Ιστορικές φωτογραφίες από το Φάληρο [Historic photos of Faliron]

[τοξοτης]

Τον ναυτικό τον ενδιαφέρει η μορφολογία της ακτής και η απόδοσή της στο χάρτη ώστε να μπορέι να αναγνωρίσει την ακτή. Για πληρότητα αναφέρονται και τοπωνύμια αλλά χωρίς μεγάλη επιμέλεια αφού δεν ενδιαφέρουν άμεσα τον ναυτικό. Αν έιχατε ανοίξει το σύνδεσμο σε ολόκληρο το χάρτη θα βλέπατε στην πάνω μεριά ότι οι αρχικές πηγές του είναι παμπάλαιες (όταν δεν υπήρχε ακόμα τίποτα στην περιοχή) και συμπληρώθηκε τμηματικά.
Συνημμένο Αρχείο 149458
Δηλαδή τα στοιχέια προέρχομνται από διαφόρες πηγές. Μπορέι να έιναι και από πλοίαρχους πλοίων, που έστελναν τις αναφορές και να μετάφεραν λάθη. Έτσι βλέπουμε να αναφέρονται αποσπασματικά τα τοπωνύμια αναφέρεται η Νέα Σμύρνη που έγινε δήμος μεταπολεμικά αλλά ο Αγιος Δημήτριος αναφέρεται ως Μπραχάμι παρόλο που ειχε αλλάξει όνομα από το 1928. Ομως η αποτύπωση είναι σωστή και δειχνει την περιοχή στη δεκαετία του 1940 πχ δειχνει τις Τζιτσιφιες εξοχή, όπως ειναι και λογικό αφού όλο και κάποιος πλοίαρχος θα ειχε αναφέρει ότι η περιοχή που εμφανίζεται αραιοκατοικημένη στο χάρτη ειναι πυκνοκατοικημένη όπς την ειδε από τη γέφυρα του πλοίου (πχ κάποιου πολεμικού του 6ου στόλου των ΗΠΑ) αλλά δεν θα μπορούσε να ξέρει για το λάθος τοπωνυμιο.

Επιμενω στην άποψη οτι ο όρος φωτογραφίες του Φαλήρου (εννοώντας την περιοχή του όρμου Φαλήρου) ειναι επαρκής. Στο κάτω κάτω οι δήμοι αλλάζουν ονομασίες εύκολα πχ το Μοσχάτο τώρα παι ειναι Μοχάτο Τάυρος

Κατ αρχή τα παρακάτω αποσπάσματα απο την Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια μας δείχνουν ότι οι Δήμοι δεν αλλάζουν ονομασία και τόσο ευκολα. Εξαίρεση ο Δήμος Μοσχάτου που ενοποιήθηκε μετά από πολλά χρόνια με το Δήμο Ταύρου διατειρωντας όμως το όνομά του σαν συνθετικό του Δήμου.
.................................................. .................................................. .......................................
Ο οικισμός της Καλλιθέας κατοικήθηκε στα τέλη του 19ου αι. ενώ το 1922 εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες, ύστερα από την μικρασιατική καταστροφή. Η κοινότητα Καλλιθέας ιδρύθηκε το 1925, οπότε ο οικισμός αποσπάσθηκε από το δήμο της Αθήνας και το 1933 ανακηρύχθηκε ανεξάρτητος δήμος
.................................................. .................................................. .......................................
Η Νέα Σμύρνη έγινε Δήμος με το τέλος του ΒΆ Παγκοσμίου Πολέμου και την απελευθέρωση, το 1944 και οφείλει το όνομά της στην καταγωγή των προσφύγων κατοίκων της. Μεταπολεμικά η Νέα Σμύρνη ενσωματώθηκε στην Αθήνα που γιγαντώθηκε από την εσωτερική μετανάστευση και επεκτάθηκε προς τα ανατολικά και νότια με αυξανόμενο πληθυσμό.
.................................................. .................................................. ........................................
Το Παλαιό Φάληρο το 1942, από κοινότητα που ήταν έως τότε, γίνεται δήμος και πρώτος δήμαρχός του ήταν ο Κ. Τουφεξής, ενώ το 1961 γίνεται αυτόνομος δήμος. Από το 1946 και μετά, το Παλαιό Φάληρο αρχίζει να ξεχωρίζει λόγω της ιδιαίτερης θέσης του και αρχίζει να γίνεται προάστιο με πολλές εξοχικές κατοικίες πλούσιων οικογενειών.

