Θάλασσα και περιβάλλον

[natasa]

ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ ΓΝΩΜΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ ΠΛΟΙΩΝ


Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απηύθυνε αιτιολογημένη γνώμη στην Ελλάδα και στη Σλοβενία, ενώ αποφάσισε να προσφύγει στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά της Πολωνίας, διότι δεν τηρούν τις διατάξεις της νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη βελτίωση της διαθεσιμότητας και της χρήσης λιμενικών εγκαταστάσεων παραλαβής αποβλήτων και καταλοίπων φορτίου των πλοίων.

Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση της Επιτροπής, σχετική οδηγία εκδόθηκε το 2000 και αποσκοπεί στον περιορισμό των απορρίψεων αποβλήτων και καταλοίπων φορτίου στη θάλασσα από τα πλοία που χρησιμοποιούν λιμένες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τη βελτίωση της διαθεσιμότητας και της χρήσης εγκαταστάσεων παραλαβής και επεξεργασίας των εν λόγω αποβλήτων και καταλοίπων, ώστε να ενισχυθεί, με τον τρόπο αυτό, η προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος.

Ενώ στην περίπτωση της Σλοβενίας και της Πολωνίας, πρόκειται για μη συμμόρφωση με την οδηγία σε πολλά σημεία, η υπόθεση της Ελλάδας αφορά αθέτηση της υποχρέωσης του κράτους μέλους να καταρτίσει, να εγκρίνει και να εφαρμόσει προγράμματα παραλαβής και διακίνησης αποβλήτων για όλους τους ελληνικούς λιμένες, συμπεριλαμβανομένων των χώρων ελλιμενισμού αλιευτικών σκαφών και σκαφών αναψυχής. Τα προγράμματα αυτά αποτελούν βασικό στοιχείο, προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι οι διαθέσιμες λιμενικές εγκαταστάσεις παραλαβής καλύπτουν τις ανάγκες των πλοίων που χρησιμοποιούν κατά κανόνα τους λιμένες, ότι η λειτουργία των εγκαταστάσεων αυτών δεν προκαλεί αδικαιολόγητες καθυστερήσεις στα δρομολόγια των πλοίων και ότι εισπράττονται θεμιτά τέλη, με διαφάνεια και χωρίς διακρίσεις.

Τα κράτη μέλη όφειλαν να μεταφέρουν κατάλληλα την οδηγία στην εθνική νομοθεσία τους και να καταρτίσουν προγράμματα παραλαβής και διακίνησης αποβλήτων για όλους τους λιμένες τους έως τις 27 Δεκεμβρίου 2002.

«Είναι σημαντικό να εφαρμόζουν σωστά όλα τα κράτη μέλη τη νομοθεσία αυτή, που ενισχύει την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Πρέπει να εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους, τόσο οι πλοίαρχοι, που οφείλουν να παραδίδουν τα απόβλητα του πλοίου τους, όσο και τα κράτη μέλη, που πρέπει να διαθέτουν εγκαταστάσεις επεξεργασίας αυτών των αποβλήτων», δήλωσε ο Αντιπρόεδρος της Επιτροπής Jacques Barrot, αρμόδιος για θέματα μεταφορών.


ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ

[Asterias]

Ο Σύλλογος για την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας ΑΡΧΕΛΩΝ, ιδρύθηκε το 1983 και είναι μη-κερδοσκοπικό σωματείο με αντικείμενο τη μελέτη και προστασία των θαλάσσιων χελωνών και των βιοτόπων τους, τη διαχείριση των παράκτιων οικοσυστημάτων στις σημαντικότερες παραλίες ωοτοκίας της Καρέττα στη χώρα μας, την περίθαλψη τραυματισμένων και άρρωστων χελωνών καθώς και την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού.

Είναι Εταίρος του Μεσογειακού Προγράμματος Δράσης του Προγράμματος για το Περιβάλλον των Ηνωμένων Εθνών (UNEP/MAP), μέλος του Ευρωπαϊκού Γραφείου Περιβάλλοντος και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Διατήρηση των Ακτών.

Μέλη του συμμετέχουν στη Διεθνή Ένωση Εμπειρογνωμόνων για τις Θαλάσσιες Χελώνες καθώς και σε Μεσογειακά και διεθνή συνέδρια για τη διαμόρφωση στρατηγικής για την προστασία των θαλάσσιων χελωνών. Επιπλέον, στη Ζάκυνθο, ο Σύλλογος που συνετέλεσε στη δημιουργία του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου, συμμετέχει στη λειτουργία του πρώτου Φορέα Διαχείρισης προστατευόμενης περιοχής στην Ελλάδα, ενώ συμμετέχει και στο Διοικητικό Συμβούλιο των νεοϊδρυθέντων Φορέων Διαχείρισης, του Αμβρακικού Κόλπου, Κοτυχίου Στροφυλιάς και της Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου.

Οι δραστηριότητες του Συλλόγου ΑΡΧΕΛΩΝ περιλαμβάνουν καταγραφή της αναπαραγωγικής δραστηριότητας και προστασία των φωλιών της Καρέττα στις σημαντικότερες περιοχές ωοτοκίας της (Ζάκυνθο, Πελοπόννησο και Κρήτη), εκπόνηση διαχειριστικών σχεδίων για τις περιοχές και δράσεις Περιβαλλοντικής Αγωγής. Όλα τα προγράμματα διεξάγονται με τη συνεργασία των αρμόδιων Υπουργείων, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αλιευτικών συλλόγων, κατοίκων της περιοχής και άλλων περιβαλλοντικών οργανώσεων ενώ εκπονεί και προγράμματα εθνικής ή κοινοτικής συγχρηματοδότησης.

Συγκεκριμένα:

Παρακολουθούνται κάθε χρόνο συστηματικά 75 χιλιόμετρα παραλιών και προστατεύονται περισσότερες από 2.500 φωλιές και μαρκάρονται περίπου 300 χελώνες.

Περιθάλπονται στο Κέντρο Διάσωσης στη Γλυφάδα Αττικής, περίπου 50 θαλάσσιες χελώνες ετησίως, οι οποίες μετά την αποθεραπεία τους απελευθερώνονται στο φυσικό τους περιβάλλον.

Λειτουργεί το Εθνικό Δίκτυο Διάσωσης και πραγματοποιούνται συνεργασίες με αλιείς και λιμεναρχεία για τη μείωση της θνησιμότητας των θαλάσσιων χελωνών.

