην πείνα των οικογενειών) να κάνουν -απλά- μόκο, αλλά στους....άλλους που δεν εφαρμόζουν τις διεθνείς συμβάσεις , τους νόμους και δεν έχουν φιλότιμο. Δέν θα κατηγορήσω ποτέ τον "φτωχό" που κάνει τα πάντα για να ζήσει και όχι τον...απέναντι..

[MERMAID]

hello captain morgan!!???

εν ξερω αν εχετε δει καποιο απο τα μυνηματα μου...

παραθετω το τελευταιο και αν υπαρχει καποια παρατηρηση ή συμβουλη για το θεμα της ερευνας πολυ ευχαριστως να την λαβω υποψην μου...

το μυνημα:
Η ΕΡΕΥΝΑ ΜΟΥ ΜΕΛΕΤΑΕΙ ΤΙς ΑΝΑΓΚΕς ΚΑΙ ΤΟΥς ΔΙΑΦΟΡΟΥς ΡΟΛΟΥς ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ(ΣΥΖΥΓΟΙ ΝΑΥΤΙΚΩΝ) ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ..ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ(ΧΙΟΣ)...ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΧΙΟ ΛΟΙΠΟΝ. ΕΧΩ ΧΩΡΙΣΕΙ ΤΙς ΓΥΝΑΙΚΕς ΣΕ ΟΜΑΔΕς ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟ ΑΝ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ, ΕΧΟΥΝ ΠΑΙΔΙΑ, ΑΝ Ο ΣΥΖΥΓΟς ΕΧΕΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΘΕΙ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΝΑΥΤΙΚΟς Κ.Α....
ΜΕ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΑΝ ΥΠΟΘΕΤΙΚΑ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΕΡΕΥΝΑ ΕΠΕΦΤΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΙΑς ΣΥΖΥΓΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΤΙ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ?ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΔΕΙ ΤΟΥς ΔΙΑΦΟΡΟΥς ΡΟΛΟΥς ΠΟΥ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ, ΤΑ ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙς ΠΟΥ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩς ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ, ΟΙ ΑΝΑΓΚΕς ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ...
... ΚΑΙ ΤΙ ΑΛΛΟ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΟΥΤΟΣΩΣΤΕ Η ΕΡΕΥΝΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΧΡΗΣΙΜΗ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗς ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑς ΤΗς?



ΥΓ.ΕΙΜΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ, ΚΟΡΗ ΝΑΥΤΙΚΟΥ, AΣ ΜΑς ΔΩΣΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΝΑς ΑΝΤΡΑς ΝΑΥΤΙΚΟς ΑΝ ΘΕΛΕΙ...

ΦΙΛΙΑ

[Morgan]

δυστυχως δεν μπορω να μπω στην θεση αυτη και να σου απαντησω για το τι θα ηθελε να διαβασει η συζυγος ναυτικου.νομιζω οτι σε αυτο μπορουν να σε βοηθησουν οι συζυγοι ναυτικων απευθειας! Ευτυχως εχουμε μεσα στο φορουμ.

Παντως η κατηγοριοποιηση που εχεις κανει εχει ενδιαφερον......και ειναι πολυ καλη..

[Eleni]

καλημέρααα :-)

όλα καλά με μένα!

Τώρα σε σχέση με το ερώτημα που θέτει η Mermaid και επειδή έχω πρόσφατη ενημέρωση... έχω στο νου μου μια αστεία ιστοριούλα να πω.

Στο ταξίδι εκεί προς τις λατίνες χώρες, στα λιμάνια, έχει μπαράκια που συχνάζουν οι ναυτικοί. Εκεί ως γνωστόν έχει γυναίκες που τις κερνάς και σου κάνουν παρέα. Ποτό, κρεβάτι, αν θέλεις κιόλας τις παίρνεις να σου κάνουν παρέα και για ένα φαγητό έξω κλπ κλπ
¶λλοι σε κάθε λιμάνι αλλάζουν και τη φιλενάδα, άλλοι κολλάνε και νομίζουν πως βρήκαν τον έρωτα της ζωής τους επειδή κάνανε ένα καλό πήδημα. ¶ντε και με μερικά "μι αμορ, μι αμορ" γυρνάς στο πλοίο και αρχίζεις να πετάς κάρτες στα τηλέφωνα. Μετά της στέλνεις λεφτά για να φτιάξει τα χαρτιά της να ρθει και σκέφτεσαι πως θα ξαποστείλεις τη γυναικούλα σου που στα χει πρήξει με το που πάτησες το πόδι σου. Ε με το δίκιό της 1μιση μήνα ούτε ένα τηλέφωνο δεν έκανες και δεν ειδοποίησες καν ότι θα ρθεις. Λατρεύεις το παιδί σου και η Ντέμπορα έχει γίνει καπνός τελευταία... Τη συνέχεια είναι εύκολο να τη φανταστείς...
Mermaid θα κάνεις την εργασία σου αρκετά τολμηρή ώστε να εκθέσεις και τι κάνουν οι σύζηγες εδώ? Αν βέβαια βρεις καμία να στα πει...

