Σελίδα 3 από 11 ΠρώτηΠρώτη 12345 ... ΤελευταίαΤελευταία
Εμφάνιση αποτελεσμάτων σε εξέλιξη 21 έως 30 από 106

Θέμα: Προπολεμικά πλοία του Πολεμικού Ναυτικού

  1. #21

    Προεπιλογή

    Κινητοποιησις του Ελληνικου στρατου για τον πρωτο Βαλκανικο Πολεμο. Αριστερα κατω το Ελενη της Αχαικης Ατμοπλοιας. http://www.nautilia.gr/forum/showthread.php?t=82080

    Πανω στο κεντρο το μαυρο πλοιο ειναι το Σοφια. Το ιδιο εμφανιζεται και κατω δεξια. Επισης μια ωραια φωτογραφια του Σοφια απο την Εθνικη Βιβλιοθηκη της Γαλλιας παρουσιαζεται στην τριτη φωτογραφια κατω. Ποια ηταν αυτη η Σοφια; Μαλλον το φορτηγο του Φιλικου

    IDNo: 1086061 Year: 1882
    Name: AYRSHIRE Keel:
    Type: Cargo ship Launch Date: 8.82
    Flag: GBR Date of completion: 8.82
    Tons: 774 Link: 1618
    DWT: Yard No: 1
    Length overall: Ship Design:
    LPP: Country of build: GBR
    Beam: Builder: Pearce Bros
    Material of build: I Location of yard: Dundee
    Subsequent History: 99 BAKURIANI - 06 SOPHIA - 20 SYMEON - 25 KASSOS - 27 ARMATHIA - 28 KUTLU
    Disposal Data: wrecked near Catallar Kayaliklari, Bodrum 17.12.57

    Mobilization.jpg

    Απο το βιβλιο του Γ. Τσοκοπουλου, Ιστορια του Ελληνοτουρκικου Πολεμου 1912−1913, Ατλαντις, Νεα Υορκη, 1913.

    Grec transport.jpeg

    Απο την Εθνικη Βιβλιοθηκη της Γαλλιας
    Και αλλη μια φωτογραφια με την αναξωριση του στρατου οπου βλεπουμε την Σοφια!

    Departure.jpg
    Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Ellinis : 05-12-2014 στις 21:40

  2. #22

    Προεπιλογή

    Ποια ηταν τα πλοια που βοηθησαν στον Πρωτο Βαλκανικο Πολεμο; Πολλα, οπως αναφερονται στο βιβλιο του Γ. Τσοκοπουλου, Ιστορια του Ελληνοτουρκικου Πολεμου 1912−1913, Ατλαντις, Νεα Υορκη, 1913.

    Εχουμε παρουσιασει και αλλου την μεταφορα της Βουλγαρικης μεραρχιας απο την Θεσσαλονικη στην Αλεξανδρουπολη.... Σπουδαιο εθνικο γεγονος, μια και οι Βουλγαροι φθασαν στην Θεσσαλονικη με λιγες ωρες καθυστερηση και καθε παραμονη τους στην πολη θα δημιουργουσε μεγαλα προβληματα..

    Εδω εχουμε και τα ονοματα των πλοιων.

    Ελπιζω οι τοξοτης και ellinis να με βοηθησουν να βρω τα εξης αγνωστα σε μενα πλοια:
    Φροσω (μηπως η Φροσσουλα του Βαρδαβα; )
    Δεσποινα (μηπως η Δεσποινα Μιχαληνου που εχουμε παρουσιασει αλλου; )
    Λεοναρδος (μαλλον το φορτηγου του Βατη, 1471 τοννων, του 1889, αρχικα με το ονομα Garnet)
    Εμπειρικος (μαλλον το φορτηγο του 1902}
    Αγνη Χουντα
    Θεοφανω (το φορτηγο του Σιδεριδη που ηταν αρχικα το Ορατιος Κουππας; )
    Αλεξανδρος Καλουτας (το φορτηγο του Καλουτα, 1375 τοννων, αρχικα γνωστο με το ονομα Gracie)
    Ιγγλεσης
    Μαρκετης
    Κυθηρα
    Αγια Πελαγια
    • Κυπρος
    • Βαρβαρα
    • Ελπις

    Αγιος Γεωργιος
    • Στενημαχος
    (φορτηγο 1268 τοννων που μολις ειχε αγορασθει απο τον Αρβανιτιδη, πλοιο του 1876 παλαιοτερα γνωστο σαν Aurora)

    Το Αλεξανδρεια πρεπει να ειναι του Κουρτζη και ολα τα αλλα ειναι γνωστα στους αναγνωστες της nautilia.gr και της προιστοριας της Ελληνικης ακτοπλοιας

    B1.jpg
    B2.jpg

  3. #23
    Εγγραφή
    Mar 2008
    Περιοχή
    Αθήνα - Ν. Σμύρνη
    Μηνύματα
    2.570

    Προεπιλογή

    Η παραπομπή του Βουλγαρικού στρατού στο ΔΕΔΕΑΓΑΤΣ στις 15 Νοεμβρίου του 1912.

    Α! ΜΕΡΟΣ

    http://alepakos.blogspot.com/2009/11/15-1912.html





    «Άποψη του λιμανιου του Δεδεαγατς την 15 Νοεμβρίου 1912»