Λάθος μου η αναφορά μου στο Νέο Φάληρο ως Δήμο μιας και από το 1968 ενσωματώθηκε ξανά με τον Δήμο Πειραιά με την αιτιολογία του μικρού πληθυσμού.

Γνώμη μου σαν στεριανού είναι ότι οι ναυτικοί χάρτες αποτελούν πολύτιμα βοηθήματα για τους ναυτικούς αλλά όπως λες και εσύ μέχρι τις ακτογραμμές , δεν είναι όμως κατάλληλοι για την χωροταξική κατανομή περιοχών μιας και αναφέρονται σε αυτές είτε με αοριστολογίες είτε δεν αναφέρονται καθόλου.
Επίσης το ότι κάποιος πλοίαρχος του Π.Ν. των ΗΠΑ εκτίμησε μια περιοχή με μια ματιά και έγραψε την άποψη του δε σημαίνει ότι εγώ τουλάχιστο είμαι υποχρεωμένος να την ασπαστώ. Χάρτες βγάζουν και οι Αλβανοί και δείχνουν την μεγάλη Αλβανία μέχρι την Πάργα , είμαι υποχρεωμένος να το αποδεκτό ???

[Παναγιώτης]

Που ειπα εγώ ότι πρ΄πει να ασπαστούμε όσα λέει ο παλιός αμερικάνικος χάρτης για την ονομασία των περιοχών; (Αν κατάλαβα καλά υποχρεώσα να λέμε τον Άγιο Δημήτριο Μπραχάμι και τη Νίκαια Κικκινιά επειδή έτσι τα γράφει ο αμερικάνικος χάρτης).
Ας βάλω το πρώτο μήνυμα ξανά για να δούμε αν προκύπτει από αυτά που έγραψα

Η θαλάσσια περιοχή λέγεται Όρμος Φαλήρου όπως ειπε και ο ΒΙΚΤΩΡ ΧΙΩΤΗΣ.
Συνημμένο Αρχείο 149440

Οπότε αφού οι περισσότερες φωτογραφίες ειναι από τις ακτές του φαληρικού όρμου συμφωνώ κι εγώ ότι ο τίτλος του θέματος είναι σωστός.

Και με την ευκαιρία ας δούμε τον όρμο Φαλήρου όπως φαίνεται σε χάρτη της αμερικάνικης υδρογραφικής που όπως αναφέρει η τοπογραφία ε΄χει βασιστεί σε στοιχεία μέχρι το 1953. Οπότε βλέπουμε πως ηταν η ακτή το 1950 ώστε να μπορούμε να προσδιορίσουμε που βρίσκονται κάποιες από τις φωτογραφίες.
Συνημμένο Αρχείο 149441Πηγή και ο υπόλοιπος χάρτης

Διαφωνείς φίλε Τοξόρτη ότι η θαλάσσια περιοχή λέγεται όρμος Φαλήρου και οι ακτές του ακτές του Φαληρικού όρμου; Θέλεις να τον λέμε "όρμο δήμων Πειραιά (πρώην Νέου Φαλήρου), Μοσχάτου - Ταύρου, Καλλιθέας, Παλαιού Φαλήρου"; Αν είναι να στείλουμε τις αντιρρήσεις τεκμηριωμένες (όχι από τη Βικιπεδια) στην Υδρογραφική Υπηρεσία ώστε να αλλάξει το όνομα του όρμου αλλά και στις ξένες υδρογραφικές ώστε να αλλάξουν και οι χάρτες σαν αυτόν του Βρετανικού Ναυαρχείο στην εικόνα μετά την πρώτη παράγραφο του μηνύματος για να διορθωθεί το λάθος που γίνεται εδώ και αιώνες και τον λέμε όρμο Φαλήρου.

Αν πρόσεξες παραθέτω το απόσπασμα από τον αμερικάνικο χάρτη σε άλλη παράγραφο με την ευκαιρία της αναφοράς στην αεικόνιση του φαληρικού όρμου στους ναυτικούς χάρτες, ώστε να δούμε μια αποτύωση της περιοχής στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια για να μπορούμε να προσδιορίσουμε κάποιες από τις φωτογραφίες του θέματος. Πράγμα που το αναφέρω μάλιστα.

