Ένα ταξίδι που δεν θα ξεχάσω ποτέ μου.
Θα διαχωρίσω τα ταξίδια που δεν θα ξεχάσω ποτέ μου το ένα είναι όταν ήμουν 16χρονών, με το σκάφος Sirene II όπου πηγαίναμε από το Φάληρο στην Αίγινα με έναν αρκετά ζώρικο καιρό κάτι κύματα που έμοιαζαν βουνό, ήμουν και πιτσιρίκι...
Το δεύτερο ήταν φέτος το καλοκαίρι 22 χρονών πλέον και κυβερνήτης του σκάφους. Συμπλέαμε 2 σκάφη η Κρατίστη (Ανοιχτής Θαλάσσης Hunter 27) και η Sirene II (Ναυτοπροσκοπική Φαλαινίδα) και κάναμε ένα μικρό νυχτερινό ταξιδάκι από την Ύδρα στο Πόρο. Ήταν το πρώτο μας νυχτερινό ταξίδι που εγώ κ ο άλλος κυβερνήτης είχαμε την πλήρη ευθύνη του «παιχνιδιού» με τους χάρτες, παρά το σφιγμένο στομάχι... η βραδυά ήταν μαγική...
Να σημειώσω ότι ο πλούς ξεκίνησε με την ανακάλυψη μιας πυρκαγιάς αριστερά του λιμανιού της Ύδρας όπου το πρώτο σήμα στην Πυροσβεστική δόθηκε από το σκάφος Κρατίστη. 
...για να φέρουμε, εμείς οι νέοι, το κόσμο στα μέτρα μας, πρίν μας φέρει αυτός στα δίκα του...
Απάντηση με παράθεση
