Ιστορία της Ελλ. Ναυτιλίας-Σημαίες (Greek Oceangoing Shipping & history)

[nicky]

Σε αυτό το topic, θα ήθελα να γνωρίσουμε τα μεγάλα ονόματα των Ελλήνων Εφοπλιστών που χάραξαν τον δρόμο της Ελληνικής Ναυτιλίας, ανθρώπων που ξεκινώντας από το μηδέν, κυριάρχησαν σε όλα τα πλάτη και μήκη της υφηλίου, και που τα ονόματά τους, όσα χρόνια και αν περάσουν, θα είναι συνώνυμα της λέξης ΘΡΥΛΟΣ....

Ας ξεκινήσουμε το ταξίδι μας λοιπόν, πίσω στον χρόνο, και να γνωρίσουμε το αθάνατο ελληνικό δαιμόνιο....από την πηγή γεννήσεώς του....από την ΘΑΛΑΣΣΑ.....

Θα ήθελα, κάθε μέλος της παρέας μας να προσθέσει έστω και ένα μικρό λιθαράκι στην σελίδα αυτή, είτε προσθέτοντας βιογραφία, είτε σχόλιο, έστω σαν φόρο τιμής όχι απαραίτητα για το αναφερθέν άτομο, αλλά για τον τρόπο που κατάφερε να αλλάξει την ναυτική ιστορία.....

[nicky]

ΩΝΑΣΗΣ : Ο άνθρωπος του αιώνα

Σήμερα θα ασχοληθούμε μ ένα πρόσωπο που το όνομά του έγινε συνώνυμο του πλούτου και της δύναμης. Το άτομο που θα μας απασχολήσει είναι συμπατριώτης μας και όλοι τον ξέρουμε με το μικρό του όνομα. Είναι ένας σύγχρονος Ελληνας, που μόνο με το όνομά του έγινε η καλύτερη διαφήμιση για τη χώρα μας στα πέρατα του κόσμου.

Η ζωή του, μια «Οδύσσεια»: Σμύρνη, Ελλάδα, Αργεντινή, Αμερική, Αγγλία... Συμπληρώνοντας τον κύκλο της είχε αποκτήσει ό,τι ονειρεύθηκε, ό,τι πόθησε ο ίδιος, αλλά και ό,τι ποθούν δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο: Φήμη, δόξα, πλούτο. Ηταν θα λέγαμε από τους ανθρώπους που «πιάνουν τη ζωή από τα κέρατα και τη ρουφούν μέχρι το μεδούλι της». Κυκλοφορούσε και είχε σχέσεις με τις ωραιότερες και διασημότερες γυναίκες της εποχής του με κορυφαίες την Μαρία Κάλλας και την πρώτη Κυρία της Αμερικής, τη Τζάκι Κένεντι. Αγαπήθηκε με πάθος και μισήθηκε με πάθος, όσο κανένας άλλος. Ομως, γεννήθηκε για να κερδίζει.

Το όνομα του: Αριστοτέλης Ωνάσης.

Εχουν περάσει 31 χρόνια από τότε που πέθανε ο Αριστοτέλης Ωνάσης. Κι όμως το όνομα του αποτελεί ακόμα είδηση. Εφημερίδες, περιοδικά, τηλεοράσεις δεν χάνουν ευκαιρία. Τα βραβεία ΩΝΑΣΗ, το Ιδρυμα ΩΝΑΣΗ, η περιουσία του ΩΝΑΣΗ στα δικαστήρια, οι συνθήκες θανάτου των μελών της οικογενείας ΩΝΑΣΗ, ταινίες, σίριαλ, ακόμα και βιβλία για τη ζωή του. Τι ήταν τέλος πάντων αυτός ο άνθρωπος που όλοι ασχολούνται ακόμη μαζί του, που όλοι ήθελαν να τον μιμηθούν, που τον ζήλευαν και τον μισούσαν για τα πλούτη, τους έρωτες, τον τρόπο ζωής του? Ανεξάρτητα όμως από όλα αυτά, τελικά αποδείχθηκε πως όλα στον κόσμο τούτο είναι τόσο μάταια και τόσο ευάλωτα για τον άνθρωπο, ακόμα κι αν λέγεται ΩΝΑΣΗΣ. Ξετυλίγοντας στη σημερινή μας εκπομπή το νήμα της ζωής του να πούμε από την αρχή ότι είναι ψέμα ότι ο ΩΝΑΣΗΣ ήταν φτωχός, αγράμματος και άξεστος, όπως νομίζουν οι πολλοί. Η οικογένεια του ήταν από τις καλύτερες της Σμύρνης, είχε αστική καταγωγή και φοίτησε στα καλύτερα σχολεία. Γεννήθηκε στις 20 Ιανουαρίου του 1900. Ηταν το δεύτερο παιδί των γονιών του. Είχε προηγηθεί η Αρτεμις, δυο χρόνια πριν. Ο Σωκράτης Ωνάσης, ο πατέρας του, ήταν ένας από τους πλουσιότερους καπνέμπορους και επιχειρηματίες της Σμύρνης. Οι θείοι του Αριστοτέλη Ωνάση είχαν ασχοληθεί με την πολιτική. Η μητέρα του Πηνελόπη Δολόγλου παντρεύτηκε στα 17 της χρόνια, αλλά πέθανε νέα στα 33 της. Ετσι ο μικρός Αριστοτέλης αφέθηκε στα χέρια της γιαγιάς του Γεσθημανής, που ήταν πολύ θρήσκα και ονειρευόταν για τον εγγονό της να γίνει παπάς. Μάλιστα κάθε εβδομάδα η γιαγιά έστελνε την αλλαξιά ρούχων του Αριστ. Ωνάση να την ευλογήσουν στην Αγία Παρασκευή. Εκεί ο μικρός ήταν παπαδάκι και του άρεσε να μαθαίνει απ έξω τους βυζαντινούς ψαλμούς. Μέσα σε 6 μήνες από το θάνατο της μητέρας του, ο πατέρας του ξαναπαντρεύτηκε την Ελένη, από την οποία ο Αριστοτέλης απέκτησε 2 αδελφές, τη Μερόπη και την Καλλιρόη. Στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του συνετέλεσε ο θείος του Αλέξανδρος Ωνάσης, που δεν ήθελε ο ανιψιός του να γίνει βουτυρόπαιδο. Του μιλούσε συχνά για το κυνήγι, τα καράβια, τις σεξουαλικές χαρές, τις επικίνδυνες σχέσεις, τη θέση του άνδρα στον κόσμο.Του εμφύσησε τη γοητεία της δύναμης. Στο σχολείο ο Αριστ. δεν ήταν καλός μαθητής γι αυτό άλλαξε αρκετά σχολεία. Από το σχολείο της εκκλησίας μεταγράφηκε στην Ακαδημία Αρώνη στη Σμύρνη και παράλληλα σπούδαζε αγγλικά και γερμανικά. Οταν έκανε τα γλυκά μάτια σε μια δασκάλα του τον απέβαλαν για μια εβδομάδα. Μετά πήγε στην Ευαγγελική Σχολή, το καλύτερο σχολείο της Σμύρνης. Μεγαλώνοντας έκανε ένα ελκυστικό κορμί, που το επεδείκνυε με καμάρι στα κορίτσια. Από μικρός είχε δύναμη , τόλμη, διασυνδέσεις, λεφτά. Δωροδοκούσε τους υπαλλήλους των σχολείων του, αγόραζε τσιγάρα που τα κάπνιζαν με τους φίλους του. Καβγάδιζε συχνά, έλεγε ψέμματα για πλάκα. Κι όμως, ήταν αγαπητός για τα ελαττώματα και τις απερισκεψίες του, το πνεύμα του και φυσικά τα χρήματά του. Ηταν τακτικός πελάτης σε οίκο ανοχής και είχε τις πρώτες του εμπειρίες από τη δασκάλα του των γαλλικών, την πλύστρα της οικογένειας του και μια παντρεμμένη Τουρκάλα. Το 1922 κρέμασαν το θείο του Αλέξανδρο και με τη Μικρασιατική καταστροφή ο πατέρας του βρέθηκε στη φυλακή. Η επιχείρηση του πατέρα περιήλθε στα χέρια των Τούρκων και η αποθήκη τους κάηκε. Απότομα ο Αριστ.Ωνάσης ανδρώθηκε. Εμοιαζε μόλις 16 ετών αν και ήταν 22. Αυτό τον βοήθησε να κρύβει τα χρόνια του και έλεγε πως ήταν 16 γιατί τότε τους άνδρες από 17-70 ετών τους έπαιρναν για καταναγκαστικά έργα. Χάρη στον Αμερικανό πρόξενο στη Σμύρνη, που ήταν φίλος του θείου του, αγόρασε ένα βαρελάκι ρακί, μερικά μπουκάλια τζιν και ουίσκι. Το τζιν το αντάλλαξε με μια άδεια εισόδου στην Αμερικανική ζώνη της Σμύρνης, το ρακί και το ουίσκι τα πρόσφερε στον Τούρκο στρατηγό που του έδωσε άδεια ελευθέρας για ολόκληρη τη Σμύρνη. Χάρη σ αυτή την άδεια ελευθέρας επισκεπτόταν τον πατέρα του στις φυλακές. Στο κελάρι τους βρήκε τουρκικές λίρες και με το αμερικανικό βομβαρδιστικό «Ενστολ» βγήκε στη Λέσβο. Εκεί συνάντησε 17 κατατρομαγμένα άτομα της οικογένειας του, που είχαν εν τω μεταξύ φθάσει από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Τουρκίας. Στο κατάστρωμα ενός εμπορικού πλοίου της Λιβύης, που έφευγε για τον Πειραιά, βρήκε θέσεις για όλη την οικογένεια του και 23 ετών πάτησε για πρώτη φορά το πόδι του στην Ελλάδα. Εμεινε σε υπαίθρια κατασκήνωση και μετά σε δωμάτιο κοντά στην αποβάθρα. Ξαναγύρισε στην Κωνσταντινούπολη κι από εκεί τον Αύγουστο του 1923 με 250 δολάρια ξεκίνησε για τη Νότια Αμερική. Τον Αύγουστο του 1923 με 250 δολάρια πήγε στην Αργεντινή. Στο Μπουένος Αϊρες έκανε διαφορες δουλειές. Πιατάς, υπάλληλος σε πλυντήριο, νυχτοφύλακας. Οταν η Βρετανική Τηλεφωνική Εταιρία προσέλαβε ανειδίκευτο προσωπικό πήγε κι αυτός ως νυκτερινός τηλεφωνητής. Τον ελεύθερο χρόνο του κρατούσε σημειώσεις, διάβαζε οικονομικές εφημερίδες και παίζοντας πόκερ άρχισε να κερδίζει χρήματα. Τα πρώτα του δολάρια τα επένδυσε σε 2 καλά κοστούμια, μισή δωδεκάδα μεταξωτά πουκάμισα, ένα ζευγάρι ιταλικά παπούτσια, ένα μπορσαλίνο και συνδρομή ενός χρόνου στην κωπηλατική λέσχη της μόδας. Εκεί παρίστανε τον άνθρωπο που προερχόταν από τη μεγάλη ζωή. Εκείνη την εποχή παιζόταν η ταινία «Σεϊχης» με το Ροδόλφο Βαλεντίνο. Τα ανατολίτικα προϊόντα έγιναν της μόδας. Σκέφθηκε λοιπόν, να γράψει του πατέρα του να του στείλει τουρκικά καπνά, που ήταν ελαφρότερα και θα άρεζαν στις γυναίκες που κάπνιζαν, μια και εύρισκαν δυνατά τα κουβανέζικα. Δεν μπόρεσε να πουλήσει τα καπνά αυτά στους κατασκευαστές και αποφάσισε να κατασκευάσει αυτός τα τσιγάρα. Αν και απεχθανόταν την όπερα έκανε παρέα με την Ιταλίδα σοπράνο Κλαούντια Μούτζο και την έπεισε να καπνίζει δημόσια τα τσιγάρα του για να τα διαφημίζει, ώστε να γίνουν μόδα. Εκτός από τη σοπράνο είχε φίλη και μια Ρωσίδα μπαλαρίνα, που εμφανιζόταν στο Μπουένος Αίρες με το θίασο της Αννας Παύλοβα. Από τότε είχε πολλές γυναίκες. Ολες σχεδόν, μεγαλύτερες του, πλουσιότερες και εμπειρότερες. Οταν ήρθε στην Ελλάδα γνωρίστηκε με τον υπουργό Ανδρέα Μιχαλακόπουλο και χάρη σ αυτόν επέστρεψε στο Μπουένος Αϊρες με καινούργιο ελληνικό διαβατήριο και τον τίτλο του ειδικού Ακολούθου. Είχε όμως και την αργεντινή υπηκοότητα. Το 1931 έγινε αναπληρωματικός πρόξενος και το 1932 άρχισε να τον ενδιαφέρει η ναυτιλία. Αρχικά αγόρασε ένα εμπορικό πλοίο 7.000 τόνων, που ήταν διαλυμένο. Βυθίστηκε αγκυροβολημένο στο Μοντεβίδεο από φουρτούνα. Στη συνέχεια αγόρασε 6 Καναδέζικα πλοία. Τα δυο πρώτα του στόλου του τα ονόμασε «Πηνελόπη Ωνάση» και «Σωκράτης Ωνάσης» προς τιμήν των γονιών του.

