Είναι κρίμα οτι τόσο όμορφα καράβια καταντήσανε ποντικοφολιές στον Περσικό. Ακόμη και εκεί όμως ο μύθος γύρω από τα πλοία αυτά άντεχε, έτσι το 1978 υπήρξαν φήμες οτι θα μετασκευαστούν σε κρουαζιερόπλοια για 1,300 επιβάτες. Το Michelangelo θα μετονομαζόταν "Scia Reza il Grande" και το Raffaello σε "Ciro il Grande". Προφανώς ένα μεγαλεπίβολο πλάνο του σάχη, ο οποίος την επόμενη χρονιά κατέρευσε.
Ακόμη και το 1983, λίγο πριν βυθιστεί το Raffaello από τους Ιρακινούς, υπήρχε ενδιαφέρον για τη νεκρανάσταση των πλοίων σε κρουαζιερόπλοια.
Σε ένα άλλο σχέδιο, ένας αμερικάνος (πρώην στέλεχος της Carnival) ήθελε να πάρει το Michelangelo στο Μαϊάμι για να το κάνει εμπορικό κέντρο με ξενοδοχείο, εστιατόρια κτλ κτλ.
Το σκαρί του Raffaello παραμένει -μη ορατό από την επιφάνεια- στα αβαθή του Κόλπου, και που και που ακούγεται οτι θα ανελκυστεί για σκραπ.
Το Michelangelo πήγε για σκραπ στο Πακιστάν το 1991, έχοντας ήδη χάσει τις υπερκατασκευές του απο τους ντόπιους διαλυτές. Σχετικές θλιβερές φωτογραφίες εδώ.
Παρακάτω, σε καλύτερες στιγμές, στη Γένοβα με το ημιτελές ST.ELOI στο βάθος.
Mια λεπτομέρεια που δεν έχουμε αναφέρει είναι οτι η τοποθέτηση της τροπίδας των MICHELANGELO και RAFFAELLO έγινε την ίδια ημέρα με των G.GALILEI και G.MARCONI. ΄Ετσι στις 8/9/60 ξεκίνησε ταυτόχρονα η ναυπήγηση τεσσάρων υπερωκεανείο στις ιταλικές γυάρδες.
Βέβαια η ναυπήγηση των δύο μεγάλων παρατράβηξε, πέντε χρόνια ήταν πάρα πολλά...
Δείτε και μια απεικόνιση πως θα μοιάζαν τα πλοία με βάση τα αρχικά σχέδια, στα οποία είχαν "συμβατικά" φουγάρα αλλά και μαύρο χρώμα στο σκαρί τους.
Απο τις μεγαλυτερες στιγμες εμπνευσης και για τα δυο ζευγαρια πλοιων της μεγαλης ναυπηγκης αλλα και <αρτιστικης> ιταλικης σχολης.Αραγε τεχνικα ηταν εξισου καλα με αισθητικο κομματι?Πεταω το μπαλακι στον espero που σιγουρα μπορει να μας διαφωτισει