    Ο Α’ Βαλκανικός πόλεμος άρχισε στις 5 Οκτωβρίου 1912(παλαιό ημερολόγιο) με τις Ελληνικές δυνάμεις να προελαύνουν ταχύτατα μέχρι την Κατερίνη και από εκεί 6 μίλια περίπου έξω από τη Θεσσαλονίκη, όπου και μπήκαν στις 26 Οκτωβρίου, ενώ άλλα τμήματα του Ελληνικού στρατού έφθασαν μέχρι την Κοζάνη και άλλα είχαν αρχίσει να πολιορκούν τα Ιωάννινα. Οι σύμμαχοι Βούλγαροι από την άλλη σημείωσαν μεγάλες νίκες στο Μπουνάρ Χισαρ και στο Λουλέ Μπουγκας, ενώ στις αρχές Νοεμβρίου επικέντρωσαν την επιθετική τους προσπάθεια εναντίον της Αδριανούπολης. Προκειμένω να επιτύχουν το στόχο τους αυτό ζήτησαν από την Ελλάδα να μεταφέρει με πλοία της Βουλγαρικές δυνάμεις στο λιμάνι του Δεδεαγατς.
    Ο Ηλίας Οικονομόπουλος στο δίτομο έργο του «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΒΑΛΚΑΝΟΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣΑ ΕΠΙ ΤΗ ΒΑΣΕΙ μόνον των επισήμων Ανακοινωθέντων των Στρατιωτικών και διοικητικών Αρχών, συμπληρωθείσα δε δια της περιγραφής των καταλειφθησών χωρών, των αμεροληπτοτέρων κρίσεων του Ευρωπαικού τύπου, των γνωστών επισήμων εγγράφων και των ειδικών εκθέσεων ή ανακοινώσεων των κατά τόπους Στρατιωτικών και Ναυτικών αρχών», που εξέδωσε το 1929 γράφει για την επιχείρηση την οποίαν ακολούθησε ο φωτογράφος Αλέκος Γαζιαδης, φωτογραφίες του οποίου αναδημοσιεύουμε από το ΕΛ.Ι.Α. και το ΝΑΥΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ: «Επι τη αιτήσει της Βουλγαρικής Κυβερνήσεως ζητησάσης την συνδρομήν του Ελληνικού ναυτικού προς μεταφοράν ολοκλήρου της εν Θεσσαλονίκη 7ης Μεραρχίας του Βουλγαρικού στρατού….προτιμηθείσης δ’ όμως κατόπιν υπό των Βουλγαρικών στρατιωτικών αρχών της δια ξηράς μεταφοράς μέρους της βουλγαρικής 7ης Μεραρχίας, εξετελέσθησαν συγχρόνως δια του ελληνικού εμπορικού στόλου η εκ Θεσσαλονίκης μεταφορά μιας ελληνικής Μεραρχίας και η εκ Θεσσαλονίκης εις Δεδεαγάτς μεταφορά μιας βουλγαρικής ταξιαρχίας… Η μεταφορά της ταξιαρχίας ταύτης, δυνάμεως 13.000 ανδρών και 3000 κτηνών υπό τον συνταγματάρχην Μιτώφ, εγένετο δια των ατμοπλοίων «Σπέτσαι», «Ιγγλέση», «Μαρκέτη», «Κύθηρα», «Σοφία», «Θράκη», «Αγία Πελαγία», «Κύπρος», «Ερμούπολις», «Μαργαρίτα». «Βαρβάρα», «Ελπίς», «Αθήναι», «Άσσος», «Πηνειός», «Άγιος Γεώργιος» και «Στενήμαχος», ήτοι εν συνόλω 17. Η κίνησις αύτη εγένετο υπό την προστασίαν του Ελληνικού στόλου, φρουρούντος την είσοδον των Δαρδανελλίων δια της μοίρας των αντιτορπιλλικών, ενώ συγχρόνως έπλεε προς Δεδεαγατς η θωρηκτή μοίρα μετά των ανιχνευτικών.






    «Τα μεταγωγικά πλοία που μετέφεραν την βουλγαρική ταξιαρχία»




    Η παραπομπή αύτη απέπλευσεν εκ του λιμένος Θεσσαλονίκης επι μιας γραμμής την 9.20 π.μ. της 14ης Νοεμβρίου υπό την οδηγίαν του ευδρόμου «Μυκάλη», ούτινος επέβαινεν ο αρχηγός του Γεν. Επιτελείου του Ναυτικού αντιπλοίαρχος Μ. Ματθαιόπουλος, ηγούμενος του πλού.
    Άμα τη παραλλάξει του ακρωτηρίου «Μεγάλον Έμβολον» (Καρά Μπουρνού), η παραπομπή ετάχθη, κατόπιν σήματος της «Μυκάλης», εις 3 φάλαγγας, της αριστεράς ης ηγείτο η «Μυκάλη» της μεσαίας ηγούντο αι «Σπέτσαι», ων επέβαινεν ο συνταγματάρχης κ. Μιτώφ και της δεξιάς ης ηγείτο η «Αγία Πελαγία». Ο χειρισμός ούτος εγένετο μετά δεξιότητος επιμαρτυρούσης την παγκοσμίως παραδεδεγμένην ικανότητα του ημετέρου εμπορικού ναυτικού. Το θέαμα ήτο όντως μεγαλοπρεπές. Αι τρεις φάλαγγες εν τάξει διέσχισαν τα ύδατα του Θερμαϊκού. Αι αποστάσεις μεταξύ των πλοίων ήσαν 400 μέτρα, μεταξύ δε των φαλαγγών 800 μέτρα.

    «Η παραπομπή πλέοντας προς Δεδεαγατς»
    Την 6.20΄ η παραπομπή παρήλλαξε την Κασσάνδραν, της οποίας ο φάρος ανήφθη δια πρώτην φοράν από της κηρύξεως του Ιταλοτουρκικού πολέμου και απεδόθη εις την διεθνή ναυτιλίαν. Η παραπομπή την νύκτα έπλεε κατάφωτος λόγω απολύτου κυριαρχίας του Ελληνικού στόλου εν τω Αιγαίω η έκτασις δ’αυτής εξικνείτο εις μήκος τριών και ημίσεως χιλιομέτρων και πλάτος δυο χιλιομέτρων. Την 1.30΄ της πρωίας της 15ης Νοεμβρίου παρηλλάχθη ο Άθως εν πλήρει σεληνόφωτι.
    Οι Βούλγαροι ενθουσιαζόμενοι εκ του ωραίου θεάματος- Η ανατολή του ηλίου εχρύσιζε τας κορυφάς της Λήμνου, της πρώτης απλευθερωθείσης Ελληνικής νήσου του Αιγαίου. Εν πλήρει τάξει έπλευσεν η παραπομπή προς το Δεδεαγατς, ένθα αφίκετο περί την 1ην ώραν μ.μ. της 15 Νοεμβρίου. Προ του Δεδεαγατς ώρμει από πρωίας μοίρα του στόλου του Αιγαίου, αποτελουμένη εκ των τεσσάρων θωρηκτών «Γ. Αβέρωφ», «Ύδρας», «Ψαρών» και «Σπετσών», εν γραμμή μετώπου, των ανιχνευτών «Λέοντος» και «Πάνθηρος», των τορπιλοβόλων 11 και 14 και του τορπιλλοφόρου «Κανάρη», έτι δε μετά ρυμουλκών φορτηγίδων και πάντων των χρειωδών δια την απόβασιν.

    «Νηοπομπή του ελληνικού στόλου, στο λιμάνι»



    http://alepakos.blogspot.com/2009/11/15-1912.html

    ΠΕΤΡΟΣ Γ. ΑΛΕΠΑΚΟΣ

    ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ - ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ
    Βιβλιογραφία:

    1. Η ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, DAKIN DOUGLAS, έκδοση Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ).
    2. Φωτοαρχείο Γεωργίου Π. Αλεπακου - ΕΛΙΑ & Nαυτικού Μουσείου Ελλάδος.-
    3. Ηλ. Οικονομόπουλος: Ιστορία του Βαλκανοτουρκικού Πολέμου Έκδοση Αναγνωστοπουλου & Πετράκου εκδ.1929.
    Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη τοξοτης : 23-11-2010 στις 16:46

  4. #24
    Εγγραφή
    Mar 2008
    Περιοχή
    Αθήνα - Ν. Σμύρνη
    Μηνύματα
    2.570

    Προεπιλογή

    Η παραπομπή του Βουλγαρικού στρατού στο ΔΕΔΕΑΓΑΤΣ στις 15 Νοεμβρίου του 1912.