Πραγματοποιούνται δράσεις για την προστασία και διαχείριση παράκτιων οικοσυστημάτων, όπως αποκαταστάσεις αμμόλοφων, καθώς και για την παρακολούθηση των μετακινήσεων των χελωνών μέσω δορυφορικών πομπών.

Λειτουργούν τρεις Περιβαλλοντικοί Σταθμοί και δέκα εποχικοί Σταθμοί
Ενημέρωσης στη Ζάκυνθο, Πελοπόννησο και Κρήτη. Επιπλέον, λειτουργούν δύο Σταθμοί Α’ Βοηθειών στην περιοχή του Ρεθύμνου και του Αμβρακικού Κόλπου.

Ενημερώνονται κάθε χρόνο περισσότεροι από 15.000 μαθητές μέσω των προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Αγωγής που διεξάγει ο Σύλλογος και 200.000 έλληνες και αλλοδαποί επισκέπτες.

Εκπαιδεύονται και συμμετέχουν στα προγράμματα του Συλλόγου 450 εθελοντές ετησίως.

Λειτουργεί το Κέντρο Εκπαίδευσης Eθελοντών για το περιβάλλον με σεμινάρια και παρουσιάσεις.

[Asterias]

Τα αρχεία των απολιθωμάτων οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι θαλάσσιες χελώνες είναι σύγχρονες των δεινοσαύρων. Αν και οι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν, οι χελώνες συνεχίζουν να επιβιώνουν έως σήμερα. Εκείνες οι αρχαίες χελώνες ζούσαν σε έλη. Αργότερα μερικές απ' αυτές άρχισαν να ζουν στη στεριά ενώ άλλες περνούσαν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους στο νερό. Καθ' όλη την εξελικτική διαδικασία οι θαλάσσιες χελώνες έχουν διατηρήσει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά γνωρίσματα:

Όπως όλα τα ερπετά, είναι ποικιλόθερμες, το οποίο σημαίνει ότι χρησιμοποιούν τη θερμότητα του περιβάλλοντος σαν την κύρια πηγή συντήρησης της θερμότητας του σώματός τους.

Μοιάζουν με τα πρωτόγονα αμφίβια και πτηνά στο ότι έχουν ένα μοναδικό μικρό οστό στο αυτί για να συλλαμβάνουν ήχους. Οι θαλάσσιες χελώνες είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες στις χαμηλές συχνότητες όπως π.χ. οι δονήσεις του εδάφους και των κυμάτων.

Έχουν πνεύμονες και αναπνέουν αέρα.

Ωοτοκούν στη στεριά.

Η καρδιά τους υποδιαιρείται σε δύο κόλπους και μια κοιλιά, το οποίο έχει σαν αποτέλεσμα την ατελή διπλή κυκλοφορία, κάτι που σημαίνει ότι μπορούν να αντέξουν ένα σχετικά υψηλό επίπεδο διοξειδίου του άνθρακα στο αίμα τους.

Το σώμα τους προστατεύεται εντός ενός κερατοειδούς καβουκιού. Εξαίρεση αποτελεί η δερματοχελώνα (Dermochelys coriacea) με το δερματώδους επιφάνειας καβούκι.

Μορφολογία

Το καβούκι ή κέλυφος: το καβούκι είναι το πιο αξιοσημείωτο
χαρακτηριστικό γνώρισμα όλων των χελωνών. Αποτελούμενο από αρκετά οστά, περικλείει σαν πανοπλία τα μαλακά ζωτικά όργανα. Αποτελείται από 2 μέρη κυρίως: το άνω κέλυφος ή καραπάτσο και το κάτω μέρος ή πλάστρον. Οι χελώνες της στεριάς και των γλυκών νερών συχνά έχουν κελύφη σε σχήμα θόλου, που τους επιτρέπουν να αποσύρουν το κεφάλι και τα πόδια στο εσωτερικό του καβουκιού όταν κινδυνεύουν. Οι θαλάσσιες χελώνες δεν έχουν αυτή την ικανότητα. Η εξελικτική διαδικασία τις έχει εφοδιάσει με κελύφη υδροδυναμικού σχήματος.

Προώθηση: με την πάροδο του χρόνου τα κοντόχοντρα πόδια των χελωνών της στεριάς εξελίχθηκαν στα πεπλατυσμένα πτερύγια των θαλάσσιων χελωνών. Τα μπροστινά πτερύγια χρησιμοποιούνται για την προώθηση ενώ τα πίσω πτερύγια δρουν σαν πηδάλια.

Αναπνοή: οι θαλάσσιες χελώνες αναπνέουν με πνεύμονες. Αυτό τις αναγκάζει να ανεβαίνουν τακτικά στην επιφάνεια για να πάρουν αέρα. Όπως αναφέρθηκε νωρίτερα οι θαλάσσιες χελώνες μπορούν να ανεχθούν μεγαλύτερες συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα στο αίμα τους από ό,τι τα περισσότερα άλλα ζώα που αναπνέουν αέρα. Ακόμη, τόσο ο ιστός του αίματος όσο και των μυών μπορούν να αποθηκεύσουν οξυγόνο σε μεγάλες ποσότητες. Αυτό τους επιτρέπει να περνούν πολλές ώρες ή και ημέρες κάτω από το νερό.

Βιότοποι

Στην ουσία οι θαλάσσιες χελώνες ζουν στο θαλάσσιο περιβάλλον όπου ζευγαρώνουν, τρέφονται, μεταναστεύουν και διαχειμάζουν. Οι θηλυκές επιστρέφουν στην ακτή για να σκάψουν φωλιές και να ωοτοκήσουν. Οι αρσενικές δε γυρνούν σχεδόν ποτέ στη στεριά. Λίγα είναι γνωστά για τα νεανικά χρόνια της θαλάσσιας χελώνας. Αφού τα αυγά εκκολαφθούν, οι νεοσσοί κατευθύνονται προς τη θάλασσα. Για τις πρώτες 24 ώρες κολυμπούν συνέχεια προς το ανοιχτό πέλαγος. Έξω, στην ανοιχτή θάλασσα αφήνονται να παρασυρθούν από τα ρεύματα. Λιγοστές είναι οι γνώσεις μας για το τι συμβαίνει έπειτα έως την ώρα που θα γυρίσουν στους βιότοπους αναπαραγωγής για να αναπαραχθούν. Πιστεύεται ότι κατά το πελαγικό τους στάδιο τρέφονται πρώτα με πλαγκτόν και έντομα μετά με οστρακοειδή, μαλάκια και άλλους οργανισμούς των ανοιχτών θαλασσών. Μετά από το πελαγικό στάδιο οι θαλάσσιες χελώνες ζουν σε παράκτια νερά, εκτός από τη Lepidochelys olivacea και τη δερματοχελώνα που παραμένουν πελαγικές καθ' όλη τη ζωή τους.

