Να τολμήσω να κάνω μια εικασία, έστω και χωρίς το περιβόητο βίντεο. Μήπως ήταν σμέρνα σε αποσύνθεση;
Σμέρνα
Ψάρι της οικογένειας των μουρενοειδών (Muraena helena). Γνωρίζεται γενικά από το σώμα της που είναι σαν χέλι, σχεδόν κυλινδρικό, πεπιεσμένο στο πίσω άκρο του. "Εχει κεφάλι αρκετά μικρό σε σχέση με το σώμα της, συμπιεσμένο, σχεδόν επίπεδο. Ρύγχος μυτερό, μασέλες οπλισμένες με δόντια στραμμένα προς τα μέσα. Η σμέρνα δεν έχει πτερύγια στο στήθος. Το ραχιαίο πτερύγιο είναι χαμηλό, με σταθερό ύψος και συγκλίνει με το εδρικό πτερύγιο για να σχηματίσουν την ουρά. Ανάλογα με το περιβάλλον που ζει, οι διαφορές στο χρώμα του δέρματος αυτού του ψαριού είναι περισσότερο ή λιγότερο εμφανείς. Το βασικό χρώμα είναι καφέ σκούρο, σχεδόν μαύρο με στίγματα και με κηλίδες κίτρινες, που μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο σκούρες. Αλλες φορές το βασικό χρώμα είναι κίτρινο σκούρο με καφέ κηλίδες.
Ζει κυρίως κοντά στις βραχώδεις ακτές όλων των ήπιων ζεστών θαλασσών και ωκεανών μέσα σε βράχια που μπορεί να είναι σκεπασμένα από φύκια αλλά μπορεί να βρεθεί και σε βυθό με άμμο και χαλίκια, μόνο όμως όταν ψάχνει να βρει την τροφή της. Ορισμένα είδη στις τροπικές θάλασσες φτάνουν τα 3 μέτρα μήκος και το βάρος τους είναι γύρω στα 20 με 25 κιλά. Στη Μεσόγειο το ανώτερο μήκος της είναι 1,50 μέτρα και το βάρος γύρω στα 15 κιλά. Είναι ψάρι λαίμαργο, με νυχτερινές και ημερήσιες συνήθειες, που πιάνεται, όπως το μουγγρί, κυρίως με κιούρτους φτιαγμένους ειδικά, ώστε να εμποδίσουν τη φυγή του ψαριού, που, όπως όλα τα χελίμορφα, έχει μεγάλη ενέργεια και δύναμη. Πιάνεται και με αγκίστρια βυθού, παραγάδια κ.λπ. και μόνο κατά τύχη με πετονιά ή με καλάμι. Αγκιστρωμένη, τυλίγεται και στερεώνεται σε οποιοδήποτε εμπόδιο και γι' αυτό, όχι σπάνια, σπάει την πετονιά και παρ' όλο που μπορεί να είναι θανάσιμα χτυπημένη δεν μπορεί πια να πιαστεί από τον ψαρά. Χρησιμοποιούνται αγκίστρια με μεταλλικά παράμαλλα, γιατί το αρμίδι από νάυλον ή από οποιοδήποτε άλλο υλικό θα κοβόταν εύκολα από τα δόντια του ψαριού. Πιασμένη η σμέρνα αντιδρά βίαια, δαγκώνοντας οποιοδήποτε αντικείμενο βρίσκεται κοντά της. Το δάγκωμά της είναι επικίνδυνο και επώδυνο και εξ άλλου, μια που τα δόντια της είναι γυρισμένα προς τα μέσα, είναι δύσκολο να ξεκολλήσει από το μέρος που έχει δαγκώσει.
Το αίμα της έχει μεγάλο βαθμό τοξικότητας που χάνεται με το βράσιμο. Η σμέρνα πάντως όταν πιάνεται πρέπει να σκοτωθεί αμέσως και ο ψαράς πρέπει να βεβαιωθεί για το θάνατο της. Το κρέας της είναι πολύ καλό, ανώτερο από του μουγγριού και του χελιού είναι πολύ νόστιμο αν ξέρεις να το επεξεργαστής , γι αυτό για τους παλιούς ψαράδες είναι περιζήτητο.
Πηγή:
http://www.fishfinder.gr
Αν είναι σε αποσύνθεση τα μάτια φαίνονται μεγαλύτερα και το κεφάλι πιο μακρόστενο. Αν δεν έπεσα μέσα ας μείνει καταχώρηση!