[τοξοτης]

Που ειπα εγώ ότι πρ΄πει να ασπαστούμε όσα λέει ο παλιός αμερικάνικος χάρτης για την ονομασία των περιοχών; (Αν κατάλαβα καλά υποχρεώσα να λέμε τον Άγιο Δημήτριο Μπραχάμι και τη Νίκαια Κικκινιά επειδή έτσι τα γράφει ο αμερικάνικος χάρτης).
Ας βάλω το πρώτο μήνυμα ξανά για να δούμε αν προκύπτει από αυτά που έγραψα


Διαφωνείς φίλε Τοξόρτη ότι η θαλάσσια περιοχή λέγεται όρμος Φαλήρου και οι ακτές του ακτές του Φαληρικού όρμου; Θέλεις να τον λέμε "όρμο δήμων Πειραιά (πρώην Νέου Φαλήρου), Μοσχάτου - Ταύρου, Καλλιθέας, Παλαιού Φαλήρου"; Αν είναι να στείλουμε τις αντιρρήσεις τεκμηριωμένες (όχι από τη Βικιπεδια) στην Υδρογραφική Υπηρεσία ώστε να αλλάξει το όνομα του όρμου αλλά και στις ξένες υδρογραφικές ώστε να αλλάξουν και οι χάρτες σαν αυτόν του Βρετανικού Ναυαρχείο στην εικόνα μετά την πρώτη παράγραφο του μηνύματος για να διορθωθεί το λάθος που γίνεται εδώ και αιώνες και τον λέμε όρμο Φαλήρου.

Αν πρόσεξες παραθέτω το απόσπασμα από τον αμερικάνικο χάρτη σε άλλη παράγραφο με την ευκαιρία της αναφοράς στην αεικόνιση του φαληρικού όρμου στους ναυτικούς χάρτες, ώστε να δούμε μια αποτύωση της περιοχής στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια για να μπορούμε να προσδιορίσουμε κάποιες από τις φωτογραφίες του θέματος. Πράγμα που το αναφέρω μάλιστα.

Αγαπητέ Παναγιώτη θα προσπαθήσω όσο μπορώ καλύτερα να απαντήσω στις ερωτήσεις σου και να λύσω τις τυχών απορίες σου :

1. [QUOTE=Παναγιώτης;508630]Που ειπα εγώ ότι πρ΄πει να ασπαστούμε όσα λέει ο παλιός αμερικάνικος χάρτης για την ονομασία των περιοχών; (Αν κατάλαβα καλά υποχρεώσα να λέμε τον Άγιο Δημήτριο Μπραχάμι και τη Νίκαια Κικκινιά επειδή έτσι τα γράφει ο αμερικάνικος χάρτης).

Έχω την άποψη ότι , όταν κάποιος παραθέτει ένα κείμενο ή μια φωτογραφία ή εν προκειμένω ένα χάρτη σε επικούρηση αυτών που γράφει , αποδέχεται αυτά ως ορθά αλλιώς ποιος ο λόγος να τα παραθέσει.

2. Διαφωνείς φίλε Τοξόρτη ότι η θαλάσσια περιοχή λέγεται όρμος Φαλήρου και οι ακτές του ακτές του Φαληρικού όρμου; Θέλεις να τον λέμε "όρμο δήμων Πειραιά (πρώην Νέου Φαλήρου), Μοσχάτου - Ταύρου, Καλλιθέας, Παλαιού Φαλήρου"; Αν είναι να στείλουμε τις αντιρρήσεις τεκμηριωμένες (όχι από τη Βικιπεδια) στην Υδρογραφική Υπηρεσία ώστε να αλλάξει το όνομα του όρμου αλλά και στις ξένες υδρογραφικές ώστε να αλλάξουν και οι χάρτες σαν αυτόν του Βρετανικού Ναυαρχείο στην εικόνα μετά την πρώτη παράγραφο του μηνύματος για να διορθωθεί το λάθος που γίνεται εδώ και αιώνες και τον λέμε όρμο Φαλήρου.

Πουθενά δεν έγραψα ότι διαφωνώ στην ονομασία της περιοχής σαν <όρμος Φαλήρου>
Απλά έγραψα να μπει σα γενικός τίτλός <Περιοχές γύρω από τον όρμο Φαλήρου> και όχι σκέτο Φάληρο. Στις δε εκάστοτε καταχωρήσεις να αναφέρεται απλά η περιοχή.

Πουθενά δεν έγραψα ότι θέλω να τον λέμε "όρμο δήμων Πειραιά (πρώην Νέου Φαλήρου), Μοσχάτου - Ταύρου, Καλλιθέας, Παλαιού Φαλήρου.

Πουθενά δεν έγραψα ότι θέλω να αλλάξω το όνομα του όρμου ώστε να χρειάζεται να παραθέσω τεκμηριωμένες αντιρρήσεις.

