Παλαιοτερα θυμαμαι οτι ειχα κανει πολλα ταξιδια για παρο με το αιγαιο. Ηταν το πρωτο πλοιο που με εκανε να αγαπησω τα πλοια γενικοτερα. Μ'αρεσε η πλευση του παρα πολυ και η αισθηση σκαριου που δε χαμπαριαζει απο θαλασσα. Το καλυτερο του ομως ηταν οτι μπορουσες να πας μεχρι τερμα μπροστα στη πλωρη. Με πηγαινε ο πατερας μου εκει γιατι τοτε ημουν πιτσιρικι. Στενοχωρηθηκα για οτι εγινε με το γεωργιος εξπρες και την καταληξη του, αλλα μπορω να πω οτι αγαπησα πολυ περισσοτερο το αιγαιο και λυπηθηκα παρα πολυ οταν ακουσα εκτακτο δελτιο ειδησεων και ειδα το αιγαιο να ρυμουλκειται για να βυθιστει τελικα τοσο αδοξα.
Επισης κατι που ηθελα να ρωτησω σχετικα με ενα περιστατικο που ειχε γινει (αν ειχε γινει) ειναι το εξης: Οταν ηταν στις δοξες του το πλοιο λεγεται οτι το καπετανεψε για λιγα ταξιδια και ενας νεος καπετανιος, πολυ ταλαντουχος, γνωστος στο λιμανι και οτι καταφερνε να μανουβραρει πανευκολα ενα τοσο δυσκολο πλοιο οπως το αιγαιο. Λεγεται λοιπον οτι ενω ηταν ετοιμο το πλοιο να σαλπαρει απο πειραια προς παρο υπηρξε καθυστερηση. Ο πλοιαρχος εκνευρισμενος ρωτα τον δευτερο τι συμβαινει και εκεινος απαντα οτι ο Κος Αγαπητος (ο πλοιοκτητης τοτε) που βρισκοταν στον καταπελτη του πλοιου, εδωσε εντολη να περιμενουν για ενα φορτηγο που ερχοταν αλλα ειχε κολλησει καπου. Τοτε εκνευρισμενος ο πλοιαρχος δινει εντολη στον δευτερο να λυσει καβους (με τον αγαπητο πανω στον καταπελτη ακομα) και το πλοιο ξεκινα το ταξιδι του παρα τις φωνες του αγαπητου ο οποιος πηδησε απο τον καταπελτη την ωρα που σηκονοταν. Βεβαια αυτο ηταν και το τελευταιο ταξιδι του συγκεκριμενου πλοιαρχου με το αιγαιο, κατι που ομως δεν τον πτοησε γιατι βρηκε αμεσως δουλεια σε αλλο πλοιο επειδη ηταν περιζητητος.
Ισχυει κατι τετοιο; το ξερετε; ή ειναι ραδιο αρβυλα;
[INDENT][INDENT][INDENT][INDENT][LEFT][B][I][U][SIZE=5]H E N G I S T[/SIZE][/U][/I][/B][/LEFT][/INDENT][/INDENT][/INDENT][/INDENT]
Πρωτόμπαρκος
Δικαιώματα - Επιλογές
Απάντηση με παράθεση