Πριν την απαγόρευση του 1954, πολλοί Παριανοί και νησιώτες έθρεψαν τις οικογένειες τους με την πεζότρατα. Με μια μικρή βάρκα, την τρατοπούλα, άπλωναν την τράτα σε μικρούς όρμους. Αφού έριχναν τον γρίπο (τράτα), οι τρατολόοι ή τρατάριδες έβγαιναν στη στεριά και έπιαναν τη ρουκάνα (ή ροκάνα) που κατέληγε στο σχοινί της τράτας. Η ρουκάνα ήταν μια μεγάλη θηλειά φτιαγμένη από δίχτυ ή μουσαμά. Τη θηλειά περνούσαν διαγωνίως στην πλάτη όπως φαίνεται στη φωτογραφία.

Με τη ρουκάνα περασμένη διαγωνίως στο σώμα τους, οι τρατολοόι άρχιζαν να σέρνουν προς τα έξω τον γρίπο. Ο ρυθμός και το βάδισμα των τρατάριδων έπρεπε να είναι συγχρονισμένος στις δυο αντικριστές άκρες της τράτας. Με αυτόν τον τρόπο ο σάκος της πεζότρατας πλησίαζε την ακτή και έκλεινε συγχρονισμένα ότι υπήρχε στο πέρασμα του.

Για περισσότερες πληροφορίες

pezotrata.jpg

Copyright