Τέλος πιστεύω ότι και θεματικά είναι λάθος η τοποθέτηση γιατί τι δουλειά έχουν οι Δήμοι Μοσχάτου-Καλλιθέας και Παλαιού Φαλήρου να αναφέρονται στο θέμα <Ιστορικές φώτο Πειραιά - History of Piraeus > με υπόθεμα <Ιστορικές φωτο από το Φάληρο [Historic photos of Faliron] >
Η αρχική ονομασία του υποθέματος <Ιστορικές φωτο από το Νέο Φάληρο> πιστεύω ότι ήταν πιο κοντά στην πραγματικότητα αφου το Νέο Φάληρο είναι περιοχή του Πειραιά. Γι' αυτό κατ εμέ σωστό θα ήταν το θέμα ή τα θέματα που αφορούν το Φαληρικό όρμο να μπουν σε άλλη υποκατηγορία και όχι στις ιστορικές φωτό του Πειραιά με ονομασία όπως έγραψα πιο πάνω <<Περιοχές γύρω από τον όρμο Φαλήρου> και είτε να μπούν σαν υποθέματα οι γύρω περιοχές και Δήμοι είτε σε κάθε καταχώρηση να αναφέρεται η περιοχή ή ο Δήμος.

[Παναγιώτης]

Για να το κλέισουμε εδώ μαι και κουράσαμε. Θα απαντήσω μονο στο 1. γιατι παραμένει η παρεξηγηση. Το ξαναλέω δεν έβαλα τον αμερικάνικο χάρτη για να τεκμηριώσω την αποψη μου για τον τιτλο του θέματος τον έβαλα σε νεα παράγραφο με την ευκαιρια της παράθεσης συγχρονου χαρτη ώστε να δουμε πως ηταν η περιοχή τα πρωτα μεταπολεμικά χρόνια. Έτσιώστε να εχουμε ενα ακομα εργαλειο για τον προσδιορισμό της τοποθεσάις των φωτογραφιών του θεματος. Το γραφω άλωστε πριν παραθέσω το απόσπασμα του χάρτη. Κατά τα άλλα σεβομαι την αποψή σου για τον τιτλο του θε΄ματοςόπς και αυτες των άλλων μελών.

[τοξοτης]

Ψαχνοντας στο διαδίκτυο βρήκα την παρακάτω ωραιότατη αφήγηση-περιγραφή γραμμένη απο την Νανά Ιωαννίδου στο pireorama.blogspot.com


Ο δικός μου Φαληρικός Όρμος

Πολλά λέγονται και πολλά ακούγονται για τον Φαληρικό όρμο τώρα τελευταία και την αλλαγή της Αττικής με έργα πνοής στην ακροθαλασσιά μας!
Τρομάζω όταν σκέπτομαι ότι ίσως γίνει, ένα νέο Ντουμπάι!
Όσα έργα επί χάρτου έχω δει και έχουν εκπονήσει διάφοροι "ειδήμονες", είμαι σίγουρη ότι τα εκπόνησαν άνθρωποι χωρίς αισθητική και πάνω απ΄ όλα χωρίς γνώση του μοναδικού και μαγευτικού τοπίου.
Ένα τοπίο για ανθρώπινα μέτρα. Μιας ήρεμης, ηλιόλουστης και δαντελένιας ακτής με οσμή αρμύρας μέχρι σήμερα.
Κάτι θεώρατες σκάλες να κατεβαίνουν στη θάλασσα τύπου show Hollywood και κάτι κρουαζιερόπλοια θεώρατα που είναι ασύμβατα με το μαλακό κλειστό Φαληρικό τοπίο με τρομοκρατούν!
Ακόμα και τα αεροπλανοφόρα τα Γαλλικά και τα Αμερικάνικα της τότε εποχής, που τακτικά αγκυροβολούσαν ανοικτά του όρμου και τα επισκεπτόμαστε με τα σχολεία μας, φαντάζουν μιγάκια!!
Για τούτο με κάνουν να σας γράψω τις αναμνησείς μου, μιας εποχής πολύ πριν...Ντουμπάι!