Προσωπικά πιστεύω πως παίρνει πολύ συμβιβασμό ο γάμος του ναυτικού, άλλωστε όμως τι κάνουν κι όλοι οι άλλοι οι μη ναυτικοί; Σήμερα που όλοι δουλεύουν τόσες ώρες προτιμούν να καταναλώνονται με ένα ψευτορομάντζο ακόμα και μέσω internet. Υπάρχουν άνθρωποι που ανταλλάσσουν άπειρα μηνύματα, τρυφερά, με κατανόηση, σεξουαλικά με άγνωστες που ούτε καν έχουν συναντήσει και στο σπίτι δε δίνουν ούτε ένα σήμα. Πάνε για έναν ύπνο, δεν ανταλλάσσουν κουβέντα και ξανά την άλλη μέρα τα ίδια. Δε λέω πως όλοι είναι έτσι (ούτε πως όλοι οι ναυτικοί είναι κάπως) αλλά η πλειοψηφία είναι σίγουρα.

Το παιδί του ναυτικού υποθέτω είναι μια ειδική κατηγορία. Ο μπαμπάς βγάζει λεφτά και λείπει. Γυρνάει και φέρνει δώρα, παρέχει τα πάντα στο παιδί, να έχει απ όλα. Αποτελεί και ένα μυστήριο για το παιδί και συνήθως ο συνδυασμός αυτός με την έλλειψή του προκαλεί ένα δέος και έναν θαυμασμό προς αυτόν. Νομίζω στη συνηθισμένη ναυτική οικογένεια το παιδί εισπράττει αρκετή γκρίνια από τη μοναχική μαμά και αν δεν προστατευτεί στη μικρή ηλικία και διαισθανθεί τα στραβοπατήματα των γονιών του, πιθανόν να επηρεαστεί η άποψη του για τις σχέσεις καταστροφικά. Γιατί αλλιώς την βλέπει την απάτη ο ώριμος άνθρωπος κι αλλιώς τα εκλαμβάνει η παιδική ψυχή.

¶ποψη μου είναι πως για να λειτουργήσει ένας γάμος πρέπει και οι δύο γονείς να περνάνε καλά. Να μη λυπούνται τους εαυτούς τους και να μη μιζεριάζουν. Να περνάνε δηλαδή θετικά μηνύματα στα παιδιά τους αλλά και στο περιβάλλον τους. Έτσι και η απόσταση νικιέται και οποιαδήποτε άλλο πρόβλημα. Θέλει πολύ καλή αυτοεκτίμηση για να το πετύχεις αυτό γιατί αν αρχίσεις να νιώθεις ηλίθια/ηλίθιος τότε όλα παίρνουν τη κατηφόρα.

Αλλά και πολλά είπα, δεν είμαι σύζηγος, απλά μου αρέσει πολύ ένας ναυτικός και το ψάχνω γενικά... Πολλά πολλά φιλιά σε όλους και όλες :-)

[MERMAID]

