Χειμάρρα [Hertha, Heimara]

[xara]

Αυτή την ώρα βλέπω στον ALPHA, ενα πολύ καλό ρεπορτάζ, σχετικά με το ναυάγιο του ΕΓ ΧΕΙΜΑΡΡΑ, πρώην SS HERTHA, που έγινε στη περιοχή των Ν. Στύρων το 1947, με τους 391 νεκρούς.

[xara]

Ψάχνοντας στο διαδίκτυο για να βρω θέματα σχετικά με το ΧΕΙΜΑΡΡΑ, βρήκα ενα πολύ καλο site, που ανεφέρεται σε όλα τα μεγάλα ναυάγια επιβατηγών πλοίων, της νεώτερης Ελλάδας, στις Ελληνικές θάλασσες.
http://www.koutouzis.gr/navagia-megala.htm

ΤΟ «ΧΕΙΜΑΡΡΑ»

Το σημείο του ναυαγίου
Αλήθεια, οι μεγάλες αυτές ναυτικές τραγωδίες, οφείλονται σε ανθρώπινες αβλεψίες η σε άλλους παράγοντες;

[Georgios]

Ψάχνοντας στο διαδίκτυο για να βρω θέματα σχετικά με το ΧΕΙΜΑΡΡΑ, βρήκα ενα πολύ καλο site, που ανεφέρεται σε όλα τα μεγάλα ναυάγια επιβατηγών πλοίων, της νεώτερης Ελλάδας, στις Ελληνικές θάλασσες.
http://www.koutouzis.gr/navagia-megala.htm

ΤΟ «ΧΕΙΜΑΡΡΑ»

Το σημείο του ναυαγίου
Αλήθεια, οι μεγάλες αυτές ναυτικές τραγωδίες, οφείλονται σε ανθρώπινες αβλεψίες η σε άλλους παράγοντες;

ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΧΑΡΑ

ΣΥΝΤΟΜΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΟΥ ΑΝΕΦΕΡΕΣ.
ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΛΑΘΗ ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΠΟΥ ΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΜΕΣΑ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΜΕΙΩΣΗ ΠΛΗΡΩΜΑΤΟΣ ΑΡΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΦΟΡΤΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΡΑ ΚΟΥΡΑΣΗ ΑΡΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΛΑΘΗ.

Η ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

[vassilisman]

eixa paei stin ekthesi, eixan liga antikeimena apo to XEIMARRA. eixan episis kai apo to Elli kai to Βρετανικό

[xara]

S/S HERTHA. Foto från Bernt Andersson samling.

Φωτογραφία του ΧΕΙΜΑΡΑ ως ΧΕΡΤΑ απο το http://www.faktaomfartyg.se/hertha_1905.htm οπου μπορείτε να δείτε την ιστορία του άτυχου πλοίου.

[Καπτακώστας]

Παναγία μου, μα πού χωρούσαν εκεί μέσα (αναφέρομαι στη φωτογραφία) 600 άνθρωποι;

[k_chris]

POU NA VREIS AKRH

PES PWS OLA SYNBALOUN KAI LIGO PERISSOTERO H AN8RWPINH BLAKEIA

[triad]

Aντικείμενα που ανελκύθηκαν από το ιστορικό ναυάγιο του ατμόπλοιου «Χειμάρα», το οποίο βυθίστηκε πριν από 59 χρόνια, θα παρουσιαστούν για πρώτη φορά στο Ζάππειο Μέγαρο, παράλληλα με την Έκθεση Κειμηλίων του Τιτανικού.

Το ναυάγιο έχει μείνει στην Ιστορία ως « ο Τιτανικός της Ελληνικής Ακτοπλοΐας». Στις 18 Ιανουαρίου του 1947 ώρα 08:30 το πρωί, το «Χειμάρα» με 544 επιβάτες και 86 άνδρες πλήρωμα απέπλευσε από τη Θεσσαλονίκη με προορισμό τον Πειραιά.

Στις 04:10 το πρωί της 19ης Ιανουαρίου του 1947 το «Χειμάρα» προσέκρουσε στης βραχονησίδες Βερδούγια ενώ έπλεε στον Νότιο Ευβοϊκό κόλπο. Η σφοδρή πρόσκρουση προκάλεσε εισροή υδάτων από τα ύφαλα του πλοίου και σοβαρό πρόβλημα στο πηδάλιό του με αποτέλεσμα να παραμείνει ακυβέρνητο, παρασυρόμενο από τα ισχυρά ρεύματα που επικρατούσαν στην περιοχή. Το πλήρωμα του πλοίου δεν φρόντισε να διατηρήσει την τάξη κατά την εγκατάλειψη του σκάφους που έγινε τελείως ανεξέλεγκτα. Αν και το επιβατηγό ατμόπλοιο βυθίστηκε μιάμιση ώρα μετά την πρόσκρουση και σε απόσταση μόλις ενός μιλίου από την Αγία Μαρίνα, ο πανικός που επικράτησε κατά την εγκατάλειψη του πλοίου, το φοβερό ψύχος και τα ισχυρά θαλάσσια ρεύματα της περιοχής είχαν ως αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους τουλάχιστον 383 άνθρωποι, ανάμεσά τους πολλές γυναίκες και παιδιά.


Τα εγκαίνια της νέας πτέρυγας της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Πέμπτη 19 Ιανουαρίου στις 20:00 από τον Δήμαρχο Ραφήνας Ανδρέα Κεχαγιόγλου, παρουσία επιζώντων του ναυαγίου που θα δουν για πρώτη φορά κειμήλια από το πλοίο που πριν από 59 χρόνια σφράγισε για πάντα τη ζωή τους. O Δήμος της Ραφήνας υποστήριξε την ομάδα δυτών του Κώστα Θωκταρίδη να ανελκύσουν τα ευρήματα.

Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι και τις 28 Φεβρουαρίου του 2006.

ΠΗΓΗ:www.in.gr

[Nicholas Peppas]

Heimara. Part 3

When Heimara came to Greece she belonged to the Greek Government and had not transferred yet to a commercial venture. In the fateful accident, the ship under Captain Belinis was taking the inner route coming from Thessaloniki and going south to Piraeus. She had stopped in Chalkida at midnight of Saturday, January 19, 1947 and left at 2:30 am on Sunday morning. By about 4:05 am she was about 2 miles south of Kavaliani island in a very narrow path between Styra and the northern coast of Marathon bay, almost exactly where today's Aghia Marina is. The area was full of mines and only a very narrow path had been cleaned. See the map below.

Heimarra map.jpg

What happened is best described by the headlines and text of Eleutheria of January 21, 1947.

Heimarra 1 012147.jpg
Heimarra 2 012147.jpg

Heimarra 4 012147.jpgHeimarra 3 012147.jpg

[Nicholas Peppas]

Heimara. Part 4

Heimara hit a mine at 4:05 am just about 2 miles south of Kavaliani island. The explosions raised the vessel, electricity was shut off and steam ran everywhere. Captain Belinis was unable to beach the ship in a proximate islet. Thus, there was a large number of deaths.

The first boat that arrived on the site at 8:00 am (!) was "Exei o Theos". The photographs below show survivors on the boat as well as the Heimara

Heimarra 8 012147.jpgHeimarra 7 012147.jpg

Heimarra 6 012147.jpg

MODERN VERSIONS OF THE ACCIDENT

Several modern versions of the Heimara tragedy have appeared in the Greek press and TV in the last few years. In 2004 or 2005, divers were able to reach the ship and bring back various relics that were displayed at Zappeion in 2006.

You will be able to read some of the newest articls in the following:

http://www.sansimera.gr/archive/arti...arra_shipwreck
http://www.huts.gr/forums/showthread.php?t=2442&page=2
http://www.spitoskylo.gr/2008/10/09/buykavalliani/
http://www.servitoros.gr/evia/view.php/8/
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_...04/2007_223285

I will quote an eyewitness account from Kathimerini of April 14, 2007

Μεταξύ των επιζώντων του μοιραίου «Χειμάρρα» που βυθίστηκε στις 20 Iανουαρίου του 1947 στον Eυβοϊκό, ήταν και ο πρώην δήμαρχος Θεσσαλονίκης Ντίνος Κοσμόπουλος, ο οποίος μίλησε στην «Κ» για την περιπέτεια που έζησε τότε, 19 ετών, ως πρωτοετής φοιτητής της Νομικής.


«Θυμάμαι ότι κατέβαινα στην Αθήνα, για να συναντήσω τον πατέρα μου. Ηταν χειμώνας και η θάλασσα ήταν παγωμένη. Δεν είχε θαλασσοταραχή, μόνο λίγο κύμα. Η πρόσκρουση έγινε γύρω στις 4 τα ξημερώματα, οπότε επικρατούσε πλήρες σκοτάδι. Το βαπόρι δεν βάστηξε ούτε μια ώρα. Το πλήρωμα τα είχε χάσει, ενώ δεν υπήρχαν και τα ανάλογα σωστικά μέσα. Πήδηξα στη θάλασσα όταν άρχισε να μπατάρει. Δεν θα ξεχάσω τη νεκρική σιγή που επικράτησε για ένα λεπτό όταν το πλοίο εξαφανίστηκε από την επιφάνεια της θάλασσας. Μετά άρχισαν τα ουρλιαχτά. Αλλοι δεν είχαν σωσίβια, άλλοι δεν ήξεραν κολύμπι. Βρήκα ένα μεγάλο σανίδι και κατάφερα να επιπλεύσω κολυμπώντας 7 με 9 ώρες. Μαζί μας ήταν και μία Αγγλίδα στρατιωτική νοσοκόμα, η οποία επέζησε από το ναυάγιο αλλά έξι μήνες μετά αρρώστησε από πνευμονία και δυστυχώς πέθανε...


Μας μάζεψαν κάτι καΐκια από τη Ραφήνα και μας πήγαν στα Στύρα Ευβοίας, όπου μας φιλοξένησαν κάποιοι καλοί άνθρωποι με τους οποίους κράτησα επαφή για κάμποσο καιρό. Τις πρώτες ώρες, το σπίτι μου και η γειτονιά μου με έκλαιγαν, γιατί θεωρούσαν ότι είχα πνιγεί. Ευτυχώς, αν και ήταν μια δύσκολη στιγμή της ζωής μου, δεν μου άφησε σημάδια. Απλώς, αναπόφευκτα κάθε φορά που ακούω για κάποιο ναυάγιο, δεν μπορώ παρά να θυμηθώ εκείνες τις στιγμές»...


Ο κ. Κοσμόπουλος θυμάται ακόμα με συγκίνηση τη στιγμή που χτύπησε την πόρτα του στο δημαρχείο Θεσσαλονίκης μια κυρία από τη Φλώρινα. «Είχαν περάσει αρκετά χρόνια από το ναυάγιο όταν αντίκρισα αυτήν τη γυναίκα που διασώθηκε μαζί μου. Είχε κρατηθεί από ένα βαρέλι και μετά την πήραμε στην ίδια σανίδα. Εκατσε στο γραφείο μου και θυμηθήκαμε την περιπέτεια που ζήσαμε. Ηταν συγκινητικό»...