Τροφικές συνήθειες

Οι θαλάσσιες χελώνες δεν έχουν την ταχύτητα και την ευκινησία να συλλάβουν γρήγορα κινούμενη λεία. Γι' αυτό οι περισσότερες τρέφονται με αργοκίνητα ή ακίνητα ζώα όπως οστρακοειδή, τσούχτρες, μαλάκια, αχινούς, καβούρια, σφουγγάρια και με θαλάσσια φυτά ή φύκη. Οι χελώνες έχει βρεθεί ότι διαθέτουν καλά ανεπτυγμένη την αίσθηση της όσφρησης που μπορεί να τις βοηθήσει να εντοπίσουν τροφή.

Αναπαραγωγή

Όταν έρθει η ώρα της αναπαραγωγής, οι ενήλικες θαλάσσιες χελώνες μεταναστεύουν προς τις περιοχές ωοτοκίας. Κατά τη διάρκεια της μετανάστευσης παρατηρείται ζευγάρωμα, όπως επίσης και στα νερά κοντά στις παραλίες ωοτοκίας. Λίγο μετά το ζευγάρωμα, τα θηλυκά προσεγγίζουν τις παραλίες για να σκάψουν φωλιές και να αφήσουν τα αυγά τους. Τα περισσότερα είδη γεννούν νύχτα, εκτός από τις Lepidochelys που κάνουν φωλιές και κατά τη διάρκεια της ημέρας. Η πιο φαντασμαγορική φωλεοποίηση είναι η «αρριβάδα» ( «η άφιξη» στα ισπανικά), των Lepidochelys olivacea κατά την οποία χιλιάδες χελώνες βγαίνουν για να γεννήσουν ταυτόχρονα μέσα σε μερικές ημέρες.

Ζευγάρωμα

Τα ενήλικα αρσενικά έχουν μακρύτερες, παχύτερες ουρές με το άνοιγμα της κλοάκης πιο πίσω από ότι στα θηλυκά. Κατά το ζευγάρωμα το αρσενικό ανεβαίνει πάνω στο θηλυκό κρατώντας το κέλυφός της με τα μπροστινά πτερύγια . Η μακρύτερη ουρά του στρέφεται προς τα κάτω πιέζοντας το άνοιγμα της κλοάκης του επί της κλοάκης του θηλυκού. Υπάρχουν ενδείξεις ότι τα θηλυκά μπορούν να αποθηκεύσουν σπέρμα επί μακρόν για μελλοντική γονιμοποίηση των αυγών.

Κατασκευή φωλιάς

Αφού αφήσει το νερό η θηλυκή θαλάσσια χελώνα αναβαίνει στην παραλία για να βρει ένα σημείο κατάλληλο για να κάνει τη φωλιά της. Εάν ενοχληθούν από φώτα ή θόρυβο στην παραλία μπορεί να γυρίσουν στο νερό χωρίς να γεννήσουν. Μόλις το θηλυκό έχει βρει μια θέση για να γεννήσει, φτιάχνει ένα λάκκο για το σώμα της διώχνοντας την επιφανειακή στεγνή άμμο με τα πτερύγιά της. Μετά χρησιμοποιώντας εναλλάξ κινήσεις των πίσω πτερυγίων της σκάβει μια τρύπα σε σχήμα φιάλης, τον αυγοθάλαμο. Όταν η χελώνα έχει τελειώσει το σκάψιμο, γεννά τα αυγά μέσα στον αυγοθάλαμο ένα-ένα ή δυο-δυο τη φορά. Κατά τη διάρκεια της ωοτοκίας τα μάτια της εκκρίνουν δάκρυα, δηλαδή ένα υγρό από ένα ειδικό αδένα. Αυτό το υγρό αποβάλλει τα περίσσεια άλατα και επίσης διατηρεί τα μάτια υγρά και καθαρά από την άμμο. Αμέσως αφού τελειώσει την ωοτοκία, αρχίζει να σκεπάζει τον αυγοθάλαμο. Όταν αυτό ολοκληρωθεί, η χελώνα αρχίζει να συμπιέζει σταθερά τη χαλαρή άμμο πάνω από τα αυγά με τα πίσω πτερύγιά της. Στη συνέχεια, σκεπάζει τη θέση της φωλιάς πετώντας αρκετή άμμο με σαρωτικές κινήσεις των πρόσθιων πτερυγίων και επιστρέφει στη θάλασσα.

Τα αυγά

Το κέλυφος των αυγών είναι μαλακό και με υφή σαν περγαμηνή. Ο
αριθμός των αυγών που γεννά ένα θηλυκό ποικίλλει από είδος σε είδος (περίπου 50 αυγά για το είδος Natator depressus και 80-120 για τα άλλα είδη). Κατά τη διάρκεια μιας αναπαραγωγικής περιόδου ένα θηλυκό κάνει συνήθως 2-4 φωλιές. Γενικά οι θαλάσσιες χελώνες ωοτοκούν κάθε 2-4 χρόνια.

Εκκόλαψη

Τα αυγά εκκολάπτονται σε 7-10 εβδομάδες, ανάλογα με τη θερμοκρασία της άμμου. Καθώς οι νεοσσοί βγαίνουν από τα αυγά, αγωνίζονται για να αναρριχηθούν στην επιφάνεια. Επειδή το οξυγόνο είναι λίγο, αυτή η προς τα πάνω κίνηση μπορεί να διαρκέσει 2-4 ημέρες. Όταν φτάσουν στην επιφάνεια της άμμου κατά τη διάρκεια της ημέρας, παύουν οποιαδήποτε περαιτέρω κίνηση διότι οι υψηλές θερμοκρασίες τους αδρανοποιούν. Περιμένουν ακριβώς κάτω από την επιφάνεια έως ότου η άμμος δροσίσει τη νύχτα ή νωρίς το πρωί και τότε εξέρχονται μαζικά και τρέχουν προς τη θάλασσα. Το φως των αστεριών τους οδηγεί προς το νερό. Με τέτοιο μεγάλο αριθμό αυγών οι φωλιές συνήθως εκκολάπτονται σε δόσεις. Λόγου χάρη στην Ελλάδα από μια φωλιά 110 αυγών μπορεί να βγουν 35-50 νεοσσοί την πρώτη φορά και μετά για 2-10 ακόμη μέρες να βγουν 2-3 μικρότερες ομάδες των 5-20 νεοσσών. Μερικά από τα αυγά μπορεί να είναι αγονιμοποίητα ή να περιέχουν νεκρά έμβρυα.

