Λογοτεχνία, Ποίηση & Ναυτιλία

**Morgan** · 29-06-2005, 14:31

μου αρεσει γιατι ειπα να βαλουμε κατι ευχαριστο

**triad** · 29-06-2005, 14:35

ΝΑΙ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ.ΔΕ ΛΕΩ ΩΡΑΙΟ ΕΙΝΑΙ, ΑΛΛΑ ΝΑ ΕΥΘΥΜΗΣΟΥΜΕ ΛΙΓΟ...

**xara** · 29-06-2005, 14:44

Νίκος Καββαδίας:
A Bord de l' "ASPASIA"

Από τη συλλογή "Μαραμπού" (¶γρα, 1990)

Ταξίδευες κυνηγημένη από τη μοίρα σου
για την κατάλευκη μα πένθημη Ελβετία ,
πάντα στο deck , σε μιά σαίζ-λόγκ πεσμένη , κάτωχρη
απ' την γνωστή και θλιβερότατην αιτία.

Πάντοτε ανήσυχα οι δικοί σου σε τριγύριζαν ,
μα εσύ κοιτάζοντας τα μάκρη αδιαφορούσες.
Σ' ό,τι σου λεγαν πικρογέλαγες , γιατί ένιωθες
πως για τη χώρα του θανάτου οδοιπορούσες.

Κάποια βραδιά , που από το Στρόπμπολι περνούσαμε ,
είπες σε κάποιον γελαστή , σε τόνο αστείου:
"Πώς μοιάζει τ' άρρωστο κορμί μου , καθώς καίγεται ,
με την κορφή τη φλεγομένη του ηφαιστείου!"

Ύστερα σ' είδα στη Μαρσίλια σαν εχάθηκες
μέσα στο θόρυβο χωρίς να στρέψεις πίσω.
Κ' εγώ , που την υγρή έκταση αγάπησα ,
λέω : πώς εσένα θα μπορούσα ν' αγαπήσω...

**efouskayak** · 29-06-2005, 14:50

Να σαι καλά Xara που μας έφτιαξες την διάθεση :cry:

**xara** · 29-06-2005, 15:28

:mrgreen: :mrgreen: :mrgreen: χεχεχε!!!

**Morgan** · 29-06-2005, 15:34

Αρχική Δημοσίευση από efouskayak

Να σαι καλά Xara που μας έφτιαξες την διάθεση :cry:

εδω που τα λεμε η ναυτική ποίηση δεν είναι και από την φύση της χαρούμενη..
εχει ενα γχος και μια σκοτεινιλα καποιες φορες και μια κλειστοφοβικη διαθεση.

ειναι λογικο ομως...ας σκεφτει ο καθενας απο εδω μεσα να φευγει απο το σπιτι του για 6 μηνες ή καλύτερα μισό χρόνο για να το καταλαβουμε, να κλειστεί σε μια καμπινα, να μην δει κανεναν δικο του, συγγενη , φίλο, αδελφό....παρεα με αγνωστους...στην μεση του πουθενα.
τι συναισθηματα δημιουργει αυτη η σκεψη??

**GETMAN03** · 29-06-2005, 17:00

Παλι θα ερθω να σου αντιπαρατεθω Morgan. Αν θυμασαι σε ο,τι συζήτηση εχουμε κάνει είμαστε η μέρα με τη νύχτα. Εσύ στεριά εγώ θάλασσα.

"Φευγει απο το σπιτι του για 6 μηνες ή καλύτερα μισό χρόνο"
Φευγει απο το σπιτι του για 6 μηνες να ταξιδεψει στον κόσμο

"να κλειστεί σε μια καμπινα"
Να ανοίξει το μάτι του βλέποντας το απέραντο γαλάζιο + Κάθε λιμάνι και καημός.

"να μην δει κανεναν δικο του, συγγενη , φίλο, αδελφό....παρεα με αγνωστους...στην μεση του πουθενα"
Να γνωρίσει νέους ανθρώπους και τόπους.

Ειναι θέμα νοοτροπίας, βιωματων ή το οτι εγώ βλέπω την θάλασσα με λίγο πιο ρομαντικό τρόπο απ'ότι εσυ?

"Σαλπάρισε μια νύχτα με πανσέληνο και στο στερνό του γράμμα μου 'χε γράψει"

Η υπογραφή σου σε χαρακτηρίζει θα'λεγα.....

**Morgan** · 29-06-2005, 17:25

Διαφωνεις χωρις λογο συναδελφε καθως εγω μαλλον υπερ ειμαι των ανθρωπων που θελουν την θαλασσα, υπερ και για το επαγγελμα αλλα οι δυσκολιες υπαρχουν και οπως εδω αναφερουμε τις "ευκολιες" λεμε και τις "δυσκολιες"...
Επειδη εδω το θεμα ειναι η ποιηση , βαλε μερικα ευχαριστα ποιηματα του ΝΚ ή αλλων ναυτικων ωστε να δουμε ποσο πολυ ρομαντικοι ηταν και αυτοι και ποσο θετικα λειτουργησαν οσα αναφερεις στην ψυχολογια τους.....!!!
Ρομαντικα για την θαλασσα, μιλανε εκεινοι που την αγναντευουν και οχι οσοι την ταξιδεψαν . Με αγαπη μιλανε ολοι...

Αν και αυτα θα αρκουσαν και περιμενω με αγωνια τα ποιηματακια σου σου λεω και τα παρακατω....