Όπως είναι γνωστό, από τη ζωή του Ω. πέρασαν πολλές γυναίκες. Λέγεται μάλιστα οτι επιθυμούσε κάθε ωραία γυναίκα που έβλεπε και μερικές που δεν ήταν ωραίες γυναίκες, αλλά που μ αυτές δεν έμενε για πολύ διάστημα μαζί τους. Σήμερα, στην αίθουσα τελετών του Ιδρύματος Ωνάση, τρία γυναικεία πορτραίτα έχουν θέση κάτω από την ίδια στέγη με τον Αριστ.Ωνάση. Η Τίνα Λιβανού-Ωνάση, η μητέρα του Αλέξανδρου και της Χριστίνας, η Τζάκι Κένεντι-Ωνάση, που κράτησε ως το τέλος το όνομα του Ελληνα εφοπλιστή και η Μαρία Κάλλας (φωτογραφία), μυθική παρουσία, που αγάπησε τον Αρίστο, ίσως, πιο πολύ από τις επίσημες γυναίκες του. Τρεις γυναίκες λοιπόν κοσμούν σήμερα με τα πορτρέτα τους το Μέγαρο Ωνάση, δίπλα στην Ακρόπολη των Αθηνών. Η πρώτη γυναίκα που έπαιξε σημαντικό ρόλο στη ζωή του ήταν η Νορβηγίδα Ινγκεμποργκ Ντένιχεν. Ο Ωνάσης και η Νορβηγίδα έκαναν αίσθηση σαν ζευγάρι στην Ευρώπη. Η ίδια δήλωνε κατάπληκτη από τη σεξουαλική αντοχή του Ελληνα. Ο Αρίστος από την πλευρά του ισχυριζόταν ότι η Νορβηγίδα έκανε πιο παθιασμένο έρωτα αφότου είχε παρακολουθήσει τον σφαγιασμό των φαλαινών από τα φαλαινοθηρικά του Να πούμε ότι ο Ωνάσης δεν είχε και πολύ καλούς τρόπους. Φώναζε τα γκαρσόνια χτυπώντας τα δάχτυλά του η χτυπούσε το μαχαίρι στο ποτήρι. Ωστόσο δούλευε εξαντλητικά. Ηταν τσιγκούνης και γενναιόδωρος μαζί. Λένε ότι ο πανέξυπνος αυτός άνθρωπος στις αρχές δεν μπορούσε να προσανατολισθεί που είναι το μετρό του Λονδίνου. Γι αυτό πήγαινε με τα πόδια στο γραφείο του, προβάλλοντας τη δικαιολογία στους γνωστούς του ότι έτσι κρατούσε τη φόρμα του. Μια άλλη γυναίκα που θα την παντρευόταν ο Ω., αλλά χάλασε ο γάμος λίγο πριν γίνει είναι η Τζεραλίν Σπερκλς, βαθύπλουτη κληρονόμος περιουσίας ζάχαρης, που εθεωρείτο η πιο όμορφη γυναίκα στον κόσμο. Λένε πως ήταν η μόνη που δεν έκανε έρωτα μαζί της, γιατί τη σεβόταν και ήθελε να την παντρευτεί. Για τη σχέση του με την Ευα Περόν λέγεται το εξής χαριτωμένο. Μετά από τον έρωτα που έκαναν στη βίλα της στη Σάντα Μαργκερίτα στην ιταλική Ριβιέρα, η Περόν του έφτιαξε ομελέτα. Οταν έφαγε ο Ω. είπε το εξής καταπληκτικό. «Ηταν η πιο ακριβή ομελέτα της ζωής μου», μια και της είχε δώσει προηγουμένως 10.000 δολάρια για το φιλανθρωπικό ίδρυμά της. Τελικά, υπάρχει ένας μακρύς κατάλογος με ονόματα γυναικών, όπως και οι διάσημες σταρ Μαίριλυν Μονρόε, Γκλόρια Σουανσόν, Γκρέτα Γκάρμπο και άλλες που έπαιξαν ρόλο στη ζωή του Ω., του Ω. ο οποίος είχε πάντα επιτυχία στις γυναίκες, ίσως γιατί όταν του μίλαγαν τις πρόσεχε. Τις έδινε την αίσθηση πως όσο βρίσκονταν μαζί του, τίποτ’ άλλο δεν τον απασχολούσε. Ομως, μια που είναι επίκαιρο το θέμα, ας δούμε την εκπληκτική ατάκα της Κορίνας Σπανίδου, μασέζ του Σμυρνιού μεγιστάνα, όπως την καταχωρεί στις αναμνήσεις της που εξέδωσε η «ΕΣΤΙΑ» με τίτλο «ο Ωνάσης όπως τον έζησα». Είπε λοιπόν ο Ω. για τος γυναίκες: «Παρ όλο που με θεωρούν κοσμοπολίτη και άνθρωπο με προοδευτικές ιδέες, στο βάθος είμαι πολύ ανατολίτης. Ολα αυτά τα γυναικεία κινήματα για την υποτιθέμενη απελευθέρωση της με αηδιάζουν και βρίσκω ότι η γυναίκα χάνει κεκτημένα δικαιώματα και χώρους σημαντικούς, όπου ήταν καθιερωμένη ως βασίλισσα του σπιτιού και της οικογένειας για να διεκδικήσει εδάφη που από καταβολής κόσμου ανήκουν στην ανδρική κυριαρχία. Μακριά λοιπόν από τη φιλόδοξη γυναίκα. Η φιλοδοξία ενώ στον άνδρα είναι προτέρημα, στη γυναίκα είναι ελάττωμα, γιατί την ωθεί να ξεχνά τον πρωταρχικό της ρόλο της μητέρας και της συζύγου και την καθιστά επικίνδυνη και αδίστακτη». Αυτά λοιπόν από τον Αριστ. Ωνάση για τον φεμινισμό, όπως τα καταχωρεί η μασέζ του Κορίνα Σπανίδου στις αναμνήσεις της που εξέδωσε η «ΕΣΤΙΑ» με τίτλο «Ο Ωνάσης όπως τον έζησα».

Ο Ωνάσης διέβλεψε τη βιομηχανική επανάσταση και το ρόλο του πετρελαίου. Παρήγγειλε το πρώτο τάνκερ στον κόσμο, 15.000 τόνων και το ονόμασε «ΑΡΙΣΤΟΝ». Η ανοδος της ναυτιλίας είναι αλματώδης και ο Ωνάσης παραγγέλει διαρκώς και νέα μεγαλύτερα τάνκερ. Σηκώνει σημαία Παναμά, αλλά έχει και προβλήματα. Στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου εγκαταλείπει το Λονδίνο και εγκαθίσταται στη Ν.Υόρκη. Ωρες χωρίς ύπνο μ έναν καφέ στο χέρι. Ηδονιζόταν να διαπραγματεύεται. Κοιμόταν για λίγο ντυμένος και ξυπνούσε χωρίς ξυπνητήρι όταν έπρεπε. Το 1941 ήταν ήδη αρκετά πλούσιος. Κυκλοφορούσε με Κάντιλακ, έπαιζε πόκερ, έκανε μπαρμπεκιου πάρτυ στο σαλέ του στο Σέντερ Αϊλαντ. Από κει άρχισαν να περνούν διασημότητες, αλλά οι άλλοι περίφημοι εφοπλιστές Λιβανός και Εμπειρίκος κρατούσαν σε απόσταση τον Ωνάση και το Νιάρχο. Ο κοινός αποκλεισμός τους έκανε φίλους τον Ωνάση και το Νιάρχο. Κι ενώ το Εφ Μπι Αι πάντα τον παρακολουθούσε, η Ινγκερμποργκ προσπαθούσε να δώσει μια ποιότητα στον Ωνάση, μαθαίνοντας τον πιάνο. Μάλιστα τον δίδαξε να παίζει ένα κομμάτι από εισαγωγές του Μπαχ. Στη σουίτα του Σταύρου Λιβανού, στο Οτέλ Πλάζα στη Ν.Υόρκη, την άνοιξη του 1943, συνάντησε την Αθηνά Λιβανού. Εκείνη 14 ετών τότε τον απασχολούσε πολύ, γι αυτό τις έκανε επιδείξεις με κολύμπι, της διηγόταν ιστορίες με μυστήριο από τη ζωή του, τη γοήτευε. Η Τίνα όμως άρεσε και στο Νιάρχο, που αν και δεν είχε χωρίσει από τη γυναίκα του τη Μέλπω, εξέφρασε στον Λιβανό το ενδιαφέρον του για την Τίνα. Ο Νιάρχος πετάχθηκε κλωτσηδόν από τον Λιβανό. Ο Ωνάσης περίμενε. Ηταν ιδιαίτερα περιποιητικός με την Τίνα, αλλά και με την αδελφή της Ευγενία και την πανέξυπνη μητέρα τους την Αριέτα. Ο Σταύρος Λιβανός ήθελε όμως να δώσει στον Ωνάση την Ευγενία, που ήταν μεγαλύτερη. Οπότε ο Αριστοτέλης του είπε. -«Οι κόρες σας δεν είναι πλοία κύριε Λιβανέ, για να παροπλίζετε το πρώτο της σειράς». Τελικά, το 1946 παντρεύεται την Τίνα. Τώρα είχε γυναίκα μια Λιβανού και κουμπαρο έναν Εμπειρίκο. Ο γάμος αυτός χαρακτηρίσθηκε εκδίκηση του Ωνάση στο εφοπλιστικό κατεστημένο. Εν τω μεταξύ η Νορβηγίδα Ινγκεμποργκ πήρε 35.000 δολάρια αποζημίωση και 500 δολάρια μηνιαίο χαρτζιλίκι. Με την Τίνα εγκαθίσταται στο Παρίσι. Λένε ότι αυτή είναι η γυναίκα που του άνοιξε τις πόρτες στον εφοπλιστικό κόσμο. Το 1947 ο Νιάρχος γίνεται μπατζανάκης του Ωνάση. 30 Απριλίου 1948 ο Ωνάσης απέκτησε γιο,τον Αλέξανδρο και 5 τάνκερ. Στη δουλειά του συνέχεια επινοούσε κόλπα. Υπέγραφε μεταφορές κάρβουνου με πλοία που δεν είχε, μεταφορές πετρελαίου με πλοία που ακόμα δεν είχαν ναυπηγηθεί. Παρ όλα αυτά μεγάλες εταιρίες πετρελαίου όπως η Μόμπιλ, η Σοκόνι και η Τεξάκο προτιμούσαν να υπογράφουν μακροπρόθεσμα σταθερά συμβόλαια μαζί του, παρά να πονοκεφαλιάζουν με άλλους. Ομως, όσο πιο πλούσιος γινόταν, τόσο πιο πολύ δήλωνε την ταπεινή καταγωγή του. -«Εφθασα από τα κουρέλια στα πλούτη» έλεγε για τον εαυτό του. Το Δε κατεστημένο τον αποκαλούσε «ο Σμυρνιός». Εν τω μεταξύ ο ανταγωνισμός του με τον μπατζανάκη του Νιάρχο εντεινόταν συνεχώς. 1 τάνκερ παράγγελνε ο ένας, 2 ο άλλος. Εκτός όμως από αυτό ο Ωνάσης ζήλευε τον Νιάρχο για τις καλλονές φίλες του. Επιπλέον ο Ωνάσης και το πιο ακριβό κοστούμι να έβαζε, έμοιαζε πάνω του παρακατανιό. Ενώ ο Νιάρχος απέπνεε την ανία των πλουσίων. Στις 11.12.1950 ο Ω. απέκτησε και το δεύτερο παιδί του τη Χριστίνα, που γεννήθηκε στη Ν.Υόρκη. Πριν από τον καθένα συνειδητοποίησε το οικονομικό θαύμα της Γερμανίας μετά τον πόλεμο. Παρ ότι η συμφωνία του Πότσδαμ του 1945 απαγόρευε στους Γερμανούς να ναυπηγούν πλοία πάνω από 15.000 τόνους, ο Ωνάσης σκέφθηκε τα φαλαινοθηρικά. Καμιά συμφωνία δεν απαγόρευε τις μετατροπές. Αυτή την εποχή διάλεξε και το Μόντε Κάρλο για έδρα των επιχειρήσεών του. Το 1953 όλο σχεδόν το Μονακό ήταν δικό του. Την ίδια χρονιά βάφτισε στο Αμβούργο το μεγαλύτερο τάνκερ του κόσμου με το όνομα Τίνα Ωνάση. Ηταν 45.000 τόνων. Η Χριστίνα έσπασε τη σαμπάνια στην πλώρη κι ο Αλέξανδρος πάτησε το κουμπί για να πέσει το πλοίο στον ποταμό Ελβα. Ο κόσμος τον αντιμετώπιζε σαν σταρ και του ζήταγαν αυτόγραφα. 20 Ιαν.1954, ημέρα των γεννεθλίων του έκλεισε με τους Σαουδάραβες μια συμφωνία μαμούθ για τη μεταφορά των πετρελαίων τους. Εν τω μεταξύ οι σχέσεις του με την Τίνα Λιβανού δεν είναι ιδανικές. Πολύ νωρίτερα η Τίνα είπε στον Αρίστο πως νόμιζε οτι ο Νιάρχος ήταν ερωτευμένος μαζί της. Η ίδια η Τίνα έλεγε σε φίλους της ότι ο ρόλος της ήταν απλά να βρίσκεται γύρω από τον Ωνάση, σαν ακριβό κόσμημα.

