Τέλος δε της ταινίας ο άνθρωπος για όλες τις δουλιές
PDVD_045.JPG
PDVD_046.JPG
PDVD_079.JPG
Τέλος δε της ταινίας ο άνθρωπος για όλες τις δουλιές
PDVD_045.JPG
PDVD_046.JPG
PDVD_079.JPG
Aπό την ταινία Πεθαινω Καθε Ξημερωμα βλέπουμε τον Πειραιά του 1969
Πηγή Piraeus Archives
Ταινια για καραβολατρες!!! Ευχαριστουμε φιλε SteliosK που μας την θυμησες!!!
Aπό το Εpsilon TV προβάλλονται πολλές παλιές ελληνικές ταινίες που γιά εμάς τους καραβολάτρες είναι πραγματικός θησαυρός.
Χθες έπαξε το "Μιά του κλέφτη"(1960) με την Πάρο εντελώς αγνώριστη όπου κάποιοι μεγαλοαστοί πάνε γιά διακοπές.
Δυστυχώς κ εδώ βλέπουμε το απαράδεκτο που κάνει η "Καραγιάννης-Καρατζόπουλος" με την συρραφή πλάνων που προέρχονται από άλλες ταινίες. Σε ό,τι μας ενδιαφέρει,το πλοίο που πάει στην Πάρο ξεκινάει με το ΠΙΝΔΟΣ,φαίνονται οι μπίγες κάποιου από τα τετράδυμα,μετά το ΚΑΜΕΛΙΑ δευτερόπρυμα κ καταλήγει να φθάνει το ΕΛΛΑΣ του Διαπούλη!
Αιδώς Αργείοι...
Απόψε, 6 του Χιονιά 2015, αισθάνομαι την ανάγκη να αναφερθώ στον "παππού-Νικόλα", που γιορτάζει. Πριν ένα χρόνο περίπου ήταν, που προσκύνησα την εικόνα του στο Μπάρι της Ιταλίας και συγκινούμαι ακόμη, σαν το θυμάμαι. Απόψε γιορτάζει ένας δικός μας άνθρωπος, ο προστάτης των ναυτικών, ένας επαγγελματίας θαλασσινός -όπως τον θέλει η λαϊκή παράδοση και λατρεία-, ένας καραβοκύρης, όπως τον παριστάνουν πολλοί αγιογράφοι... Απόψε γιορτάζει ο ’η-Νικόλας, που τα ρούχα του -λένε- πως είναι πάντοτε βρεγμένα από την άλμη, τα γένεια του στάζουν θάλασσα και και το μέτωπό του είναι ιδρωμένο από την προσπάθεια να προφθάσει παντού, να βοηθήσει τα καράβια που θαλασσοπνίγονται και κείνους που τον επικαλούνται...
Χρόνια Πολλά σε όλους!
«ἕνα μικρὸ ναυάγιο- τὰ κατάρτια, σπασμένα, κυματίζανε
λοξὰ στὸ βάθος, σὰν πλοκάμια ἢ μνήμη ὀνείρων,
δείχνοντας τὸ σκαρί του, στόμα θαμπὸ κάποιου
μεγάλου κήτους νεκροῦ σβησμένο στὸ νερό.
To ποίημα που εμπνεύστηκε ο Σεφέρης σε μια από τις βαρκάδες στον Πόρο το 1946
όταν παρατήρησε στο βυθό ένα σκάφος με όνομα Κίχλη στην πλώρη.
Kihli.jpg
Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr
Ο καλός φίλος SteliosK αναφέρεται, με προχθεσινό δημοσίευμά του, στον πολυταξιδεμένο ποιητή Γιώργο Σεφέρη.
Επιτρέψτε μου να σας θυμίσω με την σειρά μου και ένα ποίημα του Γιώργου Σεφεριάδη (Γιώργου Σεφέρη), που μολονότι δεν φαίνεται να έχει άμεση σχέση με την ναυτική παράδοση, την οποία υπηρετεί το forum στο οποίο συμμετέχουμε, συγκινεί με τον συμβολισμό του κάθε ναυτικό και κάθε άνθρωπο...
Πρόκειται για το εξαιρετικό ποίημα "Πες της το μ' ένα γιουκαλίλι", γραμμένο με ομοιοκαταληξία, στα νεανικά του χρόνια, σε ηλικία μόλις 24 ετών στο Λονδίνο, Χριστούγεννα του 1924.
Στίχοι απλοί, που υμνούν τον έρωτα και το ταξίδι του κάθε ανθρώπου στην αιώνια νοσταλγία!