Απειλές για την επιβίωση

Η Διεθνής Ένωση για την Προστασία της Φύσης (ΙUCN) έχει χαρακτηρίσει 6 από τα 7 είδη θαλάσσιων χελωνών ως κινδυνεύοντα ή κρίσιμα κινδυνεύοντα. Οι απειλές για τις θαλάσσιες χελώνες είναι τόσο φυσικές όσο και ανθρωπογενείς.

Φυσικές απειλές: Υπάρχουν βεβαίως φυσικές απειλές στην επιβίωση των θαλάσσιων χελωνών, των νεοσσών και των αυγών. Οι καιρικές συνθήκες είναι ένας πρωταρχικός παράγοντας. Ο άνεμος, η βροχή και το κρύο καθώς και οι αφύσικα υψηλές θερμοκρασίες επηρεάζουν επίσης τις χελώνες σε όλα τα στάδια της ζωής τους. Οι θερμοκρασίες κάτω των 14οC «παγώνουν» ακόμη και ενήλικες χελώνες. Η διάβρωση του εδάφους καταστρέφει τις παραλίες ωοτοκίας. Οι φυσικοί εχθροί αυγών και νεοσσών ποικίλουν ανάλογα με τη γεωγραφική θέση. Στην Ελλάδα αλεπούδες, σκυλιά και ενίοτε τσακάλια μπορεί να σκάψουν για τα αυγά. Οι νεοσσοί που τρέχουν προς την θάλασσα τρώγονται ενίοτε από αυτά τα ζώα όπως επίσης και από κουνάβια ή αρουραίους ή πουλιά όπως κοράκια, γλάροι και κορμοράνοι. Από τη στιγμή που οι νεοσσοί φθάσουν τη θάλασσα, μπορεί να γίνουν λεία από μεγάλα ψάρια.

[b]Απειλές από τον άνθρωπο

Σύλληψη για σκοπούς εκμετάλλευσης (κρέας, μέρη του σώματος).

Λαθροθηρία αυγών για κατανάλωση

Εμπλοκή σε αλιευτικά εργαλεία που καταλήγει σε πνιγμό ή θανάτωση από τους ψαράδες

Οι παραλίες ωοτοκίας συρρικνώνονται δραματικά λόγω οικιστικής ανάπτυξης και τουριστικών δραστηριοτήτων:

α) φώτα που λάμπουν στις παραλίες αποπροσανατολίζουν τόσο τις ενήλικες θηλυκές όταν βγαίνουν να γεννήσουν όσο και τους νεοσσούς που προσπαθούν να φθάσουν στη θάλασσα

β) η συμπίεση της άμμου από τροχοφόρα οχήματα μπορεί να διαταράξει την κυκλοφορία του αέρα και την απορρόφησή τους από τα αυγά

γ) ομπρέλες και ξαπλώστρες στις παραλίες ωοτοκίας συχνά σχηματίζουν ένα αδιαπέραστο τείχος που εμποδίζει την πρόσβαση στο πίσω μέρος της παραλίας για να γεννήσουν

δ) η φύτευση δέντρων ή το στήσιμο ομπρελών έχουν σαν αποτέλεσμα να σκιάζουν τις φωλιές και οι χαμηλότερες θερμοκρασίες της άμμου επηρεάζουν την επώαση των αυγών

ε) η ανθρώπινη παρουσία στις παραλίες ωοτοκίας τη νύχτα τρομάζει τις θαλάσσιες χελώνες που θέλουν να γεννήσουν

στ) κάστρα στην άμμο ή ροδιές από τροχοφόρα μπορεί να παγιδεύσουν τους νεοσσούς στην πορεία τους προς τη θάλασσα.
Η ρύπανση των θαλασσών είναι μια περαιτέρω απειλή. Οι χελώνες συχνά συγχέουν πεταμένες πλαστικές σακούλες με τσούχτρες, μπάλες πίσσας ή χοντρά κομμάτια πολυαιθυλενίου με κάτι φαγώσιμο. Εάν καταπιούν αυτά τα αντικείμενα το πεπτικό τους σύστημα μπορεί να φράξει κι οι ίδιες να πεθάνουν.

Θαλάσσιες χελώνες στην Ελλάδα

Από τα 7 είδη στον κόσμο, μόνο 3 απαντώνται τακτικά στη Μεσόγειο (Caretta caretta, Chelonia mydas και Dermochelys coriacea). Από αυτά τα 3 είδη μόνο η Καρέττα ωοτοκεί στην Ελλάδα. Οι σημαντικότερες παραλίες ωοτοκίας είναι στη Ζάκυνθο (Κόλπος του Λαγανά), Πελοπόννησο (Κόλπος Κυπαρισσίας και Κόλπος Λακωνικού, περιοχή Κορώνης) και την Κρήτη (Ρέθυμνο, Κόλποι Χανίων και Μεσσαράς). Οι παραλίες της Ζακύνθου έχουν μια ιδιαίτερα υψηλή πυκνότητα φωλιών. Η πυκνότητα σε μια παραλία (Σεκάνια) μπορεί να φθάσει περίπου 1.500 φωλιές ανά χιλιόμετρο και είναι από τις υψηλότερες στον κόσμο. Το καβούκι της Καρέττα έχει σχήμα καρδιάς με 5 ζεύγη πλευρικών πλακών. Το χρώμα του καβουκιού είναι καφέ-πράσινο. Το πλάστρον είναι αχνό κίτρινο. Χελώνες που έχουν μαρκαριστεί στην Ελλάδα έχουν εντοπιστεί σε μια ευρεία περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου ακόμη σε αποστάσεις 1.500 χλμ. σε Ιταλικά, Τυνησιακά, Λιβυκά ύδατα, κάτι που υποδεικνύει σκόπιμη και όχι τυχαία μετακίνηση. Οι περισσότερες παρατηρήσεις είναι από τον Κόλπο του Γκαμπές στην Τυνησία, και από το Βόρειο τμήμα της Αδριατικής Θάλασσας, γεγονός που σημαίνει ότι αυτός ο κόλπος είναι περιοχή διαχείμασης χελωνών που ωοτοκούν στην Ελλάδα. Οι σοβαρότερες απειλές για τις Καρέττα στη Μεσόγειο είναι η τουριστική ανάπτυξη των παραλιών ωοτοκίας και η τυχαία σύλληψη σε αλιευτικά εργαλεία.