    ΜΕΡΟΣ Β!




    Πάντα είχον προβλεφθή και υδροφόρον έτι πλοίον ώρμει αυτόσε δια την ύδρευσιν εν ανάγκη των πλοίων της παραπομπής. Ο Ελληνικός στόλος έφερε τας σημαίας μεσιστίους ένεκα του εθνικού πένθους επι τω θανάτω του Πατριάρχου. Ομοίως υπέστειλαν τας σημαίας τα πλοία της παραπομπής. Κατά τον είσπλουν της παραπομπής ο Βουλγαρικός στρατός ήτο παρατεταγμένος επι του καταστρώματος και μόλις αντίκρυσε την ναυτικήν παράταξιν, η οποία εδείκνυε την ναυτικήν ισχύν της συμμάχου χώρας, εξερράγη εις ζητωκραυγάς υπέρ της Ελλάδος. Εις τας ζητωκραυγάς ταύτας μετά ίσου ενθουσιασμού ανταπεκρίνοντο οι ημέτεροι ναύται από των καταστρωμάτων των οικείων πλοίων.

    «Εκφόρτωση πλοίου σε φορτηγίδες»
    Άμα τω κατάπλω της παραπομπής, φορτηγίδες και ιστιοφόρα εγχώρια πλοία ρυμουλκούμενα υπό των ρυμουλκών και τορπιλλοβόλων παρέλαβον τα πλοία και ήρξατο αμέσως η αποβίβασις, εκτελουμένη μετά ταχύτητος και τάξεως χάρις εις τα ληφθέντα εκ των προτέρων κατάλληλα μέτρα και την επικρατήσασαν την πρώτην ημέραν γαλήνην, ήτις όλως εξαιρετικώς διέκοψε την εν των Αιγαίω από τεσσαρακονθημέρου διαρκούσαν κακοκαιρίαν.





    «Το πετρελαιοφόρο "Κούτσης"»






    Η απόβασις διεκόπη την νύκτα κατ’αίτησιν του Βουλγάρου ταξιάρχου και επανελήφθη την πρωίαν, εξηκολούθησε δε μετά της αυτής τάξεως παρα την επικρατούσαν την εσπέραν θαλασσοταραχήν και επερατώθη το εσπέρας.
    Ήτοι υπό περιστάσεις ουχί πάντοτε ευνοικάς επετεύχθη η αποβίβασις 13.000 ανδρών και 3000 ίππων μετά του υλικού των κλπ. εν διαστήματι 18 ωρών κατά συντεταγμένας μονάδας εις απόστασιν 260 μιλίων από του κυριωτέρου Ελληνικού λιμένος του Πειραιώς, του μόνου διαθέτοντος τοσαύτα μέσα αποβιβάσεως.

    «Το ατμόπλοιο "Αγία Σοφία" στο λιμάνι του Δεδεαγατς»

    Μετά την απόβασιν ο στόλος απέπλευσεν εκ Δεδεαγατς.
    Ο Βούλγαρος ταξίαρχος επεσκέφθη τον υποναύαρχον αρχηγόν, κατά δε την αποβίβασιν αυτού απενεμήθησαν αι κεκανονισμέναι δια κανονιοβολισμών τιμαί. Πολλοί Βούλγαροι αξιωματικοί επεσκέφθησαν τον «Αβέρωφ» και εξέφραζον τας ευχαριστίας των δια τας περιποιήσεις ως έτυχον και την χαράν αυτών δια την υπεροχήν του Ελληνικού Ναυτικού….

    «Τα μεταγωγικά πλοία»


    http://alepakos.blogspot.com/2009/11/15-1912.html

    ΠΕΤΡΟΣ Γ. ΑΛΕΠΑΚΟΣ
    ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ - ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ
    Βιβλιογραφία:

    1. Η ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, DAKIN DOUGLAS, έκδοση Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ).
    2. Φωτοαρχείο Γεωργίου Π. Αλεπακου - ΕΛΙΑ & Nαυτικού Μουσείου Ελλάδος.-
    3. Ηλ. Οικονομόπουλος: Ιστορία του Βαλκανοτουρκικού Πολέμου Έκδοση Αναγνωστοπουλου & Πετράκου εκδ.1929.
    Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη τοξοτης : 23-11-2010 στις 16:47

  5. #25
    Εγγραφή
    Mar 2008
    Περιοχή
    Αθήνα - Ν. Σμύρνη
    Μηνύματα
    2.570

    Προεπιλογή

    Η παραπομπή του Βουλγαρικού στρατού στο ΔΕΔΕΑΓΑΤΣ στις 15 Νοεμβρίου του 1912.

    ΜΕΡΟΣ Γ!

    Επί της σημασίας των κατά θάλασσαν τούτων επιχειρήσεων μας και ιδίως της μεταφοράς των Βουλγάρων από Θεσσαλονίκης εις Δεδεαγατς, ιδού οποίας εξέφερε κρίσεις –θαυμασμού σχεδόν – η Παρισινή έκδοσις του «Κήρυκος της Νέας Υόρκης»:
    Ο ανταποκριτής ετηλεγράφει από το Δεδεαγατς ότι «αι στρατιωτικαί και ναυτικαί επιχειρήσεις ήρχισαν αυτόθι εν συνδυασμώ. Ο Βουλγαρικός στρατός μετά του ιππικού, βοών και μεγάλης προμηθείας υλικού εκστρατείας, μεταφερθείς εκ Θεσσαλονίκης δια Ελληνικών πλοίων, απεβιβάσθη κροτούντων των τηλεβόλων του Ελληνικού στόλου προς χαιρετισμόν της Βουλγαρικής σημαίας.
    Ο Ελληνικός στόλος συνώδευε την μεταφοράν μέχρι του λιμένος του Δεδεαγατς. Η θάλασσα ήτο γαληνιαία.

    «το Γαλλικόν καταδρομικόν «Ζουριέν δε λα Γκραβιέρ» (JURIEN DE LA GRAVIERE)»

    Η μοίρα έφθασε προ του Δεδεαγατς περί την 5ην πρωινήν ώραν της Τετάρτης. Εις τον λιμένα ήτο ηγκυροβολημένον το Γαλλικόν καταδρομικόν «Ζουριέν δε λα Γκραβιέρ» (JURIEN DE LA GRAVIERE), το οποίον μόλις εισήλθεν η μοίρα του Ελληνικού στόλου παρατεταγμένη κατά μέτωπον εχαιρέτισε δια κανονιοβολισμών την σημαίαν της ναυαρχίδος και μετ’ολίγον ανεχώρησε.