Κατά τα άλλα ο Ωνάσης θριάμβευε επαγγελματικά, ενώ τα πάρτυ στη «Χριστίνα» συγκέντρωναν διασημότητες και αριστοκρατία. Να θυμηθούμε μονάχα ότι ο Ωνάσης όταν η Γκρέϊς Κέλλυ έφθασε στο Μονακό, το 1956, για το Ρενιέ, πλημμύρισε το λιμάνι με λουλουδικό από χιλιάδες ασπρα και κόκκινα γαρύφαλλα. Ασχετα αν προσπαθησε πριν ο Ωνάσης να προξενέψει στο Ρενιέ τη Μαίριλιν Μονρόε. Για τη μεγαλόπρεπη θαλαμηγό του τη «Χριστίνα» πρέπει να πούμε ότι μέχρι το 1953 ήταν ένα καναδικό ψυγείο, 322 ποδών και άξιζε 5 εκατ.δολάρια. Μετά τη μετατροπή του όμως σε ιδιωτικό γιώτ είχε πάνω του όλη τη μοντέρνα τεχνολογία. Ραντάρ, τηλέφωνο με 42 γραμμές, τέλεξ, κλιματισμό και θερμαινόμενη πισίνα που ο πυθμένας της υψωνόταν μέχρι το κατάστρωμα για να γίνεται πίστα χορού. Ο Ω. πουθενά δεν ένοιωθε πιο ευτυχισμένος παρά μόνο όταν βρισκόταν πάνω στην θαλαμηγό του, που είχε μήκος 100μ. Η δική του σουίτα είχε 4 δωμάτια, με μπανιέρα από μπλε μάρμαρο Σιένα, απομίμηση από μινωϊκό ανάκτορο. Οι τοίχοι ήταν καλυμμενοι με βενετσιάνικους καθρέφτες. Υπήρχαν άλλες 9 σουϊτες, κάθε μια με το όνομα ενός ελληνικού νησιού. Μια από αυτές λεγόταν «Ρόδος», ενώ η «Ιθάκη» ήταν για τους πιο εκλεκτούς επιβάτες, όπως η Τζάκυ, η Κάλλας, η Γκάρμπο που έμειναν εκεί. Το τζάκι της θαλαμηγού είχε λάπις λάζουλι, οι χειρολαβές στο μπαρ ήταν από δόντια φάλαινας με σκαλισμένες σκηνές από την Ιλιάδα και την Οδύσσεια. Υπήρχαν σπάνιες εικόνες κι η σκάλα είχε μαρμάρινες χειρολαβές. Οι βρύσες στα μπάνια ήταν χρυσές. Ο Ω. παινευόταν για τα υπέροχα λευκά ποτήρια κρασιού της «Χριστίνας» κι έλεγε πως αν τα πίεζε άλλαζαν σχήμα. Στο σαλόνι υπήρχαν 2 πίνακες Ελ Γκρέκο. Ομως ο Χρυσός Ελληνας δεν ικανοποιείται με τόσες επιτυχίες. Το μεγάλο ψάρι που κυνηγούσε λεγόταν σερ Ουίστων Τσόρτσιλ. Μέσω της φιλίας του με το γιό του Ράντολφ, το 1956, πήρε επιτέλους την πολυπόθητη πρόσκληση. Ενθερμος υποστηρικτής των Ελληνοκυπρίων και του Μακάριου δεν διαστάζει να τους υπερασπισθεί ανοιχτά, ενώ η Κύπρος βρίσκεται υπό βρετανική κατοχή. Παρ όλα αυτά ο Τσόρτσιλ δέχεται και πηγαίνει κρουαζιέρα με τη θαλαμηγό Χριστίνα. Και ενώ έρεε άφθονη η σαμπάνια «Ντομ Περινιόν» ο Αρίστος γονατιστός μπροστά στον Τσόρτσιλ τον ταϊζει με το κουταλάκι σαν μικρό παιδί! Για την κρίση στο Σουέζ τον πληροφόρησε ο Ράντολφ Τσόρτσιλ και ο Ωνάσης, ο μόνος τότε ανεξάρτητος εφοπλιστής βγάζει τόσα λεφτά όσα δεν είχε συλλάβει ούτε στα πιο τολμηρά του όνειρα. Το 1957 ο Κων.Καραμανλής ενθαρρύνει τον Ω. να αναλάβει την μικρή επιζήμια αεροπορική εταιρία Τ.Α.Ε. Την πήρε για 2.000.000 δολάρια και τη μετέτρεψε σε «Ολυμπιακή Αεροπορία» με ευνοϊκούς όρους.

Και τώρα έφθασε η ώρα να δούμε πως γνωρίστηκε ο Ωνάσης με το ζεύγος Κένεντι. Η θαλαμηγός «Χριστίνα» ήταν στη Ριβιέρα κι ο Ω. καλούσε σε πάρτυ διάφορες προσωπικότητες για να γνωρίσουν τον Τσόρτσιλ. Μεταξύ αυτών ήταν και το ζεύγος Κένεντι. Ο Τζον Κένεντι ήταν γερουσιαστής στη Μασσαχουσέτη κι ο Τσόρτσιλ ήθελε να τον γνωρίσει γιατί του είχαν πει τότε πως ο νεαρός Κένεντι είχε πάστα προέδρου. Του Ω.δεν του γέμισε το μάτι ο Τζον Κένεντι, αλλά του άρεσε η Τζάκι. Αλλη μια γνωριμία που ήταν σταθμός στη ζωή του Ω. ηταν αυτή με την Μαρία Κάλλας. Ο Αριστοτέλης γνωρίστηκε μαζί της σ ένα χορό στη Βενετία. Η Κάλλας ήταν τότε μύωψ και παχιά . Είμαστε της είπε ο Ω. «οι δυο πιο φημισμένοι Ελληνες στον κόσμο». Από το χορό της Βενετίας πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος χωρίς να γίνει άλλη συνάντηση τους. Ωσπου το Δεκέμβριο του 1958 η Κάλλας τραγουδούσε στο Παρίσι. Τα πιο διάσημα ονόματα της έστελναν λουλούδια. Ενα μπουκέτο έφθανε κάθε τόσο χωρίς όνομα. Στο τέλος, λίγο πριν από την παράσταση έφθασε το ίδιο μπουκέτο, επιτέλους, με όνομα. Εγραφε απλά: ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΩΝΑΣΗΣ! Η Κάλλας εντυπωσιάσθηκε φοβερά και το καλοκαίρι του 1959 κύλησε με έντονο φλερτ εκατέρωθεν.

Όταν η Κάλλας τραγούδησε «Μήδεια» στο Κόβεν Γκάρντεν, ο Ω. έδωσε δεξίωση με 170 καλεσμένους. Το ειδύλλιο έδεσε σε μια κρουαζιέρα στη Σμύρνη και την Κωνσταντινούπολη. Στη θαλαμηγό τους επισκέφθηκε και ο Πατριάρχης Αθηναγόρας, που ευλόγησε την Κάλλας και τον Ω. Ηταν κάτι σαν γάμος. Για τον έρωτά τους λένε ότι ήταν ξέφρενος. Τίποτα όμως δεν αποσπούσε τον Ω. από τις μπίζνες. Είχε γύρω στις 70 εταιρίες σ όλο τον κόσμο, όλοι τον πρόσεχαν, τον θαύμαζαν, τον ζήλευαν. Οταν πίστεψε ότι κατόρθωσε όσα ήθελε, αγόρασε τον Σκορπιό, ενα νησάκι στο Ιόνιο.Μέχρι τότε ο Σκορπιός ήταν ένα νησάκι με ελιές. Ο Ω. το γέμισε λουλούδια και το έκανε μια Εδέμ. Το νησί μετατράπηκε σε μια αυτάρκη οικονομική μονάδα που έβγαζε γάλα, ψωμί, κρέας, φρούτα. Αδιάφορος για τους παπαράτσι συχνά ο Ω. κυκλοφορούσε στον Σκορπιό ολόγυμνος (όπως στη διπλανή φωτογραφία). Τόση αυτάρκεια είχε το νησάκι που και το φέρετρο του Ωνάση φτιάχτηκε από τις καρυδιές που είχε φυτέψει. Την εποχή αυτή η πριγκίπισσα Λι Ραντζιβίλ, που ήταν μικρότερη αδελφή της Τζάκι Κένεντι συνδέθηκε ερωτικά με τον Ω. Ηταν 1963. Η Τζάκι γέννησε πρόωρα το τρίτο της παιδί, που πέθανε. Το πήρε πολύ βαριά και ο Ω. για να απαλύνει τον πόνο της την κάλεσε σε κρουαζιέρα. Γι αυτή την κρουαζιέρα προς τιμήν της Πρώτης Κυρίας των ΗΠΑ ο Ω. τα έδωσε όλα. Χαβιάρα, φρούτα, κρασια απ όλο τον κόσμο έφθασαν στη θαλαμηγό «Χριστίνα». Το πλήρωμα των 63 ατόμων ενισχύθηκε με 2 κομμώτριες, τρεις σεφ, σουηδέζα μασέζ και μικρή ορχήστρα για χορό. Από την κρουαζιέρα απουσιάζε η Μαρία Κάλλας, προσβεβλημένη από την ερωτική σχέση με την αδελφή της Τζάκυ, πριγκίπισσα Λι Ραντζιβίλ. Η Τζάκυ έπλεε σε πελάγη ευτυχίας κι ο Ωνάσης σε ρόλο ξεναγού την έπιασε από το χέρι και την ξενάγησε στη Ρόδο και τη Σμύρνη. Και οι δυο τους αλληλογοητεύθηκαν. Αλλά και τα δώρα του Ω. δεν άφησαν ασυγκίνητη τη Τζάκυ. Της πρόσφερε ενα υπέροχο κολιέ με διαμάντια και στην πριγκίπισσα αδελφή της ( που όπως είπαμε ήταν πριν μια από τις γυναίκες του Ω.) πρόσφερε 3 βραχιόλια με πολύτιμες πέτρες. Οταν δολοφονήθηκε ο Κένεντι ο Ω. πήρε πρόσκληση να παρευρεθεί στην κηδεία και να μείνει στο Λευκό Οίκο. Εν τω μεταξύ η ψυχρότητα με την Κάλλας έχει ξεπερασθεί και ο Ω. της δωρίζει ένα πλοίο το «Αρτεμίσιον». Η δολοφονία του Μπομπ Κένεντι έκανε τον Ω. να αισθανθεί ότι η Τζάκυ απελευθερωνόταν από τους Κένεντι. Ετσι κάλεσε την Τζάκυ και τον Τέντ στον Σκορπιό. Εφερε μπουζούκια από την Αθήνα και μέσα στους μπουζουξήδες τρύπωσε για ρεπορτάζ ο Ν.Μαστοράκης. Ο γάμος Ωνάση-Τζάκυ έγινε 20.10.68 στο Σκορπιό κι ενώ ο γαμπρός ήταν ήδη 68 ετών. Τα παιδιά της Τζάκυ κρατούσαν τις λαμπάδες κι ο Αλέξανδρος με τη Χριστίνα παρακολουθούσαν σκυθρωποί. Πριν συμπληρώσει 1 μήνα έγγαμου βίου με τη Τζάκυ, ο Ω. δείπνησε με την Κάλλας. Η μοιραία δεκαετία για τον Ω. άρχισε με το μυστηριώδη θάνατο της Ευγενίας Νιάρχου. Στις 18.2.72 το Λίαρτζετ, προσωπικό αεροπλάνο του Ω. πέφτει στη θάλασσα και σκοτώνονται οι προσωπικοί του πιλότοι, αφοί Κουρή. Η 19χρονη πλέον κόρη του Χριστίνα δεν υπακούει τις συμβουλές του για να παντρευτεί τον Πέτρο Γουλανδρή και αντ αυτού παντρεύεται ένα 48χρονο Αμερικανοεβραίο, τον Τζότζεφ Μπόλκερ. 22 Ιαν. 1973 το ΠΙΑΤΖΙΟ της Ολυμπιακής Αεροπλοϊας έπεσε και το κρανίο του Αλέξανδρου έγινε κομμάτια. Ο Ω. δεν πίστεψε ποτέ ότι ο μοναχογιός του σκοτώθηκε σε ατύχημα και πρόσφερε 1 εκατ.δολάρια σε όποιον έδινε πληροφορία ότι επρόκειτο για σαμποτάζ. Στην πραγματικότητα ο Αρ. Ωνάσης «πέθανε» με την απώλεια του Αλέξανδρου. Κι ένας μεγιστάνας που πεθαίνει από πόνο για το χαμένο του παιδί δεν είναι μεγιστάνας. Είναι απλά ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Οσοι τον γνώρισαν από κοντά σ ένα συμφωνουν για τον Αρ.Ω. «Ηταν πολύ απλός άνθρωπος». Ετσι τον θυμάται και ο ομιλών. Ηταν Μάρτιος του 1969. Θα έδινε συνέντευξη Τύπου στην Αθήνα για το επενδυτικό του πρόγραμμα. Υπηρετούσα τη στρατιωτική μου θητεία τότε στο Γουδί και παράλληλα δημοσιογραφούσα στη εφημερίδα «ΒΡΑΔΥΝΗ». Φυσικά δεν είχα πρόσκληση για τη συνέντευξη του Ωνάση. Παρακάλεσα όμως τότε τον δημοσιογράφο Αχιλλέα Χατζόπουλο (στη φωτογραφία αριστερά) που γνώριζε τον Ωνάση και τους ανθρώπους του να με πάρει μαζί του για να δω από κοντά αυτόν τον μύθο. Με λίγα λόγια έχω να σας εξομολογηθώ ότι ήταν απόλαυση εκείνο το βράδυ ο Ωνάσης. Η πρώτη μου εντύπωση ήταν ότι δεν ήταν τόσο παχύς όσο τον φανταζόμουν από τις φωτογραφίες των εφημερίδων. Ηταν ηλιοκαμένος και έδειχνε κουρασμένος. Το κείμενο της συνέντευξης του το διάβαζε ο καθηγητής Ιωάννης Γεωργάκης, πρώην διοικητής Δωδεκανήσου. Θυμάμαι επίσης ότι όταν τέλειωσε ο Γεωργάκης ο Ωνάσης απάντησε σε ερωτήσεις των δημοσιογράφων. Μιλούσε βαριά και τα ελληνικά του ήταν τέλεια. Σε πολλούς απάντησε με χιούμορ. Μάλιστα σε μερικούς δημοσιογράφους τους πλησίασε ο ίδιος και τους είπε:

-Μη φεύγετε βρε. Καθήστε να τα πούμε.

