Έλληνες Ναυτικοί - Οικογένεια / Σχέση

[olive oyl]

Αιμιλία έχω στο μυαλό μου ένα βιβλίο άλλα δεν μπορώ να θυμηθώ τίτλο συγγραφέα κ τέτοια. Θα σου πώ μόλις το θυμηθώ

[Olive]

Olive Oyl? ? ? Και εγώ τότε ποιά είμαι? Ο Ντόναλντ? ? ? Θα πάθω κρίση προσωπικότητας........
Ή αυτό ή ο Ποπαυ με κερατώνει.................
Αιμιλία , αν είσαι διαθετειμένη να ακούσεις έχουμε πολλά να σου πούμε....Δεν ξέρω όμως πρώτον πόσο συχνά μπαίνεις στο φόρουμ και τι ακριβώς θέλεις να μάθεις ....Ίσως να βοηθούσε αν μας έκανες ερωτήσεις συγκεκριμένες...............
ΚΑΛΩ ΤΗ ΣΥΝΟΝΟΜΑΤΗ ΜΟΥ ΝΑ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΕΙ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ...............ΦΙΛΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

[olive oyl]

Olive Oyl? ? ? Και εγώ τότε ποιά είμαι? Ο Ντόναλντ? ? ? Θα πάθω κρίση προσωπικότητας........
Ή αυτό ή ο Ποπαυ με κερατώνει.................
Αιμιλία , αν είσαι διαθετειμένη να ακούσεις έχουμε πολλά να σου πούμε....Δεν ξέρω όμως πρώτον πόσο συχνά μπαίνεις στο φόρουμ και τι ακριβώς θέλεις να μάθεις ....Ίσως να βοηθούσε αν μας έκανες ερωτήσεις συγκεκριμένες...............
ΚΑΛΩ ΤΗ ΣΥΝΟΝΟΜΑΤΗ ΜΟΥ ΝΑ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΕΙ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ...............ΦΙΛΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

lol δεν είδα οτι το χρησιμοποίησες κ δυστυχως απ οτι φαινεται δεν αλλαζει
Εγώ ειμαι απλά ένα καρτουν εσυ το ζεις

[Olive]

Olive Oyl no problem!!!Χαίρομαι που είσαι κοντά μας....Είμαι σίγουρη ότι και ως συνονόματες θα έχουμε πολλά να πούμε........
Αιμιλία περιμένουμε ερωτήσεις!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[olive oyl]

Αιμιλία έχω στο μυαλό μου ένα βιβλίο άλλα δεν μπορώ να θυμηθώ τίτλο συγγραφέα κ τέτοια. Θα σου πώ μόλις το θυμηθώ

Γυναίκες της προσμονής και του καημού λέγεται το βιβλίο, του Παπαδιαμάντη είναι, αλλά μάλλον δεν κάνει για τη δουλειά που το θέλεις

[Olive]

Γυναίκες της προσμονής και του καημού λέγεται το βιβλίο, του Παπαδιαμάντη είναι, αλλά μάλλον δεν κάνει για τη δουλειά που το θέλεις

Γυναίκες της προσμονής και του καημού? ? ? Για τις γυναίκες των ναυτικών θα λέει μάλλον..........Ωχ ,πίκρα και δάκρυ....Και με την πένα του Παπαδιαμάντη, τα συναισθήματα θα είναι ακόμη πιο δυνατά ..........Να θυμηθώ να το κάνω δώρο στη μάνα μου που ακόμα γκρινιάζει γιατί παντρεύτηκα ναυτικό.....

[Morgan]

συνθηκες ακουω και συνθηκες δεν βλεπω.....


σε συζητηση με ναυτιλιακη εταιρεια (Ολλανδικη) ενημερωθηκα οτι οι ναυτικοι που κανουν με τα πλοια της , υπηρετουν 2 (!!!!!!) μηνες μονο και μετα 1 μηνα ξεκουραση!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
επαναλαμβανω 2 μηνες μεσα - 1 μηνα εξω.....!

καλη μας ημερα!

υ.γ. αληθεια ποσα προβληματα θα ελυνε αυτο το rotation??

[Morgan]

ενω υπαρχει κοσμος που σκοτωνεται για το τιποτα, οι διαφορες πλευρες τσακωνονται για το αν και ποσο πρεπει να πληρωθουν παραπανω οι ναυτιλιακες που θα επιλεξουν να στειλεουν πλοια στην περιοχη.
προς τιμην των περισσοτερων ελληνικων εταιρειεων τα βαπορια μας δεν καλουν στο Ισραηλ (στον Λιβανο δεν εμεινε λιμανι ετσι και αλλιως) , ετσι δεν διακινδυνευεται η ζη των ελληνων και οχι μονο ναυτικων.
παντως για οσες εταιρειες τελικα στελνουν πλοια, με σχετικη αποφαση, επιτρεπεται σε μελη του πληρωματος που δεν επιθυμουν να συνεχισουν το ταξιδι, να αποβιβασθουν του πλοιου πριν πλησιασει την εμπολεμη περιοχη.
εξτρα χρηματα επισης δινονται σε οσους πανε μαζι με το πλοιο...ΜΑΚΡΙΑ αγαπητοι συναδελφοι, μακρια και αγαπημενοι ....