Μια προέκταση του σπιτιού μου ήταν ολόκληρος ο όρμος του Φαλήρου τα χρόνια του '50 -΄60 από τον Πειραιά μέχρι την πρώτη στάση Καλαμάκι κι ο λόγος ήταν ότι οι αδελφές της μητέρας μου έμεναν εκεί στην "πρώτη στάση" μετά το Έδεμ, αλλά και η νονά μου είχε εκεί ένα ταβερνάκι μ΄ ένα κιόσκι με καλαμιές σκεπασμένο μέσα στη θάλασσα από το 1915. Σαν κι αυτά που έχει τραβήξει φωτογραφίες παλιές κι ο Fred Boissonas. Στα δε χρόνια τα μαθητικά η Γαλλική Ακαδημία στο Πασαλιμάνι επί δέκα έτη, ήταν το ταχτικό δρομολόγιό μου με τα πόδια μέσω Καστέλλας, σε μισή ωρίτσα από το σπίτι μου στο Μοσχάτο.

Στα νεανικά και μαθητικά χρόνια έλιωναν τα παπούτσια μας κάθε Κυριακή στη βόλτα μας της Ταραντέλλας του Νέου Φαλήρου και το στόμα μας αλατιζόταν από τον πασατέμπο όλο το απόγευμα μέχρι το βραδάκι!

Στον όρμο ψάρευε ο νονός μου ο Κωστής με τη βαρκούλα του, και πουλούσαν την ψαριά τους στο χόρτινο ταβερνάκι τους και στην Καστέλλα ψάρευε ο αδελφός της γιαγιάς μου ο Στέλιος που κι αυτός πουλούσε την ψαριά του στο μικρό ταβερνάκι της Καστέλλας.
Όποτε είχε λιακάδα τις Κυριακές, πηγαίναμε με τα πόδια, μαζί με τις φίλες γειτονοπούλες μου στη νονά μου την Παρασκευούλα λίγο πιο κεί από το Έδεμ.
Μόλις φθάναμε στις Τζιτζιφιές, βλέπαμε στην Παναγίτσα τα κτήρια της Αεροπορίας, ε, και στην ευθεία σε λίγα λεπτά φθάναμε Φλοίσβο!
Έπειται με βήμα γοργό, τσιφ φθάναμε στο Έδεμ όπου ακόμα τα Τολ τα σιδερένια τα κυλινδρικά από τον πόλεμο, τις εποχές του '50 - '60, ήταν ακόμα εκεί στην παραλία.

Τα καλοκαίρια αλλά και τις ζεστές μέρες όλων των εποχών πηγαίναμε στην ακροθαλασσιά γεμάτη από μικρά βραχάκια, για το αγαπημένο μας παιχνίδι, να μαζέψουμε "μεζέ"!... που ήταν κάτι πεντανόστιμα καβουράκια και μικρές γαριδούλες κάτω από αυτά.
Τα καβουράκια τα πιάναμε ένα - ένα, και τις γαριδούλες με δύο απόχες "δια φραγμού διόδου"!
Τρώγαμε και μπόλικες πεταλίδες που βγάζαμε πάνω από τα βραχάκια μ΄ ένα σουγιά στύβοντας επί τόπου λεμονάκι!
Όταν κάναμε την ψαριά μας, τα δίναμε της νονάς μου στο ταβερνάκι και τα τηγάνιζε, ενώ εμείς πηγαίναμε στο εσωτερικό, στις ανηφοριές του Καλαμακίου, όπου κόβαμε τρυφερή ρόκα που ήταν παντού σ΄ όλα τα χωράφια του.
Σπίτια ήταν ακόμα ελάχιστα τις εποχές αυτές. Η νονά την έκανε μια πεντανόστιμη σαλάτα μαζί με διάφορα άλλα λαχανικά, έβαζε και φρέσκα μικρά κουκιά την άνοιξη από το χωραφάκι της, που μας άρεσα πολύ. Μας φίλευε κι εκείνη ότι είχε, με πρωταρχικό το ζυμωτό ψωμί της που από τότε ήταν "gourmet"!
Ψωμάκι ψητό με λάδι και ρίγανη και οι πάντα θεσπέσιες τηγανιτές πατατούλες.
Τα καβουράκια που τρωγόντουσαν ολόκληρα κι ήταν μαλακά, η νονά τ΄ αλεύρωνε μαζί με τις γαριδούλες!
Τι ζωντάνια, τι ξενοιασιά!
Τι ποίηση ζωής, λέω τώρα.