Στην παρέα αυτή ήταν ο Βαγγέλης Ανδρουλιδάκης, ο Τάκης Καλοφωλιάς από την εφημ. «ΕΞΠΡΕΣ», ο Μίμης Ρούσος και δυο τρεις άλλοι που δεν τους θυμάμαι. Σε κάποια στιγμή ο Ωνάσης είπε στα γκαρσόνια.

-«Φέρτε κάτι να τσιμπάμε».

Και τότε μας έφεραν καναπεδάκια από καπνιστό σολωμό, φουά γκρα και άλλα τέτοια πολυτελή εδέσματα. Οπότε πετιέται ο Ωνάσης και φωνάζει στα γκαρσόνια.

-«Πάρτε τα πίσω, τι είναι αυτά. Κανά κιοφτεδάκι δεν έχετε?».

Κι όταν ήρθαν τα «κιοφτεδάκια» (όπως τα ‘λεγε) άρχισε ο Αριστοτέλης τη συζήτηση με τους δημοσιογράφους, μια συζήτηση που ήταν ένα μάθημα ειδικά για μένα που ήμουν στις αρχές της δημοσιογραφίας. Θυμάμαι λοιπόν πως είχε πει τα εξής ο Ωνάσης.

-«Βρε παιδιά, πολλές υπερβολές γράφετε. Αν σας διαβάσει μια γυναίκα θα πάθει συγκοπή. Μόλις σας πουν ότι κάποιος είναι τρελός, εσείς το γράφετε. Πηγαίνετε να δείτε πρώτα, ποιός γιατρός το είπε, σε ποιό νοσοκομείο εργάζεται. Ετσι άντε-αντε...».

Ολα αυτά και άλλα πολλά συνέβησαν στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία» Μάρτιο του 1969. Σ αυτή τη συνέντευξη Τύπου γνώρισα προσωπικά δυο στενούς συνεργάτες του Αρ.Ωνάση, την κ Ελένη Σπερώνη, που ήταν υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων στην «Ο.Α.» και τον κ. Παρασκευά Ιωαννίδη, γενικό διευθυντή της «Ο.Α.» και αδελφό του τωρινού αντιπρόεδρου του Ιδρύματος Ωνάση.

Να πούμε στο σημείο αυτό ότι ο Ωνάσης ήθελε να την κάνει την Ολυμπιακή εταιρία των 5 ηπείρων. Τότε η «Ο.Α.» σέρβιρε στους επιβάτες με επίχρυσα μαχαιροπήρουνα, με μπακαρά ποτήρια και πιάτα από πορσελάνη. Στην πρώτη θέση υπήρχαν κηροπήγια με κεριά κι ένα κουτί γαρδένιες για κάθε κυρία. Μοιάζει λίγο με υπερβολή αυτό που θα πούμε αλλά η «Ο.Α.» είχε τέτοιο κύρος εκείνη την εποχή, που κάθε γραφείο της στο εξωτερικό ήταν μια δεύτερη πρεσβεία της Ελλάδος. Η Ελένη Σπερώνη, υπεύθυνη Δημοσίων σχέσεων της «Ο.Α.» μου έχει πει ότι 3.3.72 όταν έγινε η πρώτη πτήση της Ολυμπιακής στην Αυστραλία ο Ωνάσης είχε ταξιδέψει 48 ώρες χωρίς ύπνο, με στάση στο Παρίσι, για να είναι στα εγκαίνια. Ηταν μια η ώρα το πρωϊ. Το αεροπλάνο απογειώθηκε και τον έχασα από τη δεξίωση. Τον αναζήτησα. Τον βρήκα μόνο του, έξω στην πίστα, μπροστά στη λιμουζίνα του, να χαιρετά με δάκρια στα μάτια το αεροπλάνο. Ηταν πολύ συγκινημένος που συνέδεε για πρώτη φορά τον ελληνισμό της Αυστραλίας με την πατρίδα. Η Λητώ Κατακουζηνού, σύντροφος του μεγάλου ποιητή και στοχαστή Αγγελου Σικελιανού, που είχε γνωρίσει πολύ καλά τον Ωνάση και είχε περάσει αρκετές ώρες μαζί του δήλωσε στο «ΒΗΜΑ» ότι ο Ωνάσης της έλεγε όλα του τα μυστικά. «Δεν μπορώ να τα δημοσιοποιήσω, αλλά ήταν ένας πολύ δυστυχισμένος άνθρωπος», είπε στη δημοσιογράφο Τίνα Πολίτη (28 Ιαν.1996). Η ίδια η Λητώ Κατακουζηνού είχε ρωτήσει κάποτε τον Ωνάση γιατί φοράει τα μαύρα γυαλιά, τα γνωστά σκούρα με το χοντρό σκελετό. Θέλετε να κρύβετε τις σκέψεις σας, τον ρώτησε. Και ο Ωνάσης έβγαλε τα γυαλιά του κι απάντησε. -«Δέστε τι ασκημες φούσκες έχω κάτω από τα μάτια»... Ο μουσικός Γιώργος Κατσαρός θυμάται ότι ο Ω. ήταν πολύ απλός άνθρωπος. Τον είδε μια φορά έξω από τη Νεράϊδα να ουρεί στη θάλασσα. Ηταν ζαλισμένος από το γλέντι με τη Μαρινέλα, τον Πουλόπουλο και τον Χριστάκι. Δεν ήταν σπάταλος και σπανίως έδινε κάποια χαρτούρα στην ορχήστρα». Επίσης ,ένας άλλος φίλος του, ο αντικέρ Κώστας Χαριτάκης θυμάται για τον Ωνάση ότι «ήταν οικογενειάρχης. Ηταν άνθρωπος της Μικρασίας, παρά την χλιδή που είχε ζήσει. Είχε όλα τα προσόντα για να τον λατρέψεις». Ο γνωστός αντικέρ δήλωσε στο ΜΠΙ ΜΠΙ ΣΙ ότι «ο Ω. δεν παντρεύθηκε την Κάλλας, γιατί ήταν πάντα ερωτευμένος με την Τίνα Λιβανού. Δεν μπορούσες να γνωρίσεις τον Αρίστο και να μη σε σαγηνεύσει. Ηταν σαν μάγος. Μαζί του έσβησε και η αίγλη της Ελλάδος. Εμένα μου έδωσε την αίσθηση ότι με είχε ανάγκη. Κι αυτό ήταν το μεγαλείο του. Ενας Ω. να σου δείχνει ότι σ έχει ανάγκη...». Τέλος, ο στενότερος συνεργάτης του και πρόεδρος του Ιδρύματος Ωνάση Στέλιος Παπαδημητρίου αναλύοντας την πολύπλευρη και σπάνια προσωπικότητα του Αριστ.Ωνάση είπε μεταξύ των άλλων γαι τον άνθρωπο που δημιούργησε μια παγκόσμια αυτοκρατορία ότι «Οι επιχειρηματικές βλέψεις και φιλοδοξίες του ήταν μεγάλες. Είχε από νωρίς καταλάβει ότι η ζωή ανήκει στους δυνατούς που τολμούν, όχι στους τολμηρούς που είναι αδύναμοι, η στους δυνατούς που κάθονται φρόνιμα. Είχε μια λατρεία στο θάρρος και τη δύναμη του ανθρώπου και άπλωνε το χέρι του όσο πιο μακριά μπορούσε. Με προσοχή όμως για να μην του το κόψουν». Κι ακόμα κάτι εξ ίσου χαρακτηριστικό που είπε για τον Ω. ο συνεργάτης του Στέλιος Παπαδημητρίου είναι και το εξής. «Οταν πέθαινε κάποιος ηλικιωμένος συνήθιζε να ρωτά για την ακριβή του ηλικία και όταν του έλεγες ότι ήταν π.χ. 85 ετών, έλεγε. «Κρίμα, αυτός πέθανε νέο παιδί». Οταν όμως του πρότεινες να προσλάβει υπάλληλο κανένα σαραντάρη, σχολίαζε με κάποια απόγνωση. «Ολο γερομπαμπαλήδες μου μαζεύετε εδώ μέσα».

Αυτός λοιπόν ήταν ο Ωνάσης μέσα από αφηγήσεις φίλων του και στενών συνεργατών του, που δέχθηκαν να μιλήσουν μπροστά σε τηλεοπτική κάμερα με εμφανή συγκίνηση για τον ανδρα του αιώνα, έτσι όπως τον γνώρισαν, τον συναναστράφηκαν και τον συντρόφευσαν στις γλυκές και πικρές στιγμές του. Το 1973 ο Ω. με την πτώση της παγκόσμιας αγοράς τάνκερ είχε ζημίες 12,5 εκ.δολαρια. Το διυλιστήριο στο Νιου Χαμσάϊρ έκλεισε. Η «Ολυμπιακή Αεροπορία» πήγαινε άσχημα. Κι η Τζάκι του ζητούσε σπίτι στο Ακαπούλκο. Ο Ω. στις αρχές του 1974 σχεδίασε τη διαθήκη του. Είχε μυασθένεια Γκράβις και πονούσε φρικτά. Εβλεπε να έρχεται το τέλος του. Στις 15.1.1975 έδωσε πίσω την «Ο.Α.» που ο Καραμανλής της εθνικοποίησε. Ο Ω. είχε χάσει πλέον 18 κιλά, είχε πρόβλημα άρθρωσης και χολή. Δεν έτρωγε πολύ γιατί δεν μπορούσε να μασήσει.

- «Με τιμωρεί ο Θεός, γιατί πάντα δάγκωνα περισσότερο απ όσο μπορούσα να μασήσω» είχε πει ο ίδιος σε στενό συνεργάτη του. Πήγε στο Παρίσι για εγχείρηση. Λίγο πριν μπει στο νοσοκομείο μίλησε σε φίλο του για τα παλιά.

- «Πεθαίνω, είπε στον έμπιστο του Τζονι Μέϊερ. Σύντομα θα βρίσκομαι στο Σκορπιό κοντά στον Αλέξανδρο». Ομολόγησε ότι ήθελε να πεθάνει. Στο κομοδίνο του υπήρχαν μόνο οι φωτογραφίες του Αλέξανδρου και της Χριστίνας και ένας μικρός Εσταυρωμένος. Το Σάββατο 15 Μαρτίου 1975, έβρεχε 12 ώρες και 9 λεπτά στο Παρίσι. Η βροχή είχε τη μεγαλύτερη διάρκεια εκείνου του χειμώνα. Μόλις σταμάτησε ο Αριστοτέλης Ωνάσης του Σωκράτους ξεψύχησε. Μια ανθρώπινη ζωή περνούσε στο χώρο των σκληρών παραμυθιών.

Δυνατός και τολμηρός από τα γενοφάσκια του ο Α.Ω. Διακρινόταν για το ανήσυχο πνεύμα του, το κοφτερό μυαλό του και το επιχειρηματικό του δαιμόνιο. Γεννήθηκε για να κερδίζει. Ξεκίνησε νυχτερινός τηλεφωνητής, όπως είπαμε στο σημερινό μας αφιέρωμα, για νάχει χρόνο να διαβάζει και να σκέπτεται. Και μέσα σε ελάχιστα χρόνια δημιούργησε μια ολόκληρη οικονομική αυτοκρατορία.