www.bridge-log.com/news/2006/8/946.html

[Eleni]

Γειά! Εγώ είμαι πολύ πολύ νέα στο χώρο αλλά έχω έναν κόμπο που με σκάει. Σκέφτομαι... σκέφτομαι... Το στίβω και λύση δε βγάζω. Εγώ νομίζω πως πιο δύσκολο είναι για τους έξω.
Με τόση δουλειά νομίζω και συνηθίζουν και ξεχνιούνται κάπως. Εγώ περπατάω σαν ζόμπι, γύρω μου νέοι και νέες, ζευγάρια... Έχω συνέχεια τις καταστάσεις να μου θυμίζουν ότι δεν είμαι μαζί του. Ζευγάρια στη παραλία, φίλοι και φίλες που δεν μου κάνει διάθεση αλλά αναγκαστικά –για να μη φρικάρω τελείως- κάνω παρέα. Φυσικά έχω χρόνο αρκετό να σκέφτομαι πόσο μου λείπει και σκάω γιατί δεν θέλει μάλλον να το ξέρει. Και τι να κάνει; Βοηθάει μήπως να με σκέφτεται όταν αυτός πρέπει να είναι εκεί μακριά μου; ¶σε που δεν θα θέλει καθόλου να σκέφτεται τι θα μπορούσα εγώ να κάνω εδώ μόνη μου... Είναι πολύ μικρό το διάστημα που γνωριζόμαστε και δεν νομίζω έχει καταλάβει την έκταση των συναισθημάτων μου.
Οπότε επικοινωνία γιοκ.
Είμαι ερωτευμένη, τέλος. Δε πάω πουθενά. Περιμένω. Αλλά το ότι δεν μπορώ να του μιλήσω, προς το παρόν με σκοτώνει. Δεν είναι ότι δεν υπάρχουν τα μέσα, νομίζω είναι λίγο δικαιολογία το ότι πχ δεν έχει σήμα στη θάλασσα ή ότι είναι άυπνος μέρες κτλ κτλ. Νομίζω πως πρώτον νιώθει ότι δε θα καταλάβω 2ον δεν θέλει με τίποτα να με ακούει down και φυσικά... νέος άνθρωπος είναι, θα ταξιδεύει για καμιά 10αρια μήνες ακόμα... θα θέλει προφανώς να αισθάνεται free κι όχι ότι του λείπει η κοπέλα του που δεν την έχει μαζί του. Ότι χαρές έχει το λιμάνι τέλος πάντων να τις ζει.
Θα μου πεις άμα τα ξέρεις όλα αυτά... που πας ξυπόλητη στα αγκάθια...
Είμαι ερωτευμένη, δεν μπορώ να κάνω τίποτα δυστυχώς για να ξεκολλήσω με το ζόρι. Απ την άλλη όσο λογική και να βάζω, όσα χαμόγελα, έχουν υπάρξει φορές που έχω ξεσπάσει με απελπισία του στυλ «είμαι τρελή για σένα, πες μου αν και συ αισθάνεσαι έτσι, αλλιώς πέσμου να πάψω να ασχολούμαι» και δεν πήρα καμία απάντηση. Μάλλον πήρα μια ουδέτερη. Κι όσο πεθαίνω να τον ακούσω, τόσο δεν παίρνει. Θα πάρει μάλλον όταν θα πάψω να επιμένω. Ναι τα ξέρω... αλλά δεν μπορώ ακόμα να τα εφαρμόσω. Οπότε είμαι εδώ, σκάω στον έρωτά μου και ούτε να του το πω μπορώ, ούτε να μην του το πω.
«Πέρνα καλά» μου λέει
«Πέρνα καλά» του λέω κι εγώ.
Και ψάχνω στον Καββαδία και στον Corto Malteze J να μάθω αυτά που αναρωτιέμαι. Πως να ναι άραγε στο πλοίο... Πως να αισθάνεται... Με σκέφτεται; Κουράζεται; Αγανακτεί; Ζεσταίνεται; Κρυώνει; Είναι καλά με τους άλλους; Τον αγχώνει η δουλειά του; Γελάει; Κοιμάται καλά; Του λείπουν οι δικοί του; ΤΙ ΚΑΝΕΙ;
Δεν είναι ότι λείπει τελικά, δεν κυλάει η επικοινωνία υπό αυτές τις καταστάσεις. Και φυσικά δεν μπορώ να κάνω τίποτα από το να περιμένω και ας ακούγεται χαζό, νιώθω πως μπορώ να περιμένω μέχρι να ρθει έστω και για λίγο, έστω και για να ξαναφύγει, έτσι χωρίς σχέδια για το μέλλον, χωρίς δεσμεύσεις... απλά πεθαίνω να τον ξαναδώ...

[efouskayak]

Αγαπητή Ελένη

δυστυχώς λείπουν οι αρμόδιες ''καμμένες'' καρδιές απο ναυτικούς σε ενα γενικότερο πλαίσιο θα σου πώ να ακολουθήσεις την καρδιά σου και ότι γίνει.

Και προς θεού μην πεθάνεις ... για να τον ξαναδείς. Φαντάζομαι σε τέτοιες καταστάσεις η υπομονή και η επιμονή είναι οι μόνοι σύμμαχοι....