[Sirius]

" O βομβαρδισμός από την ισραηλινή αεροπορία των δεξαμενών πετρελαίου του ηλεκτρικού σταθμού στο Τζιγιέ, στον νότιο Λίβανο, προκάλεσε «τη μεγαλύτερη οικολογική καταστροφή στη Μεσόγειο», είπε το Σάββατο ο υπουργός Περιβάλλοντος του Λιβάνου Γιακούμπ Σάραφ.

Οπως ανέφερε, έως τώρα 10 με 15.000 τόννοι πετρελαίου έχουν διαρρεύσει στη θάλασσα και ο καθαρισμός των ακτών μπορεί να κοστίσει
μέχρι και 45-50 εκατ. δολάρια.

Σύμφωνα με τον υπουργό, η κηλίδα έχει πλήξει ήδη το ένα τρίτο των λιβανικών ακτών. Το πετρέλαιο έχει απλωθεί από τη Τζιγιέ έως τη Βηρυττό στον νότο και από την Ταμπαζάρα έως τη Σέκα στον βορρά.
«Εάν δεν γίνει κάτι, τότε και άλλο ένα τρίτο θα πληγεί διότι τα ρεύματα πηγαίνουν προς βορράν, ενώ παράλληλα θα πληγούν η Κύπρος, η Συρία, η Τουρκία, η Ελλάδα, ακόμη και το Ισραήλ. Η πανίδα και το οικοσύστημα της Μεσογείου κινδυνεύουν να υποστούν σοβαρές βλάβες και ορισμένα είδη απειλούνται μ΄ εξαφάνιση», προειδοποίησε ο Σάραφ"




1 Λιτρο να χυθεί απο το πλοίο ο Καπετανιος (πέρα απο τα πρόστιμα) πάει με χειροπέδες φυλακή.

Εδώ που είναι 15.000 ποιοί θα πάνε? ποιούς θα κατηγορήσουνε για καταστροφή του περιβάλλοντος? ποιοί θα πάνε φυλακή??

ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΚΑΝΕΝΑΣ!!

[Petros]

prospathoun kapoioi xronia gia to periballon kai katastrefontai ola se mia stigmi. H alitia tis anthropotitas se olo tis to megaleio.

[Morgan]

" O βομβαρδισμός από την ισραηλινή αεροπορία των δεξαμενών πετρελαίου του ηλεκτρικού σταθμού στο Τζιγιέ, στον νότιο Λίβανο, προκάλεσε «τη μεγαλύτερη οικολογική καταστροφή στη Μεσόγειο», είπε το Σάββατο ο υπουργός Περιβάλλοντος του Λιβάνου Γιακούμπ Σάραφ.

Οπως ανέφερε, έως τώρα 10 με 15.000 τόννοι πετρελαίου έχουν διαρρεύσει στη θάλασσα και ο καθαρισμός των ακτών μπορεί να κοστίσει
μέχρι και 45-50 εκατ. δολάρια.

Σύμφωνα με τον υπουργό, η κηλίδα έχει πλήξει ήδη το ένα τρίτο των λιβανικών ακτών. Το πετρέλαιο έχει απλωθεί από τη Τζιγιέ έως τη Βηρυττό στον νότο και από την Ταμπαζάρα έως τη Σέκα στον βορρά.
«Εάν δεν γίνει κάτι, τότε και άλλο ένα τρίτο θα πληγεί διότι τα ρεύματα πηγαίνουν προς βορράν, ενώ παράλληλα θα πληγούν η Κύπρος, η Συρία, η Τουρκία, η Ελλάδα, ακόμη και το Ισραήλ. Η πανίδα και το οικοσύστημα της Μεσογείου κινδυνεύουν να υποστούν σοβαρές βλάβες και ορισμένα είδη απειλούνται μ΄ εξαφάνιση», προειδοποίησε ο Σάραφ"




1 Λιτρο να χυθεί απο το πλοίο ο Καπετανιος (πέρα απο τα πρόστιμα) πάει με χειροπέδες φυλακή.

Εδώ που είναι 15.000 ποιοί θα πάνε? ποιούς θα κατηγορήσουνε για καταστροφή του περιβάλλοντος? ποιοί θα πάνε φυλακή??

ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΚΑΝΕΝΑΣ!!

http://www.bridge-log.com/articles/e...er-at-lebanon/

[Morgan]

http://www.bridge-log.com/news/2006/8/938.html

[Morgan]

www.bridge-log.com

στην πρωτη σελιδα και φωτογραφιες

[gvaggelas]

Καθημερινή: Στο έλεος του πετρελαίου το Αιγαίο

Δε 14/8/2006
Σε άρθρο της η χτεσινή Καθημερινή αναφέρεται στη μόλυνση του Αιγαίου από πετρέλαια και "σαντινόνερα" διερχόμενων πλοίων. Μάλιστα αναφέρεται σε εικόνες που δημιουργήθηκαν από την επεξεραγασία φωτογραφιών από δορυφόρο που δείχνουν 579 μικρές ή μεγαλύτερες πετρελαιοκιλίδες στο Αιγαίο και ειδικά στα σημεία που παρατηρείται μεγαλύτερη κίνηση πλοίων. Στη Χίο εμφανίζεται να υπάρχει μόλυνση τόσο μεταξύ Χίου - Μυτιλήνης όσο και στο Νότιο τμήμα του νησιού.

Επίσης στο άρθρο της η Καθημερινή αναφέρεται στην Κοινοτική Οδηγία για την τιμωρία όσων ρυπαίνουν τις θάλασσες και στο γεγονός ότι οι Τοπικές Αυτοδιοικήσεις ΔΕΝ καθαρίζουν τις παραλίες παρά μόνο όσες έχουν τουριστικό ενδιαφέρον.

Συγκεκριμένα στο άρθρο της η Καθημερινή αναφέρει:

"Ο δορυφόρος εντόπισε 579 πετρελαιοκηλίδες την τελευταία τετραετία, σύμφωνα με μελέτη του Ελληνικού Κέντρου Θαλάσσιων Ερευνών.

