Εμφάνιση αποτελεσμάτων σε εξέλιξη 1 έως 10 από 23

Θέμα: Αετός (2) [Κλεονίκη - Mandolin, Madrigal, Kleoniki, Aetos]

Threaded View

Προηγούμενο μήνυμα Προηγούμενο μήνυμα   Επόμενο Μήνυμα Επόμενο Μήνυμα
  1. #2
    Εγγραφή
    Nov 2007
    Περιοχή
    Ραφήνα
    Μηνύματα
    2.215

    Προεπιλογή Αετός (2) [Κλεονίκη - Mandolin, Madrigal, Kleoniki, Aetos]

    Αναζητώντας στοιχεία για το περίφημο πλοίο "Αετός" βρήκαμε ότι βαπόρι με το ίδιο όνομα ερχόταν στη Ραφήνα την δεκαετία του '30.
    Συγκεκριμένα το πλοίο "Αετός" ανήκε στον κύριο Στριφούλη, μεγαλέμπορο εποχιακών στην οδό Σοφοκλέους.

    Δεν ξέρω αν το πλοίο είναι το ίδιο με αυτό στην παραπάνω καταχώριση. Φαίνεται να έχουν μια χρονική διαφορά, σχεδόν, 25 χρόνων.
    Πάντως, στην δεκαετία του '10 λιμάνι Ραφήνας, ουσιαστικά, δεν υπάρχει., ενώ οι μετακινήσεις γίνονταν κατά κύριο λόγο με σούστες και κάρα.

    Από το εξαιερετικό βιβλίο του Θανάση Πιστικίδη "Ριζώματα Βιώματα Παθήματα Αληθινές ιστορίες ΡΑΦΗΝΑ", διαβάζουμε:
    “Τώρα, ας ξαναγυρίσουμε πάλι στο 1932—33.
    Στην εποχή αυτή αρχίζουν να δρομολογούνται τα πρώτα βαποράκια στο λιμάνι, για να εξυπηρετήσουν τη συγκοινωνία με τα λιμάνια της Εύβοιας και την ¶νδρο. Ως τότε τη συγκοινωνία την έκαναν καΐκια. Ας θυμηθούμε μερικά από εκείνα τα πραγματικά ωραία καραβόσκαρα, όπως την «Τροκάνα» (Μαρμάρι) του καπετάν Λευτέρη του Αναγνώστη Χατζή από το Μαρμάρι, το «Καβοντόρο» του Διονύση του Κολέθρα και τον «Κότσικα» του καπετάν Γιάννη του Μαμμά από την Κάρυστο, του καπετάν Κορδόνη από τα Στύρα και τι θαλασσόλυκοι όλοι τους! Τους θαυμάζαμε με τις χειμωνιάτικες φουρτούνες πώς έβρισκαν αυτή τη, μικρή τότε τρύπα, που τη λέγαμε λιμάνι, να χωθούν μέσα μʼ οχτώ και εννιά μπωφόρ.