Συμφωνώ με την Ελένη ότι τα παιδιά των ναυτικών είναι μια ιδιαίτερη κατηγορία...μακαρι να είχα πιο πολύ χρόνο να κάνω την έρευνα μου πιο εύρεια(μεγαλύτερο δείγμα) και να εξετάσω και τις απόψεις των παιδιών των ναυτικών...τουλαχιστόν ανέτρεξα στις προήγούμενες συνομιλίες σας στο forum και πήρα μια γεύση απο κάποιες ηδη συζύγους...
...όσον αφορά για θέματα πίστης των γυναικών που μένουν πίσω ενώ ο σύζυγος ταξίδεύει, απο μια πρώτη κατάγραφη έχω να σημειώσω τα έξης:
σχέδον όλες αναφέρουν οτι δε σκέφτονται να απατήσουν τον σύζυγο οταν λείπει, τονίζουν ότι η σχέση τους με τον σύζυγο ναυτικό ακριβώς επέιδη δεν προλαβαινει να ρουτινίασει έιναι σαν αυτή των νιοπαντρων, και λαχταρούν τον έρχομο του (κάποιες φορές) εξιδανικευμένου συζύγου. Μετα ειναι γεγονός οτι αυτές οι γυναίκες έχουν λίγο-πολύ συνείδηση του είδους της σχέσης, της οικογένεια που θα κάνουν και έιναι προετοίμασμένες για στερήσεις και ελλέιψης περισσότερο απο άλλες γυναίκες, σκληραγωγούνται με τα χρόνια και βάλλονται απο τις προκατάληψεις του κόσμου για ανηθικότητα τόσο των ιδίων όσο και των συζύγων τους.. κρούσματα απιστίας υπάρχουν όπως σε όλους τους γάμους ανεξαρτήτως επαγγελματος του συζύγου...ομως οι ίδιες θεωρουν αυτα μειοψηφίες και αντιπαραθέτουν τον αυτοέλεγχο και την υπομονή...
...το πιο ενδιαφέρον για μένα είναι η στάση τους σε θέματα απιστίας του συζύγου όταν λείπει...πόλλες κάνουν σαν να μην υπαρχει τέτοιο θεμά(ο σύζυγος είναι πιστός), ομολόγουν ότι προτιμούν να μην το σκέφτονται και γενικα υπαρχει αρνηση και εκλογίκευση του τύπου: "οι άντρες έχουν ανάγκες" ή "κάνε... άλλα μην μας κολλησεις τίποτα(αφροδισιακά νοσήματατα)"...μοιάζει σαν μια μαθημένη ανεκτικότητα που καταβάθος ενοχλέι άλλα στο μυαλό τους είναι κάλα διαχωρισμένος ο τρόπος που τους φέρεται ο σύζυγος όταν είναι μαζί και ο τρόπος που "τους φέρεται" όταν λείπει...
βεβαια αυτά που αναφέρω δεν πρεπει να ληφθουν ως γενικευσεις ούτε ως αναμφισβήτητα συμπεράσματα μιας και πρέπει να λάβετε υπόψιν σας ότι προκείται για μικρης κλιμακα πιλοτική έρευνα και μάλιστα στην τοπική κοινωνία του νησιού(Χίος). Όμως είναι μια αδρη περιγραφη ενος μικρου μέρους της πραγματικότητας...

πολυ ενδιαφέρον θα ήταν οι ναυτικοι, συζυγοι, να αναφερόταν στο πως βλέπουν τις συζυγους απο άποψη ρόλων (γυναίκα, μήτέρα. εργαζόμενη), τις άναγκες που τους αναγνωρίζουν κ.α. ...αυτά είναι αλληλένδετα...

πολλά φιλιά!!

[triad]

ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΗΝ OLIVE.ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΖΟΡΙΚΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ, ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΘΕΣ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙΣ.ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΥΔΑΖΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΞΩ ΤΟΥΛ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΙΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΣΤΙΓΜΗ

[Olive]

Morgan-Triad ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας!
Morgan , αυτά που λές είναι πολυ σωστά . Επι της ουσίας δε διαφωνούμε . Απλά , ναι , επιμένω να πιστεύω ότι φταίτε και ΕΣΕΙΣ οι ναυτικοί .Έγώ καταρχάς όποτε έχω συζητήσει γι΄αυτό το θέμα με ναυτικούς λένε πάντα "Τι να κάνουμε" "Έτσι είναι η κατάσταση" και άλλα παρόμοια. Δηλαδή άμα ένα ολόκληρο πλήρωμα ζητήσει απο την εταιρία περιοδική τους αντικατάσταση για να παίρνουν άδειες , η εταιρία τι θα κάνει? θα τους απολύσει όλους? Δε νομίζω . Εμένα δε μου φαίνεται να σας καίει και τόσο . Έχετε υπερβολικά απορροφηθεί , κατά τη γνώμη μου , απο τον αγώνα της επιβίωσης , να συντηρήσετε την οικογένειά σας και να αποταμιεύσετε λεφτά , και δε θέλετε σε καμμία περίπτωση να ριψοκινδυνεύσετε . ¶λλωστε όλα μια συνήθεια είναι . ¶μα μπείτε στο λούκι της δουλειάς , μετά γίνεστε ανθεκτικοί μέχρι αναισθησίας . ¶μα πείς σε ένα στεριανό να δουλέψει για ένα μήνα όπως εσείς θα πάθει πλάκα τρελή!!!! :lol: :lol: Το ζόρι το τραβάνε περισσότερο οι γυναίκες που μένουν πίσω , μεγαλώνουν μόνες τους τα παιδιά , στερούνται τα πάντα και περιμένουν...το θαύμα . Σίγουρα αυτα που λέω δεν ισχύουν για όλους , και σίγουρα την ευθύνη δεν την έχουν οι ναυτικοί , που είναι τα μεγαλύτερα θύματα αυτής της κατάστασης . Βλέπουν όμως το κλουβί και μπαίνουν μέσα . Και δε ζητάνε καν το κλειδί!!!Αυτή είναι η "ενοχή τους" .
ΥΓ Υπάρχει άραγε άλλη γυναίκα ναυτικού στο φόρουμ να μας πει τη γνώμη της ?Πηνελόπες ενωθείτε!!!