Αναστάτωση προκάλεσε το πρόσφατο περιστατικό ρύπανσης του Σαρωνικού –και δικαίως. Η πετρελαιοκηλίδα επηρέασε δημοφιλείς πλαζ της Αττικής, όπου συρρέουν καθημερινά χιλιάδες λουόμενοι. Δυστυχώς, όμως, η ρύπανση της θάλασσας δεν υπάρχει μόνο... όταν τη βλέπουμε.
Μελέτη του Ελληνικού Κέντρου Θαλάσσιων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ) που διεξήχθη στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος «Αιγαίο», με χρηματοδότηση του προγράμματος Ανταγωνιστικότητα του υπουργείου Ανάπτυξης, αποκαλύπτει μια ανησυχητική εικόνα. Η εξέταση δορυφορικών εικόνων της τελευταίας τετραετίας εμφάνισε συνολικά 579 πετρελαιοκηλίδες στο Αιγαίο (περίπου 12 το μήνα), οι οποίες μάλιστα παρουσίαζαν μεγαλύτερη συσσώρευση κατά μήκος των διαδρομών συχνής διέλευσης των πλοίων. «Η πραγματικότητα είναι ακόμα πιο ζοφερή, καθώς οι πετρελαιοκηλίδες αυτές είναι μόνο όσες “έπιασε” ο δορυφόρος όταν περνούσε πάνω από το Αιγαίο. Το σύνολο είναι υπερπολλαπλάσιο.

Είναι σαφές ότι υπάρχει πρόβλημα. Το Αιγαίο βρίσκεται στο έλεος της πετρελαϊκής ρύπανσης», τονίζει στην «Κ» ο γεωφυσικός θαλάσσης και διευθυντής Ερευνών του ΕΛΚΕΘΕ, κ. Πέτρος Παυλάκης.
Οπως εξηγεί, η απειλή δεν προέρχεται από τα ναυτικά ατυχήματα. «Ατυχήματα δεν συμβαίνουν συχνά και όταν συμβούν εντοπίζονται συνήθως αμέσως, υπάρχει κινητοποίηση των αρμόδιων αρχών, επιβάλλονται κυρώσεις. Δυστυχώς, τη μάστιγα των ελληνικών θαλασσών φαίνεται ότι αποτελεί η εσκεμμένη απόρριψη πετρελαϊκών καταλοίπων στη θάλασσα, με το πλύσιμο των δεξαμενών πετρελαίου, το άδειασμα των σεντίνων, την απαλλαγή από υπέρογκη αποθήκευση καυσίμου για εξοικονόμηση χώρου φορτίου κ.ά.». Μην ξεχνάμε ότι, εκτός από την τοπική ναυσιπλοΐα, το Αιγαίο φέρει και το βαρύ φορτίο της συχνής διέλευσης πετρελαιοφόρων και άλλων πλοίων, που εισέρχονται και εξέρχονται τράνζιτ από τα Δαρδανέλλια και τα στενά των Κυθήρων και της Καρπάθου. «Πράγματι, τη μεγαλύτερη ζημιά κάνουν όσοι διέρχονται από τις θάλασσές μας χωρίς να πιάνουν καν λιμάνι στη χώρα μας. Για ένα μεγάλο ποσοστό, οι παραβάσεις των διεθνών κανόνων για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος είναι συνήθης πρακτική».

Παραλίες με σκουπίδια και πίσσα
Η εικόνα που παρουσίαζε το προηγούμενο Σάββατο η Βουλιαγμένη αποτελεί, σύμφωνα με τον κ. Παυλάκη, καθημερινή πραγματικότητα για εκατοντάδες, λιγότερο πολυσύχναστες, ακτές της χώρας. «Οι συχνές απορρίψεις πετρελαϊκών καταλοίπων, έστω και σε μικρές ποσότητες, σε μια τόσο σύνθετη μορφολογικά περιοχή όπως είναι το Αιγαίο, έχει δημιουργήσει σε πολλές περιοχές συνθήκες χρόνιας ρύπανσης. Η δυναμική των ρευμάτων και των ανέμων καθιστά πολλά τμήματα των ακτών μόνιμα εκτεθειμένα στα πετρελαϊκά κατάλοιπα και κυρίως στην πίσσα».
Οι νοτιοδυτικές ακτές της Αττικής δεν ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Κρούσματα όπως το πρόσφατο δημιουργούνται όταν τοπικές ωκεανογραφικές συνθήκες συγκεντρώνουν τα κατάλοιπα του πετρελαίου που επιπλέουν διάσπαρτα στη θάλασσα και με μια αλλαγή διεύθυνσης του ανέμου τα «στέλνουν» σε παρακείμενες ακτές.

Δεν καθαρίζονται
Οταν υπάρχει τουριστικό ή άλλο ενδιαφέρον, οι ακτές καθαρίζονται από τους δήμους. Στη συντριπτική πλειονότητα όμως των περιπτώσεων, αφήνονται ως έχουν. Του λόγου το αληθές επιβεβαίωσε ο ίδιος ο κ. Παυλάκης, ο οποίος εδώ και δύο χρόνια επισκέπτεται μία προς μία τις παράκτιες περιοχές που λόγω κλιματολογικών και ωκεανογραφικών συνθηκών βρίσκονται στον «δρόμο» των πετρελαιοκηλίδων. «Είδα έρημες παραλίες γεμάτες πίσσα και σκουπίδια. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπήρχε καν οικισμός κοντά. Από πού προήλθαν τα σκουπίδια αυτά; Από την ανοικτή θάλασσα. Εκτός από πετρέλαιο, άλλωστε, τα πλοία απορρίπτουν και στερεά απόβλητα και βοθρολύματα». (Χαρακτηριστικό είναι ότι σε μια απομακρυσμένη παραλία της Κάσου εντόπισε μπουκάλια νερού από... τη Μαλαισία. Αλλού καθετήρες, νοσοκομειακά απόβλητα κ.ά.) «Σε πάρα πολλές παραλίες της χώρας, η πίσσα και τα σκουπίδια συσσωρεύονται, ανακατεύονται με το φυσικό τους υπόστρωμα, απειλώντας κάθε μορφή θαλάσσιας ζωής».

Ολα αυτά συμβαίνουν την ώρα που η Διεθνής Συνθήκη για την Aποφυγή Aτυχημάτων από Πλοία MARPOL 73/78 απαγορεύει τις απορρίψεις πετρελαϊκών καταλοίπων σε όλο το εύρος της Μεσογείου, καθώς έχει χαρακτηριστεί «Ειδική Θαλάσσια Περιοχή». Εκτός από τη μεγάλη της αξία ως βιότοπο εκατοντάδων θαλάσσιων ειδών, αυτό οφείλεται και στο ότι αποτελεί «κλειστή» θάλασσα με μικρό ρυθμό ανακύκλωσης των νερών (ανανεώνονται κάθε 70 χρόνια!), με αποτέλεσμα να είναι ιδιαίτερα ευάλωτη στη συσσώρευση ρυπογόνων ουσιών.