    «Φορτηγίδες προσεγγίζουν μεταγωγικό πλοίο προς εκφόρτωση ανδρών»

    Ο Ελληνικός στόλος ηγκυροβόλησεν εις απόστασιν περίπου 15000 γιαρδών. Ο στόλος των τορπιλλικών και των αντιτορπιλλικών έφθασε περί την μεσημβρίαν εις τρεις φάλαγγας. Η δεξιά και αριστερά φάλαγξ είχεν επι κεφαλής τα εύδρομα «Σφακτηρία» και «Μυκάλη», η δε κεντρική φάλαγξ το εμπορικόν πλοίον «Σπέτσαι», επι του οποίου επέβαινεν ο συνταγματάρχης Μιτώφ, αρχηγός του μεταφερόμενου Βουλγαρικού στρατού. Η παραπομπή ετήρει τας αποστάσεις της παρατάξεως με αξιοθαύμαστον κανονικότητα, ηγκυροβόλησε δε εις τα εκ των προτέρων ορισθέντα σημεία με ακρίβεια ωρολογίου.

    «Το θωρηκτό "Ψαρά", λήψη από το "Μυκάλη"»

    Τα πληρώματα του «Αβέρωφ» ήρχισαν την αποβίβασιν του στρατού από των πλοίων χωρίς να χάσουν καιρόν. Η αποβίβασις διεξήχθη μετά θαυμαστής τάξεως, άνευ εμποδίων, με κανονικότητα μοναδικήν και ταχύτητα εκπληκτικήν, βοηθήσαντος και του καιρού μεγάλως.

    «Το τορπιλλοβόλο πλοίο "15"»

    ΠΕΤΡΟΣ Γ. ΑΛΕΠΑΚΟΣ

    ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ - ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ
    Βιβλιογραφία:

    1. Η ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, DAKIN DOUGLAS, έκδοση Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ).
    2. Φωτοαρχείο Γεωργίου Π. Αλεπακου - ΕΛΙΑ & Nαυτικού Μουσείου Ελλάδος.-
    3. Ηλ. Οικονομόπουλος: Ιστορία του Βαλκανοτουρκικού Πολέμου Έκδοση Αναγνωστοπουλου & Πετράκου εκδ.1929.

  6. #26
    Εγγραφή
    Mar 2008
    Περιοχή
    Αθήνα - Ν. Σμύρνη
    Μηνύματα
    2.570

    Προεπιλογή

    Η παραπομπή του Βουλγαρικού στρατού στο ΔΕΔΕΑΓΑΤΣ στις 15 Νοεμβρίου του 1912.


    ΜΕΡΟΣ Δ!




    Η τελειότης της οργανώσεως της δυσκολωτάτης ταύτης ναυτικής επιχειρήσεως είνε εύγλωττος απόδειξις της μεγάλης και αδιαφιλονεικήτου επαρκείας και δεξιότητος του Ελληνικού στόλου και του επιτελείου των αξιωματικών.
    Λίαν αξιοθαύμαστος υπήρξεν η ταχύτης, με την οποίαν συνηθροίστη εν Θεσσαλονίκη τεραστία δύναμις Ελληνικού εμπορικού ναυτικού, ουδενος αναγκαίου μέτρου παραλειφθέντος και προβλεφθεισών απασών των λεπτομερειών.



    «Φορτηγίδες προσεγγίζουν μεταγωγικό πλοίο προς εκφόρτωση ανδρών»
    Ο εμπορικός ούτος στόλος, εφ’ου επέβαινον οι Βούλγαροι στρατιώται, καταδεικνύει την μεγάλην επάρκειαν της Ελληνικής ναυτιλίας. Πλοίον ειδικώς κατασκευασθέν προς τούτο ηκολούθει τον εμπορικόν στόλον, φέρον ύδωρ, ίππους και κτήνη.
    Ο μεταφερθείς στρατός απετελείτο από την 1ην ταξιαρχίαν της 7ης μεραρχίας του Βουλγαρικού στρατού. Εις το Δεδεαγατς ευρίσκοντο ήδη 25 χιλ. Βούλγαροι υπο την αρχηγίαν του στρατηγού Γκινέφ.
    Πολλοί Βούλγαροι αξιωματικοί επεσκέφθησαν τον «Αβέρωφ» διαρκούσης της ημέρας. Εγκαρδιώταται σχέσεις ανεπτύχθησαν μεταξύ των αντιπροσώπων των κατά ξηράν και θάλασσαν δυνάμεων.
    Η συνδεδυασμένη αύτη επιχείρησις του Ελληνικού ναυτικού μετά του Βουλγαρικού στρατού υπήρξε το θαύμα Ελληνικής ναυτικής οργανώσεως, υπήρξεν επιχείρησις τιμώσα μεγάλως το Ελληνικόν ναυτικόν, επιχείρησις πλέον ή στρατιωτική, επιχείρησις της οποίας τα πολιτικά αποτελέσματα διαφαίνονται υψίστης σημασίας…»
    Αλλά και ολόκληρος ο Αγγλικός τύπος ανωμολόγει πάλιν εξ αφορμής της μεταφοράς του βουλγαρικού στρατού εκ Θεσσαλονίκης εις Δεδεαγατς, την σπουδαιοτάτην κατά τον πόλεμον δράσιν του Ελληνικού Στόλου.
    Αι εφημερίδες «Σφαίρα», «Πελ-Μελ», «Ημερήσια Νέα» και το εβδομαδιαίον «Έθνος» ετόνιζον ότι και αι Ελληνικόν Βουλγαρικαί επιτυχίαι εις τα πεδία της Θράκης ωφείλοντο και αύται εις τον στόλον, όστις απέκλεισεν όλας τας εξ Ασίας Τουρκικάς επικουρίας και προεκάλεσε παρα τω εχθρώ την σύγχισιν, την παραλυσίαν και την αδράνειαν.»


    http://alepakos.blogspot.com/2009/11/15-1912.html



    ΠΕΤΡΟΣ Γ. ΑΛΕΠΑΚΟΣ

    ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ - ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ

    Βιβλιογραφία:

    1. Η ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, DAKIN DOUGLAS, έκδοση Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ).
    2. Φωτοαρχείο Γεωργίου Π. Αλεπακου - ΕΛΙΑ & Nαυτικού Μουσείου Ελλάδος.-
    3. Ηλ. Οικονομόπουλος: Ιστορία του Βαλκανοτουρκικού Πολέμου Έκδοση Αναγνωστοπουλου & Πετράκου εκδ.1929.