Ποια ήταν τα μυστικά του? Δεν ζητούσε συγνώμη, δεν έδινε εξηγήσεις. Πριν πάει σ ένα τραπέζι που ήταν καλεσμένος έτρωγε. Ετσι την ώρα που οι άλλοι έτρωγαν , αυτός ήταν εγκρατής και ακαταμάχητος. Χρηματοδοτούσε πλοία με χρήματα των άλλων κι αυτή τη φόρμουλα την ονόμαζε ΑΑΧ (που σήμαινε Αλλων Ανθρώπων Χρήματα). Από τον πατέρα του είχε πάρει τη συμβουλή να έχει πάντα μαζί του ένα μολύβι κι ενα μπλοκάκι για να κρατάει σημειώσεις. Από τον θείο του είχε πάρει τη συμβουλή ότι «το μπαξίσι είναι το πιο ασφαλές απ όλα τα νομίσματα». Και τέλος ένα από τα μυστικά του Ωνάση ήταν πως όταν συναλλασσόταν με Αγγλους η Αμερικανούς κρατούσε σημειώσεις ελληνικά. Στην Αθήνα χρησιμοποιούσε τα γαλλικά.

Κι ας κλείσουμε με μερικές σοφές κουβέντες που έλεγε ο Αριστ.Ωνάσης: Αν δεν έχετε λεφτά, δανεισθείτε. Μη ζητάτε μικρά ποσά. Ξεπληρώστε τα, όμως, την ημέρα που πρέπει. Οι καλύτερες συμφωνίες και το καλύτερο σεξ γίνονται έξω απο τα καθιερωμένα. Κι ένα τελευταίο από τα ωραία και φιλοσοφημένα που είπε όσο ζούσε ο Αριστοτέλης Ωνάσης είναι και το εξής: Αλλοι έχουν πολλά λεφτά κι άλλοι τίποτα. Είναι σαν κάποιον που δεν βρίσκει νερό ούτε για να ξεδιψάσει και σαν έναν άλλο που ψάχνει να βρει γέφυρα να περάσει το νερό.

Αυτός ο άνθρωπος λοιπόν δημιούργησε μια οικονομική αυτοκρατορία και διαφήμισε το όνομα της Ελλάδος σε όλο τον κόσμο. Και όχι μόνο. Είχε πλάσει ένα μύθο γύρω από το όνομα του. Και σήμερα, 31 χρόνια μετά το θάνατό του, συνεχίζει να είναι η καλύτερη διαφήμιση για την Ελλάδα. Ενας γνήσιος απόγονος του Οδυσσέα, πολυμήχανος και πανούργος, ένας Ελληνας όλων των εποχών, που κατέκτησε με τον προσωπικό του «Δούρειο Ιππο» όλο τον κόσμο.

[nicky]

Ο Tελευταίος Έλληνας Κροίσος: Γ. Λάτσης

Υπήρξε ένάς σύγχρονος Κροίσος. Η οξυδέρκεια και η εργατικότητα που τον χαρακτήριζαν, του «χάρισαν» την κορυφή του Ολύμπου. Ο μύθος που δημιουργήθηκε γύρω από το όνομά του, του εξασφάλισε χρόνια πριν μια θέση στην Ιστορία. Τώρα που ο «Ζορμπάς ο δισεκατομμυριούχος», από τον Πύργο Ηλείας, που δεν αποχωριζόταν ποτέ το ναυτικό του καπέλο, δικαιωματικά θα λάβει τη θέση του στο Πάνθεο των Αθανάτων. «Ένα σημείο στην κορυφή του Ολύμπου θα βρουν για αυτόν τον θρυλικό Έλληνα, όταν πεθάνει» έγραφε πρόσφατα το περιοδικό Eurobusiness για τον Γιάννη
Λάτση που άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 93 χρονών.
Ο Γιάννης Λάτσης υπήρξε μία μυθική προσωπικότητα του ελληνικού, αλλά και του παγκόσμιου επιχειρηματικού χώρου, ενώ παρά την «ταπεινή του καταγωγή», ο «καπετάνιος» είχε στυλ και τρόπους που ταίριαζαν περισσότερο σε γνήσιο τζέντλεμαν. Η εργατικότητα, η οξυδέρκεια και το επιχειρηματικό δαιμόνιο που τον διακατείχαν, τον κατέστησαν σε μικρό χρονικό διάστημα έναν εκ των σημαντικότερων Ελλήνων εφοπλιστών.
Πως όμως ξεκίνησε η ζωή του Έλληνα μεγιστάνα που μοιάζει με παραμύθι; Ενδεικτικά στοιχεία και αποσπάσματα μας παρέχει το βιβλίο του Σάββα Αθανασίο «Εφοπλιστές».
Γεννήθηκε ανήμερα της Παναγίας στις 15 Αυγούστου 1910 στο Κατάκωλο της Ηλείας. Οι γονείς του Σπύρος και Αφροδίτη Λάτση ποτέ δεν φαντάστηκαν πως το δέκατο τέταρτο παιδί, από τα δεκαπέντε που συνολικά έκαναν, θα γινόταν μία μέρα ένας από τους πιο πλούσιους ανθρώπους του κόσμου.
Η οικογένεια του Γιάννη Λάτση ήταν φτωχή. Ο πατέρας του ήταν βαρκάρης και δύσκολα εξασφάλιζε το φαί της οικογένειας. Ο Γιάννης Λάτσης, από μικρό παιδάκι συνεισφέρει στα οικονομικά του σπιτιού. Το μεροκάματο ήταν στους ταρσανάδες, στο ψάρεμα, στις μεταφορές και γενικά στο χαμαλίκι του λιμανιού. Τέλειωσε το δημοτικό σχολείο στο Κατάκωλο και στη συνέχεια πήγε στον Πύργο για να φοιτήσει στην Εμπορική Σχολή. Αμέσως μετά έφυγε με τα καράβια. Μπάρκαρε μ' ένα φορτηγό πλοίο του εφοπλιστή Λουκά Νομικού που ήταν από τους
πιο γνωστούς τότε εφοπλιστές. Τα πλοία του έκαναν ταξίδια στην Ιταλία και σε αυτά τα πλοία σταδιοδρόμησε. Εκεί έμαθε τα μυστικά και της θάλασσας και του εμπορίου. Καπάτσος όπως ήταν από μικρός, άρχισε να κάνει εμπόριο σταφίδας. Ήταν το δεύτερό του μεροκάματο πάνω στο πλοίο.
Σε ηλικία 29 ετών παντρεύτηκε την Εριέττα Τσουκαλά, που ήταν τότε 16 χρονών. Με την κήρυξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου κατατάχθηκε στο Βασιλικό Ναυτικό, όπου και υπηρέτησε ως έφεδρος Σημαιοφόρος.
Ο Γιάννης Λάτσης είχε ένα χαρισματικό προνόμιο. Έκανε εύκολα φίλους, ή διάλεγε τους φίλους του. Ένας τέτοιος φίλος ήταν και ο Μάρκος Νομικός, γιος του Λουκά Νομικού, στον οποίο ο Λάτσης έκανε τα πρώτα επαγγελματικά του βήματα. Το 1945, μετά τη λήξη δηλαδή του πολέμου, αγόρασε από τον Μάρκο Νομικό ένα παλιό φορτηγό χωρητικότητας 300 τόνων. Λέγεται πως τον έπεισε να του δώσει το πλοίο με μεγάλες ευκολίες πληρωμής. αρχισε αμέσως τα ταξίδια στην Αίγυπτο, ενώ λίγο αργότερα αγοράζει ένα μεγάλης ηλικίας πλοίο, το οποίο ονόμασε «Εριέττα» και το δρομολόγησε από τον Πειραιά στα νησιά του Αργοσαρωνικού. Πολλοί είναι εκείνοι που θυμούνται τον Γιάννη Λάτση στην Πλατεία Καραϊσκάκη να στέκεται όρθιος πίσω από τον πάγκο και να κόβει εισιτήρια.
Τα νησιά του Σαρωνικού και κυρίως ο Πόρος, η Ύδρα και οι Σπέτσες σιγά - σιγά αποκτούν κοσμοπολίτικη φήμη. Έτσι, οι μεταφορικές ανάγκες αυξάνονται. Αργότερα ο Γιάννης Λάτσης αγοράζει άλλο επιβατηγό πλοίο. Το ονομάζει «Νεράιδα» με το οποίο εγκαινιάζει μία νέα εποχή στις θαλάσσιες ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες του Σαρωνικού.
Το 1955 Ο Γιάννης Λάτσης κάνει τη μεγάλη στροφή. Αγοράζει ένα δεξαμενόπλοιο, στο οποίο δίνει το όνομα του γιου του. Από το μικρό δεξαμενόπλοιο «Σπύρος» εξασφαλίζει συμβόλαια με το ελληνικό δημόσιο για τη μεταφορά μελάσας στην Αίγυπτο. Με συχνά του ταξίδια στην Αίγυπτο διαπίστωσε ότι οι Αιγύπτιοι μουσουλμάνοι επιθυμούσαν να επισκεφτούν τη Μέκκα της Σαουδικής Αραβίας να προσκυνήσουν, αλλά δεν μπορούσαν γιατί δεν είχαν μεταφορικό μέσο.
Έχοντας την εμπειρία από τη μεταφορά στο Σαρωνικό σκέφτηκε και εκτέλεσε αμέσως ένα ευφυέστατο σχέδιο. Αγόρασε δύο επιβατηγά πλοία από την Αγγλία, τα οποία ονόμασε «Μαριέττα» και «Μαριάννα» και άρχισε να εκτελεί προγραμματισμένα δρομολόγια από την Αίγυπτο και τη Λιβύη προς τη Σαουδική Αραβία. Με τα πλοία αυτά μετέφερε εκατομμύρια μουσουλμάνους που ήθελαν να προσκυνήσουν την ιερή πέτρα Καάβα. Μάλιστα με την πρωτοβουλία του αυτή είχε την υποστήριξη του τότε βασιλιά της Λιβύης Ιντρίς και του Γκαμάλ Αμπ ντε Νάσερ, προέδρου της Αιγυπτιακής Δημοκρατίας. Ελλάδα, Αίγυπτος, Λιβύη, Σαουδική Αραβία. Τέσσερις χώρες που συμμετείχαν στην πορεία του.
Η Σαουδική Αραβία, όμως, ήταν το εφαλτήριο που τον τίναξε στην κορυφή της δόξας και του πλούτου. Γρήγορα προσεταιρίζεται τους παντοδύναμους σεΐχηδες και λειτουργεί ως μεσίτης, αγοράζοντας για λογαριασμό τους πολυτελείς επαύλεις και θαλαμηγούς και άλλα σκάφη. Τους οργανώνει τις διακοπές τους στην Ελλάδα. Εκείνος, εκτός από το κέρδος, κερδίζει και την εμπιστοσύνη τους.
Με τις συναναστροφές του με τους πλούσιους Σαουδάραβες πετρελαιοπαραγωγούς μαθαίνει όλα τα μυστικά της εμπορίας πετρελαίου. Παράλληλα, η φιλία του με τον υπουργό πετρελαίου σεΐχη Γιαμανί, του επέτρεψε να έχει ισχυρή και αποκλειστική πληροφόρηση γύρω από τις διακυμάνσεις της τιμής του πετρελαίου.
Το έτος 1959 βρίσκει το Γιάννη Λάτση να διαχειρίζεται τρία δεξαμενόπλοια, με τα οποία μεταφέρει πετρελαιοειδή στην Ελλάδα και την Ιταλία. Λίγα χρόνια αργότερα αγοράζει από τον Σταύρο Νιάρχο το υδροπτέρυγο «Εξπρές» το οποίο δρομολογεί στη γραμμή Πασαλιμάνι, Ύδρα, Σπέτσες.
Το 1972 διαθέτει ένα στόλο δεξαμενόπλοιων, με τα οποία μεταφέρει πλέον καύσιμα σε όλες τις χώρες της Μεσογείου. Είναι η εποχή που αγοράζει τα πρώτα ακίνητα. Αγόρασε το πατρικό του σπίτι στο Κατάκωλο, σπίτια στην Αθήνα και στην Εκάλη.
Με τον πόλεμο των επτά ημερών κλείνει η Διώρυγα του Σουέζ. Τα δεξαμενόπλοια κάνουν πλέον τον γύρο της Αφρικής για να μεταφέρουν πετρέλαιο στη Μεσόγειο. Ο Λάτσης εξασφαλίζει πετρέλαιο από τη Λιβύη και το μεταφέρει στην Ελλάδα, βγάζοντας τους συνταγματάρχες από τα αδιέξοδα, αλλά και εξασφαλίζοντας τεράστια κέρδη. Την περίοδο αυτή εξασφαλίζει την άδεια για να ιδρύσει και το διυλιστήριο PETROLA στην Ελευσίνα. Προς το τέλος του 1973 αυξάνεται η τιμή του πετρελαίου. Οι αποθηκευτικοί χώροι είναι γεμάτοι πετρέλαιο. Τα κέρδη του ανυπολόγιστα. Το 1979 αγοράζει την ελβετική Deposit Bank από την οικογένεια Ωνάση. Το 1983 κλείνει το Ναυπηγείο «Ήφαιστος». Το 1989 ιδρύει στη Γενεύη την Private Bank, ακολουθούμενη ένα χρόνο αργότερα από την τράπεζα EUROBANK.Όλα αυτά τα χρόνια ο Γιάννης Λάτσης, παράλληλα με τις επιχειρηματικές του
δραστηριότητες ανέπτυξε και ένα σημαντικό ανθρωπιστικό έργο. Με μια σειρά μεγάλων αγαθοεργιών, δωρεών και φιλανθρωπικών πράξεων συνέβαλλε πάντοτε στην απάλυνση του ανθρώπινου πόνου στηρίζοντας ηθικά και οικονομικά εκατοντάδες πρωτοβουλίες των κυβερνήσεων της Ελλάδας αλλά και άλλων χωρών, κρατικών
οργανισμών, υπουργείων, της Εκκλησίας, νοσοκομείων, ιδρυμάτων, αθλητικών σωματείων, σχολείων κλπ. Ιδιαίτερα σημαντική ήταν η οικονομική συμπαράστασή του στους σεισμοπαθείς της Καλαμάτας, του Πύργου, του Καΐρου, των Γρεβενών και της Αττικής, στην προσπάθεια διεκδίκησης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, στην ανέγερση πρότυπου νοσοκομείου εγκαυμάτων που φέρει και το όνομά του -στο Θριάσιο Νοσοκομείο Ελευσίνας- καθώς στην ανέγερση του Λάτσειου Κολλεγίου. Επίσης πραγματοποίησε σειρά δωρεών προς το ελληνικό δημόσιο (οχήματα στην Αστυνομία και στην Πυροσβεστική), την Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία και το ΝΑΤ. Ο ίδιος ίδρυσε και χρηματοδότησε το Ίδρυμα Υποτροφιών Ι.Σ. Λάτσης (1970), το Ίδρυμα Αποκαταστάσεως Ομογενών εξ Αλβανίας (1991).Ιδιαίτερη μέριμνα και φροντίδα, που εκφράστηκε με δωρεές δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων, έδειχνε πάντα στους Έλληνες ναυτικούς, στα παιδιά όλου του κόσμου και φυσικά στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τον Πύργο Ηλείας. Για την εθνική του προσφορά και το έργο τιμήθηκε από δεκάδες φορείς, με σημαντικότερους το Χρυσό Σταυρό του Οικουμενικού Πατριαρχείου, το
Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Φοίνικα από την Ελληνική Δημοκρατία και το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών.
Σε ότι αφορά την προσωπική του ζωή, ο Γιάννης Λάτσης παντρεύτηκε με την Εριέττα Τσουκαλά και απέκτησε τρία παιδιά, το Σπύρο, τη Μαριάννα και την Μαργαρίτα και πρόλαβε να γνωρίσει συνολικά εννέα εγγόνια. Ο γιος του Σπύρος σπούδασε στο London School of Economics και στο Harvard. Έμεινε για πολλά χρόνια στην Ελβετία, όπου ασχολήθηκε με αγοραπωλησίες ακινήτων ενώ από το 1994 κατέχει τα ηνία των επιχειρήσεων. Και οι δύο κόρες του Γιάννη και της Εριέττας Λάτση, Μαριάννα και Μαργαρίτα, σπούδασαν στην Γενεύη της Ελβετίας. Σήμερα ο Σπύρος Λάτσης μένει στην Ελβετία, η Μαριάννα στην Αθήνα και η Μαργαρίτα στο Μονακό. Οι επιχειρηματικές δραστηριότητες του Γιάννη Λάτση υπήρξαν οι ακρογωνιαίοι λίθοι της ανάπτυξης του Ομίλου που δημιούργησε, αλλά και η μεγάλη παρακαταθήκη στα παιδιά του, που συνεχίζουν το έργο του και επεκτείνουν την δραστηριοποίηση του Ομίλου και σε άλλους τομείς όπως είναι η αγορά ακινήτων, οι ναυπηγήσεις πλοίων, οι αερομεταφορές, η ανάπτυξη υποδομών, κλπ.