Η «λειτουργική ρύπανση»
Είναι χαρακτηριστικό πως τα τελευταία 15 χρόνια έχουν καταλήξει στη Μεσόγειο περισσότεροι από 55.000 τόνοι πετρελαίου από 242 ναυτικά ατυχήματα (12 από αυτά στο Αιγαίο και το Ιόνιο). Ωστόσο, το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ (UNEP) υπολογίζει πως από το ξέπλυμα των αντλιών και των δεξαμενών (η λεγόμενη «λειτουργική ρύπανση») κάθε χρόνο καταλήγουν στη Μεσόγειο περισσότεροι από 250.000 τόνοι πετρελαίου.
Σύμφωνα με την Greenpeace, η Μεσόγειος αντιστοιχεί στο 0,7% της συνολικής υδάτινης επιφάνειας του πλανήτη, αλλά γίνεται δέκτης του 17% της παγκόσμιας θαλάσσιας ρύπανσης πετρελαίου. Κι αυτό γιατί επιβαρύνεται με το 30% της παγκόσμιας εμπορικής ναυσιπλοΐας. Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο περίπου 220.000 σκάφη διασχίζουν τη Μεσόγειο –το ένα τρίτο περίπου των συνολικών εμπορικών πλοίων στον κόσμο– τα οποία μεταφέρουν περίπου 370 εκατ. τόνους πετρελαίου (περισσότερο από το 20% του συνόλου). Κάθε μέρα, τα νερά της Μεσογείου διασχίζουν 250 - 300 πετρελαιοφόρα.

Οπως εξηγεί, ωστόσο, ο κ. Παυλάκης, οι ένοχοι δεν είναι εύκολο να αναζητηθούν. Το πετρέλαιο που έφθασε με τη μορφή πίσσας στις ακτές του Σαρωνικού, για παράδειγμα, μπορεί να προήλθε από περισσότερα από ένα πλοία, από διαρροές ή σκόπιμη απόρριψη σε διαφορετικούς χρόνους. «Αυτό το πετρέλαιο μπορεί να έπεσε στη θάλασσα πριν από ένα μήνα».

Η ευρωπαϊκή οδηγία
Υπενθυμίζεται ότι πέρυσι, η άρνηση της Ελλάδας να επικυρώσει την ευρωπαϊκή οδηγία (COM 2003/92), η οποία προβλέπει αυστηρές κυρώσεις στους υπαίτιους των παράνομων πετρελαϊκών απορρίψεων, είχε ξεσηκώσει αντιδράσεις. Ο κ. Παυλάκης ωστόσο συμφωνεί με τη στάση της χώρας μας. Εξηγεί: «Κατ’ αρχάς η οδηγία είναι αδύναμη, καθώς δεν μπορεί να υπερκεράσει σε εύρος εφαρμογής τη σύμβαση MARPOL. Ακόμα όμως και η διεθνής σύμβαση είναι αδύναμη να αντιμετωπίσει δραστικά το πρόβλημα. Και αυτό γιατί η δικαιοδοσία των παράκτιων κρατών βρίσκεται μόνο επί των χωρικών τους υδάτων. Εάν ο υπαίτιος της ρύπανσης βρίσκεται εκτός χωρικών υδάτων, η δικαιοδοσία του κράτους περιορίζεται μόνο στην καταγγελία του ενόχου στο κράτος τη σημαία του οποίου φέρει το σκάφος. Στην Ελλάδα το πρόβλημα είναι πιο οδυνηρό, καθώς τα χωρικά ύδατα περιορίζονται μόνο μέχρι τα 6 ναυτικά μίλια – καθώς η Τουρκία απειλεί με casus beli. Ακόμα και η προσπάθεια διεύρυνσης του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας στη λεγόμενη αποκλειστική οικονομική ζώνη των κρατών-μελών, δηλαδή έως τα 200 ναυτικά μίλια, είναι μετέωρη, καθώς η οριοθέτηση της ζώνης αυτής όσον αφορά την Ελλάδα (πλην του Ιονίου) παραμένει σε εκκρεμότητα».
Σύμφωνα με τον ίδιο, προϋπόθεση για την αποτελεσματική εφαρμογή αυστηρών μέτρων είναι η Ε.Ε. να εξασφαλίσει την ομοιομορφία του πεδίου εφαρμογής τους, δηλαδή ευρωπαϊκά χωρικά ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια και ευρωπαϊκή αποκλειστική οικονομική ζώνη. «Εάν δεν διευθετηθούν αυτά τα ζητήματα, το υπερευαίσθητο θαλάσσιο οικοσύστημα του Αιγαίου θα συνεχίσει να βρίσκεται στο έλεος της ρύπανσης από τη συχνότατη και ανεξέλεγκτη διέλευση ρυπογόνων πλοίων», καταλήγει ο κ. Παυλάκης.

Αμεση επίδραση στην τροφική αλυσίδα
Η πίσσα που καταλήγει στις παραλίες και ενοχλεί τους λουόμενους δεν είναι τίποτα μπροστά στις υπόλοιπες επιπτώσεις της πετρελαϊκής ρύπανσης της θάλασσας. Ως γνωστόν, το πετρέλαιο απαρτίζεται από ενώσεις, πολλές από τις οποίες είναι τοξικές για τους θαλάσσιους οργανισμούς. Επιδρώντας στην τροφική αλυσίδα, εμποδίζει την αναπαραγωγή τους και μειώνει τη φυσική αντίστασή τους.
Πρώτα θύματα είναι τα θαλασσοπούλια. Η κάλυψη του φτερώματός τους με πετρέλαιο τα οδηγεί σε θάνατο από ψύξη ή πνιγμό. Τα αβγά των ψαριών και ο γόνος είναι επίσης ευαίσθητα θύματα του πετρελαίου. Εμμέσως όμως πλήττονται ακόμα και μεγάλα θηλαστικά, όπως τα δελφίνια και οι φώκιες, λόγω της εξασθένησης του ανοσοποιητικού τους συστήματος.
Για τον άνθρωπο η απειλή προκύπτει κυρίως από την κατανάλωση ειδών που εμπεριέχουν τις τοξικές ουσίες του πετρελαίου, οι οποίες επίσης δρουν βιοσυσσωρευτικά. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι τοξικές αυτές ουσίες αφορούν κυρίως το πτητικό μέρος της σύνθεσης του πετρελαίου, το οποίο εξατμίζεται πολύ γρήγορα μετά την απόρριψή του στη θάλασσα. Το τελικό κατάλοιπο, δηλαδή η πίσσα, δεν θεωρείται επικίνδυνη."