Πολλές φορές την άνοιξη, τα καλοκαίρια, όταν ο καιρός ήταν κάλμα κι ο ορίζοντας ανοιχτός, επιστρέφαμε το απόγευμα με τη βάρκα του νονού μου εδώ....έξω από το γυμνάσιο του Μοσχάτου ή στην Ταραντέλλα. Ασφαλώς δεν πρυμνοδετούσαμε!!
Αράζαμε στα ρηχά, τσαλαβουτούσαμε δύο - τρία βηματάκι κι αποχαιρετούσαμε τον νονό - Κωστή που θα πήγαινε στον όρμο ανοικτά για ψάρεμα.
Όταν ένα βράδυ για πρώτη φορά γύρω στα 13 - 14μου χρόνια είδα τον Όρμου του Φαλήρου από τη βάρκα, με τα πολύχρωμα φώτα και ακόμα τα πιο έντονα στις Τζιτζιφιές και στο Μοσχάτο των μπουζουξίδικων μαγαζιών να λαμπιρίζουν...μαγεύτηκα!
Ένας μοναδικός πίνακας νυκτερινής γιορτής!
Έτσι τον είδαν τα παιδικά μου μάτια.
Ε και βέβαια στον εμβληματικό ετούτο όρμο εδέσποζε, όπως διαβάζω τώρα στο ημερολόγιό μου, που κρατούσαμε οι τότε μαθήτριες και η συναισθηματική φόρτιση των αγαπημένων μας Πειραϊκών ομάδων Ολυμπιακού και Εθνικού.
Έκλεβε τις καρδιές μας ο Ολυμπιακός στο ποδόσφαιρο κι ο Εθνικός στο πόλο.
"Εθνικό φως" αποκαλώ την ομάδα στο πόλο του Εθνικού στο ημερολόγιό μου !
Ε, τώρα τι άλλο να σας πω;
Φαληρό μου, ένα μονάχα θα σου πω, μου φτάνει...που γεννήθηκα, μεγάλωσα και γέρασα με σένα...

ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΦΑΛΗΡΟ.jpg

Όρμος Φαλήρου 1950 - Η Νανά με τις κοτσίδες και τις φίλες της στον όρμο. Το σπίτι στο βάθος στην άκρη, είναι του Πρωθυπουργού της κατοχής (2/12/1942) Λογοθετόπουλου, τώρα πρώτη στάση Καλαμακίου


http://pireorama.blogspot.gr/2013/05/blog-post_31.html

[τοξοτης]

N.Falro_1a.jpg
Η περιοχή του Νέου Φαλήρου

http://3.bp.blogspot.com/-SJ6l7038Uf4/UXTy-N5rBrI/AAAAAAAATq4/ptFLphNknVs/s1600/Image+012.jpg

N.Falro_1.jpg
Η ΕΞΕΔΡΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΦΑΛΗΡΟΥ ΣΤΑ ΤΕΉ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ 1930

http://4.bp.blogspot.com/-TsLDEMkUBo.../Image+014.jpg

[τοξοτης]

N.Falro_1c.jpg
Η παραλία του Νέου Φαλήρου γύρω στα 1875. Διακρίνεται το ξενοδοχείο του σταθμού και λίγο πιο πίσω το υπαίθριο θέατρο, έργο του αρχιτέκτονα Ι. Δεδέ. Χτίστηκε το 1881 και κατεδαφίσθηκε το 1904. Μπροστά στο ξενοδοχείο η εξέδρα και οι καμπίνες των θαλάσσιων λουτρών.


http://history-pages.blogspot.gr/201...0-1920_16.html

[τοξοτης]

P.faliro_1c.jpg
ΠΕΡΙΟΧΗ ΞΗΡΟΤΗΓΑΝΟΥ ( η λεζάντα της φωτογραφίας αυτό γράφει αλλά θέλω να πιστεύω , χωρίς να είμαι σίγουρος ότι μάλλον η περιοχή του Ξηροτάγαρου πρέπει να είναι την ιστορία της οποίας μας αφηγείτε παρακάτω ο ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς μέσα απο την ιστοσελίδα http://mikros-romios.gr/3547/gaidoyropoda/


Η παλαιά οικογένεια Ξηροτάγαρου, ήταν μία από εκείνες τις αθηναϊκές οικογένειες η οποία, αφενός διαχειρίστηκε τη γη, και αφετέρου λειτούργησε στο Φάληρο την περίφημη «παράγκα» με τους μεζέδες της.