  7. #27
    Εγγραφή
    Mar 2008
    Περιοχή
    Αθήνα - Ν. Σμύρνη
    Μηνύματα
    2.570

    Προεπιλογή

    Παράθεση Αρχική Δημοσίευση από Nicholas Peppas Εμφάνιση μηνυμάτων
    Και τα νεα της 21ης Οκτωβριου 1912 απο το Εμπρος
    Παράθεση Αρχική Δημοσίευση από Nicholas Peppas Εμφάνιση μηνυμάτων

    Να προσθέσω μερικά ακόμη

    ΤΑ ΠΛΟΙΑ

    ΤΟΡΠΙΛΟΒΟΛΟ Τ-11


    Το τορπιλοβόλο του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού κατασκευάστηκε το 1885. Ήταν εκτοπίσματος 85 τόνων, μήκους 37,5 μέτρων και πλάτους 4
    μέτρων και 60 εκατοστών,με βύθισμα 2 μέτρα. Η μηχανή του είχε δύναμη 1.000 ίππων και η ταχύτητά του έφτανε τους 25 κόμβους την ώρα.
    Μετά τη φονική έκρηξη που έγινε το 1900 στον λέβητα ενός από τα άλλα τέσσερα σκάφη που είχαν κατασκευαστεί μαζί και στοίχισε τη ζωή στον
    κυβερνήτη του τορπιλοβόλου και σε οκτώ ναύτες του πληρώματος όλα τα σκάφη αναλεβητώθηκαν.
    Τα σκάφη επανεξοπλίστηκαν με ταχυβόλο Κανέ των 27 χλστ., ένα πολυβόλο Νόρδελφεντ και τρεις τορπιλοβόλους σωλήνες των 360 χλστ. Οι τορπίλες είχαν βεληνεκές 400 μέτρα.



    Πλήρωμα : Το πλήρωμα του “Τ-11” το είχε επιλέξει ο ίδιος ο κυβερνήτης του,υποπλοίαρχος Νικόλαος Βότσης, και το αποτελούσαν:
    Αχιλλεύς Ασλάνογλου, ναύτης από την Άνδρο, Γεώργιος Λεϊμονής, ναύτης από το Τρίκερι, Γεώργιος Κουκλής, θερμαστής από τις Μηλιές Πηλίου,
    Γεώργιος Ψαρρός, θερμαστής από την Άνδρο, Σταύρος Βλαχάκης, οιακιστής από την Άνδρο, Εμμανουήλ Κουτσουδάκης, αρμενιστής από τη Μήλο, Σπυρίδων Πετρίτης, αρμενιστής από την Αίγινα, Σαράντης Καραδήμας, αρμενιστής από τον Πόρο, Δημήτριος Μαλτέζος,
    αρμενιστής από την Αίγινα, Γεώργιος Κυράγγελος, δίοπος μηχανικός από την Πάτρα, Θεόδωρος Σούγκρας, κελευστής μηχανικός από την Αθήνα,
    Κανέλος Αλιφαντής, υποκελευστής μηχανικός από τον Πειραιά, Γιακουμής Γιακουμή, υποκελευστής μηχανικός από την Χαλκίδα, Λεωνίδας Ανδριανού, δίοπος πυροβολητής από τη Σαλαμίνα, Βασίλειος Κουμπενάς, πυροβολητής από την Αίγινα, Αλέξανδρος Λαγουρός, πυροβολητής από την Τήνο, Θωμάς Μπήτρος, πυροβολητής από την Αίγινα, Δημήτριος Δαούτης, τορπιλητής από την Αθήνα, Γεώργιος Καμπανάρος, τορπιλητής
    από το Λαύριο, Γεώργιος Θεοχάρης, τορπιλητής από το Κορωπί, Δημήτριος Ελευσινιώτης, τορπιλητής από τη Σαλαμίνα, Νικόλαος Βλαχόπουλος, ιδιώτης πλοηγός από το Λιτόχωρο, Μιχαήλ Κουφός, ιδιώτης πλοηγός από το Λιτόχωρο, Δημήτριος Χατζίσκος, ύπαρχος σημαιοφόρος από τη Λαμία.






    ΦΕΤΧΙ ΜΠΟΥΛΕΝΤ

    Ο θωρακοδρόμων “Φετχί Μπουλέντ” ναυπηγήθηκε το 1872 στη Βρετανία και είχε μετασκευαστεί το 1890 και το 1907. Σύμφωνα με την αθηναϊκή
    εφημερίδα “Σκριπ”, στο φύλλο της 20ής Οκτωβρίου 1912, το σκάφος στην αρχή έφερε το όνομα “Μουκαντεμέχ ι Χαΐρ”, το μήκος του ήταν 75 μέτρα, το πλάτος 13 μέτρα, το βύθισμά του 20 πόδια και είχε εκτόπισμα 2.710
    τόνους. Οι μηχανές του “απέδιδον δύναμιν 3.200 ίππων. Ο θώραξ του ‘Φετχί Μπουλέντ’ ήταν ζώνη σιδηρά 8 έως 23 εκ. πυροβολείου 22,8,
    διαπήγματα 15,2 εκ.”. Στον οπλισμό του πολεμικού πλοίου περιλαμβάνονταν τέσσερα πυροβόλα των 150 χλστ., τέσσερα των 75 χλστ. και τέσσερα των 57 χλστ., ενώ το πλήρωμα του σκάφους ήταν γύρω στους 150 ναύτες. Το 1910 το “Φετχί Μπουλέντ” ήλθε στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης ως πλοίο διοίκησης. Τυπικά κυβερνήτης του ήταν ο εκάστοτε ναυτικός διοικητής της Θεσσαλονίκη, που τότε
    ήταν ο πλοίαρχος (Binbasi) Αζίζ Μαχμούτ Μπέη. Το 1911, κατά τη διάρκεια
    του ιταλοτουρκικού πολέμου, για την καλύτερη οχύρωση της Θεσσαλονίκης τα βαρέα τηλεβόλα του σκάφους μεταφέρθηκαν στο Μεγάλο Έμβολο (Καραμπουρνού). Το βράδυ της επίθεσης το τουρκικό πλοίο διέθετε μόνο τα πυροβόλα των 75 χλστ. και 57 χλστ. ενώ οι 90 άνδρες του επάνδρωναν τα πυροβόλα της στεριάς. Οι απώλειες του “Φετχί Μπουλέντ” ήταν 13 ναύτες και ο ιμάμης του σκάφους. Παρόλο που το “Φετχί Μπουλέντ” ήταν ουσιαστικά μερικώς παροπλισμένο στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, εντούτοις το πλήγμα στο ηθικό του τουρκικού στρατού ήταν καίριο. Αντιθέτως αποτέλεσε μοναδική ευκαιρία για την εξύψωση του ηθικού των Ελλήνων, στρατιωτών και λαού. Μάλιστα, όπως αναφέρει

    ο Ιωάννης Δώδος, το κατάρτι του “Φετχί Μπουλέντ” τοποθετήθηκε στον Λευκό Πύργο ως ιστός της ελληνικής σημαίας και παραμένει μέχρι σήμερα.

