Τοπιογραφία της μνήμης
Φίλε και συνονόματε Αντώνη, έχεις ξαναγράψει κάτι παρόμοιο και για την Αιδηψό και συμφωνώ μαζί σου:
Πώς καταφέραμε να αλλοιώσουμε τόσο όμορφα μέρη;
Πώς χάθηκε για πάντα τόση ομορφιά;
Μπορεί το Μαρμάρι να μην έχει αλοιωθεί ακόμα τόσο πολύ, αλλά η Αιδηψός, η Ραφήνα, η Ελευσίνα, η Σαλαμίνα, η Πάρος, η Μύκονος και τόσα άλλα μέρη μοιάζουν πραγματικά αγνώριστα.
Δεν είναι μόνο τα παλιά πλοία που αγαπάμε.
Είναι τα παλιά εκείνα τοπία που δεν πρόκειται να ξεχάσουμε ποτέ.
Μοιάζει, πια, με μια τοπιογραφία τηυς μνήμης.
Υπάρχει, πλέον, διαθέσιμη μια μεγάλη συλλογή από παλιές carte-postales που δεν έχουμε ακόμα ανεβασει και θα ανεβάσουμε τις αμέσως επόμενες ημέρες.
[I][FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][COLOR=black][B]"Η μόνη περιουσία είναι η μνήμη"[/B][/COLOR][/SIZE][/FONT][/I]
[CENTER][FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][B]Εν πλω
toujours
[/B][/SIZE][/FONT][/CENTER]
[CENTER][FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][I][B]"[/B][/I][B]Γεώργιος Εξπρές"[/B][/SIZE][/FONT]
[/CENTER]