[nicky]

Σταύρος Σ. Νιάρχος

Ο Σταύρος Σ. Νιάρχος συνέλαβε τη σημασία τού να σκέφτεται και να δρα κανείς σε παγκόσμιο επίπεδο πολλά χρόνια προτού ο όρος «παγκοσμιοποίηση» αρχίσει να χρησιμοποιείται ευρέως στους τομείς της διεθνούς πολιτικής και της οικονομίας. Παρότι οι επιχειρήσεις του ξεκίνησαν από τον τόπο της καταγωγής και γέννησής του, την Ελλάδα, οι επιτυχίες του αναδείχθηκαν αξιοσημείωτες διεθνώς. Ο Σταύρος Νιάρχος αναγνωρίστηκε ως ένας από τους πιο επιτυχημένους επιχειρηματίες του 20ού αιώνα.

Αν και ήταν κυρίως γνωστός από τις δραστηριότητές του στο χώρο της ναυτιλίας, οι πολλαπλές και διαφορετικές επιχειρηματικές του δραστηριότητες βρέθηκαν στο επίκεντρο της παγκόσμιας οικονομίας από την εποχή της σύστασης του «Ομίλου Νιάρχου» το 1939 μέχρι και το θάνατό του, τον Απρίλιο του 1996. Τα επιτεύγματά του επεκτείνονται και στον 21ο αιώνα με την ίδρυση, μετά το θάνατό του, του Ιδρύματος «Σταύρος Σ. Νιάρχος». Το ΄Ιδρυμα, αφοσιωμένο στη δράση του τόσο στην Ελλάδα όσο και το εξωτερικό, έχει ως αποστολή του τα ενδιαφέροντα και τις ανησυχίες του ίδιου του Σταύρου Νιάρχου, παρέχοντας δυνατότητες για δωρεές στους τομείς της παιδείας, της κοινωνικής πρόνοιας, της υγείας, των τεχνών και του πολιτισμού.

Ο Σταύρος Νιάρχος γεννήθηκε στις 3 Ιουλίου του 1909 στην Αθήνα. Η καταγωγή και των δύο γονέων του, του πατέρα του Σπύρου Νιάρχου και της μητέρας του Ευγενίας Κουμαντάρου, ήταν από μικρά χωριά του νομού Λακωνίας, κοντά στη Σπάρτη. Αφού παρακολούθησε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ξεκίνησε να εργάζεται το 1929 στην οικογενειακή επιχείρηση αλευρομύλων. Η εργασία του εκεί ανέδειξε σύντομα τα διοικητικά του προσόντα. Αντιλαμβανόμενος το σημαντικό κόστος μεταφοράς του εισαγόμενου σιταριού απο την Αργεντινή και τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, ο Νιάρχος έπεισε την οικογένειά του ότι θα μπορούσαν να εξοικονομήσουν χρήματα με την αγορά των πλοίων τα οποία εκτελούσαν τις μεταφορές. Τα πρώτα έξι φορτηγά πλοία αγοράστηκαν κατά τη διάρκεια της οικονομικής ύφεσης των χρόνων του Μεσοπολέμου.

Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και ενώ ο Νιάρχος υπηρετούσε στο Ελληνικό Ναυτικό, οι Συμμαχικές Δυνάμεις μίσθωσαν το πρώτο πλοίο του. Ο Νιάρχος συμμετείχε στις συμμαχικές επιχειρήσεις στη Νορμανδία, όπου και του απονεμήθηκαν, μεταξύ άλλων τιμητικών διακρίσεων, ο Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Φοίνικα, του Ταξιάρχη του Τάγματος του Γεωργίου του Α΄και του Ταξιάρχη του Τάγματος των Αγίων Γεωργίου και Κωνσταντίνου. Το πλοίο το οποίο είχε εκμισθωθεί στους Συμμάχους καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου, και ο Νιάρχος χρησιμοποιήσε τα χρήματα που προήλθαν από την ασφάλεια ως κεφάλαιο για να επεκτείνει το στόλο του. Αγόρασε, κυρίως, δεξαμενόπλοια. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ξεκίνησε η παρουσία του Σταύρου Νιάρχου ως σημαντικού παράγοντα στο χώρο του διεθνούς εμπορίου.

Πριν ακόμη συμπληρωθούν είκοσι χρόνια από τη δημιουργία της εταιρείας του, ο Νιάρχος αποφάσισε το 1956 να ιδρύσει καθώς και να θέσει σε λειτουργία τα Ελληνικά Ναυπηγεία, που ήταν η πρώτη ιδιωτική επένδυση τέτοιας μορφής στην Ελλάδα. Γνωστά ως Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, τα οποία απασχολούσαν πάνω από 6.000 εργαζομένους, γρήγορα έγιναν το μεγαλύτερο ναυπηγικό και επισκευαστικό κέντρο-εργοστάσιο στη Μεσόγειο. Το 1985, τα ναυπηγεία περιήλθαν στο δημόσιο, αλλά το μεγάλο ενδιαφέρον του Σταύρου Νιάρχου για την Ελλάδα εξακολούθησε να αποτελεί πραγματική απόδειξη της σημασίας που μπορεί να έχει η ιδιωτική επένδυση για το καλό της οικονομικής ζωής της χώρας.

Η στρατηγική του Νιάρχου στο χώρο της ναυτιλίας ήταν να αγοράζει και και να κατασκευάζει πλοία μεγάλων διαστάσεων. Γι' αυτό, άλλωστε, τα supertankers του δημιούργησαν παγκόσμια ρεκόρ για το μέγεθος και τη χωρητικότητά τους. Για πολλά χρόνια τού ανήκε ο μεγαλύτερος ιδιωτικός στόλος στον κόσμο. Στην περίοδο της αιχμής του, η ναυτιλιακή του εταιρεία διαχειριζόταν πάνω από ογδόντα πλοία.

Πέρα από τις ναυτιλιακές του επιχειρήσεις, ο Νιάρχος έδειξε ενδιαφέρον και για πολλούς άλλους τομείς. Τα ενδιαφέροντά του επεκτάθηκαν από την ανταγωνιστική ιστιοπλοΐα μέχρι την εκτροφή αλόγων ιπποδρομιών. Αναγνωρίστηκε ως σημαντικός επενδυτής και συλλέκτης έργων τέχνης. Δούλεψε ακούραστα και απαιτούσε πολλά από τους συνεργάτες του. Αυτοδημιούργητος ως ήταν, είχε την ικανότητα να κατανοεί καλά την αξία και τις ικανότητες του κάθε ατόμου. Πίστευε ακράδαντα στην οικογένειά του και μολονότι ταξίδευε και διέμενε σε πολλά μέρη του κόσμου δεν έχασε ποτέ το δεσμό του με την Ελλάδα και την πίστη του στον Ελληνισμό.

Ο Σταύρος Νιάρχος συνειδητοποίησε από νωρίς στη σταδιοδρομία του το πόσο σημαντικό ήταν να ενστερνιστεί μια παγκόσμια στρατηγική. Το όραμά του έδωσε μεγάλη ώθηση στις πολύ μεγάλες επιχειρηματικές του επιτυχίες και συνετέλεσε στον εμπλουτισμό των πολλών και εξαιρετικών συλλογών του με έργα αδιαμφισβήτητης αξίας. Τα μέλη της οικογένειάς του και οι συνεργάτες του στους οποίους ανατέθηκε η διεύθυνση και η εκτέλεση των φιλανθρωπικών σκοπών του Ιδρύματος στην Ελλάδα και σε όλον τον κόσμο έχουν ως οδηγό τους την κληρονομιά που άφησε πίσω του ο Σταύρος Νιάρχος. Έχοντας διαθέσει ένα σημαντικό μέρος της περιουσίας του στο 'Ιδρυμα το οποίο φέρει και το όνομά του, ο Νιάρχος έδωσε μια διαρκή υπόσχεση, αυτή τού να βελτιώνει, μέσα στο πλαίσιο του δυνατού, τις συνθήκες ζωής των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.

[che]

Ο καπετάν Παναγιώτης Τσάκος γεννήθηκε το 1936 στα Καρδάμυλα της νήσου Χίου. Γεννημένος στο ναυτικό περιβάλλον των Καρδαμύλων, που ήδη από του 1850 είχε δημιουργήσει τους πρώτους καραβοκύρηδες και σαν παιδί αναθρεμένος μέσα σε μια οικογένεια που από το 1880 ήταν σημαντική ανάμεσα σ’αυτούς και αργότερα συνδεδεμένη με συγγένεια με την οικογένεια των Λιβανών (Λιβανούδων όπως τους λένε στα Καρδάμυλα), θαύμαζε από παιδί τα κατορθώματά τους, τη ναυτοσύνη τους και την εξέλιξη των παλιών καραβοκύρηδων στους μεγάλους πια εφοπλιστές των παιδικών του χρόνων (Λιβανοί, Καρράδες κ. ά.). Αυτές οι παιδικές του εικόνες, ο θρύλος των παλιών καραβοκύρηδων, ο θαυμασμός των επιτευμάτων τους και της αξιοσύνης τους τον οδήγησαν γρήγορα στη θάλασσα και σε στόχους που δεν θα σταματούσαν απλά στην πλοιαρχία. Κατά τη διάρκεια των εγκύκλιων σπουδών του είχε την πρώτη θαλασσινή εμπειρία ως μέλος πληρώματος πλοίου σε ηλικία 16 ετών. Απεφοίτησε από το Λιβάνειο Ναυτικό Γυμνάσιο Καρδαμύλων και από το 1954 ξεκίνησε το ναυτικό επάγγελμα σαν Δόκιμος Πλοίαρχος. Έκτοτε και μέχρι το 1965 υπηρέτησε συνεχώς σε διάφορα πλοία σαν Δόκιμος – Ανθυποπλοίαρχος – Υποπλοίαρχος και Πλοίαρχος με μόνη διακοπή το 1959, όταν θέλοντας να συνδυάσει την πείρα με θεωρητική κατάρτιση, πραγματοποίησε σπουδές Chartering και Insurance στην Αγγλία και το 1960, όταν υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία στο Λιμενικό Σώμα.