    Στη πιο κάτω δε πηγή εκτός των άλλων υπάρχει και η περιγραφή της επιχείρησης απο τον ίδιο το Νικόλαο Βότση.





    Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη τοξοτης : 30-11-2010 στις 01:37

  8. #28
    Εγγραφή
    Mar 2008
    Περιοχή
    Αθήνα - Ν. Σμύρνη
    Μηνύματα
    2.570

    Προεπιλογή

    Παράθεση Αρχική Δημοσίευση από Nicholas Peppas Εμφάνιση μηνυμάτων
    Το αντιτορπιλλικο Θυελλα (1906-1941)
    http://www.hellasarmy.gr/frame.php?id=hn

    Συνημμένο Αρχείο 64980
    Άλλη μία του ΘΥΕΛΛΑ

    http://www.photoship.co.uk/JAlbum%20...hyella-01.html


  9. #29
    Εγγραφή
    Mar 2008
    Περιοχή
    Αθήνα - Ν. Σμύρνη
    Μηνύματα
    2.570

    Προεπιλογή

    Παράθεση Αρχική Δημοσίευση από Nicholas Peppas Εμφάνιση μηνυμάτων
    Το Λεων το 1912

    Συνημμένο Αρχείο 116236

    Απο το βιβλιο του Γ. Τσοκοπουλου, Ιστορια του Ελληνοτουρκικου Πολεμου 1912−1913, Ατλαντις, Νεα Υορκη, 1913.
    Αντιτορπιλικά τύπου "ΘΗΡΙΑ"

    Λέων D-50 (1912-1941)
    Πρώην Αργεντινό TUCUMAN
    ΑΝΤΙΤΟΡΠΙΛΙΚΟ
    ΑΝΙΧΝΕΥΤΙΚΟ

    Διαστάσεις:89,4 / 8,3 / 3 μέτρα
    Εκτόπισμα:880 / 1.033 τόν.
    Πρόωση:4 ανθρακολέβητες και 1 πετρελαιολέβητας, 5 καπνοδόχοι. Το 1925 έκανε στην Αγγλία εκτεταμένη μετασκευή των λεβήτων του. Οι καπνοδόχοι έγιναν 2 και τοποθετήθηκαν 4 πετρελαιολέβητες Yarrow.
    Ταχύτητα:31 κόμβοι, μετά τη μετασκευή 32 κόμβοι
    Οπλισμός:(1912) 4 πυροβόλα Betheleem των 10,2 εκ., 1 Α/Α πυροβόλο 75 χιλ., 6 Τ/Σ 21 ιντσών και 3 ηλεκτρικοί προβολείς. Το 1925 αφαιρέθηκε το πυροβόλο των 75 χιλ., και τοποθετήθηκε 1 πυροβόλο Α/Α των 37 χιλ., 1 πυροβόλο τετράκαννο των 40 χιλ. και 2 βομβοβόλα.

    Του ιδίου τύπου με τα ΑΕΤΟΣ, ΙΕΡΑΞ και ΠΑΝΘΗΡ. Έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους 1912-13 (Κυβερνήτης Πχης Ι. Ραζηκότσικας) και επ' αυτού επέβαινε ο Διοικητής της Μοίρας Ανπχος Δ. Παπαχρήστος. Κατασχέθηκε το 1916 και χρησιμοποιήθηκε από τους Γάλλους κατά την περίοδο 1917-1918. Μετά την απόδοσή του, με την έξοδο της Ελλάδος στον πόλεμο στο πλευρό της Entente, έδρασε στον αποκλεισμό των ακτών του Ευξείνου από τον Βόσπορο μέχρι την Τραπεζούντα και το 1919 στις επιχειρήσεις της Κριμαίας. Στις 22 Δεκεμβρίου 1921, και ενώ ήταν πρυμνοδετημένο στον Πειραιά μαζί με το ΙΕΡΑΞ, υπέστη πολύ σοβαρές ζημιές από έκρηξη βόμβας βάθους που συνέβη κατά τη μεταφορά της. Από το ΛΕΩΝ σκοτώθηκαν 2 αξιωματικοί, 1 υπαξιωματικός και 2 ναύτες, ενώ από το ΙΕΡΑΞ 2 αξιωματικοί. Καταστράφηκε επίσης τελείως το πρυμναίο τμήμα του πλοίου μέχρι και του πρυμναίου πυροβόλου. Επισκευάστηκε και έλαβε μέρος στον πόλεμο 1940-41. Στις 18 Απριλίου 1941, κατά τη συνοδεία νηοπομπής, συγκρούστηκε με το επιβατηγό ΑΡΤΕΝΑ. Ακολούθησε έκρηξη δυο βομβών βάθους, με αποτέλεσμα να αποκοπεί το πρυμναίο τμήμα του πλοίου και να φονευθούν 2 αξιωματικοί. Τελικά βυθίστηκε από γερμανικά αεροσκάφη στις 15 Μαίου 1941 στον όρμο της Σούδας, όπου είχε ρυμουλκηθεί από τη Σαλαμίνα.

    (Υπάρχει δυνατότητα μεγένθυσης)
    http://www.hellenicnavy.gr/leon12_41.asp


    Ιέραξ D-36 (1912-1946)

    Πρώην Αργεντινό SAN FE
    ΑΝΤΙΤΟΡΠΙΛΙΚΟ
    ΑΝΙΧΝΕΥΤΙΚΟ

    Διαστάσεις:89,4 / 8,3 / 3 μέτρα
    Εκτόπισμα:880 / 1.033 τόν.
    Πρόωση:4 ανθρακολέβητες και 1 πετρελαιολέβητας, 5 καπνοδόχοι. Το 1925 έκανε στην Αγγλία εκτεταμένη μετασκευή των λεβήτων του. Οι καπνοδόχοι έγιναν 2 και τοποθετήθηκαν 4 πετρελαιολέβητες Yarrow.
    Ταχύτητα:31 κόμβοι, μετά τη μετασκευή 32 κόμβοι
    Οπλισμός:(1912) 4 πυροβόλα Betheleem των 10,2 εκ., 1 Α/Α πυροβόλο 75 χιλ., 6 Τ/Σ 21 ιντσών και 3 ηλεκτρικοί προβολείς. Το 1925 αφαιρέθηκε το πυροβόλο των 75 χιλ., και τοποθετήθηκε 1 πυροβόλο Α/Α των 37 χιλ., 1 πυροβόλο τετράκαννο των 40 χιλ. και 2 βομβοβόλα. Το 1942 αφαιρέθηκαν το 3ο και 4ο πυροβόλο και οι τορπιλοσωλήνες της πρύμης. Προστέθηκαν 1 πυροβόλο 3 ιντσών Α/Α, 1 πυροβόλο 20 χιλ. Oerlicon και η συσκευή Α/Υ τύπου 123Α.