Εκεί λοιπόν, στους Τρεις Πύργους, παλαιό τοπωνύμιο του Παλαιού Φαλήρου που ήταν ιδιοκτησία τους, οι Χρήστος και Σπύρος Ξηροτάγαροι, φορώντας τις παραδοσιακές ενδυμασίες τους σέρβιραν τους ρομαντικούς επισκέπτες της περιοχής. Ήταν οι πρώτοι οικιστές από τα χρόνια του Όθωνα και πασίγνωστοι στην αθηναϊκή κοινωνία. Ο δε Σπύρος Ξηροτάγαρος, φαίνεται πως ήταν θαυμάσιος τύπος. Είχε στήσει εκεί έναν οικίσκο, όπου περνούσε τα χρόνια του και ανέβαινε σπάνια στην Αθήνα.

Ο Δημήτριος Καμπούρογλους αισθάνθηκε την ανάγκη να τον παραδώσει στην αιωνιότητα γράφοντας για τις συνήθειες και τα καμώματά του. Έδινε στους φίλους του το περίφημο γάλα των αρνιών του, το τυρί που ο ίδιος κατασκεύαζε και το θαυμάσιο ρετσινάτο κρασί του από τους ονομαστούς ροδίτες του Βουρλοπόταμου.

Δεν υπήρχε διάσημη προσωπικότητα με την οποία να μην έχει συνάψει σχέσεις ο μπάρμπα-Σπύρος. Ήταν ευνοούμενος όλων των πολιτευόμενων και των πρωθυπουργών, ακόμη και του βασιλιά Γεωργίου Α, ο οποίος κατέβαινε «και ελούετο εις τα διαυγή του Παλαιού Φαλήρου ύδατα». Στη δική του επιμονή και στις ενέργειες προς τους ισχυρούς της εποχής οφειλόταν το πρώτο σχέδιο του συνοικισμού.

Όσο για τα εισοδήματά του προέρχονταν από τα περίφημα «γαϊδουρόποδα»! Το άθλιο όνομα είχε δοθεί στα πελώρια στρείδια που παρήγαγε η θάλασσα του Φαλήρου. Πρωί–πρωί με τη βαρκούλα του ο κυρ Σπύρος έπιανε ένα σωρό και τα φύλαγε σε ιδιαίτερη θέση μέσα στη θάλασσα και τα παρουσίαζε έτοιμα σε πρώτη ζήτηση. Έτσι, δημιουργήθηκε και η παροιμιώδης φράση «σαν τα στρείδια του Ξηροτάγαρου».

Ο τύπος της εποχής (1905) έγραψε για τον Σπύρο Ξηροτάγαρο

Ξηροτάγαρος.jpg
http://mlp-blo-g-spot.blogspot.gr/20...g-post_13.html

[τοξοτης]

Περιπλανώμενος στο διαδίκτυο <έπεσα> επάνω σε ένα δημοσίευμα που παρουσίαζε μια άγνωστη για μένα ιστορία αλλά και που δείχνει πόσο χαμηλά μπορούν να φτάσουν κάποια στον κακώς εννοούμενο ανταγωνισμό.

Η Εξέδρα του Νέου Φαλήρου (Σκοπός κατασκευής)

F.jpg

Η Εβδομήντα μέτρων εξέδρα Νέου Φαλήρου



Το 1891 η Εταιρεία Σιδηροδρόμων Αθηνών Πειραιώς, ανέλαβε την κατασκευή μια μεγάλης σε μήκος εξέδρας στην παραλία του Νέου Φαλήρου. Η κατασκευή της κόστισε τεράστιο ποσό για την εποχή εκείνη, περίπου 60.000 δραχμές διότι ήταν εξ ολοκλήρου κατασκευασμένη από σίδηρο χωρίς να γνωρίζει κάποιος την χρησιμότητά της ή την αφορμή για την κατασκευή της.
Μάλιστα το τεχνικό αυτό έργο το είχε αναλάβει η γνωστή εταιρεία " Ήφαιστος " των Τζων Μακ Δούαλ και Βαρβούρ.

F1.jpg


ΤΖΩΝ ΜΑΚ ΔΟΥΑΛ (ΗΦΑΙΣΤΟΣ)



Κάτοικοι της περιοχής του Νέου Φαλήρου, ευχαριστημένοι με το έργο αυτό, πίστευαν ότι είχε κατασκευαστεί "δια λόγους περιπάτου και αναψυχής", άλλοι πίστευαν ότι χρησίμευε ως αποβάθρα πλοίων, αφού από την κατασκευή της και μετά, δεν ήταν λίγες οι φορές που ιστορικές στιγμές ταυτίστηκαν με την άφιξη ή την αναχώρηση Βασιλέων, Πρωθυπουργών και Προέδρων σε αυτήν ακριβώς την προβλήτα. Κορυφαία στιγμή η άφιξη του Βασιλιά Κωνσταντίνου το 1913 μετά το πέρας των νικηφόρων Βαλκανικών Πολέμων.