Κατά τα έτη 1965 έως 1970 πρόσφερε τις υπηρεσίες του σε μεγάλη ναυτιλιακή εταιρεία της εποχής σαν Αρχιπλοίαρχος και Operation Manager. Το έτος 1970 απέκτησε το πρώτο του πλοίο και ίδρυσε την Eταιρεία “ΤSAKOS SHIPPING & TRADING S.A.” η οποία σήμερα αποτελεί τον κορμό του Ομίλου των Eταιρειών ΤΣΑΚΟΣ.

Σήμερα τα κεντρικά γραφεία του Ομίλου βρίσκονται στο “Μέγαρο Μακεδονία” και υπάρχουν περιφερειακά γραφεία και εταιρείες που είναι εγκατεστημένες στην νήσο Χίο, στο Λονδίνο, στην Νέα Υόρκη, στο Μοντεβιδέο, στη Μανίλα και στην Σιγκαπούρη. Ο στόλος που διαχειρίζεται η Εταιρεία περιλαμβάνει πάνω από 50 πλοία (δεξαμενόπλοια, πλοία μεταφοράς ξηρού φορτίου και εμπορευματοκιβωτίων) συνολικής χωρεητικότητας πάνω από 5.000.000 τόνους, πράγμα που κατατάσσει την Εταιρεία σε μία από τις μεγαλύτερες της Ελλάδος και του διεθνούς ναυτιλιακού χώρου.

Μεταξύ των πολλών δραστηριοτήτων του Ομίλου, περιλαμβάνονται τα ναυπηγεία “Tsakos Industrial Navales” στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης που παρέχουν παντός είδους επισκευαστικές υπηρεσίες στον διεθνή στόλο. Το “Ίδρυμα Τσάκου” ή “FUNDATION TSAKOS” ιδρύθηκε το 1978 με πρωτοβουλία και χρηματοδότηση του Καπετάν Παναγιώτη Τσάκου επίσης στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης, με στόχο την προαγωγή ισχυρών πολιτιστικών δεσμών μεταξύ των λαών της Ελλάδος και Ουρουγουάης. Το Ίδρυμα Τσάκου παρέχει συνεχώς την δυνατότητα εκμαθήσεως της ελληνικής γλώσσας και μεταφοράς στοιχείων του Ελληνικού Πολιτισμού σε χιλιάδες Ουρουγουανούς σπουδαστές. Για την σημαντική αυτή προσφορά απενεμήθη το 1999 στον Καπτ. Παναγιώτη Τσάκο από την Νομαρχία Αττικής ο τίτλος του “Πρευσβευτή Ελληνισμού”.

Ο Όμιλος Τσάκου επιχορηγεί την λειτουργία των Πολυτεχνικών Ναυτικών Σχολών των πόλεων Legaspi και Naga των Φιλιππίνων για την επαγγελματική κατάρτιση των ναυτικών. Οι άριστοι των αποφοιτούντων προσλαμβάνονται κατ’απόλυτη επιλογή από τον Όμιλο για την επάνδρωση των πλοίων του. Για την προσφορά αυτή έχει απονεμηθεί στον Καπετάν Παναγιώτη Τσάκο, ο τιμητικός βαθμός του αρχιπλοιάρχου του εφεδρικού στόλου των Φιλιππίνων.

Ο Καπετάν Παναγιώτης Τσάκος μετέχει ως μέλος ή μέλος των Διοικητικών Συμβουλίων Ελληνικών και Διεθνών Οργανισμών, όπως:

· Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών,

· London Steam-ship, Owner’s Mutual Insurance Association L.t.d.,

· Hellenic War Risks Association (Bermuda) L.t.d.,

· American Bureau of Shipping,

· Lloyds Register of Shipping,

· Mariner’s Polytechnic College Foundation, Naga & Legaspi στις Φιλιππίνες,

· Ένωση Προστασίας Παλασσίου Περιβάλλοντος Ελλάδος (Helmepa) και των Philmepa και Urumepa στις Φιλιππίνες και Ουρουγουάη τις αντίστοιχες των οποίων υπήρξε ιδρυτικό μέλος,

· Hellenic Institute for the Preservation of Nautical Tradition,

· The National Maritime Historical Society,

· The American Hellenic Institute Corporation,

· Propeller Club of the United States,

· Ναυτικός Όμιλος Ελλάδος,

· Αντιπρόσωπος της Ολυμπιακής Επιτροπής της Ουρουγουάης στην Ελλάδα,

· Διακεκριμένο μέλος της Ελληνικής Κοινότητας του Μοντεβιδέο Ουρουγουάης,

· Μέλος του Δ.Σ. της αδελφότητας των Οφφικιάλων «ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ»,

· Επίτιμο μέλος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Ι. Ν. Τιμίου Σταυρού Καρδαμύλων,

· Επίτιμο μέλος της Ενώσεως Αγιοπαρασκευουσιών (Κρήνης) Μ. Ασίας.

Σημαντικές είναι οι συνδρομές και δωρεές σε κοινοφελή έργα και φιλανθρωπικά ιδρύματα στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στην γενέτειρα πατρίδα του Χίο και τα Καρδάμυλα. Η ευαισθητοποίησή του στα της Θρησκείας μας εκφράζεται με τη συνεισφορά του στο έργο του Οικουμενικού Πατριαρχείου της Κωνσταντινουπόλεως, για την οποία του έχει απονεμηθεί ο τίτλος του ¶ρχοντα Εξάρχου.

Ο Καπτ. Παναγιώτης Ν. Τσάκος είναι μέλος του προξενικού σώματος και τιμάται με την θέση του επιτίμου Προξένου της Γκάνας στην Ελλάδα καθώς και εκείνη του Προξένου της Κύπρου στην Ουρουγουάη.

Σύζυγος του Καπτ. Π. Ν. Τσάκου είναι η διακεκριμένη Ιατρός καρδιολόγος και συγγραφέας διαφόρων ιατρικών βοηθημάτων για ναυτικούς και όχι μόνον, Ειρήνη Σαρόγλου Τσάκου (ΜD).

Ο υιός κ. Νίκος Π. Τσάκος, μετά το πέρας των πανεπιστημιακών και μεταπτυχιακών σπουδών του εις Η. Π. Α. και Αγγλία, ανέλαβε ενεργό δράση στην εταιρεία η διακεκτιμένη ενώ βρέθηκε στην πρωτοπορεία των εξελίξεων με την ανάπτυξη ναυτιλιακών εταιρειών εισηγμένων στα διεθνή χρηματιστήρια.

Τέλος η θυγατέρα κ. Μαρία Π. Τσάκου, μετά το πέρας των οικονομικών σπουδών της εις Αγγλία, ανέλαβε την παρακολούθηση των οικονομικών της Εταιρείας καθώς και την ευθύνη αξιολογήσεως και περατώσεως special projects.

πηγη ''www.ec-patr.gr''

[triad]

[quote="nicky"]ΩΝΑΣΗΣ : Ο άνθρωπος του αιώνα

ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΟΤΑΝ ΕΤΟΙΜΑΖΟΤΑΝ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΨΕΙ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΜΠΕΙ ΣΤΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ ΕΦΤΑΣΕ ΕΝΑΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΖΗΤΗΣΕ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΕΙ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑΤΙ ΒΙΑΖΟΤΑΝ.ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΜΟΝΗ ΤΟΥ, Ο ΩΝΑΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕ ΤΗ ΘΕΣΗ ΣΤΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ.ΤΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ ΕΠΕΣΕ ΚΑΙ ΣΚΟΤΩΘΗΚΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΠΙΒΑΙΝΟΝΤΕΣ.ΠΑΙΡΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΤΟΝ ΩΝΑΣΗ ΣΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΚΩΝΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΩΝΑΣΗΣ ΠΟΥ ΚΟΙΜΟΤΑΝ ΜΕΧΡΙ ΕΚΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ.ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΝΕΙ "ΖΕΙΣ?" ΔΕΝ ΗΞΕΡΑΝ ΟΤΙ ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΕΠΙΒΙΒΑΣΤΕΙ.ΑΠΟ ΤΟ ΦΙΛΟ ΤΟΥ ΠΛΡΟΦΟΡΗΘΗΚΕ ΤΙ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ.
Υ.Γ.:ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΙ ΚΟΙΜΑΣΑΙ Κ Η ΤΥΧΗ ΣΟΥ ΔΟΥΛΕΥΕΙ

ΕΠΙΣΗΣ Ο ΩΝΑΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΚΑΝΕ "ΚΑΘΕΣΤΩΣ"(ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΕΥΡΗΜΑ ΤΩΝ ΑΓΓΛΩΝ ΠΛΟΙΟΚΤΗΤΩΝ) ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΜΕ ΤΙΣ ΜΟΝΑΧΟΒΑΠΟΡΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ, ΩΣΤΕ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΤΥΧΗΜΑΤΟΣ ΝΑ ΜΗ ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΑΙ Η ΕΥΘΥΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΑ ΠΛΟΙΟ ΣΤΟ ΑΛΛΟ

[Morgan]

μπραβο σε ολους σας παιδια, εξαιρετικα ενδιαφερον θεμα

[Morgan]

Και αυτό είναι Ωνάσης



και η διαθήκη του

[Morgan]

Σ.Νιάρχος

και το σκάφος του Ι.Λάτση....(ποιο εύκολο να βρείς φωτό του Πάρι)

[che]

ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΙ ΤΗΣ ΓΝΩΜΗΣ ΟΤΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ ΒΑΖΩ ΣΤΟ ΤΟΠΙΚ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΠΙΣΤΙΟΛΗ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑ 32 ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ TOP TANKERS ME ΣΤΟΛΟ 27 ΠΛΟΙΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΘΑΥΜΑΖΩ.


‘’WHO IS THIS PISTIOLIS?’’


Στα δεκαξι του εμεινε στην ιδια ταξη,τωρα (32 ετων)εχει στολο με 27 τανκερ αφου καταφερε να εισαχθει στον nasdaq σε χρονο ρεκορ!


Ακομη και σημερα το ονομα ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΠΙΣΤΙΟΛΗΣ προκαλει...ριγη ανατριχιλας σε καποιους απο τους καθηγητες του Κολλεγιου Αθηνων.Κι ομως ο 16χρονος Βαγγελης (μονιμος αδιαβαστος-εμεινε μαλιστα και μια χρονια στην ιδια ταξη...) και ο32 χρονος Ευαγγελος (εφοπλιστης-φαινομενο,με 27 τανκερς και μια εταιρεια αξιας μισου δισεκατομμυριου δολαριων υπο τον ελεγχο)ειναι το ιδιο προσωπο...

Ο λεπτοκαμωμενος νεαρς,που μολις την δεκαετια του ’80 καθοταν στα θρανια ενος απο τα πιο φημισμενα σχολεια της Αθηνας αν και γονος ευπορης οικογενειας θα μπορουσε να χαρακτηριστει και ‘’τεντιμποης’’ νεοτερης κοπης.Κοπανατζης (‘’απο τους μεγαλυτερους’’,ομολογει με αφοπλιστικη ειλικρινια),λατρης της μοτοσικλετας και της περιπετειας,εβγαζε...σπυρια στην ιδεα και μονο του διαβασματος,προβληματιζοντας με τα καμωματα του γονεις και καθηγητες.

Η οικογενεια του επιστρατευσε,μαλιστα καθηγητρια του Χαβαρντ με εξειδικευμενες γνωσεις ψυχολογιας για να ανακαλυψει τη ‘’γενεσιουργο’’ αιτια της ανησυχης και ανεξηγητες συμπεριφορας.Η διαγνωση;το εφηβικο του μυαλο ‘’ετρεχε’’ πολυ πιο γρηγορα απο την ηλικια του.

Το IQ του στα υψη(141 εδειξε το τεστ,οταν ο μεσος ορος ειναι 85-90).Τον μαγευαν οι συζητησεις των μεγαλων για bussines.Τον αποροφουσαν χωρις να πηττει στιγμη.

Απο την πρωτη στιγμη ερωτευτηκε τη ναυτιλια.Πολυ συχνα προτιμουσε να χαθει στα βιβλια και τα εξειδικευμενα εντυπα για το shiping,απορριπτοντας τις προτασεις των κολλητων του για μπαλα η’ για τσαρκα με τα πολυτελη αυτοκινητα τους και τις ενυπωσιακες κοπελες που ΄΄ζουζουνιζαν’’ γυρω τους.’’Διαβαζα μετα μανιας τα εντυπα του κλαδου,παρα το γεγονος οτι στην ‘αρχη’ δεν καταλαβαινα τιποτα’’εξομολογειται.Η μονη προταση που δεν απερριψε ποτε ηταν οταν τον καλουσαν οι –σχεδον παντοτε μεγαλυτερης ηλικιας-φιλοι του να ΄΄μπαρκαρει’’στα σκαφη τους.

