Στις 24 Απριλίου 1941, ένα σμήνος από γερμανικά βομβαρδιστικά εμφανίστηκε από τα Γεράνια όρη και βομβάρδισε κοντά στην ακτή του Λουτρακίου το «Ανδρος», ένα παλιό επιβατηγό ατμόπλοιο που είχε επιταχθεί και μετατραπεί σε πλωτό νοσοκομειακό. Το αποτέλεσμα υπήρξε τραγικό. Η κατάδυση, η έρευνα και το κείμενο που ακολουθεί, αποτελούν ελάχιστο φόρο τιμής στους πεσόντες.
......
Aρκετά χρόνια πριν, κάνοντας μια βόλτα με τον παππού μου στην παραλία του Λουτρακίου, φθάνοντας στο σημείο που σήμερα βρίσκονται τα ιαματικά λουτρά και οι καταρράκτες, μου διηγήθηκε μια ιστορία από τον καιρό του πολέμου. Αρτοποιός από μικρό παιδί, συνήθιζε κάθε πρωί να μεταφέρει ψωμί στα ξενοδοχεία που υπήρχαν στην περιοχή του παλιού «Καζινό», κοντά στις ιαματικές πηγές (στην περιοχή που βρίσκονται σήμερα οι καταρράκτες). Κατά τον καιρό του BΆ Παγκοσμίου Πολέμου, τα ξενοδοχεία της περιοχής λειτουργούσαν ως νοσοκομεία.
Η μεταφορά των τραυματιών γινόταν από θαλάσσης, για πρακτικούς λόγους, και τη δουλειά αυτή είχε αναλάβει το «Aνδρος», ένα παλιό επιβατηγό ατμόπλοιο μήκους 260 ποδιών, που για τις ανάγκες του πολέμου είχε επιταχθεί και μετατραπεί σε πλωτό νοσοκομειακό με δυνατότητα περίθαλψης 185 ασθενών. Eίχε πλοίαρχο τον Μιλτιάδη Θ. Κανάρη. Το πρωί της 24ης Απριλίου 1941, ενώ ο παππούς μου μετέφερε ψωμί στα ξενοδοχεία, ένα σμήνος από γερμανικά βομβαρδιστικά εμφανίστηκε από τα Γεράνια όρη και βομβάρδισε το «Aνδρος», παρά το γεγονός ότι έφερε ευδιάκριτα τα χαρακτηριστικά του νοσοκομειακού (βαμμένο με λευκό χρώμα και με ευδιάκριτους κόκκινους σταυρούς, τόσο στα πλευρά όσο και στο κατάστρωμά του). Το αποτέλεσμα του βομβαρδισμού υπήρξε τραγικό. Τουλάχιστον τρία μέλη του πληρώματος, αλλά και δύο από τους νοσηλευτές που εκείνη την ώρα φρόντιζαν τους τραυματίες έχασαν τη ζωή τους, ενώ το «Aνδρος» βυθίστηκε κοντά στην ακτή, στη σημερινή του θέση.
Του παραπάνω βομβαρδισμού είχε προηγηθεί το ίδιο πρωί ο βομβαρδισμός ενός ακόμη πλωτού νοσοκομειακού, του «Πολικός», ενός ατμόπλοιου που επίσης είχε επιταχθεί για τις ανάγκες του πολέμου, στον κόλπο των Μεθάνων, με αποτέλεσμα επίσης τη βύθισή του, ευτυχώς χωρίς απώλειες σε ανθρώπινες ζωές, σε μια σειρά από συνολικά τέσσερις ανενεξήγητους βομβαρδισμούς πλωτών νοσοκομειακών. Είχε προηγηθεί ο βομβαρδισμός του πλωτού νοσοκομειακού «Αττική» στην περιοχή Καφηρέα (Κάβο Ντόρο) κατά τη διάρκεια της νύχτας μεταξύ 11ης και 12ης Απριλίου, που υπήρξε και το πιο τραγικό περιστατικό, καθώς είχε αποτέλεσμα το θάνατο 28 ανθρώπων. Στο ίδιο διάστημα, ένα τέταρτο πλωτό νοσοκομείο, το οποίο μετέφερε από την Πρέβεζα 350 τραυματίες, βομβαδίζεται και υφίσταται μεγάλες ζημιές, έξω απο το Μεσολόγγι. Ακόμη θυμάμαι την περιγραφή του παππού για τον πανικό που ακολούθησε τη στιγμή του βομβαρδισμού στο Λουτράκι.
Παρόμοιες περιγραφές υπάρχουν και στα αρχεία του Ερυθρού Σταυρού από την έκθεση του δ/ντή του 6ου Στρατιωτικού Νοσοκομείου Λουτρακίου, αρχιάτρου Ανδρ. Μάνεση: «… Kατά τας τελευταίας ημέρας, οπότε αι γερμανικαί φάλαγγες είχον προωθηθεί, κύματα αλλεπάλληλα Γερμανικών αεροπλάνων περιίπταντο του Ισθμού της Κορίνθου και διήρχοντο εκ Λουτρακίου μεταβαίνοντα εις Eλευσίνα, Πειραιά, Αθήνας. Επομένως το Νοσοκομείο ευρίσκετο εν διαρκή καθΆ όλην την ημέρα συναγερμώ. Oλαι δε αι υπηρεσίαι, αλλαγαί τραυματιών, διανομή συσσιτίου εγίνοντο εις τα καταφύγια. Κατά τας ημέρας αυτάς, διεκρίθησαν διά τον ζήλο και την ψυχραιμίαν των αι αδελφαί του Ερυθρού Σταυρού, Μαυρουδή, Μπότση, Παπαδάκη, η Προϊσταμένη Ψυχαλινού και η Προϊσταμένη του Τμήματος Ψυχαγωγίας Τσαμαδού, αίτινες παρΆ όλον τον επακολουθήσαντα βομβαρδισμό υπό Γερμανικών αεροπλάνων καθέτου εφορμήσεως του πλωτού Νοσοκομείου “Ανδρος” εν πλήρει ημέρα, αγκυροβολημένου προ του 1ου Παραρτήματος (Πηγή Καραντάνη) και της Κωμοπόλεως του Λουτρακίου και του Σταθμού αυτού, εξ ων βομβαρδισμών υπήρξαν τρία θύματα εκ του πληρώματος του “Ανδρος” και δύο εκ του προσωπικού του Νοσοκομείου, περιήρχοντο αύται τα Παραρτήματα, ενοσήλευον και επεριποιούντο τους τραυματίας…».