F3.jpg


Η Βασίλισσα Σοφία και το Υπουργικό Συμβούλιο στην Εξέδρα του Νέου Φαλήρου. Ο Βαλκανικός Πόλεμος τελείωσε και πανηγυρική τελετή πραγματοποιείται κατά την άφιξη του Βασιλιά Κωνσταντίνου στο Νέο Φάληρο. Στην φωτογραφία δεξιά πρόσκοποι αποδίδουν τιμές

Η μαρκόστενη αυτή εξέδρα θα εμπλουτισθεί μάλιστα εκατέρωθεν και από μπανιέρες (λουτρά) ανδρών και γυναικών προσδίδοντας ιδιαίτερο ύψος στην κατασκευή αφού κατά μήκος υπήρχαν περίτεχνα παγκάκια. Η όλη κατασκευή τελείωνε ανυψούμενη για να βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με τις κουπαστές των πλοίων, ενώ η μακρόστενη πλατφόρμα στο τέλος της δημιουργούσε "Τ" για την διευκόλυνση της επιβίβασης - αποβίβασης.

F2.jpg


Η Εξέδρα του Νέου Φαλήρου που κατασκευάστηκε για σκοπούς ανταγωνισμού αλλά η τύχη ήθελε να την ταυτίσει με κορυφαίες Εθνικές στιγμές



Ωστόσο η αλήθεια για την υπερδάπανη αυτή κατασκευή βρίσκεται αλλού. Λίγο πριν το 1891 η Εταιρεία Τροχιοδρόμων που ήταν υπεύθυνη για την λειτουργία των Τραμ, ήθελε να ενώσει δύο διαφορετικές γραμμές που ήταν τερματικές στο Νέο Φάληρο. Την γραμμή Αθήνα - Νέο Φάληρο με αυτή Πειραιάς - Νέο Φάληρο. Όμως το παράξενο ήταν, ότι αυτές οι γραμμές δεν ενώνονταν. Το τέρμα της γραμμής Πειραιώς απείχε από το τέρμα της γραμμής Αθηνών. Ο χώρος όμως που υπήρχε ενδιάμεσα ανήκε στην Εταιρεία Σιδηροδρόμων Αθηνών - Πειραιώς που φυσικά δεν τον παραχωρούσε για χάρη μιας ανταγωνίστριας όπως ήταν η Εταιρεία Τροχιοδρόμων. Τότε η δεύτερη εκπόνησε σχέδιο να περάσει την γραμμή της από την θάλασσα και να πετύχει την ένωση των δρομολογίων της. Μόλις πληροφορήθηκε την δια θαλάσσης σύζευξη η Εταιρεία Σιδηροδρόμων αποφάσισε να κατασκευάσει μια μεγάλου μήκους εξέδρα ώστε να παρεμποδίσει οιανδήποτε απόπειρα θαλάσσιας σύζευξης από την Εταιρεία Τροχιοδρόμων, όπως και έγινε !!!

Η εξέδρα μήκους 70 περίπου μέτρων ήταν πραγματικότητα. Φυσικά το έργο αυτό εντάχθηκε στο σύνολο των έργων που πραγματοποιούνταν τότε, όπως ανοικοδομήσεις κατοικιών (διέθετε την τεχνική εταιρεία "Νέο Φάληρο" που έδωσε το όνομα σε ολόκληρη την περιοχή που μέχρι τότε λέγονταν "Μάνδρα του Χαϊμαντά" ή απλά Φάληρο), κατασκευές ξενοδοχείων, Θαλασσίων λουτρών και Ζωολογικού Κήπου, Λούνα Πάρκ και Μουσικών Περιπτέρων με σκοπό την μετακίνηση κόσμου προς την περιοχή αυτή και την κοπή εισιτηρίων στον σιδηρόδρομο. Με όλα αυτά η κατασκευή της εξέδρα φάνηκε φυσιολογική, καλύπτοντας έτσι τον σκοπό για τον οποίο κατασκευάστηκε.


http://pireorama.blogspot.gr/2013/08/blog-post_19.html

[τοξοτης]

Greek_warships_1912-10-05.jpg
O Eλληνικός στόλος στον όρμο Φαλήρου στις 5/10/1912 πριν τον απόπλου για Μούδρο.


http://tangelonias.blogspot.gr/2011/10/1912.html