Παντως η μανια του με τη ναυτιλια δεν ηταν κληρονομικη.Για την ‘’ευκαταστατη’’ οικογενεια του η θαλασσα ηταν απλως ενα χομπι,αφου οι γονεις του συμμετειχαν σε αγωνες ιστιοπλοιας.

Ενα ‘’χομπι’’ αξιας ενος δις.δολ.

Στα 26 του χρονια ο ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΠΙΣΤΙΟΛΗΣ αποφασισε να σαλπαρει για βαθια επιχειρηματικα νερα προκαλωντας νεα ριγη ανατριχηλας.Αυτη την φορα οχι στους καθηγητες του (που εχουν καθε λογο να αισθανονται περιφανοι),αλλα στη διεθνη ναυτιλιακη κοινοτητα.Τα πρωτα χρονια εφοπλιστικοι κυκλοι,ακαδημαικοι του Λονδινου και ισχυροι παραγοντες της παγκοσμιας ναυτιλιας αναρωτιονταν ‘’who is this Pistiolis?’’.Σημερα στα 32 του χρονια ο αυτοδημιουργητος και ηδη πετυχημενος Ελληνας εφοπλιστης θετει νεα στανταρ σε αυτο που συχνα αποκαλουμε ελληνικο επιχειρηματικο δαιμονιο.

Πριν απο 18 μηνες ηλεγχε 7 πετρελαιοφορα.Μετα την εισαγωγη-εξπρες της εταιρειας του ‘’TOP TANKERS’’ στο χρηματιστηριο του nasdaq (Ιουλιος 2004) ο στολος του εχει φτασει τα 27 τανκερς και διευρυνεται με ραγδαιο ρυθμο.Ηδη η επιτυχια της εταιρειας του στο χρηματιστηριο της ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ (προκειτε για την ταχυτερη εισαγωγη στην ιστορια του nasdaq αφου η δημοσια εγγραφη –ipo- ολοκληρωθηκε μολις σε 97 μερες) παραδιδεται ως case study με τιτλο ‘’The ‘’TOP TANKER’’ phenomenon’’ στο CITY UNIVERSITY του Λονδινου.

Στην Ελλαδα ο ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΠΙΣΤΙΟΛΗΣ ειναι ελαχιστα γνωστος εκτος των εφοπλιστικων κυκλων.Ισως επειδη ο ιδιος αποφευγει συστηματικα τις κοσμικοτητες και παραμενει προσηλωμενος στη δουλεια του.Μπορει να δειχνει κοινωνικος στην πραγματικοτητα ομως διαθετει ελαχιστο χρονο για την προσωπικη του ζωη.Η καθημερινοτητα του κινητειται μεταξυ Αθηνας,Λονδινου και Νεας Υορκης ‘’πολλες φορες κλεινω το τηλεφωνο στις 3.00 και 4.00 τα ξημερωματα προσαρμοζοντας την ζωη μου στο ωραριο των ΗΠΑ’’.Το επιβαιβεβαιωνουν και οσοι των ξερουν’’Ο Πιστιολης δεν ξερει τι θα πει διακοπες’’!Ακομη και τον δεκαπενταυγουστο οταν η Αθηνα εχει αδειασει απο ολους τους αλλους εκεινος δουλευει σχεδον ολομοναχος στο γραφειο του στη Μεσογειων (στο εμπορικο κεντρο διπλα στο ΄’’Ερρικος Ντυναν’’.

Ενα καλοκαιρι βρεθηκε στο Ντουμπαι αλλα και αυτο το ταξιδι ηταν επαγγελματικο.Φετος ειναι η πρωτη χρονια που εκανε διακοπες εννεα ‘’ολοκληρες’’ ημερες (και αυτες οπως σπευδει να διευκρινισει Σαββατοκυριακα!Η 27 χρονη συντροφος του (συμφοιτητρια απο το Λονδινο)μαλλον εχει...συνιθισει τους τρελους ρυθμους.

Παντως ο μυθος του εξαπλωνεται ολο και περισσοτερο μεταξυ εκεινων που ξερουν.Αναμενομενο αφου η διαδρομη της ‘’TOP TANKERS’’ ειναι εντυπωσιακη.Πριν απο εναμιση χρονο η αξια του στολου της ηταν ‘’μολις 60 εκατ.δολ. Σημερα φτανει το 1,1 δις δολ!.

Παραστατικος και χειμαρρωδης στον λογο του θεωρει οτι ενας στολος μοιαζει με ενα εργοστασιο που επιπλεει.Μεγαλες εγκαταστασεις ,χαοτικα μηχανοστασια και μια διαρκεις προσπαθεια να κουμανταρεις 27 διαφορετικα πλοια που ταξιδευουν απο την μια ακρη της υφιλιου στην αλλη.Οταν μιλαει για πλοια το παθος του δεν κρυβεται.Παρ οτι τα τηλεφωνα δεν σταματουν λεπτο,αποπνεει σιγουρια,πειθει για την προσηλωση του στον στοχο,την διαθεση του για ατελειωτες ωρες δουλειας και αυστηρη ταξη(στο τελος της κουβεντας,σκυβει να διορθωσει το χαλακι του γραφειου του).

‘’Οτι καταφερα μεχρι σημερα το εκανα απο χομπι και οχι απο αναγκη για χρηματα’’του αρεσει να λεει.’’Ημουν αποφασιστικος και ουδεποτε διστασα να παραδεχτω αυτα που δεν γνωριζω,να ρωτησω,να μαθω.Ακομα και σημερα που θεωρουμαι πετυχημενος εφοπλιστης τηλεφωνω συχνα σε γνωστους και φιλους μου και ρωτω την γνωμη για τον χειρισμο μιας καταστασης που με δυσκολευει’’

Προσφατα η λεσχη επιχειρηματικοτητας τον τιμησε με το βραβειο ‘’ΚΟΥΡΟΣ’’ για την επιδοση του στον διεθνη οικονομικο στιβο.Βεβαια τα ονειρα του δεν σταματον εδω.

Στο City του Λονδινου

Οταν ο ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΠΙΣΤΙΟΛΗΣ τελειωσε –μετα βιας...- το Κολλεγιο Αθηνων ο πατερας του (ιδιοκτητης οικοδομικης εταιρειας τοτε και σημερα μετοχος της κατασκευαστικης ‘’ΑΘΗΝΑ ΑΤΕ’’ τον εστειλε για σπουδες Μηχανολογιας στη Γερμανια.Το παθος του ομως με τα καραβια τον οδηγησε για ναυτιλιακες σπουδες στο Southampton της Μ.Βρετανιας οπου τερματισε πρωτος μεταξυ των συμφοιτητων του (το 1998).’’Ειχα στρωμενη δουλεια στον κατασκευαστικο κλαδο και εκανα στροφη 180 μοιρων.Τα καταφερα γιατι εκανα αυτο που ηθελα απο μικρο παιδι’’,συμβουλευει τους νεοτερους του οταν τον ρωτουν για την επαγγελματικη τους σταδιοδρομια.

Παραλληλα με τις σπουδες του που τον εχανες που τον εβρισκες επισκεπτονταν την καρδια της παγκοσμιας ναυτιλιας το ‘’city’’ του Λονδινου.Καλλιεργουσε τις διασυνδεσεις του με τους ναυτιλιακους κυκλους και τρυπωνε σε μεγαλες εταιρειες αγοροπωλησιας πλοιων και ναυλωσεων (HOWE ROBINSON κ.α).’’Ηταν μια χρησιμη εμπειρια οχι ομως και κατι που ανετρεψε τον σχεδιασμο μου.Απο 10 χρονων ηξερα με τι θα ασχοληθω.Επρεπε ομως να ανακαλυψω και την αλλη πλευρα της ναυτιλιας.Οχι του πλοιοκτητη αλλα των ανθρωπων με τους οποιους συνεργαζεται οταν διαχειριζεται εναν στολο’’εξηγησε ο ιδιος.

Με την στηριξη της οικογενειας του το 1993 αγορασε τα πρωτα container ships προς 6.2 εκατ.δολ.Ο ιδιος διαψευδει τις πληροφοριες που θελουν την πρωτη αγορα να εγινε ‘’με τις πλατες’’ γνωστου εφοπλιστη.Λιγα χρονια αργοτερα (Δεκεμβριος 1999) και ενω ο ιδιος εχει επιστρεψει μονιμα στην Ελλαδα ξεκινησε την ιστορια της ‘’TOP TANKERS’’ που πολυ συντομα απεκτησε βεβαια και θυγατρικη στο Λονδινο.Η ‘’TOP TANKER’’ ειναι η πρωτη ναυτιλιακη εταιρεια που περασε τις πυλες του nasdaq αξιοποιωντας ενα παλιο αλλα δοκιμασμενο μοντελο αναπτυξης με σκαρια απο ‘’δευτερο χερι’’.Αγορασε το πρωτο της τανκερ απο τον Ομιλο Νιαρχου.Ακολουθησαν οι συμφωνειες με τον Ομιλο Λατση απο τον οποιο απεκτησε 3 πετρελαιοφορα .Εκτοτε ο στολος μεγαλωνει διαρκως με την προσθηκη πλοιων απο την Δανια,την Ινδια και τις ΗΠΑ.Σημερα παρα την επιθετικη της αναπτυξη η ΄΄TOP TANKERS’’ ακολουθει πολιτικη χαμηλου δανεισμου.Τα δανεια ανερχονται περι το 44-50% της αξιας του στολου της,ενω το υπολοιπο εχει καλυφθει με τα ιδια κεφαλαια(εναντι δανεισμου 60-80%που εμφανιζουν αλλες ναυτιλιακες εταιρειες).

Οταν ξεκινησε ο ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΠΙΣΤΙΟΛΗΣ η μεταφορα πετρελαιου βρισκοταν σε ανθηση διεθνως.Ωστοσο και εν αντιθεσει με την αγορα ξηρου φορτιου (ζαχαρη,σιταρι κ.α)αποτελουσε ενα κλειστο κλαμπ.Οι συμφωνιες με τις πετρελαικες εταιρειες που κυριαρχουν στην διεθνη σκηνη τις γνωστες και ως 7 αδερφες απαιτησαν εξαιρετικα προσεχτικες κινησεις και διπλωματικους χειρισμους.Αρχικα τον αντιμετωπισαν με δυσπιστια –ηταν και η ηλικια του μολις 26 ετων-Παρα ταυτα καταφερε και τιε απεισε.

Με την ιδια δυσπιστια βρεθηκε αντιμετωπος και πολυ αργοτερα οταν περσι διοργανωσε σειρα παρουσιασεων (road shows) στις ΗΠΑ για να προσελκυσει τους θεσμικους επενδυτες στην μετοχη της ‘’top tanker’’.’’Οταν μπηκα στην αιθουσα σχεδον δεν μου εδωσαν σημασια.Νομισαν οτι ειμαι απλως...ενας συμβουλος του ceo(διευθυνοντος συμβουλου)’’,εξιστορει.Παρα τις αρχικες επιφυλαξεις που προκαλεσε το νεαρο της ηλικιας του ομως οι μεγαλοι θεσμικοι επενδυτες τον εμπιστευτικαν.Περισσοτερο τον ιδιο (...ισως και την παγκοσμια κυριαρχια των Ελληνων στην θαλασσα) παρα την εταιρεια αυτη καθαυτη αφου ‘’ηταν πολυ μικρη και πολυ καινουρια για να αποτελεσει εχεγγυο΄΄εξηγει ο κ.Πιστιολης.

Το αποτελεσμα δικαιωσε και τις δυο πλευρες.Με τιμη εισαγωγης τα 11 δολαρια μετα τρεις μηνες η μετοχη εκτιναχθηκε στα 24 (σημερα διαπραγματευεται στην περιοχη των 14 δολαριων με την κεφαλαιοποιηση της εταιρειας να φτανει τα 450 εκατ.δολ.).Μεγαλες αμερικανικες εφημεριδες οπως η ‘’WALL STREET JOURNAL’’ συμπεριελαβαν την ‘’top tankers’’ στο τοπ 10 των μετοχων με την ταχυτερη αποδοση.

Στην αγορα ξηρου φορτιου τα σχεδια της τοπ τανκερ προσωρινα εχουν παγωσει.Αν και η συμφωνια για την εξαγορα του στολου της οικογενειας Νομικου ειχε κλεισει εναντι 500 εκατ.δολ το deal ναυαγησε την τελευταια στιγμη για λογους τεχνικους που αφορουσαν την εξασφαλιση της απαραιτητης τραπεζικης χρηματοδοτησης.

Επεται συνεχεια

Παρα τις επιτυχιες και την αλματωδη αναπτυξη του στολου του ο κ.Πιστιολης θεωρει οτι ο δρομος προς την κορυφη παραμενει ακομα μακρυς.Αυτο που χρειαζεται οπως λεει ειναι να συνεχισει να δουλευει με την ιδια ορεξη και τα επομενα χρονια’’ο παραγοντας τυχη ειναι εξισου σημαντικος καθως και η διεθνης οικονομικη συγκυρια,που επηρεαζει την αγορα και διαμορφωνει το κλιμα’’.

ΠΗΓΗ ‘’ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ/BUSSINES STORIES’’
Της 27 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2005 ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΤΗΣ κ.ΜΑΡΙΑΝΝΑΣ ΤΖΑΝΝΕ