Καλημέρα,
η φώτο με το ferry είναι από τη δυτική άκρη της Διώρυγας (Ποσειδωνία). Στο παρακάτω link θα δείτε το δισέγγονο του ferry της φώτο κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 1980.
http://www.aedik.gr/gallery/. Η φωτό πάνω αριστερά δείχνει το τελικό στάδιο της εξέλιξης του συγκεκριμένου ferry (στην περιοχή ήταν γνωστό ως πέραμα).
Υπήρχαν δύο περάματα (sic
) ένα στο δυτικό άκρο (Ποσειδωνία) και ένα στο Ανατολικό (Ισθμια). Λειτουργούσαν από το 1893 μέχρι το 1986 όταν και αντικαταστάθηκαν με τις βυθιζόμενες γέφυρες που υπάρχουν μεχρι και σήμερα. Δυστυχώς η Διεύθυνση της Διώρυγας θεώρησε ότι το πέραμα ήταν μια άσχημη ανάμνηση του παρελθόντος και συνεπώς σήμερα πολύ λίγα μένουν για να το θυμίζουν (κάποια ερείπια δίπλα στην βυθιζόμενη γέφυρα των Ισθμίων).
Η χρησιμότητα τους ήταν πολύ μεγάλη για τους κατοίκους της περιοχής και ιδιαίτερα στα Ίσθμια (η Διώρυγα κόβει το χωριό στη μέση). Κάποιος για να πάει από την μία πλευρά της διώρυγας στην άλλη (με τα πόδια) μέσω της Γέφυρας του Ισθμού θέλει περίπου 1 ώρα και 20 λεπτά ενώ με το πέραμα χρειαζόταν περίπου 5 λεπτά. Σκεφθείτε πόσο σημαντικό ήταν αυτό σε μια εποχή που δεν υπήρχαν αυτοκίνητα.
Το πατρικό μου σπίτι (στα Ίσθμια) είναι στην πλευρά της Στερεάς Ελλάδας και το νηπιαγωγείο ήταν (και ακόμη είναι) στην πλευρά της Πελλοπονήσου. Συνεπώς όταν ήμουν 5 χρονών ( είμαι 32 σήμερα) έπρεπε να διασχίζω τη Διώρυγα με το πέραμα δύο φορές κάθε μέρα. Τρομερή εμπειρία για ένα πεντάχρονο να διασχίζει την διώρυγα σε ένα περίεργο πλεούμενο που κινούνταν όχι με μηχανη αλλά με αλυσίδες. Μια σταθερή αλυσίδα στην δεξιά πλευρά του περάματος το κρατούσε στην σωστή θέση ενώ άλλη αλυσίδα στην αριστερή πλευρά το τραβούσε από τη μια πλευρά στην άλλη. (Από το 1960 μέχρι το 1980 για να κινηθεί το όλο σύστημα χρησιμοποιούνταν ηλεκτρισμός ενώ ποιο παλιά η όλη διαδικασία γινόταν χειροκίνητα (!!!) - κάποιος τραβούσε την αλυσίδα με τα χέρια).
Το πέραμα των Ισθμίων μπορούσε να μεταφέρει ένα αυτοκίνητο και περίπου 10 άτομα (αν θυμάμαι καλά) ενώ το αντίστοιχο της Ποσειδωνίας (που ήταν μεγαλύτερο) μέτέφερε δύο αυτοκίνητα (χωρίς να είμαι απόλυτα σίγουρος) και περίπου 20 άτομα. Το ταξίδι διαρκούσε περίπου πέντε λεπτά και τα δρομολόγια ήταν συνεχή (κάθε 5-6 λεπτά).
Τουλάχιστον ένα από τα δύο περάματα υπάρχει μέχρι και σήμερα και χρησιμοπιείται ως βοηθητική πλατφόρμα στις εγκαταστάσεις της Διώρυγας στα Ίσθμια.
Αυτά προς το παρόν. Θα προσπαθήσω να βρώ κάποιες φωτογραφίες αν και είναι σχετικά δύσκολο. Ήταν τόσο συνηθισμένο για τους κατοίκους που δύσκολα κάποιος το θεωρούσε άξιο για φωτογράφηση.