    Πρώτος έφερε βαπόρι ο Τριγλιανός εφοπλισμός Φίλιππας Καβουνίδης, το «Τρίγλια». Σε πολύ λίγο όμως διάστημα έφεραν και οι γνωστοί τότε Καρυστινοί εφοπλιστές αδελφοί Τόγια, το «Κάρυστος» και σχεδόν αμέσως ο Στριφούλης το βαποράκι «Αετός», όλα αυτά σχεδόν μέσα σ' ένα καλοκαίρι. Τα καΐκια, σχεδόν όλα, υποχώρησαν, αλλά μεταξύ των βαποριών άρχισε φοβερός συναγωνισμός.
    Τα γραφεία των πλοίων δεν ήσαν οργανωμένα, όπως τώρα με πρακτορεία εδώ και στην Αθήνα. Τα εισιτήρια κόβονταν μέσα στο βαπόρι, γι' αυτό γίνονταν ομηρικοί καβγάδες για την προσέλευση επιβατών, ως και ανταγωνισμός στα εισιτήρια.
    - Τζάμπα και μια μακαρονάδα! φώναζε στο λιμάνι ο μακαρίτης ο Καβουνίδης.
    - Εδώ πατριώτες Καρυστινοί! φώναζε ο Τόγιας.
    Στο τέλος, αναγκάστηκαν και προσέλαβαν και κράχτες, μπράβους, νταήδες, για να τραβούν τον κόσμο στο δικό του βαπόρι ο καθένας. Θυμάμαι ο Καβουνιδης προσέλαβε έναν δικό μας παλικαρά, τον γνωστό Στάθη Πιρπιρή, πολύ δυνατόν στα χέρια και πολύ ψύχραιμο, που δεν κιότεβε με τίποτε. Ο Τόγιας έφερε από την Κάρυστο έναν άλλο παλικαρά, τον Λυκούργο τον Ζούμπερη και ο Στριφούλης έναν πρόσφυγα Βουρλιώτη, τον Αριστείδη τον Κεχαγιόγλου. Χαρά για μας τους πιτσιρικάδες κάθε μεσημέρι στο λιμάνι να παρακολουθούμε τους καβγάδες των νταήδων, ποιος θα πάρει τους περισσότερους επιβάτες, τα περισσότερα εμπορεύματα!
    Στον ανταγωνισμόν αυτό, εκείνος που δεν άντεξε ήταν ο Στριφούλης, γιατί ο Καβουνίδης είχε βάση και υποστήριξη εδώ στη Ραφήνα, ο Τόγιας, που ήταν Καρυστινός, είχε πλάτες στην Κάρυστο. Εξάλλου, και οι δυο αυτοί ήσαν παλιοί εφοπλιστές κι ήξεραν όλα τα τερτίπια της δουλειάς, ενώ ο Στριφούλης ήταν μεγαλέμπορος εποικιακών στην οδό Σοφοκλέους και θέλησε να δοκιμάσει την τύχη του και στα βαπόρια. Ήταν άσχετος ο άνθρωπος κι έτσι εγκατέλειψε.
    Όταν έμειναν μόνοι, ο Καβουνίδης και ο Τόγιας, κατόρθωσαν και μοίρασαν τα δρομολόγια κι εξυπηρέτησαν πια τις γραμμές αυτές ως την έναρξη του Ελληνοϊταλικου πολέμου. Αργότερα το «Κάρυστος» ο Τόγιας το αντικατά*στησε με άλλο πλοίο το «Κωνσταντίνος» και ο Καβουνίδης το «Τρίγλια» με το «Αυλίς», το οποίο μάλιστα το βούλιαξαν τα γερμανικά στούκας μέσα στο λιμάνι της Ραφήνας, όταν μας χτύπησαν το 1940.


    Από τότε, ο Καβουνίδης δεν ξανάφερε βαπόρι στη Ραφήνα, ενώ ο Τόγιας και ο διάδοχος του Γεωργιάδης είχαν βαπόρια στη Ραφήνα περίπου ως το 1970, γιατί ήταν πολύ μεγάλη η κίνηση του λιμανού όλα αυτά τα προπολεμικά, αλλά και τα κατοχικά ακόμη χρόνια.»


    Αξίζει να σημειωθεί ότι η εξαιρετική φωτογραφία που είχε ανεβάσει εδω ο καλός φίλος Λεονάρδος Β. δείχνει το λιμάνι της Ραφήνας στα 1940 και όχι στα 1946-1947.
    Πιθανόν, λοιπόν, να πρόκειται για το πλοίο "Αυλίς" που βυθίστηκε μέσα στο λιμάνι της Ραφήνας.


    Αφιερωμένο εξαιρετικά στους καλούς φίλους Nicholas Peppas, paroskayak, Ellinis, Esperos, Α. Μώλος, polykas, Rocinante, Avenger, Leo, Νίκο, Appia 1978, seaways lover, cosmas, Μαστροκώστας, Ben Bruce, sylver23, vinman, trakman, Καπετάν Αντρέα, scoufgian, britanis και Henry Casciaro.
    Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Ellinis : 19-01-2013 στις 16:14
    [I][FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][COLOR=black][B]"Η μόνη περιουσία είναι η μνήμη"[/B][/COLOR][/SIZE][/FONT][/I]
    [CENTER][FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][B]Εν πλω
    toujours
    [/B][/SIZE][/FONT][/CENTER]
    [CENTER][FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][I][B]"[/B][/I][B]Γεώργιος Εξπρές"[/B][/SIZE][/FONT]
    [/CENTER]

Δικαιώματα - Επιλογές

  • Δεν μπορείτε να αναρτήσετε νέα θέματα
  • Δεν μπορείτε να αναρτήσετε απαντήσεις
  • Δεν μπορείτε να αναρτήσετε συνημμένα
  • Δεν μπορείτε να επεξεργαστείτε τις αναρτήσεις σας
  •  
  • BB code είναι σε λειτουργία
  • Τα Smilies είναι σε λειτουργία
  • Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
  • [VIDEO] code is σε λειτουργία
  • Ο κώδικας HTML είναι εκτός λειτουργίας