    Του ιδίου τύπου με τα ΑΕΤΟΣ, ΛΕΩΝ και ΠΑΝΘΗΡ. Η παραλαβή του έγινε στο Palermo της Σικελίας, όπου είχε καταπλεύσει με ξένο πλήρωμα, από τον Πχο Αθ. Μιαούλη. Στις 21 Οκτωβρίου 1912, με κυβερνήτη τον Ανπχο Α. Βρατσάνο, κατέλαβε τα Ψαρά. Έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, στις επιχειρήσεις του Ευξείνου (1919-1920) και στη Μικρασιατική Εκστρατεία. Επίσης συμμετείχε και στις ναυτικές επιχειρήσεις του πολέμου 1940-45, όπου παρά την ηλικία του προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες ως συνοδό και περιπολικό. Τέθηκε σε παροπλισμό το 1946.

    (Δυνατότητα μεγένθυσης)

    ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ
    http://www.hellenicnavy.gr/ierax12_46.asp



    Αετός D-01 (1912-1946)

    Πρώην Αργεντινό SAN LUIS
    ΑΝΤΙΤΟΡΠΙΛΙΚΟ
    ΑΝΙΧΝΕΥΤΙΚΟ


    Διαστάσεις:89,4 / 8,3 / 3 μέτρα
    Εκτόπισμα:880 / 1.033 τόν.
    Πρόωση:4 ανθρακολέβητες και 1 πετρελαιολέβητας, 5 καπνοδόχοι. Το 1925 έκανε στην Αγγλία εκτεταμένη μετασκευή των λεβήτων του. Οι καπνοδόχοι έγιναν 2 και τοποθετήθηκαν 4 πετρελαιολέβητες Yarrow.
    Ταχύτητα:31 κόμβοι, μετά τη μετασκευή 32 κόμβοι
    Οπλισμός:(1912) 4 πυροβόλα Betheleem των 10,2 εκ., 1 Α/Α πυροβόλο 75 χιλ., 6 Τ/Σ 21 ιντσών και 3 ηλεκτρικοί προβολείς. Το 1925 αφαιρέθηκε το πυροβόλο των 75 χιλ., και τοποθετήθηκε 1 πυροβόλο Α/Α των 37 χιλ., 1 πυροβόλο τετράκαννο των 40 χιλ. και 2 βομβοβόλα. Ήταν διασκευασμένο για την πόντιση 40 ναρκών. Το 1942 αφαιρέθηκαν το 3ο και 4ο πυροβόλο και οι τορπιλοσωλήνες της πρύμης. Προστέθηκαν 1 πυροβόλο 3 ιντσών Α/Α, 1 πυροβόλο 20 χιλ. Oerlicon και η συσκευή Α/Υ τύπου 123Α.

    Το ΑΕΤΟΣ και τα ιδίου τύπου ΛΕΩΝ, ΠΑΝΘΗΡ και ΙΕΡΑΞ απετέλεσαν την Μοίρα των περίφημων "Θηρίων". Αγοράσθηκαν έτοιμα για παράδοση αντί 148.000 λιρών το καθένα από τα αγγλικά ναυπηγεία Camel Laird στο Λίβερπουλ, όταν ο βαλκανικός πόλεμος ήταν αναπόφευκτος. Τα πλοία αυτά είχαν αρχικά παραγγελθεί από την Αργεντινή. Στις 19 Σεπτεμβρίου 1912 ύψωσαν την ελληνική σημαία, αν και είχαν ακόμη ξένα πληρώματα. Τα πλοία απέπλευσαν ανεξάρτητα, με προορισμό το Αλγέρι, όπου περίμενε το επίτακτο ΙΩΝΙΑ με τα ελληνικά πληρώματα. Το ΑΕΤΟΣ, όταν εισήλθε στη Μεσόγειο, έπαθε σοβαρή βλάβη και έμεινε ακυβέρνητο. Κατά σύμπτωση, πέρασε κοντά του ένα από τα άλλα αντιτορπιλικά και το ρυμούλκησε στο Αλγέρι. Πυρομαχικά αγοράσθηκαν τα απολύτως απαραίτητα για πολεμικές επιχειρήσεις (μόνο 3.000 τεμάχια). Τορπίλες δεν αποκτήθηκαν στη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων. Για το λόγο αυτό, τα πλοία αρχικά ονομάσθηκαν "ανιχνευτικά" και όχι "αντιτορπιλικά". Κατά την παραλαβή, οι Έλληνες αντιμετώπισαν σοβαρές δυσκολίες, γιατί δεν είχαν τη σχετική εμπειρία και συνάμα όλα τα έντυπα και οι επιγραφές ήταν στην ισπανική γλώσσα. Παρ' όλα αυτά, πέτυχαν να κινήσουν τα πλοία και να αποπλεύσουν σε 24 ώρες. Στην περιοχή των επιχειρήσεων εστάλησαν αφού έμειναν λίγες μόνο ημέρες στο Ναύσταθμο. Ο ΑΕΤΟΣ μόνο ρυμουλκήθηκε και χρειάσθηκε επισκευή 5 εβδομάδων. Έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς πολέμους (κυβερνήτης Ανπχος Α. Δουρούτης) και στη συνέχεια στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν ήρθε η κατάσχεσή του από τους Γάλλους που είχε επιβληθεί το 1916 και διήρκεσε μέχρις ότου η Ελλάδα βγήκε στον πόλεμο στο πλευρό της Entente. Έλαβε επίσης μέρος στις επιχειρήσεις του Εύξεινου Πόντου μεταξύ 1919-1920, στην Μικρασιατική Εκστρατεία και τέλος στις επιχειρήσεις της περιόδου 1940-45, όπου πρόσφερε πολλές υπηρεσίες, ανάλογες με την ηλικία και τον εξοπλισμό του, η δε δράση του το έφερε μέχρι τον Ινδικό ωκεανό. Μεταξύ Δεκεμβρίου 1941 και Φεβρουαρίου 1942, πραγματοποίησε μετασκευή του οπλισμού του στην Καλκούτα για την καλύτερη εκτέλεση των νέων του αποστολών. Παροπλίσθηκε το 1946.

    ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ
    http://www.hellenicnavy.gr/aetos12_46.asp


    Πάνθηρ D-72 (1912-1946)

    Πρώην Αργεντινό SANTIAGO
    ΑΝΤΙΤΟΡΠΙΛΙΚΟ
    ΑΝΙΧΝΕΥΤΙΚΟ


    Διαστάσεις:89,4 / 8,3 / 3 μέτρα
    Εκτόπισμα:880 / 1.033 τόν.
    Πρόωση:Αρχικά το πλοίο είχε 5 λέβητες (4 ανθρακολέβητες και 1 πετρελαιολέβητα), 5 καπνοδόχους και ταχύτητα 31 κόμβων. Το 1925 έκανε στην Αγγλία εκτεταμένη μετασκευή των λεβήτων του. Οι καπνοδόχοι έγιναν δύο και τοποθετήθηκαν 4 πετρελαιολέβητες Yarrow που απέδωσαν μέγιστη ταχύτητα 32 κόμβων.
    Ταχύτητα:31 κόμβοι, μετά τη μετασκευή 32 κόμβοι
    Οπλισμός:(1912) 4 πυροβόλα Betheleem των 10,2 εκ., 1 Α/Α πυροβόλο 75 χιλ., 6 Τ/Σ 21 ιντσών και 3 ηλεκτρικοί προβολείς. Το 1925 αφαιρέθηκε το πυροβόλο των 75 χιλ., και τοποθετήθηκε 1 πυροβόλο Α/Α των 37 χιλ., 1 πυροβόλο τετράκαννο των 40 χιλ. και 2 βομβοβόλα. Ήταν διασκευασμένο για την πόντιση 40 ναρκών. Το 1942 αφαιρέθηκαν το 3ο και 4ο πυροβόλο και οι τορπιλοσωλήνες της πρύμης. Προστέθηκαν 1 πυροβόλο 3 ιντσών Α/Α, 1 πυροβόλο 20 χιλ. Oerlicon και η συσκευή Α/Υ τύπου 123Α.

    Ένα από τα τέσσερα "Θηρία" (ΑΕΤΟΣ, ΙΕΡΑΞ, ΠΑΝΘΗΡ και ΛΕΩΝ). Η παραλαβή του έγινε στο Παλέρμο από τον Πχη Αθ. Μιαούλη. Κατασκευάσθηκε στα ναυπηγεία Camel Laird της Αγγλίας. Έλαβε μέρος στους πολέμους 1912-13, 1917-19 και 1920-22. Όταν έγινε από τους Συμμάχους η κατάσχεση του Στόλου (1916), χρησιμοποιήθηκε περίπου ένα χρόνο, υπό γαλλική σημαία και πλήρωμα, σε συνοδείες νηοπομπών και Α/Υ επιχειρήσεις. Με την είσοδο της Ελλάδος στον πόλεμο, επεστράφη και εκτέλεσε συναφείς αποστολές. Το 1919-20 έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις της Κριμαίας μαζί με τα ΚΙΛΚΙΣ, ΛΗΜΝΟΣ και ΛΕΩΝ, παραμένοντας στον Εύξεινο Πόντο 263 ημέρες. Κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία συμμετείχε στις επιχειρήσεις αποκλεισμού των παραλίων της Μ. Ασίας. Το 1924-25 έκανε γενική επισκευή στην Αγγλία μαζί με τα άλλα πλοία του ιδίου τύπου. Έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις του πολέμου 1940-45, όπου πρόσφερε αναλόγως με την ηλικία του πολλές υπηρεσίες ως συνοδό και περιπολικό. Μεταξύ Μαίου και Οκτωβρίου 1942, πραγματοποίησε στη Βομβάη μετασκευή οπλισμού Α/Α καλύτερης προστασίας για την εκτέλεση των νέων αποστολών του. Οδηγήθηκε σε παροπλισμό το 1946

    ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ
    http://www.hellenicnavy.gr/panthir12_46.asp
    Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Ellinis : 28-07-2014 στις 14:11

  10. #30
    Εγγραφή
    Mar 2008
    Περιοχή
    Αθήνα - Ν. Σμύρνη
    Μηνύματα
    2.570

    Προεπιλογή

    Αντιτορπιλικά τύπου Dardo

    Σπέτσαι D-83 (1933-1945)



    ΑΝΤΙΤΟΡΠΙΛΙΚΟ τύπου Dardo


    Διαστάσεις:92,3 / 9,7 / 3,8 μέτρα
    Εκτόπισμα:1.350 τόν.
    Πρόωση:52.000 hp Ταχύτητα:40 κόμβοιΟπλισμός:4 πυροβόλα 120 χιλ., 3 πυροβόλα Α/Α 40 χιλ. και 2 τριπλοί Τ/Σ 21 ιντσών. Είχε δυνατότητα να μεταφέρει και να ποντίζει έως 40 νάρκες.
    Οπλισμός: (Μετά από εκσυγχρονισμό)
    3 πυροβόλα 120 χιλ., 3 πυροβόλα Α/Α 40 χιλ., 2 Oerlikon 20 χιλ., 3 Τ/Σ 21 ιντσών, συσκευή Α/Υ τύπου 127, αφετήρας βομβών βάθους και 2 βομβοβόλα.Πλήρωμα:166


    Ένα από τα τέσσερα αντιτορπιλικά (ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ, ΣΠΕΤΣΑΙ, ΥΔΡΑ και ΨΑΡΑ) που παραγγέλθηκαν από την Ελληνική Κυβέρνηση στα ιταλικά ναυπηγεία το 1930 και παρελήφθησαν τπ 1933. Έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις του 1940-41, στις οποίες περιλαμβάνονται πολλές συνοδείες νηοπομπών και η τρίτη επιδρομή επιδρομή στο Στενό του Οτράντο (4-5 Ιανουαρίου 1941). Όταν καταλήφθηκε η Ελλάδα από τους Γερμανούς διέφυγε στη Μ.Ανατολή από όπου στάλθηκε για εκσυγχρονισμό στην Καλκούτα. Χρησιμοποιήθηκε κυρίως ως συνοδό καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου. Η χρησιμοποίηση του μετά το 1943 ήταν αναγκαστικά περιορισμένη, λόγω της ευπάθειας του υλικού και της δυσκολίας να βρεθούν ανταλλακτικά. Μετά την απελευθέρωση, τέθηκε σε παροπλισμό.


    ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ

    http://www.hellenicnavy.gr/spetsai_d83.asp

Σελίδα 3 από 11 ΠρώτηΠρώτη 12345 ... ΤελευταίαΤελευταία

Δικαιώματα - Επιλογές

  • Δεν μπορείτε να αναρτήσετε νέα θέματα
  • Δεν μπορείτε να αναρτήσετε απαντήσεις
  • Δεν μπορείτε να αναρτήσετε συνημμένα
  • Δεν μπορείτε να επεξεργαστείτε τις αναρτήσεις σας
  •  
  • BB code είναι σε λειτουργία
  • Τα Smilies είναι σε λειτουργία
  • Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
  • [VIDEO] code is σε λειτουργία
  • Ο κώδικας HTML είναι εκτός λειτουργίας