[Petros]

Terms and definitions (Όροι και ορισμοί) Part 1

For the purposes of ISO 14001 / 2004, the following terms and definitions apply.
Για τους σκοπούς αυτού του Διεθνούς Προτύπου εφαρμόζονται οι κάτωθι όροι και ορισμοί :
3.1
auditor
person with the competence to conduct an audit
[ISO 9000:2000, 3.9.9]
3.1
επιθεωρητής
πρόσωπο το οποίο διαθέτει την ικανότητα να διενεργεί επιθεώρηση
[ΕΛΟΤ ΕΝ ISO 9000:2000, 3.9.9]
3.2
continual improvement
recurring process of enhancing the environmental management system (3.8) in order to achieve improvements in overall environmental performance (3.10) consistent with the organization's (3.16) environmental policy (3.11)
NOTE: The process need not take place in all areas of activity simultaneously.
3.2
διαρκής βελτίωση
επαναλαμβανόμενη διεργασία του συστήματος περιβαλλοντικής διαχείρισης (3.8) για την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας του στην επίτευξη βελτιώσεων της συνολικής περιβαλλοντικής επίδοσης (3.10), σύμφωνα με την περιβαλλοντική πολιτική (3.11) του οργανισμού (3.16)
ΣΗΜΕΙΩΣΗ - Η διεργασία δεν είναι απαραίτητο να εφαρμόζεται ταυτόχρονα σε όλους τους τομείς δραστηριοτήτων .

3.3
corrective action
action to eliminate the cause of a detected nonconformity (3.15)
3.3
διορθωτική ενέργεια
ενέργεια για την εξάλειψη του αιτίου μιας εντοπισμένης μη συμμόρφωσης (3.15)
3.4
document
information and its supporting medium
NOTE 1: The medium can be paper, magnetic, electronic or optical computer disc, photograph or master sample, or a combination thereof.
NOTE 2 Adapted from ISO 9000:2000, 3.7.2.
3.4
έγγραφο
οι πληροφορίες και το μέσον στο οποίο περιέχονται
ΣΗΜΕΙΩΣΗ 1 - Το μέσο μπορεί να είναι χαρτί, μαγνητικός, ηλεκτρονικός ή οπτικός δίσκος υπολογιστή, φωτογραφία ή πρότυπο αναφοράς ή ένας συνδυασμός των ανωτέρω.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ 2 - Ο ορισμός από το ΕΛΟΤ ΕΝ ISO 9000:2000, 3.7.2

3.5
environment
surroundings in which an organization (3.16) operates, including air, water, land, natural resources, flora, fauna, humans, and their interrelation
NOTE Surroundings in this context extend from within an organization (3.16) to the global system.
3.5
περιβάλλον
ο περιβάλλων χώρος στον οποίο λειτουργεί ένας οργανισμός (3.16), συμπεριλαμβανομένου του αέρα, του νερού, του εδάφους, των φυσικών πόρων, της χλωρίδας, της πανίδας, των ανθρώπων και της μεταξύ τoυς σχέσης
ΣΗΜΕΙΩΣΗ – Για αυτό το πρότυπο περιβάλλον χώρος θεωρείται ο εσωτερικός χώρος ενός οργανισμού (3.16) μέχρι το γήινο σύστημα στο σύνολό του.
3.6
environmental aspect
element of an organization's (3.16) activities or products or services that can interact with the environment (3.5)
NOTE: A significant environmental aspect has or can have a significant environmental impact (3.7).
3.6
περιβαλλοντική πλευρά
στοιχείο των δραστηριοτήτων ή προϊόντων ή υπηρεσιών ενός οργανισμού (3.16), το οποίο μπορεί να αλληλεπιδράσει με το περιβάλλον (3.5)
ΣΗΜΕΙΩΣΗ - Σημαντική περιβαλλοντική πλευρά είναι αυτή που έχει ή μπορεί να έχει σημαντική περιβαλλοντική επίπτωση (3.7).


3.7
environmental impact
any change to the environment (3.5), whether adverse or beneficial, wholly or partially resulting from an organization's (3.16) environmental aspects (3.6)
3.7
περιβαλλοντική επίπτωση
κάθε μεταβολή στο περιβάλλον (3.5), αρνητική ή θετική, η οποία προκύπτει, εν όλω ή εν μέρει, από τις
περιβαλλοντικές πλευρές(3.6), ενός οργανισμού (3.16)

3.8
environmental management system
EMS
part of an organization's (3.16) management system used to develop and implement its environmental policy (3.11) and manage its environmental aspects (3.6)
NOTE 1 A management system is a set of interrelated elements used to establish policy and objectives and to achieve those objectives.
NOTE 2 A management system includes organizational structure, planning activities, responsibilities, practices, procedures (3.19), processes and resources.
3.8
σύστημα περιβαλλοντικής διαχείρισης
ΣΠΔ
μέρος του συστήματος διαχείρισης ενός οργανισμού (3.16) που χρησιμοποιείται για την ανάπτυξη και εφαρμογή, της περιβαλλοντικής πολιτικής (3.11) του και τη διαχείριση των περιβαλλοντικών πλευρών (3.6) του
ΣΗΜΕΙΩΣΗ 1 - Ένα σύστημα διαχείρισης είναι ένα σύνολο αλληλένδετων στοιχείων που χρησιμοποιείται για την καθιέρωση πολιτικής και περιβαλλοντικών σκοπών και για την επίτευξη αυτών των σκοπών.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ 2 - Ένα σύστημα διαχείρισης συμπεριλαμβάνει την οργανωτική δομή, τις δραστηριότητες σχεδιασμού, τις υπευθυνότητες, τις πρακτικές, τις διαδικασίες (3.19), τις διεργασίες και τους πόρους.


3.9
environmental objective
overall environmental goal, consistent with the environmental policy (3.11), that an organization (3.16) sets itself to achieve
3.9
περιβαλλοντικός σκοπός
συνολική περιβαλλοντική επιδίωξη σε συμφωνία με την περιβαλλοντική πολιτική (3.11), την οποία ο ίδιος ο οργανισμός (3.16) θέτει προς επίτευξη

Source: ISO 14001: 2004 STANDARD